Gözüm doldu okurken, ayrı ayrı herkesin mesajını okudum.
Eskilerin bi lafı var, "Kocan alıcı olsun yeter" derler.
İstediği gelinliği giyip, lüks düğünle evlenip, evini saray gibi döşeyen arkadaşımın, bir mutfak alış-verişi yüzünden eşinden dayak yediğini ve 9 ay sonra ayrıldıklarını biliyorum. Eşinin "Pahalı almışsın" deyip dövmesi...
Cnm ben istediğim gelinliği giyemedim, hiç hayallerimdeki gibi bir düğün olmadı. Yapamaz mıydı kp ile kv? Yaparlardı. Çünkü biz 2 sene kadar nişanlı kaldık ve 2 senede biriktirmek için azmeden biriktirir o parayı, üstüne de çeker kredisini, oğlu da çalışır, gelin de ekler vs vs yapılır ya dillere destan bi düğün...
Umursamadılar canım, tıpkı senin gibi. Düğün tarihini babam aldı babam! Gelinliğim için ağladığımda, annem "Biz alalım yavrum" dediğinde, hayır dedim, "Bu da hiç fena değil beğendim". İç çamaşırımdan gelinliğime kadar babama mı aldırsaydım? Evimizin içini full döşediler zaten. Onların yapacakları affedersiniz de kıçı başı düzgün bir düğündü.
Ha, oldu bitti düğün. Kötü müydü, hayır. Ama istediğim gibi miydi? Hayır...
Kötü insan olduklarından değil, yapı meselesi, geniş insanlar, rahatlar, umursamazlar anlatabiliyor muyum?
Ben ise ayrıntıcı, ince düşünen biriyim.
Facebookta, arkadaşlarımın düğün fotoğraflarını gördükçe kötü olurdum canım. Evlendik, balayı vs hiçbir şey görmedim, borç ödedik kocamla. Ödendi zannettiğim şeylerin bir kısmı ödenmemişti çünkü kp tarafından... Eşimle tartıştım bu konuda başlarda, kırdık birbirimizi. Hatta ben onu çok kırdım, ağzını açamazdı, utanırdı. Sonra onun o bakışına da üzülürdüm, pişman olurdum. Bunu aylarca atamadım içimden. Bir gün patladım anneme... Annem de "Kocan alıcı olsun, en önemlisi o" dedi.
Şimdi ne mi oldu? Eşimle bir olduk canım, sağ olsun hiçbir şeyime "Onu da alma" demedi, ne istedimse yaptı. En güzelini yedirmeye, en güzelini giydirmeye çalıştı, hala daha da öyle. Borçlarımızı biz kapattık, Kp ile Kv, ev içi işlerimize - ilişkimize kesinlikle karışamıyorlar ve yüzlerinden okuyabiliyorum o mahcubiyeti 2. senemizde. Bir kere bile lafını etmedim, terbiyesizlik etmedim canım. Onlar zaten bir süre sonra anladılar. Doğum günümde sürpriz yapıyor, pasta getiriyorlar. Bayramlarda, çocuk gibi cebime para sıkıştırdıkları oluyor "kızım kendine bi şeyler alırsın" diye. Şimdi 15 haftalık hamileyim ve pervane oluyorlar, şunu yaparız bunu yaparız diye. Bir şey bekliyor muyum? Hayır... İnsan hiçbir şey beklemeyince daha hafif oluyor inan bana.
Özetle, boşver canım, eşin alsın yeter ki, eşin el bebek gül bebek baksın sana, bir dediğini ikiletmesin. Gerisi hikaye.
O yüzden kırma adamcağızı, yüzüne yüzüne vurma, kutuplaştırıp kendinden uzaklaştırma. Kendine yaklaştır. İki gönül bir olur, samanlık da seyran ^_^