Kendimden nefret ediyorum.O daha bebek.

Şuan bile nasıl düşünüyorsunuz bebeği sakın olmaya çalışın bebeğinizin sevdiğiniz çok belli sadece sinirleriniz yıpranmış bunu da elinizle konuşsanız biraz destek olsa size atlatırsınız inşallah
 
Aynı sıkıntıları yaşıyorum sizi çok iyi anlıyorum 15 aylık kızım var ek gıda işe arası pek yok derdi günü beni emmek geceleri ağlamaları gündüz beni bunaltması ahhh ahhh.çok daraldım bunaldım aynı gurbetteyim bazen bende kızıyorum üzülüyorum ama hep onun iyiliği için uğraştığından bu kadar yıpranıyorum yani aman yemezse yemesin diyemiyorum bende bazen yetemediğimi düşünüyorum
 
Cnm niye kızıyorsun o daha bebek annesi sinirlendinmi gözlerinin içine bak o masumlulugu görür görmez sakinlesirsin 2 yaşında bi kızım hatta 7 aylık bi bebeğimde var bütün iş güç bnm boynumda el uzatan kimse yok ama yinede kıyamıyorum çocuklarıma çünkü bugün bağırarak alistirsam büyüdüğünde bende bağırmaya o da bağırmaya alışkın bi çocuk olur sakin ol sen zorla yemek yermisin zorla uyutulmayi istermisin güzel bi uyku düzeni ile rahatlicaksin umarım
 
Ne var yani baska sehirdeysiniz kimse yoksa.
Bak ben 15 gunluk bebegimle ev tasidim taaa doguya geldim.atandim...5 ay dogunun bu ucra yerinde bebegime tek basima baktim..bi süre annem geldi gitmek zorunda kaldi..ve ben bebegimi sabah karli buzlu yollarda aracinla yarim saat uzaklikta olan okuluma goturdum..bakici buldum ona biraktim.kostur kostur o yorgunlukla aldim tekrar getirdi..sirtimda hamagi elimde puseti..sirtimda bebegin esyalari...

Kar buz hertaraf..bebegimin bezini almaya markete gidemiyordum..tek basima yettim.aylarca..bi yandan esimin gecisi icin ugrastik..ve esim yanima gecis yaptiginda kizim 5 aylikti.
Bir ton zorluk cekerek yeni duzen kurduk..bu surecte olumden dönen bir kaza yaptim az daha ucurumdan uciyordum..maddi hasarla atlattim..sutum kesildi ondan sonra..mama ile devam ettim...ilk anneligimdi..ek gidasi oturmasi yemesi uyumasi...
Ve ve ustelik benim.bebegim kolikti ilk aylarda..surekli aglayan gazli bi bebekti..gidip soguk sularla yuzumu yikar yine bakardim kizima..
Ve tek kaldim evde aylarca bebegimle...dile kolay neler yasadik.

Simdi esimleyiz..kizim 8 aylik oldu..ne psikolojim bozuldu nede bisey..yeni tanidigim insanlardan yardim istemekten hic cekinmesim ben..bebegim icin.
Siz hayata nasil bakarsaniz oyle olur.psikolojimi bozmam icin bi kamyon neden sunarim size.
Bakin atandigim okulun bulundugu ilceden ev bulduk.1 ay sonra yine tek basima ev tasiyacagim.
Ve ben suan kizimi uyuttum 3 saattir yarin icin hazirlaniyorum..dis bulgurunu kutlayacagim..evet kimsemiz yok ama ben is arkadaslarimizi davet ettim..kizimdan biseyleri eksik buyutmek istemiyorum.
Ve bugün ben 7 ders yaptim..gece 4 saat uyudum..ogle paydosumda kostum bbebegimin bakicina corbasini yaptim yine verim..kostur kostur yine dersime girdim..arabayla eve geldik bebegimle..onu uyutup aksam yemegi hazirladim..sonra uyandi onun mamasini verdim tekrar uyuttum..
Ve suanda onun icin yarin icin hazirlik yapiyorum.
Azcikguclu olmayi ogrenin..sinirinizi bebekten cikaracaginiza gidin sizi sinir edenlerden cikarin...bunun hic bi izahi olmaz.ben bu kadar zorluklar atlatmisken ve bebegime degil kizmak allaha hic neden diye bile aormamisken bu yazdiklarinizi kabul edemiyorum.
Lutfen silkelenin..bebeginizin kiymetini bilin...allah size bi melek vermis hala kimsem.yok diyorsunuz...
 
Benim kızım 4 buçuk yaşında ve hâlâ yeme ve uyku düzeni tam oturmuş değil. Onları belli bir saatte uyutamazsınız. Yatağa girersiniz ama ne zaman isterlerse uyurlar. Belli saatlerde sizin istediğiniz şeyi, istediğiniz kadar yemezler. Bunlar da kendi istekleri doğrultusunda olur. Sizin elinizde değil bu. Çok da şeetmeyin yani! Ayrıca bu şekilde baskıyla çocuğunuzun kişiliğini zedelersiniz. Benim isteklerim ya da itirazlarım önemli değil diye düşünür çocuk. İlerde bir gün istemediği bir dokunuş ya da taciz yaşadığında da aynı şeyi düşünecektir. Ne acı değil mi? Bunu ben söylemiyorum, pedagoglar söylüyor. O yüzden lütfen mükemmeliyetçi olmayın. Söz konusu olan sizin çocuğunuz!
 
bende senin durumundayim. ve daha kotu durumdaydim yinede sesimi yukseltmedim bebegime..nolur yapmayin yazik gunah.siz sesinizi yukselttikce o sizden daha cok korkar ve saglikli bag kuramazsiniz .bende tanimadigim bilmedigim bir sehirdeyim ailem uzak kimsem yok cocuguma tek bakiyorum ve evdeyim dort duvar arasinda. cok seylerde yasadim agladim sinirlendim ama cocugumdan cikarmadim .psikoloji mi .. cocugunuz varsa onceliginiz o olsun emin olun surada yazdiklarimdan kat kat yazmadijlarim cektiklerim var. yinede birgun bir an bile sesim yukselmedi. O allahin emanetleri biz annelere .cok uzuldum yapmayin nolur
 
bebeginiz yemiyorsa zorlamayin hep ayni saatte olacak diye bir kaide yok. robor degil bu . bi sizin bebeginiz. siz sakin rahat olmazsaniz cocugunuz nasil olsun. bebekler hisseder siz mutluysaniz da hisseder sinirliysenizde neyaparsaniz bebeginiz hisseder.
 
Canım anlıyorum seni benim bebeğim de uyumadığı ve yemediği zamanlarda bende geriliyorum ama bunu ona hissettirip bağırman bebeğini daha iyi yapmaz aksine korkak ve huzursuz bi bebek olur.. bırak biraz geç uyusun ben oğlum uyumak istemediği zaman başlarda strest oluyordum zorluyordum bu seferde ağlıyordu hiç uyumuyordu sonra kızdım kendime ve İnan öyle zamanlarda şimdi iki üç dakika oynayıp onu mutlu ediyorum ve sonrasında hemen kendisi uyuyor. Yemek yemeyi hiç sevmiyor tasvip etmiyorum ama başka yol bulamadım çizgi film açıp öyle yediriyorum.. kendine başka yollar bul bağırman çözüm değil
 
Emin olun hiç kimse 4/4 lük anne değil... bunun için çaba sarfetmeyin yorulursunuz. Sakin kalmaya çalişin. Eminim elinizden geleni zaten yapıyorsunuzdur. Krndinzii sıçlamaktanda vazgeçin. Ne şanslısınızki bir bebeğiniz var. Çocugu olamayan o kadar kadın varki. Halinize şükredin bebeğinize sarılın..
 
ne guzel yazmissiniz aklima da geldi ilk dogum yaptigim zamanlarda oglusum hic uyumazdi gozumi kirpmadan sabahladigim gunlerim cok oldu ne gunlerdi. annelik kutsal bu sebeple.
 
Benim öyle bir oğlum var ki, görseniz yavrunuza şükredersiniz.
Şuan 22 aylık ve akşam misafirler vatlen elindeki salatalıkla tüm yerler sildi, sonra onu yemeye kalktı o da olmadı benim suratıma sürüp bana yedirdi.
Şimdi bu çocuğun yemek yemesini tahmin edebiliyor musunuz?
Gözünğn içinde bile yağ oluyor, sıvıları tepsisine döker orada içer, bardaklara yemeğini doldurup oradan mıncıklar.
Ne yaparsam yapayım vazgeçiremedim, huyu bu.
Benim ise tek kızdığım şey nimetle oyun oynaması, yenmeyecek hale getirmesi.
Ev zaten rezil durumda yataktan kek kalıpları falan çıkıyor, camlar deseniz günlük yemek menüsü orada.
Banyoda bile oyuncakları var.
Çünkü çocuğum böyle mutlu.
Biberon mamasını koltuğa dökmeden içemez.
Ardından silerim, buna niye kızayım.
Ya da ev dağınıkmış pismiş, umrumda değil.
Ha ama başka bir evde ya da dışarıda asla eline yiyecek vermem, lokma lokma ben yediririm.
Hiçbir yeri kirletemez, karıştıramaz.
Onun daha minnacık bir bebek olduğunu ve döke saça hayatı öğreneceğini kabul edin lütfen.
5 sene sonra eviniz tertemiz olacak, bugün pis olsun ne var?
Ki bende 7 aylık bir bebek daha var, evim resmen çiş kokuyor artık ya.
Ama geçecek işte.
 
Anne olmak, karşılıklı bir öğrenme ve öğretme sürecini içerir. Etkileşimli uzun bir yoldur ve herkesin deneyimi kendine özgüdür. Siz onu büyütüyorsunuz o da sizi büyütüyor. Her bebeğin tarzı farklıdır, siz onu keşfetmeye çalışmak yerine bir kalıbın içine sokmaya zorluyorsunuz. Önemli olan bunu neden yaptığınızı tespit edebilmek. Sizce bebeğiniz neden her şeyi tam olarak sizin istediğiniz gibi yapmalı? Hangi kaygı ya da takıntıyla bunu istiyorsunuz, biraz bunun üzerine düşünün. Düzeni ve denetimi sağlama konusunda biraz esnek olmayı öğrenmeniz gerekiyor. Eğer obsesif bir durumunuz yoksa kaygılarınızı biraz azaltarak bu esnekliği sağlayabileceğinizi düşünüyorum. Sağlıklı bağlanmanın en önemli zamanlarındasınız lütfen bunu iyi değerlendirin..
 

Niyetiniz iyi ama ; bu sert ve katı tutumla mükemmel değil mutsuz bir çocuk yetiştirirsiniz.
Bugünleri geriye baktığınızda güzel hatırlayın. Buna çabalayin. Sadece biraz rahatlayin ve mukemmel olma hevesinden vazgeçin.
Evim o kadar dağınık ki anlatamam size. Tam bir çocuklu ev. Her yerden bir oyuncak , emzik , biberon kapağı çıkabilir.
Evime gelenlerde bunu bilir ve yargilayamaz. Umrumda olmaz.
Onlar çok önemli ve degerliler ve onları yemekten ziyade sevgiyle büyütmeliyiz.

Sizin gerginliginiz ona da geçiriyordur.

Bir yazı okumuştum tam olarak hatırlayamasam da şöyle bir şeydi ; iş yerinde patronumuzun yeri geliyor aşağılayıcı tavırlarıni bile hoşgörü ile karsilayabiliyorsak bunu kendi cocugumuzdan esirgememeliyiz.

Kendinizi iyileştirmenin yollarını arayın. Kolaylıklar dilerim.
 
Kendinden nefret ettiğin için bağırıyorsun zaten önce kendini sev sonra bebeğini de incitmezsin böyle olunca.
 
Sakın ol o daha kucucuk .Uyumak ıstemıyosa bı sure daha bkle uykusu gelır kndi uyur zaten .Ve lutfn bebeğine bağırma.
 
Mükemmel olmaya çalışma
Bu imkansız ve mutsuz anne mutsuz çocuk demek
Tek başına olmak çok zor biliyorum
Benimde yaşadığım şehirde tek bir yakınım yok
Oğlum 7 aylık ve kolik bir bebek
Ben ona uyuyorum
Ne zaman uyumak isterse o zaman uyuyor
En fazla on dk uğraşıyorum baktım uyumuyor tekrar oyuna dönüyoruz
Ev iş bebek zor oluyor
Doğru düzgün uyumuyoruz
İstediğimiz zaman banyo bile yapamıyoruz
İşlere yetişemiyoruz
Sinirlerimiz yıpranıyor
Bende eşime sert davranıyordum
Uzun süre farkına bile varmadım bu durumun
Boş yere evliliğimizi yıprattığımı farkettim
Ev işleri çoğu zaman kalıyor artık takmıyorum
Yemek yapamadımmı kahvaltı hazırlıyoruz
Herşeye yetmeye çalışma
Havalar ısındı bebeğinle dışarı çık gez dolaş
Sinirlendiğinde olması gerekeni düşünmeyi bırak bebeğine sarıl ve sakinleş
 
Ah bizim annelerimiz ne yapsınlardı? Nelerle boğuşmuşlar da gıkları çıkmamış... Şimdiki anneler ne de... Neyse devamını getirmeyeyim, kalp kırmaya gerek yok, anlayan anladı... Ben kendi annelerimize yanıyorum, Allah onları iki cihanda da güldürsün inşallah...
 
Yani icmesin nolcak?
Sonra icer, ucunda olum mu var?
Az relax az genis ya.
Bnde yasadigim yerde bi basimayim, ustelik esimin gorevi nobeti tukenmiyor, 2 cocuga tek bakiyorum.
Ev dagiliyor, yaptigim yemekler kaliyor, bazen uyku saatleri esniyor.
Gevsemezsen kafayi yersin, hadi seni gectim o bebegin dengesini altust edersin.
Sakin..
Git bi tedavi ol, iyi gelecektir.
 
Mukemmel anne diye birşey yok, bu bir takıntı, hersey olduğu kadar olur. yok su saatte sunu yiyecek, yok gunde parkta su kadar saat duracak, ne buuuu makine mi.. kuralları yikin, bebeğinizi de kendinizden korkutmayın lütfen, uyumazsa sonra uyur rahat olun rahattttttt. büyüyünce baski kurmaya kadar gider bu.. siz sakin olun önce...
 
iste bu..... Saglikla buyutun... Dis bulgurunuz hayırlı olsun
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…