Kendi kendime kendimleyim...

Merhaba,

Uzun zamandır aklımda olan "bir çeşit günlük" tutma düşüncemi eyleme geçiriyorum. Düzenli olarak her gün olmasa bile haftada dört beş gün yazmak niyetindeyim.

Gün içerisinde planladıklarımı, yapmayı hayal ettiklerimi, hedeflerimi, gerçekleştirdiklerimi, okuduklarımı, gezdiğim yerleri, rutinlerimi, bana olumlu-olumsuz hissettirilen duygularımı yazmak istiyorum. Yazmanın bir çeşit iç döküş ve etkili bir motivasyon kaynağı olacağını düşünüyorum.

Ben kimim, biraz yazmak istiyorum.

25 yıl özel sektörde çalışmış ve artık emekli olmuş iki çocuk annesi bir eşim. Anneyim, evladım, öğrenciyim. Henüz 45 yaşındayım: ) Ve son üç beş senedir kendimi buluyorum desem yeridir.
Kendime yaptığım en iyi şeylerden biri çalışma hayatından hiç ayrılmamak, sanırım her kadının kolunda hiç bozdurulmayacak ve sürekli kendisine kapı açabilecek bir altın bileziği olmalı.
İlla çalışmak zorunda değil kadınlar ama yaşamı boyunca kendisini geçindirebileceği mesleği olsa çok avantajlı olur.
25 yıl kesintisiz çalıştıktan sonra emekli oldum. Çok şükür iyi bir şirkette yaklaşık 25 yıl çalışarak emekli oldum.

Ve kendim için yaptığım diğer bir güzellikte tekrardan üniversitede istediğim bir bölüme yerleşmek oldu: ) Bu konuda oldukça mutluyum, gençlere uyum sağlamak zor olsa da: )) Şu an 4. sınıfa başlayacağım, sonrasında bölümle ilgili bir şey yapar mıyım bilmiyorum açıkçası.

İlerleyen günlerde kendimle ilgili ufak tefek bilgiler yazarım.

Bugünüm...

Sabahları genelde 6 da uyanıyorum. Yüz yıkama, diş fırçalama faslından sonra günlük C vitamini sürdüm.
Oğlum ve kızım okula erken gidiyorlar, eşim de peşlerinden çıkıyor. Onları uğurlama safhasını atlattım. Çok şükür okullar ile düzen oluyor evde, bu düzeni seviyorum: )

Günlük tespihlerimi çektim, mutfağı toparladım.

Haftalık temizliğimi pazartesileri yapıyorum, evi sildim süpürdüm. Evimin işini yaparken çok mutluyum. Yapabilecek durumda olduğum için, sağlığım buna elverdiği için şükrederek yapıyorum. Çalışırken düzenli yardımcı gelirdi ama evde olduğumdan beri yardımcı almıyorum. Okula gittiğim günler bazen zamansızlıktan bunaldığım oluyor ama çabuk geçiyor o anlarım: )

Evi silme süpürme işinden sonra kahvaltımı hazırladım.
Günde 2 öğün besleniyorum. 10.30 gibi kahvaltımı yaptım.
Sonrasında banyoları temizledim, tatil dönüşü bitmeyen çamaşırları atarak bitirmeye çalıştım ama ben attıkça onlar çoğalıyordu sanki: )

Saat 12 gibi tüm işlerim bitti. Duşumu aldım ve biraz dinlendim.

1 saat kadar kitap okudum, internette yavaş olduğundan telefonu pek elime almadım.

Öğlen bir muz ve biraz ceviz atıştırmalığından sonra markete çıkıp geldim.

Akşam yemeği için hazırlık yaptım ve son öğünümü saat 17 gibi yedim. Biraz kilo verme amacımda var, umarım olur.

Kızım geldi, oğlumla eşimi bekliyorum. Akşam yemeği için tavuk pilav, domates salatası ve karpuz keseceğim.

Akşam yemek sonrası çaylarımızı içeriz.

Akşam cilt bakımımı yapar (önce temizleme sonra mela b3 serum sürerim), biraz kitap okur ve 22.30 gibi yatmış olurum.

Bugünüm için binlerce kere şükrediyorum. Bazen farkında olmadığımız nice güzellikler sunuluyor bizlere, farkındalığım ile telaşım azalıyor.

Ay size ve yazım tarzınıza bayıldım, takipteyim

sayfanız hayırlı olsun, maşallah ne güzel size. Ben de 49 yaşında emekli ve çalışan bir bayanım. Takipte olacağım.

cinecin .!.:

Ay size ve yazım tarzınıza bayıldım, takipteyim

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim, sevindim ziyaretinize

ftemiz .!.:

sayfanız hayırlı olsun, maşallah ne güzel size. Ben de 49 yaşında emekli ve çalışan bir bayanım. Takipte olacağım.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim, siz de ne güzel genç emekli ve emek vermeye devam eden birisiniz

Selamlar herkese,

Dün ve bugün annemdeydim. (Annem iki yıl önce beyne pıhtı atma sebebi ile yatağa bağımlı kaldı ve her hafta bakıcı abla izine gittiğinde yanında kalıyorum)

Cilt bakımı dışında başka bir rutinimi yapamadım. Bu akşam eve geldim, duş sonrası biraz kişisel bakım ve çekemediğim tespihlerimi çekip dinlenmek istiyorum.

Ama öncesinde buraya biraz yazmak istedim.

Kendimi bildim bileli maaşımı alır almaz (evlendikten sonra evimize giren tutarın) kırkta birini ayırır ve bir iki öğrenciye burs olarak veririz. Bunu emekli olduktan sonra pek düzenli yapamaz hale geldim. Annemin hastalık-hastane süreci de işin içine girince hepten dağıldı bu konu. Şimdi tekrar gündeme almak istiyorum. Bu verdiğimiz sadaka-zekat dışında bir alışkanlıktı bizim için.

Finansal açıdan eskiden oldukça birikim yapan biriydim ama son dört beş senedir istediğim ne varsa almaya çalışıyorum. Ev alana kadar oldukça tedbirli ilerledim. Şimdi kendimizi sıkarak birşey elde etmek istemiyorum, zaten çocuklar büyüdükçe eğitim masrafları gün geçtikçe artıyormuş. Canlı canlı yaşıyoruz bunu: )) Bir yazlık isteğim var, bunun için günlere girerek yavaş yavaş biriktirmeye başladım. Ama istediğim hiçbirşeyi almaktan vazgeçmiyorum. Yaşım gençken yakışıyorken giyinmek, tadını alabiliyorken lezzetli yemek, ayaklarımız tutuyorken yeni yerler keşfetmek istiyorum.

Kitap okuma hızım oldukça düştü, okul kapanınca bir rahatlık çöktü. Okulda oldukça okuma odaklı (tarih bölümü) ilerlemek zorundayım. Bunu zamansal olarak arttırmam gerekiyor. Ve tabii ki en büyük engel instagram benim için. Haftaya dondurmayı düşünüyorum, başka türlü odaklanamıyorum: ( Vaktimi çok alan bir uygulama maalesef.

Kılık kıyafet tarzı olarak oldukça oturmuş bir sitilim var, ve bir süre alışveriş yapmayı düşünmüyorum. Çok klas bir parçaya denk gelirsem alırım diye düşünüyorum. Lacivert, bej, krem, siyah ve kahverengi ağırlıklı, old money tarzı bir dolabım var. Araya vişne çürüğü rengini eklemeyi düşünüyorum: )

İnsan ilişkilerim oldukça rayına oturdu, eskiden kırılmasınlar diye görüşmek zorunda hissettiğim insanlar vardı. Bir şekilde hayatımdan çıkardım. Ve bana iyi gelmeyen hiç bir kimseyi hayatıma sokmuyorum. Duruş olarak da biraz duvarlı-mesafeli olduğumu söylüyorlar ilk etapta ama bence samimi biriyim: ) Eğlenmeyi sevsemde, çok eğlenceli olduğumu söyleyemem, sanırım yetiştiriliş şekli ile alakalı, bazen değiştiremediğimiz hallerimiz oluyor. Annem oldukça ciddi ve kararlı bir kadındı. Gitgide anneme benziyorum sanırım. Espri yapamayan bir insan modeliyim, ne garip geliyor yazarken bile: ) Bunu yeni yeni kabulleniyorum aslında. Boş muhabbetleri sevmiyorum, aynı konuların dönüp dolaştığı sofralarda oturmak sıkıyor beni. Benim de mutlu olduğum, birlikte olduğumda keyif aldığım üç beş arkadaş, eş, dost meclisim beni şu anda tatmin ediyor. Derinleşebiliyor ve kendim olabiliyorum. Yüzeysel ilişki nasıl yaşanırmış, yeni yeni öğreniyorum. Tabii bu kıvama gelene kadar aldığım darbelerde sürecime oldukça etki etti: ) Az insan, çok huzur cümlesine de pek inanmıyorum, düğünde cenazede eşle dostla oluyor. Önemli olan doğru kişilerle masada oturabilmekmiş.

Evimle ilgili birkaç şey var aklımda yapılması gerekli. Ama acele etmiyorum. Depolama alanımın azlığı hem kendi odamda hem de mutfakta beni çok zorluyor. Bunlara zamanla çözüm üretmek istiyorum. Gelişmeler oldukça buraya da yazarım.

İyi akşamlar: )

45 yaşında emekli olmuşsunuz, çok güzel bir yaş ben 65i bekleyecekler kervanındayım

albatroza .!.:

45 yaşında emekli olmuşsunuz, çok güzel bir yaş ben 65i bekleyecekler kervanındayım

Genişletmek için tıkla...

Ahh evet, gerçekten güzel ve keyifli bir yaş.
26 yıl, hiç boşluksuz 23 yılı aynı şirkette çalışarak, 9 bin üzerinde prim günü ile emekli oldum, binlerce kere şükürler olsun...

Rabbim kolaylıkla hakkedene nasip etsin inşallah