Arkadaslar daha önce de yazdım biliyorum ama ben hala kendime çözüm bulamadım uni okuduğum şehire gidince sevgilim gidicek yalnız kalıcam sanki onun özlemine dayanamam devamli kurslara gitmeliyim aktivite bulmaliyim diye bişeyler yapma çabasına giriyorum sanki o gidince dünyanın sonu gelicek gibi hissediyorum çünkü çevrem yok ondan başka yani var ama öyle yakın olduğum dostum yok yurtta da durmak istemiyorum çünkü oda arkadaşlarımla iyi değilim devamli erkek arkadaşımla yan yana olmak istiyorum yurtta boguluyorum yurda gidesim gelmiyo ama hep erkek arkadaşımla da duramıyorum yurda geri gidince Ağlıyorum .Belki bunalmısımdır hava değişikliği olsun diye eve geldim ailemin yanına ama şimdi de burda herkes yanımda çok mutluyum o yüzden geri gidesim gelmiyo.Ben erkek arkadaşım ordayken bu sene böyleyim ailemi bırakasım gelmiyo seneye ne yapacağım kafayı yicem artık düşünmekten böyle olmaktan yoruldum ama care bulamıyorum kendime de ne yapacağım ben?