- 3 Haziran 2011
- 2.539
- 5.187
- 358
Merhaba, mutlu huzurlu akşamlar kk.
Bu akşam sizinle dertleşmek istiyorum. Bu konuyu ağlayarak yazıyorum.
1 ay önce bebeğimin kalbi durdu karnımda iken ve düşük yaptım. Ve ben bebeğime sadece bir gün aglayabildim, hemen toparlandıgimi sandım. Soran herkese de, garip bir şekilde hemen atlattım vs diyordum.
Kendimi kandırmışım.
Acım, sanki bana işte burdayım der gibi yeniden geldi. Bebeğimin hüznüyle dolup taşıyorum birkaç gündür. Bunda, tekrar adet olmamın da etkisi var. Saçma gelecek biliyorum ama sanki hemen tekrar hamile kalacağım sandım. Teselli bu olmamalıydı bunu da biliyorum. Her neyse...
Benimle eş zamanlı hamile kalan çok sevdiğim bir arkadaşım var. Çok severim kendisini. Bebeği sağlıklı çok şükür. Bana arada bebeğinin ultrason görüntülerini atıyor. Bir hafta önce gittiğinde cinsiyetini öğrenmiş. Onun adına çok mutluyum.
O ve bebeği için sürekli dua ediyorum, bir sıkıntı yaşamaması ve güzel bir hamilelik geçirmesi için. Ama her bana bir şey söylediğinde benim bebeğim de bu kadar aylık olacaktı, bu kadar büyüyecekti, acaba cinsiyeti neydi diye düşünmekten kafayı yiyeceğim.
Bana ultrason görüntülerini attığında hıçkırarak ağladım. İnanın onun için bir fenalık düşünmüyorum ama neden böyle hissettigime de bir açıklama bulamıyorum.
Çok kötüyüm kızlar.. Gün içerisinde çok yoğunum, ona rağmen sürekli aklıma geliyor. Yaşım küçük. Evliliğim bir yılı aşkın henüz. Yani böyle kendimi hirpalayacagim bir durum yok, yine de bu acımı hafifletmiyor...
Ne yapacağımı bilmiyorum. Eşime dahi bunu anlatamıyorum. Kimsenin beni fesat biri gibi düşünmesini istemiyorum. İçten içe kendimi yiyorum bana yardım edin....
Bu akşam sizinle dertleşmek istiyorum. Bu konuyu ağlayarak yazıyorum.
1 ay önce bebeğimin kalbi durdu karnımda iken ve düşük yaptım. Ve ben bebeğime sadece bir gün aglayabildim, hemen toparlandıgimi sandım. Soran herkese de, garip bir şekilde hemen atlattım vs diyordum.
Kendimi kandırmışım.
Acım, sanki bana işte burdayım der gibi yeniden geldi. Bebeğimin hüznüyle dolup taşıyorum birkaç gündür. Bunda, tekrar adet olmamın da etkisi var. Saçma gelecek biliyorum ama sanki hemen tekrar hamile kalacağım sandım. Teselli bu olmamalıydı bunu da biliyorum. Her neyse...
Benimle eş zamanlı hamile kalan çok sevdiğim bir arkadaşım var. Çok severim kendisini. Bebeği sağlıklı çok şükür. Bana arada bebeğinin ultrason görüntülerini atıyor. Bir hafta önce gittiğinde cinsiyetini öğrenmiş. Onun adına çok mutluyum.
O ve bebeği için sürekli dua ediyorum, bir sıkıntı yaşamaması ve güzel bir hamilelik geçirmesi için. Ama her bana bir şey söylediğinde benim bebeğim de bu kadar aylık olacaktı, bu kadar büyüyecekti, acaba cinsiyeti neydi diye düşünmekten kafayı yiyeceğim.
Bana ultrason görüntülerini attığında hıçkırarak ağladım. İnanın onun için bir fenalık düşünmüyorum ama neden böyle hissettigime de bir açıklama bulamıyorum.
Çok kötüyüm kızlar.. Gün içerisinde çok yoğunum, ona rağmen sürekli aklıma geliyor. Yaşım küçük. Evliliğim bir yılı aşkın henüz. Yani böyle kendimi hirpalayacagim bir durum yok, yine de bu acımı hafifletmiyor...
Ne yapacağımı bilmiyorum. Eşime dahi bunu anlatamıyorum. Kimsenin beni fesat biri gibi düşünmesini istemiyorum. İçten içe kendimi yiyorum bana yardım edin....