Kendimi aileden dislanmis gibi hissediyorum

Merhabalar arkadaslar

Bilgisayarin masaustunu temizlerken esimin ailesiyle fotolarina baktim. yegenleri daha iki uc ayliklar... annesi var ikisi tutmus mama yediriyolar cocuklara...esim mutlu,.. yegenlerini opuyor... baska bir fotoda misafirlikteler... bir baskasinda piknikte...gezmede...evde....

guluyorlar mutlular herkes tam bir aile butunlugu icerisinde...

baktim...baktim... dedimki sen kimsin? ne zaman evlendin? nereye gelin gittin? esim bana son zamanlarda beni ailemden ozellikle annemden neredeyse sogutuyorsun farkinda degilsin dedi yzuume karsi...

haksiz degil. kimsem yok anlatacak bu yuzden annesinin v.s. yaptiklarini ona anlattim uzun zaman... icime atsaydim daha iyiydi ama yaptim bir hata...

simdi gozlerimin onunden filim gibi gecti... sanki boynu bukuk, yabanci, kimsesiz gibi hissediyorum onlarin arasinda...

bana o kadar hakaret ve haksizlik yapmalarina ragmen esime de defaatle anlatmama ragmen esimin sonucta verdigi cevaplar sunlar:


SUSSAYDIN. ALEV GIBI OLMASAYDIN... KARSILIK VERMESEYDIN... BEN SANA DEMISTIM... SENI UYARMISTIM... BECEREMEDIN...

evet ben beceremedim bir aile olmayi. Beni istemeyen insanlara laf sokan hor goren kalbimi kiranlara karsi sessiz kalip magduru oynamayi beceremedim...

simdi esim icerde yatiyor... bense odada kitap okumaktan bunalarak brden resimlere daldım ve işte böyle üzüntü kapladı içimi...

acaba hep böyle mi olacak?
değer görmek bu kadar mı uzaklarda?

bize düşen duygularımızı parçalayarak hatta elimizde hangi kartlar olduğunu belli etmeden devam etmek mi?

ne zaman bitecek ya da ben tükeneceğim...Bazen ellerim uyuşuyor.

Sanırım eşimden de soğudum iyice...

Problemli, ne idüğü belirsiz, sorun yaratan... işte bunlar tam bana göre... Neden tam tersi olmadı? Herkesin ağzına neden laf verdim hep...

Geçmişe mazi derler...Toparlama fırsatım var sanırım ama olur mu ki...Bu diyarlardan gitmek her şeyi çözermi? ......

İçimi döktüm... Aileden olmak güzel şey... Ama görünürde değil, gerçekte...

Erkek, annesi neyaparsa yapsın asla üstüne konduramaz. İlk başta kızsada o kişi onun annesidir..Anne herkesin kutsalıdır..
Çok konuşmak, anneyi eleştirmek, anneye karşı karısının tavır alması kişiyi kinlendirir.
Keşke o anneyi olduğu gibi kabullenseydiniz. İçinizi dökecek yalnış kişiyi seçmişsiniz. Nereye kadar insan annesine karşı söylenen sözleri kabullenebilir ki!
Şu saatten sonra atacağınız adımlar ne derece etkili olur bilemem.
En azından ufaktan adımlar atın. Zamanla herşey yoluna girer inş.

geç kalmış sayılmazsın canım bundan sonra sana açık açık saygısızlık yapılmadığı sürece eşine annesini ve ailesini kötüleme eleştiride bulunma bazı şeyleri duymazdan görmezden gel sonuçta söz konusu kişiler anne baba olunca bazen idare etmek gerekiyor ayrıca aileden olacam diye kendini paralama bazı şeyler zamanla olur olmasa da kafana takma sen saygılı ve mesafeli ol yeter bence