Kendime Haset Demeye Dilim Varmıyor

Loreth .!.:

Bebek kaybı çok acı ama insanlar koskoca evlatlarını toprağa veriyorlar. Acınızı küçümsemek için söylemiyorum, sakın yanlış anlamayın. Ama sizin meleğiniz daha dünyaya gelmemiş, bir cennet kuşuymuş daha. Allah korusun da ya kucağınıza alsaydınız, kokusunu duysaydınız. Düşünün bunu yaşayıp da kaybedenler var. Ve daha gençmişsiniz, çok yeni evliymişsiniz, niye bu kadar baskı kuruyorsunuz kendi üstünüzde? Aceleniz mi var? Bu psikoloji bile hamile kalmanızı zora sokar biliyor musunuz? Psikolojik destek almayı düşünüyor musunuz? Ve eşinizle konuşun. Eşiniz sizi tanıyor, neyi neden hissettiğinizi anlamayacak kadar odun değildir herhalde.

Arkadaşınıza gelince. Hafif geri zekalı sanırım. İnsanlar elbette mutluluğunu arkadaşlarıyla paylaşmalı. Ama tamam paylaşmış ve sizin de aynı konuda acılı olduğunuzu biliyor. Ultrason görüntüleri göndermesi için epey bir empati yoksunu ve düşüncesiz olması gerekiyor. Onu bir yolardım da, ne yazık ki tanımıyorum.

Dilerim önce kalbiniz ferahlar, şu ruh halinden çıkarsınız ve sonra da sağlıkla bebeğinizi kucağınıza alırsınız. Tekrar söylüyorum ama; acele etmeyin. İnsanlar kaç yıl uğraşıyorlar; misal ben. 29 yaşında anne olmaya karar verdim ama 2 yıl bebeğim olmadı, sonra tüp bebekle hamile kaldım, üçüzlermiş, ikisini karnımda kaybettim, o hamileliğimdem kızım doğdu. 3 yıl sonra da ikinci kızım sürpriz yapıp geldi. İnsanların başlarına neler geliyor. Ne hikayeler var. Hayat böyle. Biraz kabulleniş iyidir. (ay yine çok uzattım, üç sayfa daha yazabilirim o yüzden kesiyorum)

Genişletmek için tıkla...

Gsyabk .!.:

Canım aciyor reis haliyle yaşayacaksın bu tür duyguları neden niye ben diye hep dusunebilirsinde.
Insansin nihayetin de ha başkaları senin haykırışını illa ki kıskançlık fesatlık olarak yorabilir ama illa ki bi terapi alıp rahatlamaya içindekileri döküp akıtmaya ihtiyacın var ah keşke şu forumdan biri komşun olsa da içini doyasıya döküp sonra ondan ses çıkmayacağını bilsen...
Kendini kötü görme kötü düşünme

Genişletmek için tıkla...

McGrath .!.:

Evet şu an hiç tanımadığım birine her şeyi anlatıp yanında salya sümük ağlamaya ihtiyacım var :) ama bunu tanıdığım kimsenin yanında yapmak istemiyorum şu an.

Genişletmek için tıkla...

McGrath .!.:

Bir o kadar daha yazsaydıniz severek okurdum. Çok iyi geldiniz bana çok teşekkür ederim. Evet büyümeden kaybetmem, doğmadan kaybetmem.. Bunlar benim için teselli oldu hep.

Aslında hamile kalmak için zorlamıyordum kendimi. Hamileliğimi öğrenmeden önce de hiç kasmiyordum. Hatta emin bile değildim anne olmayı isteyip istemediğime. Ama bebeğimi kaybedince çok değişik oldum. Varlığına alıştım ve bir anda kaybettim. Su anda neden bu kadar yeniden hamilelik için zorluyorum kendimi bilmiyorum.

Arkadaşım konusunda da bir şey yapmayacağım artık. Böyle bir şey yaparsa da en azından şu ruh halindeyken mutlu rolü yapmayacağım ve tepki vermeyeceğim.

Umarim bir an önce eski mutlu ve enerjik halime geri döner ve şu konunun üzerini kapatırım :) kalbim çok yorgun şu an nedense. Çok teşekkür ederim tekrardan..

Genişletmek için tıkla...

miyaww__ .!.:

Ya ben sizi tanımıyorum ama çok seviyorum.

Genişletmek için tıkla...

derin sularda .!.:

Arkadaşınız kötü niyetli değil düşüncesiz.
Siz de haset değil gönlü yaralı bir annesiniz.
Sizin için dua edeceğim Allah tez zamanda kucağınızı doldursun.
Not:Ultrason görüntüsünü 1.derece yakınlar-aile fertleri haricindeki insanlara göndermeyi hiç anlamıyorum hatta görgüsüzlük olarak addediyorum.

Genişletmek için tıkla...

Yabanelma .!.:

Daha önce başka bir konunada yazmıştım, bende iki düşük yaşadım, insan elbette üzülüyor ama çok ağır bir durumda da değil senin de hamileğin henüz başı sayılırdı, yaşadığın şeyi bircok kadın yaşıyor ve unutuluyor bugün hissettiklerin.

Haset değilsin arkadaşın düşüncesiz yani bence daha fazlası ama kibar olmakta fayda var ☺ daha yeni düşük yapmış arkadaşa ultrason görüntüsü gönderilir mi? Yani bence her halükarda arkadasa bu görüntüyü göndermek gereksiz aslında, görgüsüzlük geliyor bana bu tür paylaşımlar.

Hayırlı zamanda sağlıklı evlat nasip olsun inşallah. Kendinizi çocuğa kanalize de etmeyin herşeyin bir vakti var.

Genişletmek için tıkla...

Diana Bishop .!.:

Sağlıklı bir ruh halinin verdiği tepkileri veriyorsunuz, tamamen doğal. Travmaları aşama aşama Atlatiriz. Şu an kabul etme donemindesiniz, olanla yuzlestiniz. Yakın bir zamanda kızgın hissedebilirsin kendini, neden ben diye sorabilirsin, korkma isyan filan etmiyorsun, acıyı sindirmenin doğal yolu buda. Kızgınlığın geçtiğinde iyileşmeye baslicaksin. Haset değilsin kesinlikle. Acısını sindirmeye çalışan bir ruha sahipsin.

Genişletmek için tıkla...

McGrath .!.:

Merhaba, mutlu huzurlu akşamlar kk.
Bu akşam sizinle dertleşmek istiyorum. Bu konuyu ağlayarak yazıyorum.

1 ay önce bebeğimin kalbi durdu karnımda iken ve düşük yaptım. Ve ben bebeğime sadece bir gün aglayabildim, hemen toparlandıgimi sandım. Soran herkese de, garip bir şekilde hemen atlattım vs diyordum.

Kendimi kandırmışım.

Acım, sanki bana işte burdayım der gibi yeniden geldi. Bebeğimin hüznüyle dolup taşıyorum birkaç gündür. Bunda, tekrar adet olmamın da etkisi var. Saçma gelecek biliyorum ama sanki hemen tekrar hamile kalacağım sandım. Teselli bu olmamalıydı bunu da biliyorum. Her neyse...

Benimle eş zamanlı hamile kalan çok sevdiğim bir arkadaşım var. Çok severim kendisini. Bebeği sağlıklı çok şükür. Bana arada bebeğinin ultrason görüntülerini atıyor. Bir hafta önce gittiğinde cinsiyetini öğrenmiş. Onun adına çok mutluyum.
O ve bebeği için sürekli dua ediyorum, bir sıkıntı yaşamaması ve güzel bir hamilelik geçirmesi için. Ama her bana bir şey söylediğinde benim bebeğim de bu kadar aylık olacaktı, bu kadar büyüyecekti, acaba cinsiyeti neydi diye düşünmekten kafayı yiyeceğim.
Bana ultrason görüntülerini attığında hıçkırarak ağladım. İnanın onun için bir fenalık düşünmüyorum ama neden böyle hissettigime de bir açıklama bulamıyorum.

Çok kötüyüm kızlar.. Gün içerisinde çok yoğunum, ona rağmen sürekli aklıma geliyor. Yaşım küçük. Evliliğim bir yılı aşkın henüz. Yani böyle kendimi hirpalayacagim bir durum yok, yine de bu acımı hafifletmiyor...

Ne yapacağımı bilmiyorum. Eşime dahi bunu anlatamıyorum. Kimsenin beni fesat biri gibi düşünmesini istemiyorum. İçten içe kendimi yiyorum bana yardım edin....

Genişletmek için tıkla...

McGrath .!.:

Merhaba, mutlu huzurlu akşamlar kk.
Bu akşam sizinle dertleşmek istiyorum. Bu konuyu ağlayarak yazıyorum.

1 ay önce bebeğimin kalbi durdu karnımda iken ve düşük yaptım. Ve ben bebeğime sadece bir gün aglayabildim, hemen toparlandıgimi sandım. Soran herkese de, garip bir şekilde hemen atlattım vs diyordum.

Kendimi kandırmışım.

Acım, sanki bana işte burdayım der gibi yeniden geldi. Bebeğimin hüznüyle dolup taşıyorum birkaç gündür. Bunda, tekrar adet olmamın da etkisi var. Saçma gelecek biliyorum ama sanki hemen tekrar hamile kalacağım sandım. Teselli bu olmamalıydı bunu da biliyorum. Her neyse...

Benimle eş zamanlı hamile kalan çok sevdiğim bir arkadaşım var. Çok severim kendisini. Bebeği sağlıklı çok şükür. Bana arada bebeğinin ultrason görüntülerini atıyor. Bir hafta önce gittiğinde cinsiyetini öğrenmiş. Onun adına çok mutluyum.
O ve bebeği için sürekli dua ediyorum, bir sıkıntı yaşamaması ve güzel bir hamilelik geçirmesi için. Ama her bana bir şey söylediğinde benim bebeğim de bu kadar aylık olacaktı, bu kadar büyüyecekti, acaba cinsiyeti neydi diye düşünmekten kafayı yiyeceğim.
Bana ultrason görüntülerini attığında hıçkırarak ağladım. İnanın onun için bir fenalık düşünmüyorum ama neden böyle hissettigime de bir açıklama bulamıyorum.

Çok kötüyüm kızlar.. Gün içerisinde çok yoğunum, ona rağmen sürekli aklıma geliyor. Yaşım küçük. Evliliğim bir yılı aşkın henüz. Yani böyle kendimi hirpalayacagim bir durum yok, yine de bu acımı hafifletmiyor...

Ne yapacağımı bilmiyorum. Eşime dahi bunu anlatamıyorum. Kimsenin beni fesat biri gibi düşünmesini istemiyorum. İçten içe kendimi yiyorum bana yardım edin....

Genişletmek için tıkla...

McGrath .!.:

Bir yandan kendimi suçluyorum bir haftadır. Arkadaşımın mutluluğuna ortak olamadığım için.

Genişletmek için tıkla...