- 26 Mart 2013
- 75
- 13
- 28
- Konu Sahibi gelincik23072006
- #61
evet çok zorlanıyorum eşimle defalarca konuştum ama değişen bir şey yok şu anda tek gelin ben olduğumdan bütün olay bana kalıyor haliyle.çalışmasam eminim çok daha zor olacaktı bu sefer tüm gün iş yapmak zorunda kalacaktım. çalışmak aslına bakarsanız bir nevi hem kaçış hem de rahatlama yöntemi. çalışmayı çok seviyorum ve henüz tamamen tüm günümü evde geçirmeye asla hazır değilim.zaten bu yüzden bebek fikrini de öteliyorum biraz da. şu anda kayınvalidem böyle hastayken annem bu kadar uzaktayken bebeğe bakacak kimse yok anlayacağınız. onlara karşı benim de hep yüzüm gülüyor saygısızlık da etmiyorum asla. ama eve gittiğimde ise yorgunluktan ölüyorum. yani her yönden olumsuz ve zor anlayacağınız. kimseyi elbette suçlamıyorum. ama iki senedir ben de çok yıprandım dediğim gibi sözlendiğimizden beri bu durumlar ddevam ediyor. benim kızdığım nokta kimse hastalığın sebebini sonucunu araştırmıyor. neden kaynaklanıyor. olmaması için ne yapmak gerekiyor diye bakmadan sadece doktora götürüyorlar. hiçbişey sorulmuyor doktora da. sanki doktora gidince herşey çözülüyormuş gibi. ne bileyim belki de bana çok tuhaf geliyor.