Kendi öz annenizden soğudunuz mu hiç?

kendi sucun degil mi 8 aylik hamileyken insaat pisligi temizmenek, merdivene cikip agir perde takmak
annene yaranacagim diye karnındaki bebegin günahına girmissin
annen kotu bir anne ama sen de iyi bir annelik sergilememissin
artik senin ailen esin ve bebeğin, annenden ziyade onu düşünmelisin.
annenin seni sadece is icin cagirmasi, seninse kosup gitmen hep ona yaranmaya calisman tamamen psikolojik. seni oyle ilgi kırıntısına muhtac birakmislar ki dört donuyrosun bir gram takdir almak icin
senin gibi bir arkadasim var. babasi belki para ister diye kizin telefonunun acmazmis buyuksehre calismaya geldiginde. "nerede kalıyorsun, ne yapıyorsun" falan hic yok. boyle bir baba kiz ise basladgi gibi kiza krediler çektiriyor hic de odemiyor. her findik zamanı memlekete cagiriyor, satilinca bin lira vermiyor. hala daha arkadasim adamin agzinin icine bakiyor. en son iznim yok fındığa gelemeyeceğim dedi iki yaz once, babasi da "gelemeyeceksen gunlugi x bin liradan yerine tutacağım amelenin parasini ver" dedi
benim safoz da verdi.
takdir aldi mi?
tabii ki hayir
konunuzu ona benzettim. insallah ikiniz de kurtulursunuz.

basliga gelince kendi annemden tabii ki soğudum . bugun evlilik cuzdanina foto cekinmeye gittim, oncesinden soylemistim "bir ömür cuzdanda duracak guzel olmaliyim" diye, dun kuafore gittim, geceden sacimi ördüm, dalgali dursun diye, yeni ruj, kupe aldim falan. bugun on saat odamda hazirlandim. cikarken "nasil olmusum" dedim. begenmedi "bu ne hal" bakışı atti , dudagini büzdü (huyudur). "bir kere de su evden cikarken canimi sikacak yorumda bulunmasan keske" dedim, sifir moralle ciktim. fotografim da gibi cikti hic moda giremedim, kasıntı durdum.
yani anneden soğumak cok ekstrem bir sey degil. bir kere de yine yakin gecmiste uzun bir issizlikten sonra guzel (oldugunu sandigim ama iki hafta icinde oyle olmadigini gorup ayrildigim) bir ise girmek uzereydim. ilk mülakatım cok guzel gecti, aksam sofrada heyecanla anlatiyorum daha cumlem bitmeden annem elinde telefon sozumu kesti babama "yazliga su boyayi mi yaptırsak" diye sordu. yazlik dediginin daha sivasi atilmadi yani acelesi olan bir sey degil en az 6 ay sonra yapilacak bir boyaydi.
öyle oyle hevesimi baltaladigi cok oldugu icin fazlasiyla soğudugum anlar olmustur
 
En azından inkar ediyor bence bu da bir aşama
 
Evet kendi annemden bile soğudum. Eski sevgi eski sıcaklık eski yakınlık yok artık keşke hafizamdan silinse mesela bir annem olduğu ! Varlığı olsun ama uzak olsun annem çok değişti eski annem yok artık ve ben eski annemi istiyorum biliyorum gelmeyecek de
 
Ben de annemden çok soğudum…En çok da babamın kölesi olup bizi ezdirdiği için, bir gün de olsa beni savunmadığı için..Varsa yoksa oğlu var onun için başka da yok..Yaşarken böyle hayatımızdan çıkıp gitmeleri daha kötü..
 
Sizin değeriniz annenizin size olan sevgisiyle ölçülmüyor asla böyle hissetmeyin, mis gibi bir evladınız varmış, onunla koşulsuz sevgiyi yaşayacaksınız ve size görmediğiniz sevgiyi yaşatacak, kendinizden ödün vermeyin artık, hayır diyemediğiniz zamanlarda ve sizi sömürecekleri zaman evladınız gelsin aklınıza, evladınızın gözünde çok değerlisiniz, annesinin sömürülmesini istemez, başkalarından çok kendimize saygı duymamız gerekir, ailemiz bile olsa.
 
Bu konuda sınırlarınızı çizmelisiniz,yapamam edemem işim var bunları demeyi öğrenmelisiniz
 
Ben de farklı açıdan bakıcam konuya, senin anlattığın ve konu sahibinin anlattığı uç örnek dışında da

Büyüdükten sonra anne ve babasından biraz bile olsun soğumayan yoktur bence ya.

Çünkü çocukken kafamızda kayıtsız şartsız sevgi oluyor, ilahımız gibi oluyor, büyüyünce kusurlarını-hatalarını, normal insan yanlarını görüyoruz. Haliyle çocukluktaki sevgi illa ki bir tık bile olsa kırılıyor. Bu da dünyanın en normal şeyi. 30lu yaşlarda hala annem şöyle eşsiz, babam böyle süper diyenler bana samimiyetsiz ya da vizyonsuz geliyor açıkçası.
 
Çok merak ediyorum bizlerin çocukları da ileride böyle seyler diyecekler mi bugün kendi annem dahil onlarca anneyi kınadım valla
 
Çok üzücü bir durum kendinizi çocuklarınızı kendi çekirdek ailenizi dusunun bundan sonra yormayın kendinizi. Evlat ayrımı yapan bir anne muhakkak ki hesabını verecektir. Allah'ın yaninda hic birsey kaybolmaz uzulmeyin hic sizi anlıyorum inanın
 
Bide bu düşüncelerini aklında tutma , annen seni arar özledim kızım gel deyipte gidersen , annenle yaşadıklarını çocukluğunu hissettiklerini paylaş yoksa bu azap seni yer bitirir
 
Tek tek okuyorum yorumlarınızı.. Ne cok varmis benzer durumlar yalniz degilmisim. Beni elestirenler de hakli. Ama ben de cahilliğime veriyorum belki perde takmamaliydim ama oyle ezik büyüdüm ki beni sevsinler diye kendi canimin yorgunluğunu görmüyordum yavruma da aynisini yapmisim farkında olmadan. Suan eleştirdiğim annemin farkinda olmadan ufacik bir huyunu kapmisimdir iki çocuğum olursa ve birini daha cok seversem diye baska cocuk yapmaktan vazgectim. Belki bencillil cocugun kardessiz kalacak diyeceksiniz ama ben hep annem babami ve kardeslerimi dusunmek zorunda kaldım bana bir kiz kardes değil de evin abisiymisim gibi davranildi evde erkegin yapmasi gereken isleri de bana yaptirirlardi cunku. Daha da kötüsü hic sorgulamadan yaptim . . Olmasin kardesi falan ne benj düşünmek zorunda kalsin ne kardeslerini sadece kendini yuvasini düşünsün benim oglum. Dogup büyüdüğün ailen herşeyim sanirdim zorluklarda ilk onlari ararim yanimda olurlar sandim. 7 yıl sonra cocugum oldu, 7 yil rahatliktan sonra ben bebek sorumluluğunu kaldıramadım tam 9 ay lahusa depresyonu ile mücadele ettim sütüm kesildi mamaya baslamak zorunda kaldim sozde annemi arayip aglaya aglaya yanimda ol dedim hic bir is yapma sadece koltukta otur yanımda biri olsun yalnizken kötü düşünceler beni intihara goturecek dedim. Is yerinden izin vermezler dedi. Ulan tükürürüm öyle ise evladim intihar diyo çıkışimi verir yine evladimin yaninda olurum maddi olarak cok muhtaç degildi. Bütün bunlarin yeni yeni farkina variyor olmak cok acı. Annemdir en cok o sever koşulsuz sever sanmışım. Değilmiş bunu cok acı tecrubeler ile ogrendim. Ablam benden sonra evlendi cunku baba evinde prensesti . Bebegi oldugunda annem hem hastanede hem evde yaninda oldu. Ablam korkarmis bebek bakamazmis el bebek gul bebek bakildi ablama 40 í cikana kadar ablamin kaynanasıyla dönüşümlü olarak baktilar. Esim bile farketti senin daha zordu neden kimse destek olmadi sana dedi. Cok zoruma gidiuor kendi ailemden uzak durmak istemek
 
Maalesef anneniz diğer kardeşlerinizi sizden daha çok seviyor ve düşünüyor. Zor olsa da bunu kabullenip mesafe koymanız şart. Anneniz merhametsiz ve adaletsiz bi kadın. Kendinizi üzmeyin
 
Çok merak ediyorum bizlerin çocukları da ileride böyle seyler diyecekler mi bugün kendi annem dahil onlarca anneyi kınadım valla
freud'a atfedilen bir hikaye var ya
tavsiye isteyen bir anneye; "nasıl isterseniz yapın, nasıl olsa kötü olacak." demiş :)
bence diyecekler onlar da ileride.
yeni nesil annelerde sey var ya, cevremdeki insanlarin (saldim cayira olmayanlari da) boyle . daha bebek doğmuş dün bir bugun iki, en guzel yaslarinda "bebegim dogunca anneme kizginligim artti, böyle büyük bir sevgiyse beni niye sevmedi" paylasimlarindaki anneler. onlar da bana cok erken konusuyor gibi geliyor mesela.
cocugunla aran iyi, cocugun sana bayiliyor, sen cocuguna cok büyük bir sevgi veriyorsun tabii ki birseyleri dogru yapiyorsun ama cocugun daha cocuk. sen de cocukken anneni severdin, bayilirdin yani, herkes annesine hayrandir. eminim (konu sahibin annesi gibi sorunlu biri degilse, herkesin cocugu var diye üreyenlerden degilse) senin kucuklugunde, yeni dogdugun zamanlar bicir bicir konustugun zamanlar annen sana derin bir sevgi duyuyordu, biraz da hormon işi annelik nasil sevmesin. hafizana almadığın bir sürü mutlu ani vardir kadinin bebisiyle yasadigi.
ama insaniz, hatirladigimiz seyler genelde basit sevgi dolu anlar degil de ilkokulda odev yaptirirken delirmesi, ergenlikteki kavgalar hakaretler falan
yani bebisi bebisken sevmek en kolayi, kocayi cicim ayinda sevmek gibi. ama annelik ömürlük, zor bir zanaat. sanmiyorum bu ilginin bu sevginin yillar icinde hic bıkkınliga donusmeyecegini. hele ergenlikte, senin degerlerine - hayat görüşüne tamamen aykiri biri oldugunda, hevesini kursaginda biraktiginda... tabii ki catisilacak ve cocuk hep onlari hatirlayacak:)
ben "catismam" falan demiyorum cocugumla. yeni nesil ve hevessizlikleri beni çileden cikartiyor. 20 yaslarinda kardeşim gibi bir cocuk var, on senemiz, tüm bebişligı tatlişligi ayni evde gecti. o zamanlar ben de kucuk (14+) olmama ragmen ona cok iyi bakardim, kitapcilara giderdik, oyun alanlarina giderdik, tiyatrolara giderdik. cok sevimliydi, sinirlense bile komik gelirdi. şimdi bu cocukla birkaç ay zaman gecirdim benim cocugum olsa esasli bir kavga ederdim. herseye negatif bakan bir adam olmuş. 'zaten bende şans olsa' diyip duruyor, çık gez dersin gezmez, ibbnin boskoltuk uygulamasi var 24 yas altindaysan insanlarin birkac bin verdigi konsere gidip biraz bekleyip gelmeyen kişilerin koltuguna oturuyorsun falan bedava ve evimize cok yakin. gunlerce bir suru konser var, gosterdim ilgilenmedi. uniyi kazandığında "kyk cikiyorsa yaz, hergun eve gelmezsin universite hayatin olur" dememe ragmen yazmadi hergun gidis gelis sehir degistiriyor,hayati yolda geçiyor. anne evinde de ortaokullu gibi takiliyor, cocuk muamelesi görüyor (hatta derslerini annesi secti eokula bakar gibi sistemden notlarina falan bakiyor) yinede düşünmüyor o sehirde kalmayi. yabanci dil onemli çünkü okudugu bolum ingilizcesi olani öne gecirecek bir bolum. kendi online konustugum bir kadin var, ders bile degil sohbet muhabbet. "gel beraber acalim kamerayi, görmüş ol seversen sen de devam edersin" diyorum, kameraya gelmiyor. "bak ben de gittim bu programla 1 haftaligina yazan ulkeye seni götürüp vizeden yola yemege tum masraflarını karsiliyor" diyorum, hiic orali olmuyor, "bak sizin sehirde xyz kursu varmis, eğlenceli olabilir" diyorum umru bile olmuyor.
allahin hevessizi...
böyle cocugum olsa ters laf soylemekten baska ne yapayım, hayati kaciyor yani bir yerde bir mudahele yapmak lazim.
kaldi ki bazilari asabi, kavgaci, bazıları kkda görüyoruz "aldatti ama seviyorum vurdu ama kıskançlığından beni cok seviyor" kafasinda salak, bazilari tinderden buldugu at hirsizlarina evini acip duruyor, bazilarinda finansal okur yazarlik sifir ailesinden aldigini kiyafete kahveye verir durur, bazilari sigara icer...
yani nasil catismayacaksin ki?
ya kendinin ayni karbon kopya bir cocuk doğuracaksin, anasinin kuzusu olacak dediginden çıkmayacak
ya da kendi hayati olacak, her yeni nesilde oldugu gibi catisacaksin yani:)
 
Ben linç yiyeceğim ama koşulsuz bir sevgi beslediklerine pek inanmıyorum anne ve babaların. Diğer ülkeleri bilmem ama Türkiye'de anne baba bile koşullu seviyor. Tabii ki bunu "suça karışmamak" olarak algılamayın ama iyi evlat olsak mükemmel olmamız beklenecek, mükemmel olsak da bir şey çıkabilir. Bunu hissediyoruz ve soğuyoruz diye düşünüyorum.
 
Ya zaten ben genel olarak sert sınırları olan, çabuk soğuyan biriyim ve hic oyle aman çok severim de aman koşulsuz severim de falan naraları atamam. İnsanın iki evladını ayni sevdiği yalanına da hiç inanmam. Dr haus dizisinde bir bölümde kadin annesine kardesini daha cok sevdiğiyle ilgili bir sey diyordu. Annesi de, seni cok seviyorum ama ablandan daha cok hoşlanıyorum diyordu. Kendinden tamamen baska, huyunu suyunu benimseyemedigin kişiyle belli bir noktaya kadar mesafe olacağına da inaniyorum. Benim daha da merak ettiğim kısım, bu anne davranışı dediğimiz tuhaf, tutarsız, ruh hastası hareketleri yapacak mıyız acaba
Annesinin derslerini seçtiği çocuğa cok güldüm bu arada yok artik daha neler
 
Daha önceden de yazdıklarınız vardı hatırlıyorum, anneniz bunları çok bilinçli ve sistematik şekilde yapıyor gibi geldi bana.
 
Kim olursa olsun kendinizden fedakarlık yapmayın insanlar için kıymetiniz anlaşılmaz olur göreviniz olur yaptıkça daha fazlasını isterler anneniz bile olsa
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…