- 7 Mart 2019
- 3.030
- 1.481
- 133
- 33
- Konu Sahibi Nedesemolmuyor1
-
- #1
tamamen bireysel bi hayattan büyük bi sorumluluga geçiyorum bi birey sonuçta sanırım o beni korkutuyor bilmiyorum çocukları çok seviyorum ama sevip veriyorduk annesineBilemedim. Ben daha çok heyecanlıydım doğrusu sonrasını hiç düşünmemiştim. Tek dileğim çocuklarımı kucağıma almak olmuştu. Sonrası kendiliğinden geliyor.. Sevinmelisin korkuyu bırak. Minnacık yavruyu kucağına alacağını düşün. Sevgilyle bakacağını. Gerisini unut
Yıllardır bebek hasretiyle yaşayan kadınları düşünün derim her türlü acıyı korkuyu seve seve çekmeye hazırlar şükür ki hamile kalmışsınız ne zorluklar çektiğinizi bilemem ama bence tadını çıkarın bende o korkuları acıları yaşamaya razıyım yeterki sağlıklı bir şekilde dünyaya gelsinler.Hamileyim başkasının çocuklarını bıdı bıdı çok severim hamile birinim karnını görünce severim falan şimdi ben hamileyim karşıma hamilelerin videoları çıkıyor kocaman kimisinin karnı kendimin öyle olacağını düşününce bi korkuyorum yada yeni doğmuş bebek ne tatlı diyorum sonra ben doğumdan sonrası için korkuyorum çok büyük sorumluluk normal mi korkmam ?
Güzel olan zordurda elbettamamen bireysel bi hayattan büyük bi sorumluluga geçiyorum bi birey sonuçta sanırım o beni korkutuyor bilmiyorum çocukları çok seviyorum ama sevip veriyorduk annesineböyle kendinde düşününce bi stres oluyorum bazen
Tabi ki öyle her kadın anne olmak istiyor bende öyle ama bazen korkuyorum beklese miydim az daha diyorum bazen geçiyo bazen geliyor inşallah becerebilirim anneliği.Yıllardır bebek hasretiyle yaşayan kadınları düşünün derim her türlü acıyı korkuyu seve seve çekmeye hazırlar şükür ki hamile kalmışsınız ne zorluklar çektiğinizi bilemem ama bence tadını çıkarın bende o korkuları acıları yaşamaya razıyım yeterki sağlıklı bir şekilde dünyaya gelsinler.
Herkes böyle değil galiba garipseniyor bilmiyorum çok büyük bir sorumluluk ve bireysel hayat artık bitiyor. Ben de istiyordum hamile olmadan aylar öncesi çocukların psikolojik gelişimi vs için videolar izlemeye okumaya başladım. Çünkü çocuk yapıyorlar düzgün büyütmüyorlar çok görüyorum etrafımda saldım çayıra ben öyle yapmam şöyle yaparım diyordum ama hamile olduktan sonra bi korku oldu biraz azaldı ama gene de kocaman karın görünce kendimi hayal ediyorum korkuyorum birazBen de tam tersi, Cok yakinlarim haric baskalarinin bebeklerini sevimli bulmam, oyle sevesim falan gelmez. Kendi bebegime de alismam zaman aldi, Ilk hareket ettigi zaman garipsedim bile ne oluyor diye. Ki uzun suredir istedigim bir hamilelik.
Ayrica endiselerinizi yerinde buluyorum, bu soru isaretleri bilincli bir anne oldugunuzu da gösterir ayni zamanda. Hic kimse mükemmel degil sonucta.
Kendinize zaman taniyin, bir bakmissiniz karniniz buyudukce onunla konusmaya baslamissiniz
Hayatimizin her donemindeki degişikliklerde afallariz. Bazen depresyona gireriz. Ilk universiteye gittigimizde, evliligin ilk gunlerinde, hamileligin ilk aylarinda, anneligin ilk donemlerinde. Bunlar tamamen normal. Herkesde adaptasyon sureci farklidir. Mesela benim de çok istedigim bir hamilelik ama ben de o duygulari yaşadim. Ablalarim da yaşadi. Bunlar normal sadece hayatin da bizlerin de degistigini kabul etmeliyiz. Bu donemleri sağlikli bir şekilde geçirmek icin guzel yanlarini duşunmeliyiz. Bu arada tebrik ederim. Hayirli olsunHamileyim başkasının çocuklarını bıdı bıdı çok severim hamile birinim karnını görünce severim falan şimdi ben hamileyim karşıma hamilelerin videoları çıkıyor kocaman kimisinin karnı kendimin öyle olacağını düşününce bi korkuyorum yada yeni doğmuş bebek ne tatlı diyorum sonra ben doğumdan sonrası için korkuyorum çok büyük sorumluluk normal mi korkmam ?
Hamileyim başkasının çocuklarını bıdı bıdı çok severim hamile birinim karnını görünce severim falan şimdi ben hamileyim karşıma hamilelerin videoları çıkıyor kocaman kimisinin karnı kendimin öyle olacağını düşününce bi korkuyorum yada yeni doğmuş bebek ne tatlı diyorum sonra ben doğumdan sonrası için korkuyorum çok büyük sorumluluk normal mi korkmam ?
Teşekkür ederim ama kimse böyle duygular yaşadıgını söylemiyor hep bi heyecan vs var başkalarında öyle görüyorum yani kendimi anormal hissediyorum o yüzden sanki sadece ben böyle hissediyorum gibiHayatimizin her donemindeki degişikliklerde afallariz. Bazen depresyona gireriz. Ilk universiteye gittigimizde, evliligin ilk gunlerinde, hamileligin ilk aylarinda, anneligin ilk donemlerinde. Bunlar tamamen normal. Herkesde adaptasyon sureci farklidir. Mesela benim de çok istedigim bir hamilelik ama ben de o duygulari yaşadim. Ablalarim da yaşadi. Bunlar normal sadece hayatin da bizlerin de degistigini kabul etmeliyiz. Bu donemleri sağlikli bir şekilde geçirmek icin guzel yanlarini duşunmeliyiz. Bu arada tebrik ederim. Hayirli olsun
İnşallah size de nasip eder Allah. Eminim çok güzeldir ama bi tırsmıyorum desem yalan olur bana bağlı bir bir birey bütün sorumluluğu bana aitBende çok istiyorum hamile kalmayı ama doğum esnasında duyulan acıyı falan anlatıyorlar mesela etim açıyor resmen şimdiden içime korku düşüyor ama yine de çok istiyorum hamile kalmayı anne olmayi
Şahsen ben sizin gibi oldum. Merak etmeyin siz kaninizdan caninizdan bir can taşidiginizi dusunun. Onunla guzel bir hayat için hazirlayin kendinizi. Ama bir sure bebek hamilelik hakkinda dusunmeyin. Zihninizi boşaltin. Rahatlamaya çalişin. Merak etmeyin siz hissrtmeden korkunun yerini tatli heyecanlar alacak.Teşekkür ederim ama kimse böyle duygular yaşadıgını söylemiyor hep bi heyecan vs var başkalarında öyle görüyorum yani kendimi anormal hissediyorum o yüzden sanki sadece ben böyle hissediyorum gibi
İnşallah teşekkürlerŞahsen ben sizin gibi oldum. Merak etmeyin siz kaninizdan caninizdan bir can taşidiginizi dusunun. Onunla guzel bir hayat için hazirlayin kendinizi. Ama bir sure bebek hamilelik hakkinda dusunmeyin. Zihninizi boşaltin. Rahatlamaya çalişin. Merak etmeyin siz hissrtmeden korkunun yerini tatli heyecanlar alacak.
Cok dogal yaşadıkların ozellikle hormonlarinda kaygi bozuklugu yaptigini dusunuyorum. Ve evet sorumluluk buyuk bir insanin hayatindan sorumlusun artik. Ayni zamanda kosulsuz sevgiyi tadicaksin bu dunyada senden bir parca olucak. Bence bebegini gordugunde hepsi ucup gidicek. Birde gercekten bu donemde hormonlarin etkisiyle bu tarz duygular yasaman cok normal bende yasiyorumHamileyim başkasının çocuklarını bıdı bıdı çok severim hamile birinim karnını görünce severim falan şimdi ben hamileyim karşıma hamilelerin videoları çıkıyor kocaman kimisinin karnı kendimin öyle olacağını düşününce bi korkuyorum yada yeni doğmuş bebek ne tatlı diyorum sonra ben doğumdan sonrası için korkuyorum çok büyük sorumluluk normal mi korkmam ?
Bence cok normal ben de 2 yildir evliyim cocuklara bayiliyorum ama cocuk yapma fikri beni karin agrilarina sebep oluyor. Hamilelik, dogum ve sonrasi.. Yasamadigimiz icin korkuyoruz bence gayet dogalHamileyim başkasının çocuklarını bıdı bıdı çok severim hamile birinim karnını görünce severim falan şimdi ben hamileyim karşıma hamilelerin videoları çıkıyor kocaman kimisinin karnı kendimin öyle olacağını düşününce bi korkuyorum yada yeni doğmuş bebek ne tatlı diyorum sonra ben doğumdan sonrası için korkuyorum çok büyük sorumluluk normal mi korkmam ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?