Kedim ve bebeğim

wishneverbeenborn

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
31 Ağustos 2019
48
80
33
Merhabalar,
Ben inşallah bir kaç gün içinde ilk bebeğimi kucağıma alacağım, çok mutluyum tabiki ama beni üzen ve tedirgin eden bir konu var. Aslında ilk bebeğimi dedim ama benim bir de bebeğim gibi sevdiğim bir kedim var, bebekliğinden beri 3 senedir bizimle birlikte ve onu çok çok seviyoruz ben de eşim de. Bu ailenin bir parçası o, bizi daha güzel bir aile yaptı ve hep neşemiz oldu bizim. Hamile kaldığım günden itibaren tüm çevre baskısına rağmen asla ondan vazgeçmeyi bir kere bile düşünmedik, hayatımıza aynı şekilde devam ettik. Kedimiz bizimle birlikte uyuyor, akşam canı istediğinde başka odada olsa bile gece uyanıp istediği zaman yanımıza gelir. Burada balkon kapısı var oradan dışarıyı izler ayak ucumuzda uyur, onla uyumak bizim için de çok keyifliydi hep dolayısıyla da alışmasına izin verdik buna. Şimdi tabiki bebek anne yanı yatağında bizim yanımızda yatacak, kendimizin istemeden de olsa üzerine oturma yaslanma gibi durumlar nedeniyle ona zarar verebilme olasılığı nedeniyle elbette artık bizimle yatmaması lazım. Fakat gel de başar bunu. Odaya almadığımız için kapıya gelip ağlıyor ve de kapıyı açmayı da biliyor kapı koluna zıplayıp. Kapıyı kitlesek de kapıda miyavlıyor ve devamlı zıplayarak açmaya çalışıyor. Bu zamana kadar pek çok kez denedik alıştırmayı ve hep aynı şeyi yaşadık, kıyamayıp eski düzene devam ettik. Ama şimdi yaklaştıkça bir çözüm yolu arıyoruz, ve doğum stresinin üzerine bir de bu eklenince, bir de iyice hassas olunca bir akıl almaya ihtiyaç duydum. Benim aklıma gelen iki şey var:

Birincisi:Kedimizi geceleri yatmadan önce mamasını ve tuvaletinin olduğu odaya kapatmak, yani geceden sabaha kadar hareket alanını kısıtlamak. Burada da pes etmeden miyavlayacağını ve kapıyı açmaya çalışacağını düşünüyorum. Apartmanda yaşadığımız için etrafa rahatsızlık verir miyiz tedirginliği var biraz. Böyle yapsak bir süre sonra bu duruma alışır mı, miyavlamayı vs.bırakır mı ve en önemlisi çok büyük bir strese girer mi uzunca bir süre, yoksa adapte olur mu bir şekilde.

İkincisi: Bebeğin yatak odasında bizimle uyuması yerine, benim bebekle ayrı bi bebek odasında birlikte uyumam, eşimin de yatak odasında uyuması. Tabi bu en az bir yıllık bir süreç olacak bilemedim. Bebeğin tüm gece bakım sürecinde yalnız kalmış olacağım bu şekilde ve evlilikte ayrı kalmak için uzun bir süre sanki. Aslında bu çözümde en karlı çıkan uykuları bölünmeden kalkıp işe gidebilecek olan eşim ve sevgi bağımlısı kedim olacak, en zararlı çıkanı da söylememe gerek yok sanırım🤣

Şimdiden sağolsun cevap yazan herkes, kimilerine çok basit bir konu gibi gelebilir ama benim için çok önemli gerçekten, kedim de tabiki bebeğim de bizim için çok değerli.
 
Ne guzel bir kalbiniz var , cok etkilendim ben de hayvanlari cok seviyorum cunku ve vazgecemem asla onlar da bizim ailemizin bir parcasi cunku🥰
Isteeseniz soylediginiz yolu deneyin kediniz de mutsuz olmayacak bu sekilde sizin dd iciniz rahat edecek
ALlah bebeginizi saglikla buyutmeyi nasip etsin ailenizin huzur ve nesesi de daim olsun🙏
 
Benim de durumlar aynı yatak odasının giriş duvarı yamuk kapısı kapanmıyor kedim var, Ben bebekle odaya geçtim.eş de biraz trip ve kıskançlık oluyor hafta da bir sen beni sevmiyorsun artık ben biliyorum falan demeye başladı hatta şakasına bebek için benimle evlendin dimi falan dedi :) ama bu durum hoşuma da gidiyor ilgi istemesi yani bende daha bi ilgileniyorum tabi iki bebek bakıyor gibiyim çok yoruyor ama psikolojik olarak mutluyum yoksa psikyatriden çıkamazdım. Yani hem bebek bakıp hem eşle daha bi ilgilenecekseniz 2nciyi deneyin birde ben ilk aylar beşik ile yatak odasındaydım eşim de her bebek kalktığında uyanınca ayrı oda fikri sıkıntı çıkarmadı direk geçseydim aramızda kopukluk olur muydu bilemiyorum ? Bebek dönmeye falan başlayınca geçtim rahat haraket etsin diye
 
Merhabalar bende hamile ve birde kedi evladı olan bir kadınım. Benim düşündüğüm ilk şey sert sinekliği olan bir beşik. Uykunuz hafifse beşiğe atlamaya çalışsa bile uyanırsınız. İnşallah hiç korktuğunuz gibi gerçekleşmez. Kedilerde stres ölümcül hastalıkların ilk nedenlerinden bu süreci kediniz stres olmadan atlatırsınız inşallah
 
Merhabalar bende hamile ve birde kedi evladı olan bir kadınım. Benim düşündüğüm ilk şey sert sinekliği olan bir beşik. Uykunuz hafifse beşiğe atlamaya çalışsa bile uyanırsınız. İnşallah hiç korktuğunuz gibi gerçekleşmez. Kedilerde stres ölümcül hastalıkların ilk nedenlerinden bu süreci kediniz stres olmadan atlatırsınız inşallah
Gerçekten var mı böyle bir tehlike umarım dediğiniz gibi üzücü bir durum yaşanmaz
 
İnşallah sağlıcakla bebeğinizi alırsınız kucağınıza, uzun, sağlıklı bir ömrü olsun, analı babalı büyüsün inşallah 🙏

Konuya gelirsek kediniz erkek mi dişi mi? Erkek kedilerde nasıl olur bilmiyorum ama eğer dişiyse muhtemel artık sizle değil bebişle yatacaktır. İçgüdüsel olarak sanırım onun korunmaya, bakıma muhtaç olduklarını biliyorlar. Ama merak etmeyin dediğiniz gibi üstüne yatma, yaslanma vs şekilde değil, genelde baş ucunda ve oturarak bekliyorlar. Bir nevi nöbet tutar gibi. Çevremde birkaç örneği böyle gördüm en azından. Sarmaş dolaş yatma işleri bebek biraz büyüyünce oluyor:)

Birde konuyla alakası yok ama bir akrabamız kedisi sayesinde döndü ölümden resmen, kalp krizi geçirdi. Akşam televizyon izlerken ağrı hissediyor, eşine hastaneye gidelim diyor. Eşi de uzan biraz, geçmezse gideriz diyor. Ablamız da yatak odasına geçiyor, tabi kedisi de peşinde.

Daha yatağa oturur oturmaz fenalaşıp yığılıyor yatağa. Kedinin başına geldiğini, miyavladığını, yüzünü yaladığını hatırlıyor kendini kaybetmeden sonrası ablamız da yok. Kedi sürekli miyavlayıp koşup iceri gidiyor, sonra tekrar yatak odasına. 3. 4 kez tekrarladığında eşi noluyor diye gelip buluyor ablamızı. Sonrası ambulans, hastane vs. Kurtuldu çok şükür, eğer kedi olmasaydı eşi muhtemel saatler sonra bulurdu. İş işten geçtikten sonra...
 
Merhabalar bende hamile ve birde kedi evladı olan bir kadınım. Benim düşündüğüm ilk şey sert sinekliği olan bir beşik. Uykunuz hafifse beşiğe atlamaya çalışsa bile uyanırsınız. İnşallah hiç korktuğunuz gibi gerçekleşmez. Kedilerde stres ölümcül hastalıkların ilk nedenlerinden bu süreci kediniz stres olmadan atlatırsınız inşallah
Ben de en çok bundan korkuyorum. Kediler rutinine ve alışkanlıklarını çok bağlı canlılar, elbette yenir rutinler kazandırılabilir fakat bu süreçte zarar görür mü bu beni üzüyor. Dili de yokki derdini tam anlatsın 😢 Teşekkürler cevabınız için
 
İnşallah sağlıcakla bebeğinizi alırsınız kucağınıza, uzun, sağlıklı bir ömrü olsun, analı babalı büyüsün inşallah 🙏

Konuya gelirsek kediniz erkek mi dişi mi? Erkek kedilerde nasıl olur bilmiyorum ama eğer dişiyse muhtemel artık sizle değil bebişle yatacaktır. İçgüdüsel olarak sanırım onun korunmaya, bakıma muhtaç olduklarını biliyorlar. Ama merak etmeyin dediğiniz gibi üstüne yatma, yaslanma vs şekilde değil, genelde baş ucunda ve oturarak bekliyorlar. Bir nevi nöbet tutar gibi. Çevremde birkaç örneği böyle gördüm en azından. Sarmaş dolaş yatma işleri bebek biraz büyüyünce oluyor:)

Birde konuyla alakası yok ama bir akrabamız kedisi sayesinde döndü ölümden resmen, kalp krizi geçirdi. Akşam televizyon izlerken ağrı hissediyor, eşine hastaneye gidelim diyor. Eşi de uzan biraz, geçmezse gideriz diyor. Ablamız da yatak odasına geçiyor, tabi kedisi de peşinde.

Daha yatağa oturur oturmaz fenalaşıp yığılıyor yatağa. Kedinin başına geldiğini, miyavladığını, yüzünü yaladığını hatırlıyor kendini kaybetmeden sonrası ablamız da yok. Kedi sürekli miyavlayıp koşup iceri gidiyor, sonra tekrar yatak odasına. 3. 4 kez tekrarladığında eşi noluyor diye gelip buluyor ablamızı. Sonrası ambulans, hastane vs. Kurtuldu çok şükür, eğer kedi olmasaydı eşi muhtemel saatler sonra bulurdu. İş işten geçtikten sonra...
Ayyy çok duygulandım anlattığınız olaya.. Kedim dişi ve kısır, zaten inanın insanın kucağına çıkan yok karnına gelip yatan mizaçta bir kedi hiç değil. Çoğunlukla zorla mıncırıyorum. Zaten gündüz vakti deneyimim altında bebeğin yanına uzamasına falan müdahale etmeyi düşünmüyorum. İkisinin çok tatlı bir ikili olacağını biliyorum. Ama gece, hani anlık birşey,aşırı yorgunluk, dalgınlık farkedemeyebilirim ve bu riski çok küçük de olsa alamıyorum. Tıp dünyası, aşılı olduğu müddetçe tüyünün sorun yaratmayacağını söylüyor ama ani bebek ölümlerinin sık görüldüğü özellikle ilk bir yıl içinde birlikte uyuma davranışını, güvenlik ihlalleri arasına koyuyor. Vakit ayırıp yazdığınız cevabınız için çok teşekkürler.
 
Benim de durumlar aynı yatak odasının giriş duvarı yamuk kapısı kapanmıyor kedim var, Ben bebekle odaya geçtim.eş de biraz trip ve kıskançlık oluyor hafta da bir sen beni sevmiyorsun artık ben biliyorum falan demeye başladı hatta şakasına bebek için benimle evlendin dimi falan dedi :) ama bu durum hoşuma da gidiyor ilgi istemesi yani bende daha bi ilgileniyorum tabi iki bebek bakıyor gibiyim çok yoruyor ama psikolojik olarak mutluyum yoksa psikyatriden çıkamazdım. Yani hem bebek bakıp hem eşle daha bi ilgilenecekseniz 2nciyi deneyin birde ben ilk aylar beşik ile yatak odasındaydım eşim de her bebek kalktığında uyanınca ayrı oda fikri sıkıntı çıkarmadı direk geçseydim aramızda kopukluk olur muydu bilemiyorum ? Bebek dönmeye falan başlayınca geçtim rahat haraket etsin diye
Merhaba teşekkürler cevabınız için 😊Peki birşey soracağım, eşle aynı odada yatmanın bebeğin bakımına kolaylaştırıcı etkisi oluyor mu, yani benim tecrübem olmadığı için, bebek ağladı kalkıp emzirdim, ben kalkmadan eşimin yapabileceği şeyler de varmı yoksa olay kalkıp emzirmek mi. İnanın hiç bilmiyorum, sadece ilk zamanlar 2 saatte bir kaldırıp emzireceğimi biliyorum, sonra nasıl oluyor. Benim derdim eşim de illa uyansın o da baksın değil ama bu süreçte de aşırı uykusuzluk nedeniyle tek taraflı çok fazla yıpranmak istemem. Ayrı odaya geçme konusunda yaşadığım tereddüt bundan dolayı.
 
Ne güzel bir dert bu sabah sabah içim ısındı 🥹 öncelikle hem tüylü dostunuza hem de doğacak bebeğinize sağlıklı ve uzun ömürler dilerim. Şu an siz 2. seçenekle başlayın zamana ve kedinizin tepkilerine göre devamında şekillenir nasıl devam edeceğiniz ☺️ bebiş biraz büyüyüp ele avuca gelince kedicik de üstüne falan yaslansa zaten zarar veremez.

Başka odaya kapatma kedilerde sökmeyeceği gibi eve gelen minikle birlikte artık istenmediğini, ikinci plana atıldığını da düşünebilir 😞
 
Kızım doğduğunda evin ara kapısını örtünce iki bölümü var gibi oluyor. İlk süreçlerde onu mama/tuvalet gibi ihtiyaçlarını giderecekleri şekilde düzenledik. Sonrasında kızım büyüdükçe kapıyı açık tuttuk ama hala uykuya geçerken kediyi kapatıyorum çünkü kızım uyuyacak diye oyuncaklarla özellikle çok sesli oyun oynuyor, koşturuyor. Kızım uyuduktan sonra açıyoruz kapıları. 2 yıldır böyle bir düzenimiz var.
Eşinizle ayrı yatmanızı evliliğinizin gidişatı için önermem.
 
Merhabalar,
Ben inşallah bir kaç gün içinde ilk bebeğimi kucağıma alacağım, çok mutluyum tabiki ama beni üzen ve tedirgin eden bir konu var. Aslında ilk bebeğimi dedim ama benim bir de bebeğim gibi sevdiğim bir kedim var, bebekliğinden beri 3 senedir bizimle birlikte ve onu çok çok seviyoruz ben de eşim de. Bu ailenin bir parçası o, bizi daha güzel bir aile yaptı ve hep neşemiz oldu bizim. Hamile kaldığım günden itibaren tüm çevre baskısına rağmen asla ondan vazgeçmeyi bir kere bile düşünmedik, hayatımıza aynı şekilde devam ettik. Kedimiz bizimle birlikte uyuyor, akşam canı istediğinde başka odada olsa bile gece uyanıp istediği zaman yanımıza gelir. Burada balkon kapısı var oradan dışarıyı izler ayak ucumuzda uyur, onla uyumak bizim için de çok keyifliydi hep dolayısıyla da alışmasına izin verdik buna. Şimdi tabiki bebek anne yanı yatağında bizim yanımızda yatacak, kendimizin istemeden de olsa üzerine oturma yaslanma gibi durumlar nedeniyle ona zarar verebilme olasılığı nedeniyle elbette artık bizimle yatmaması lazım. Fakat gel de başar bunu. Odaya almadığımız için kapıya gelip ağlıyor ve de kapıyı açmayı da biliyor kapı koluna zıplayıp. Kapıyı kitlesek de kapıda miyavlıyor ve devamlı zıplayarak açmaya çalışıyor. Bu zamana kadar pek çok kez denedik alıştırmayı ve hep aynı şeyi yaşadık, kıyamayıp eski düzene devam ettik. Ama şimdi yaklaştıkça bir çözüm yolu arıyoruz, ve doğum stresinin üzerine bir de bu eklenince, bir de iyice hassas olunca bir akıl almaya ihtiyaç duydum. Benim aklıma gelen iki şey var:

Birincisi:Kedimizi geceleri yatmadan önce mamasını ve tuvaletinin olduğu odaya kapatmak, yani geceden sabaha kadar hareket alanını kısıtlamak. Burada da pes etmeden miyavlayacağını ve kapıyı açmaya çalışacağını düşünüyorum. Apartmanda yaşadığımız için etrafa rahatsızlık verir miyiz tedirginliği var biraz. Böyle yapsak bir süre sonra bu duruma alışır mı, miyavlamayı vs.bırakır mı ve en önemlisi çok büyük bir strese girer mi uzunca bir süre, yoksa adapte olur mu bir şekilde.

İkincisi: Bebeğin yatak odasında bizimle uyuması yerine, benim bebekle ayrı bi bebek odasında birlikte uyumam, eşimin de yatak odasında uyuması. Tabi bu en az bir yıllık bir süreç olacak bilemedim. Bebeğin tüm gece bakım sürecinde yalnız kalmış olacağım bu şekilde ve evlilikte ayrı kalmak için uzun bir süre sanki. Aslında bu çözümde en karlı çıkan uykuları bölünmeden kalkıp işe gidebilecek olan eşim ve sevgi bağımlısı kedim olacak, en zararlı çıkanı da söylememe gerek yok sanırım🤣

Şimdiden sağolsun cevap yazan herkes, kimilerine çok basit bir konu gibi gelebilir ama benim için çok önemli gerçekten, kedim de tabiki bebeğim de bizim için çok değerli.
Benim de kedim var ve bizimle beraber uyuyor normalde bebek olunca odaya almamaya başladık. 10-15 dk kapıda miyavlayıp gidiyor. Ama sizin ki daha ısrarcı anladığım kadarıyla. Şöyle ikinci seçeneği yapabilirsiniz ama bir yıl fazla bence. biz bebek 3 aylık olunca kediyi yanımıza almaya başlamıştık. Bebek büyümüştü kedi üstüne yatsa da ağlayıp tepki verecek durumdaydı. O yüzden de sıkıntı olmadı. 7 aylıkken de bebeğin odasını ayrıdım. Onu uyutup kendi yatağıma geçiyordum. Uyutuna kadar da kedi yatakta ayak ucumuzda yatıyordu sonra da benimle odadan çıkıyordu.
 
Merhaba teşekkürler cevabınız için 😊Peki birşey soracağım, eşle aynı odada yatmanın bebeğin bakımına kolaylaştırıcı etkisi oluyor mu, yani benim tecrübem olmadığı için, bebek ağladı kalkıp emzirdim, ben kalkmadan eşimin yapabileceği şeyler de varmı yoksa olay kalkıp emzirmek mi. İnanın hiç bilmiyorum, sadece ilk zamanlar 2 saatte bir kaldırıp emzireceğimi biliyorum, sonra nasıl oluyor. Benim derdim eşim de illa uyansın o da baksın değil ama bu süreçte de aşırı uykusuzluk nedeniyle tek taraflı çok fazla yıpranmak istemem. Ayrı odaya geçme konusunda yaşadığım tereddüt bundan dolayı.
Merhabalar. Bence birinci seçenekte kedi bebeği kıskanabilir. Bebek yüzünden odaya kapatıldım diye düşünebilir.
Dediğiniz gibi 2 saatte bir emzirmeye kalkıyodum. Yeni doğanların altı çok sık kirleniyo bi de biz pişik olmasın diye özenli davranıyoduk yani eşim altını değiştiriyodu ben emziriyodum. Onun altını değiştirmesi işimi o kadar kolaylaştırıyodu ki. Bi de bebeği 2 saatte bi mecburen uyandırmanız gerekiyo. Bizimki bazen çok zor uyanıyodu. Eşim ben uyurken bebeğimizi uyandırıyodu mesela. Bence erkeklerin babalığa alışması bu şekilde bebek bakımına dahil olunca daha kolay oluyo. Bebek doğunca evliliğimiz de boyut atladı. Odağımız bebeğimiz olduğu için birbirimizi ihmal ettik. Bu sebeple de yatakları ayırmayı önermem.
Bizimde ailemin evinde 11 yaşında kedimiz var. Oğlum 6 aylık, şu an ailemin evindeyiz. Kedimiz sırnaşık bi kedi değil. İlk gördüğünden beri çok temkinli davranıyo. Normalde benim yatağıma gelir yatardı geceleri şimdi odaya bile girmiyo. Kediniz belki odaya bile gelmicek. Kediler bebeğin bebek olduğunu hissediyo bence siz kediye olan ilginizi azaltmadığınız sürece kediniz duruma uyumlanabilir.
Kendi yaşadıklarımı paylaşmak istedim. İnşallah bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alırsınız 🌸
 
Merhabalar,
Ben inşallah bir kaç gün içinde ilk bebeğimi kucağıma alacağım, çok mutluyum tabiki ama beni üzen ve tedirgin eden bir konu var. Aslında ilk bebeğimi dedim ama benim bir de bebeğim gibi sevdiğim bir kedim var, bebekliğinden beri 3 senedir bizimle birlikte ve onu çok çok seviyoruz ben de eşim de. Bu ailenin bir parçası o, bizi daha güzel bir aile yaptı ve hep neşemiz oldu bizim. Hamile kaldığım günden itibaren tüm çevre baskısına rağmen asla ondan vazgeçmeyi bir kere bile düşünmedik, hayatımıza aynı şekilde devam ettik. Kedimiz bizimle birlikte uyuyor, akşam canı istediğinde başka odada olsa bile gece uyanıp istediği zaman yanımıza gelir. Burada balkon kapısı var oradan dışarıyı izler ayak ucumuzda uyur, onla uyumak bizim için de çok keyifliydi hep dolayısıyla da alışmasına izin verdik buna. Şimdi tabiki bebek anne yanı yatağında bizim yanımızda yatacak, kendimizin istemeden de olsa üzerine oturma yaslanma gibi durumlar nedeniyle ona zarar verebilme olasılığı nedeniyle elbette artık bizimle yatmaması lazım. Fakat gel de başar bunu. Odaya almadığımız için kapıya gelip ağlıyor ve de kapıyı açmayı da biliyor kapı koluna zıplayıp. Kapıyı kitlesek de kapıda miyavlıyor ve devamlı zıplayarak açmaya çalışıyor. Bu zamana kadar pek çok kez denedik alıştırmayı ve hep aynı şeyi yaşadık, kıyamayıp eski düzene devam ettik. Ama şimdi yaklaştıkça bir çözüm yolu arıyoruz, ve doğum stresinin üzerine bir de bu eklenince, bir de iyice hassas olunca bir akıl almaya ihtiyaç duydum. Benim aklıma gelen iki şey var:

Birincisi:Kedimizi geceleri yatmadan önce mamasını ve tuvaletinin olduğu odaya kapatmak, yani geceden sabaha kadar hareket alanını kısıtlamak. Burada da pes etmeden miyavlayacağını ve kapıyı açmaya çalışacağını düşünüyorum. Apartmanda yaşadığımız için etrafa rahatsızlık verir miyiz tedirginliği var biraz. Böyle yapsak bir süre sonra bu duruma alışır mı, miyavlamayı vs.bırakır mı ve en önemlisi çok büyük bir strese girer mi uzunca bir süre, yoksa adapte olur mu bir şekilde.

İkincisi: Bebeğin yatak odasında bizimle uyuması yerine, benim bebekle ayrı bi bebek odasında birlikte uyumam, eşimin de yatak odasında uyuması. Tabi bu en az bir yıllık bir süreç olacak bilemedim. Bebeğin tüm gece bakım sürecinde yalnız kalmış olacağım bu şekilde ve evlilikte ayrı kalmak için uzun bir süre sanki. Aslında bu çözümde en karlı çıkan uykuları bölünmeden kalkıp işe gidebilecek olan eşim ve sevgi bağımlısı kedim olacak, en zararlı çıkanı da söylememe gerek yok sanırım🤣

Şimdiden sağolsun cevap yazan herkes, kimilerine çok basit bir konu gibi gelebilir ama benim için çok önemli gerçekten, kedim de tabiki bebeğim de bizim için çok değerli.
Merhabalar 🌸
Bence zorda olsa kedinizi geceleri diğer odada kalmaya alıştırmayı deneyin. Eşinizle bir yıl boyunca ayrı odalarda kalmayı pek mantıklı bulmadım.
 
Merhabalar,
Ben inşallah bir kaç gün içinde ilk bebeğimi kucağıma alacağım, çok mutluyum tabiki ama beni üzen ve tedirgin eden bir konu var. Aslında ilk bebeğimi dedim ama benim bir de bebeğim gibi sevdiğim bir kedim var, bebekliğinden beri 3 senedir bizimle birlikte ve onu çok çok seviyoruz ben de eşim de. Bu ailenin bir parçası o, bizi daha güzel bir aile yaptı ve hep neşemiz oldu bizim. Hamile kaldığım günden itibaren tüm çevre baskısına rağmen asla ondan vazgeçmeyi bir kere bile düşünmedik, hayatımıza aynı şekilde devam ettik. Kedimiz bizimle birlikte uyuyor, akşam canı istediğinde başka odada olsa bile gece uyanıp istediği zaman yanımıza gelir. Burada balkon kapısı var oradan dışarıyı izler ayak ucumuzda uyur, onla uyumak bizim için de çok keyifliydi hep dolayısıyla da alışmasına izin verdik buna. Şimdi tabiki bebek anne yanı yatağında bizim yanımızda yatacak, kendimizin istemeden de olsa üzerine oturma yaslanma gibi durumlar nedeniyle ona zarar verebilme olasılığı nedeniyle elbette artık bizimle yatmaması lazım. Fakat gel de başar bunu. Odaya almadığımız için kapıya gelip ağlıyor ve de kapıyı açmayı da biliyor kapı koluna zıplayıp. Kapıyı kitlesek de kapıda miyavlıyor ve devamlı zıplayarak açmaya çalışıyor. Bu zamana kadar pek çok kez denedik alıştırmayı ve hep aynı şeyi yaşadık, kıyamayıp eski düzene devam ettik. Ama şimdi yaklaştıkça bir çözüm yolu arıyoruz, ve doğum stresinin üzerine bir de bu eklenince, bir de iyice hassas olunca bir akıl almaya ihtiyaç duydum. Benim aklıma gelen iki şey var:

Birincisi:Kedimizi geceleri yatmadan önce mamasını ve tuvaletinin olduğu odaya kapatmak, yani geceden sabaha kadar hareket alanını kısıtlamak. Burada da pes etmeden miyavlayacağını ve kapıyı açmaya çalışacağını düşünüyorum. Apartmanda yaşadığımız için etrafa rahatsızlık verir miyiz tedirginliği var biraz. Böyle yapsak bir süre sonra bu duruma alışır mı, miyavlamayı vs.bırakır mı ve en önemlisi çok büyük bir strese girer mi uzunca bir süre, yoksa adapte olur mu bir şekilde.

İkincisi: Bebeğin yatak odasında bizimle uyuması yerine, benim bebekle ayrı bi bebek odasında birlikte uyumam, eşimin de yatak odasında uyuması. Tabi bu en az bir yıllık bir süreç olacak bilemedim. Bebeğin tüm gece bakım sürecinde yalnız kalmış olacağım bu şekilde ve evlilikte ayrı kalmak için uzun bir süre sanki. Aslında bu çözümde en karlı çıkan uykuları bölünmeden kalkıp işe gidebilecek olan eşim ve sevgi bağımlısı kedim olacak, en zararlı çıkanı da söylememe gerek yok sanırım🤣

Şimdiden sağolsun cevap yazan herkes, kimilerine çok basit bir konu gibi gelebilir ama benim için çok önemli gerçekten, kedim de tabiki bebeğim de bizim için çok değerli.
İkincisini uygulayın kediye yazık cunku...
Ayrıca eşle pekala da ayrı yatılabilir
Geceleri alamadığınız yardımı eşiniz işten geldiğinde ve haftasonları alırsınız
Haftasonları kediyle sız yatın hatta
 
Doğum yaptığımda evde iki kedim vardı. İlk zamanlar endişelendik ve yatak odasının kapısını kapatarak geceleri eşim, ben ve bebeğim (anne yanı beşik) uyuduk, gündüz hiç kapı kapatmayarak kedilerimizi gözlemledik, kapı açık bırakmaya başladık ve hala beşimiz beraber yatıyoruz 😄

Siz de gözlemleyerek karar verebilirsiniz. Yenidoğan çok uyanacağı için kendi rahatınızı düşünerek yatak odasında anne yanı beşik kullanabilirsiniz gece kolaylık sağlar. Bir de eşinizin anlayışına bağlı tabiki. Eşim gece uyanıp sizi yanımda görmek beni mutlu ediyor dediği için asla yatak ayırmadık.
 
X