- 22 Eylül 2017
- 461
- 113
- 18
- 25
- Konu Sahibi Tamamdrdik
- #1
şöyle ki mesela bir arkadaşımla buluşuyorum bir kız geçiyor bakmak istiyorum o. Kıza ama yakın arkadaşım bana bakıyor sanki ben kıskanıyormuşum gibi bana mı öyle geliyor bilmiyorum. Mesela bir şey oluyor yakın arkadaşım benle yarışa giriyor. Sanki benimle yarışıyor gibi bana mı öyle geliyor beni hırslı kıskanç mı görüyorlar. Birine merhaba diyorum çok kaale alınmıyorum o an kendimi sıcak kanlı samimi de hissetmiyorum tuhaf hissediyorum işte uzaylı gibi. Soğuk olduğumu söylerler zaten. Bende birine sarılırken artık normal hissetmek istiyorum beni seviyor mu acaba diyerekten ezik hissetmek istemiyorum bir erkek bana bakınca bende bakmak istiyorum. Yoruldum bu utangaçlıktan konuşma tarzımdan mimiklerimden bazen fesat olan bakışlarımdan ama fesat değilim. Saftirik konuşma şeklimden bende iddeali olmak istiyorum.ben bide arkadaşım Yen'i biriyle tanışınca onu seviyorlar ama benim soru sormam muhabbetimi kimse dinlemiyor gözüme bile bakmıyorlar.lise okuyorum uzaylı biriydim soğuktum utangaçtım şuan biraz yendim gibi. Ama erkekler falan benden uzak duruyor kanka olamıyorum. Kızlarla da olamıyorum. Hatta kızın biri bana dik dik bakıyor bişey de yapmadım herkese batıyorum yani. En yakın arkadaşlarım da benle yarış yapıyorlar hep saf olduğum için sevdiğim çocuğa falan dik dik bakıp bakışıyorlar ben utanırken o kız arkadaşım Bile benden daha samimi olmuştu. Böyle işte normal konuşmalarımdan Bile sıkıldım bakkala ekmek alıcam deme şeklimden saf gözükmekten. Değişmek istiyorum nasıl değişirim. Herkesin bana ne kadar saf gibi bakmalarından küçümsenmekten bıktım dikkat çekici olmak istiyorum bende güzelim ama safım