Kendimi Başkalarının Gözünde Değersizleştirmek

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

1111010001

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
22 Eylül 2018
1.117
885
123
Merhaba Güzel Kadınlar :KK200:

Ben fazla güler yüzlüyüm. Bir sıkıntı, problem yaşadığımda başkalarıyla; bu problemi aman tadımız kaçmasın modunda çözmeye çalışırım. Problem karşı taraftan kaynaklı olsa bile bu şekilde yapıcı yaklaşmaya çalışırım. Bu gereksiz güler yüzlülüğümün altındaki nedeni biliyorum sanırım. Sevilmeme korkusu olduğunu düşünüyorum, benim hakkımda olumsuz düşünülür korkusu... tabii psikolog varsa aranızda daha iyi analiz eder. Ortada mesela benim hakkım yeniliyor diyelim. Ben yine güler yüzle çözmeye çalışıyorum. Hal böyle olunca da değerimi yitiriyorum. Çünkü millet anlamıyor güler yüzden.

Geçen hafta bir şey yaşadım. Moralim çok bozuldu. Bu güler yüzlü tavrımdan dolayı millet beni salak sanıyor. Çocuk gibi görüyor ve kandırmaya çalışıyor. Ben çevremde ne olup bittiğinin farkındayım, hem de çok iyi. Sezgilerim de genel olarak fena değildir. Ama geçen hafta yaşadığım olay sonucu moralim çok bozuldu, üzüldüm. Kendi kendime bu durumu nasıl düzelteceğimi sordum.

Sizler karşınızdaki kişiyle aranızdaki dengeyi nasıl sağlıyorsunuz? Ben ya çok yumuşak davranırım ya da çok sert. Benim ortam yoktur. Sert davranıp insanları küstürmektense yumuşak davranma yoluna gidiyorum ve değmeyecek kişilere yapınca da aptal, değersiz muamelesi görüyorum.

Bir de bende gülme problemi var. Son iki, üç yıldır her şeye güler oldum. Gülerek tepki veriyorum. Üzücü olay da olsa, kızacağım olay da olsa, heyecanlansam da gülerek veriyorum tepkimi. Elimde değil maalesef. Psikolog ya da aynı durumu yaşamış arkadaşlar rica etsem bu durumu nasıl iyileştireceğimi yazabilir mi?
 
Bir olay yaşandığında sürek sizmi suçlanırsınız aileniz taradından.savunma mekanizmanız yok olmuş. Psikolog değilim. Ama olaylara gülerek tepki vermeniz artık elinizden bişey gelmediği için oluyor. Haklısınız ama karşıdaki insanı bastıramıyorsunuz.kişsel gelişim kitapları okuyun yada Destek alın ezdirmeyin kendinizi
 
Bir olay yaşandığında sürek sizmi suçlanırsınız aileniz taradından.savunma mekanizmanız yok olmuş. Psikolog değilim. Ama olaylara gülerek tepki vermeniz artık elinizden bişey gelmediği için oluyor. Haklısınız ama karşıdaki insanı bastıramıyorsunuz.kişsel gelişim kitapları okuyun yada Destek alın ezdirmeyin kendinizi
Evet ailem tarafından bastırıldım. Kendimi ifade etme, neyi isteyip istemediğimi belirtme şansı pek verilmedi. Şu an için maalesef destek alamam. Kafamın içi o kadar çok dolu ki kaygılarımla kitaba kendimi veremiyorum ama zorlayacağım bir şekilde kendimi. Önerebileceğiniz video var mı?
 
Merhaba Güzel Kadınlar :KK200:

Ben fazla güler yüzlüyüm. Bir sıkıntı, problem yaşadığımda başkalarıyla; bu problemi aman tadımız kaçmasın modunda çözmeye çalışırım. Problem karşı taraftan kaynaklı olsa bile bu şekilde yapıcı yaklaşmaya çalışırım. Bu gereksiz güler yüzlülüğümün altındaki nedeni biliyorum sanırım. Sevilmeme korkusu olduğunu düşünüyorum, benim hakkımda olumsuz düşünülür korkusu... tabii psikolog varsa aranızda daha iyi analiz eder. Ortada mesela benim hakkım yeniliyor diyelim. Ben yine güler yüzle çözmeye çalışıyorum. Hal böyle olunca da değerimi yitiriyorum. Çünkü millet anlamıyor güler yüzden.

Geçen hafta bir şey yaşadım. Moralim çok bozuldu. Bu güler yüzlü tavrımdan dolayı millet beni salak sanıyor. Çocuk gibi görüyor ve kandırmaya çalışıyor. Ben çevremde ne olup bittiğinin farkındayım, hem de çok iyi. Sezgilerim de genel olarak fena değildir. Ama geçen hafta yaşadığım olay sonucu moralim çok bozuldu, üzüldüm. Kendi kendime bu durumu nasıl düzelteceğimi sordum.

Sizler karşınızdaki kişiyle aranızdaki dengeyi nasıl sağlıyorsunuz? Ben ya çok yumuşak davranırım ya da çok sert. Benim ortam yoktur. Sert davranıp insanları küstürmektense yumuşak davranma yoluna gidiyorum ve değmeyecek kişilere yapınca da aptal, değersiz muamelesi görüyorum.

Bir de bende gülme problemi var. Son iki, üç yıldır her şeye güler oldum. Gülerek tepki veriyorum. Üzücü olay da olsa, kızacağım olay da olsa, heyecanlansam da gülerek veriyorum tepkimi. Elimde değil maalesef. Psikolog ya da aynı durumu yaşamış arkadaşlar rica etsem bu durumu nasıl iyileştireceğimi yazabilir mi?
Seninkine benzer tepkiler veren bir öğrencim vardı , muhakkak uzman biriyle konuş . Çünkü sen de dertlerini içine atıyorsun . Bu belli olmayan bir zamanda içsel patlamaya sebep oluyor ve maalesef istenmeyen sonuçları olabiliyor.
 
Seninkine benzer tepkiler veren bir öğrencim vardı , muhakkak uzman biriyle konuş . Çünkü sen de dertlerini içine atıyorsun . Bu belli olmayan bir zamanda içsel patlamaya sebep oluyor ve maalesef istenmeyen sonuçları olabiliyor.
Evet içime atıyorum ama artık bu durum bilinçsizce olmaya başladı, alışkanlığa dönüştü. Şu an için maalesef destek alamam. Teşekkür ederim yorumunuz için.
 
Evet ailem tarafından bastırıldım. Kendimi ifade etme, neyi isteyip istemediğimi belirtme şansı pek verilmedi. Şu an için maalesef destek alamam. Kafamın içi o kadar çok dolu ki kaygılarımla kitaba kendimi veremiyorum ama zorlayacağım bir şekilde kendimi. Önerebileceğiniz video var mı?

 
Ben böyleydm sorunları güler yüzle karşılar sonuç saf salak cahil olurdu. Arada sinirlen tepkini ortaya koy haksızlığı kabul etme kesinlikle cevaplarını ver bak bakalım herkes nasıl hizaya geliyor. Kimseye sevdirmeye çalışma kendini sevmek isteyen sever sevmeyende ağzınla kuş tutsan yine sevmez görüşme onlarla devamlı gülmekte iyi değil canım mutsuzluğu gizlemek için yapıyorsun yapma
 
Ben böyleydm sorunları güler yüzle karşılar sonuç saf salak cahil olurdu. Arada sinirlen tepkini ortaya koy haksızlığı kabul etme kesinlikle cevaplarını ver bak bakalım herkes nasıl hizaya geliyor. Kimseye sevdirmeye çalışma kendini sevmek isteyen sever sevmeyende ağzınla kuş tutsan yine sevmez görüşme onlarla devamlı gülmekte iyi değil canım mutsuzluğu gizlemek için yapıyorsun yapma
Evet aslında mutsuzum. Bazen mutsuzluktan ölecek gibi hissediyorum. Tepkimi veremiyorum maalesef. Karşımdaki kırılmasın diye kendimi kırıyorum. Kaç parçaya bölündüm bilmiyorum.
 
Bende de aynı problem var. Böyle durumlarda gülmüyorum ama karşı taraf beni kırsa da ortamı yumuşatmaya çalışıyorum. Ters cevap vermiyorum, vermeyi de bilmiyorum. Keşke bu durumu düzeltebilsem ama nasıl düzelteceğimi de bilemiyorum.
 
Bende de aynı problem var. Böyle durumlarda gülmüyorum ama karşı taraf beni kırsa da ortamı yumuşatmaya çalışıyorum. Ters cevap vermiyorum, vermeyi de bilmiyorum. Keşke bu durumu düzeltebilsem ama nasıl düzelteceğimi de bilemiyorum.
Ben de bilmiyorum kendimi nasıl düzeltirim. Sanki böyle gelmiş böyle de gidermiş gibi. Hiç değişemezmişim gibi geliyor bana.
 
Psikolog degilim, aynı duygu bende de var. Bu nedenle terapi gördüm. Kaygı bozukluğuymuş. Ben üstesinden gelemedim, cocukluktan itibaren yaşanan travmaların birikimiymiş dediydi terapistim. 7 seans yaptım. Kendimde bir gelişme görmeyince biraktım ben. Başaramadım. Kendimi pek sevmiyorum.

Ama siz terapi ile sonuç alabilirsiniz tabi ki.
 
Ben de çok güler yüzlüyüm. İki yanağımda da tüm yüzümü kaplayan gamzelerim var. Çok sinirlenip 's...ir git' bile desem o iiii'leri söylerken gamzem çıkıyor, sanki espri yapıyormusun gibi geliyor.
Ama dediğiniz sorunu hiç yasamadim, yani ciddiye alinmama, salak yerine konma,kandirilmaya çalışma falan. Bence bu sorununuzun altında güler yüzünüzden daha başka şeyler yatiyordur.
Belki dediğiniz gibi, her şeyi alttan aldığınız için 'o nasılsa kabul eder' deyip sizin fikrinizi alma ihtiyacı duymuyorlardir. Bunun da çözümü her şeyi alttan almamak.
Ben ya çok yumuşak davranırım ya da çok sert. Benim ortam yoktur.
Yani genelde yumuşak huylu olun ama istemediğinizi bir sey olduğunda sert olmadan fikrinizi dile getirin. Bir şeye katılmamak için illa kavga etmeye gerek yok ki. Sakince fikrinizi söyleyebilirsiniz .
Bence bu tavriniz biraz değişip 'her şey okey bana ya' demezseniz belki bazı şeyler değişebilir. En azından 'kartalin da bir fikri var' düşüncesine sahip olur etrafındakiler (olayın ne olduğunu tam anlatmamissin,senin fikrine önem vermiyorlar,sorma ihtiyacı bile hissetmeden hakkını yiyorlar olarak algıladım ben)
 
Her kes sizi sevecek değil o yüzden kendinizi sevdirmeye çalışmayın. Zaten aile, bir kaç arkadaş, gelecekte eşiniz çocuklarınız sevsin yeter. Önemli olan kendiniz kendinizi sevin, değer verin.
 
Psikolog degilim, aynı duygu bende de var. Bu nedenle terapi gördüm. Kaygı bozukluğuymuş. Ben üstesinden gelemedim, cocukluktan itibaren yaşanan travmaların birikimiymiş dediydi terapistim. 7 seans yaptım. Kendimde bir gelişme görmeyince biraktım ben. Başaramadım. Kendimi pek sevmiyorum.

Ama siz terapi ile sonuç alabilirsiniz tabi ki.
Ben de sonuç alamadım. 1 sene gittim. Bende de çocukluktan kalma maalesef.
 
Çok teşekkür ederim değerli yorumlarınız için :KK200:
Mune Mune rica etsem konumu kapatır mısın?
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X