- 28 Ekim 2020
- 114
- 161
- Konu Sahibi cikolumuffin
- #121
Yaa ne tatlı bir hikayeniz varmışMerhaba kızlar
Çok çok yoğun kedi fobisi olan biriydim. 25 yaşıma kadar çılgınlar gibi yolumu uzatır değiştirirdim. Ben sanırım onlara yanlışlıkla zarar veririm diye korkuyordum. Hatta bi dönem terapi alıyordum bu konuyu paylaşıp çözüm aramıştım..
Eşim tam bi kedi babası 15 yıldır kedili. Is yerinde mutlaka bi kedisi olur, ömrünün sonuna kadar yoldaş olur ona. Sokaktaki canları da veterinere götürür, kisirlastirir vs. Inanılmaz tecrübeli bilgili. Ben tabii cahiliye dönemi tek bi bilgim dahi yok o siralar.
Korkumun hala yoğun olduğu bi dönemdi. Eşimin arkadaşının yavrusuydu kızım, yuva arıyordu. Bi gün bi fotoğraf geldi esimden (o asla ihtimal vermiyordu aynı evde yasayacagimiza). Gorur görmez içim titredi. Bi cesaret yoldaş olalım istedim, ama nasıl bi heyecan. Evet dedim ben bu cana anne olucam. Iyi ki geldi benim canımın içi. Verdiğim en güzel karar, karşıma çıkan en güzel şey oldu kızım..
O gelene kadar detaylı araştırmalar, hazırlıklar..
Bütün ailenin maskotu oldu. Babam torunum diyor... dilerim hepsinin ömrü güzel olsun. Can yoldaşlarımız iyi ki var
Ben de kızlarımı sahiplendikten sonra makakeler, kitaplar falan okumuştum, hala da okuyorum ara ara