Kendi öz annem beni istemiyor

cindrellla

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
8 Şubat 2011
24
0
36
Ankara
Annemle sürekli kavga ederiz.Ben çok sakin,uysal değilim kabul ama doğduğumdan beri annemin benim için iyi birşeyler yaptığını görmedim.Sinirlenip beni kapının önüne attığı olmuştur bütün gece terasta soğukta uyuduğumuda hatırlıyorum.Sinirlenir gelir bana çatar.Hatta geçen gün odama geldi bütün dolabı yere indirdi ve sonra bağırdı çağırdı çık odamadan dedim çıkmadı babam geldi odayı gördü bana kızdı.Annem at bunu evden dedi ben babama sığınmaya çalışırken oda bana vurmaya başladı.Kendi evim bana cehennem gibi geliyor.Odamdan çıkmak istemiyorum bazen dolabımın içine girip ağlıyorum ve kendime zarar veriyorum işin en kötü tarafıda arkadaşlarımın,öğretmenlerimin,akrabalarımızın yanında iyi aile tablosu çizmesi.Yüzüne bir maske takıyor sanki ve herkesi bizim mutlu mesut bir aile olduğumuza benimde sorunlu bir çocuk olduğuma inandırıyor.Haketmediğim lafları işitiyorum dayanamıyorum aile denen şeyden soğudum,bu evde kalmak istemiyorum ama gidebileceğim bir yerde yok paylaşabileceğim arkadaşlarımda yok.
 
ne dıyım cnm ya bazen bizde annemle çok kavga ederız kucukken annemde bızı evden atardı dısarda kapının önunde beklerdık sogukta:(( babam işten gelıncede gerı alırdı.kaçmayı hıc dusunmedım cunku evım en azından guvenlıydı.ama hep baskalarında ardım sevgıyı erkek ark larıma o yuzden cok deger verdım onların sevgılerıne sıgındım cogu kez.bu çook kötu bır durum ınsan özguvenını yıtıırıyor:((( senı çok ii anlıyorum. şuan ne yapıyosun pekı sen ögrencı mısın mesela?
 
nasıl olabilir böyle birşey?
hiç oturup konuşmadınızmı problem nedir?
kapının önüne koymayı gerektirecek kadar acımasızca davranmasının bi sebebi olmalı diye düşünüyorum
 
kızlar valla benim ailem de bin beterdi. hatta diyoodum ddiplomamı alınca kaçcam diye. neyse okulumu bitirdim eczacı oldum ve çok şükür okul yıllarında tanıştığım eşime kaçtım.eşim de genel cerrah ve çok mutluyum. o ailede kalmayı istemiyordum.yıllardır çektiğim işkence karşılığı allah bana böyle güzel bi yuva verdi çok şükür. bi de kızım var 2 yaşında
 
ne dıyım cnm ya bazen bizde annemle çok kavga ederız kucukken annemde bızı evden atardı dısarda kapının önunde beklerdık sogukta:(( babam işten gelıncede gerı alırdı.kaçmayı hıc dusunmedım cunku evım en azından guvenlıydı.ama hep baskalarında ardım sevgıyı erkek ark larıma o yuzden cok deger verdım onların sevgılerıne sıgındım cogu kez.bu çook kötu bır durum ınsan özguvenını yıtıırıyor:((( senı çok ii anlıyorum. şuan ne yapıyosun pekı sen ögrencı mısın mesela?

Şu an öğrenciyim lise 3 teyim iyi bir üniversite kazanıp burdan kurtulmak tek hedefim :(
 
hım bak ne guzel otur ii ce derslerıne çalıs göruyosunku bu dertten muzdarıp cok ınsan var tek degılsın.bunu bıl önce.ama asla evden kaçıs yoluna gıtme yıne en guvenlı yer ınsanın evı bu devırde.unıversıteyı kazan hersey degısır o zaman senın hayatında.
 
Lise döneminde ben de annemle neredeyse her gün kavga ederdim. Sürekli bağırırdı, kızardı. Neden böyle oluyordu bilmiyorum. Çok kötü günler geçirim. Ama çok şükür hepsi bitti. Şimdi anneme aşığım diyebilirim. :nazar::nazar:

Bence bu bir süreç olmalı. Geçer herhalde.
 
canim su an yazdiklarini okuyunca eski gunlerimi hatirladim.senin yasadiklarinin kat kat fazlasini ben yasadim.sana tavsiyem ona inat evden universite kazanarak cik, hatta onlardan uzak sehirleri yaz ben oyle yaptim cunku.ben birde koyde buyudum universite okuyan tek kiz bendim o koyde.o kadar aglardim ki kafami duvarlara vururdum.su an o kadinla gorusmuyorum bile o surunuyor bense cok mutluyum.herkes hakettigini yasiyor.malesef boyle anne musvettesi olan kadinlarda var.
 
Annemle bende aynıyım lise bitti hala aynıyız degişen bişey yok.. Ben bi hata yaptm sen ünv. yi kazanıp ordan gitmeye bak okul bitince her an evde yanyanasınız daha zor oluyo.
Sürekli annem beni evden yollamanın planlarını yapıyo blmiyorum canım cok sıkkın gercekten ah ediyo sürekli beddua ediyo bana bi iki ev işi yapmıyorum diye aklım almıyo gercekten annemi cok seviyorum aam o beni oldum olası hep ezdi hiç sevmedi........
 
kendıne birhedef koy ve o hedef uzerinden hayatını belırle kurtulucam de, karıyer planı yap dua et.. yani kendıne gel ve hayatın daha basında oldugunu unutma
 
Çok üzüldüm cindrella..Bu anlattıkların sorunlar her anne kız arasında olabiliyor ama at bunu burdan falan gibi cümleler çok ağır ve inanılmaz saçma iğrenç ötesi..Allah yardımcın olsun seni bekleyen güzel günlerin olsun inşallah...
 
Sakin ve uysal değilim diyorsun,böyle büyüdüysen nasıl olabilirsin ki ? Şu an sende olan,annenin yakındığı bütün kötü özellikler,zaten annenin eseri.Sen de öyle düşün,belki rahatlarsın,hatta annene acıyıp üzülürsün.Annen,anne olmakta başarısız,öncelikle kendi sorunlarını aşamamış,sana böyle davranmakla anne-kız ilişkinizi dipsiz bir kuyuya sürüklüyor.Düşünsene sürekli azarlanan,korkutulan ve dövülen çocuklar nasıl hırçın,huysuz,agresif oluyorlar.Onlar dünyaya öyle gelmiyorlar,ailelerin yanlışları sonucu öyle oluyorlar.Veya çocuğu şımartırsan şımarık olur,belli sınırlarla büyüyen çocuk şımarık olmaz gibi.Kendini suçlama,annenle iletişim kuramıyorsan ilişkini şimdilik minimumda tutmaya çalış.Önünde güzel bir fırsat var,üniversiteyi fırsat olarak kullan,evden uzaklaş.
Bir daha seni evden atarlarsa bir arkadaşına veya akrabana git,ailene haber verme,korksunlar biraz,akılları başlarına gelsin.Böyle aileler var,kızlarına etmediklerini bırakmazlar,sonra kıza birşey olunca vah kızım diye tepinirler,sinir olurum.
 
bence böyle davranan bir anneyi annelik sıfatıyla yargılamak yanlışolur,yani kendisinde ne büyük problemler var ki annelik kimliğini de böyle yaşıyo,ben bu anlamda kendisi adına ekstra üzüldüm..yoksa hiçbir anne evladına kıyamaz,aksine de inanmam,kendipsikolojik sorunları olmadıkça...kızıma en sinirlendiğim anlardan sonra bile onun sadece dudak büküp ağlayışını hatırlamak kalbime bıçak gibisaplanıyor,üstelik sadece sözlüolarak azarladığım ve bunu çok hakettiği anlardan sonra..ben hiçbir anne vicdanının evladına kıyabileceğine inanamam.sen daha güçlüol ve annenin sorunlarına el at canım,büyüklük senin olsun..:14:
 
öz anne bunu nasıl yaparki? Benim aklım almıyor...Öz olduğuna emin misin?
 
Anne veya Babada birinde veya ikisinde birden böyle problemli kişilikler olabiliyor aileni tanımıyorum anlattıklarına göre yorum yapılabilir.Öz annede bunu yapabiliyor öz babada maalesef ebebeyn olmanın bilincine varamadıklarında böyle türlü sorunlar çıkıyor ortaya en iyisi senın için üniversiteyi kazanıp kendi yolunu çizmen zaten kendi ayaklarının üzerine basmaya başladıktan sonra herşey daha güzel olacaktır
 
Back
X