Senin yanındayken, senden sonra kim bakım verecekse ona alıştır. Senin de o kişiye güvenmen, birlikte vakit gecirmeniz kedi için de sürecin daha kolay geçmesini sağlar. Ben de aynı süreci yaşamıştım ve hiç unutmam giderken de yolda anam, babam diye değil de kedilerim diye ağlamıştım


tabiki bu anne, babamı sevmediğimden değil. Cok seviyorum ama onların bensiz de kolaylıkla günlerini gecirebileceğini biliyorum. En cok kedilerim zorlanacaktı, o yüzdendi. Nitekin öyle de oldu. Ama anneme de alışık olan kedilerim, hemen annemi de kabullendiler. Benimle uyuyorlardı sonrasında kimisi anneme, kimisi babama sırnaşmaya başladı. Ben her geldiğimde bana da koşarak gelip kendilerini sevdirdiler ama annemle bağlarını da koparmadılar. Ben evdeyken bile gene de bazıları annemle, babamla uyuyordu tek biri benim yanıma geliyordu uyumaya. O kadar alışmışlardı bizimkilere de

gidince orada da farklı bir heyecan, farklı bir stres yaşıyorsun üniversite için. Kedilerin de iyi olduğunu, bakım verenlerle uyum içinde olduklarını görünce de rahatlıyorsun gene. İlk ayrılık zor oldu benim için de. Sonrasında herkes alıştı. Sandığın kadar zor olmuyor merak etme