öncelikle şunu bilin ki ergen değilim.yakında 21 yaşıma basacağım.okuyan ve çalışan sorumluluk sahibi bir insanım.benim sorunum kendimimi beğenmemem ve kimsenin beni sevmemesi.fiziksel olarak kendimi beğenmiyorum dudaklarım çok ince ve küçük.yüzümün estetiğini bozuyor.sonra miyopum bu yaşıma kadar hep gözlük takmaya mahkum kaldım ve daha da kalacağım gibime geliyor.gözlüğün de zaten pek güzel olmayan yüzümü iyice gölgelediğini düşünüyorum.ayaklarımın ise bir kıza göre büyük olduğunu düşünüyorum.zarif ve tatlı ayakkabılar bana hiç olmuyor olsa da yakışmıyor.bazen allah a isyan ediyorum açıkçası.herkese verdiği (belirgin dudak,normal gören gözler,küçük ayaklar) özellikleri bana vermediği için.sanki herkesi özene bezene yarattığını beni ise adil yaratmadığını düşünüyorum.
ha diyebilirsiniz haline şükret eli kolu tutmayan, gözleri görmeyen senden daha beter durumda olan insanlar var diye.ama ben de şöyle düşünüyorum.benden daha iyi yaratılmış insanlar varken ben niye benden kötü durumda olanları örnek alayım ki.herkes kendinden daha iyi durumda olanları örnek almalı değil mi sonuçta? ee öyleyse...
bir başka sorunum da beni hiçbir erkek sevmiyor.çevremdeki kızların peşinden bir sürü erkek koşuyor ama beni şimdiye kadar hiç seven benden hoşlanan olmadı.dediğim gibi ben kendimi bazı yönlerden eksik hissediyorum ve erkeklerde dört dörtlük ve havalı kızları tercih ediyorlar.ama havalı olmak, giderli olmak, aktif ve aşırı konuşkan olmak da benim tabiatıma aykırı.istesem de olamıyorum ne yapayım.işte bu da kendimde beğenmediğim başka bir yönüm özgüvenli olmamak...
makyaj yap, bakımlı ol da diyebilirsiniz ama çok afedersiniz makyajla g.tüm bile güzelleşir.önemli olmayan makyajsız ve duru bir güzelliğe sahip olmak.ona da herkes sahip değil işte.doğuştan makyaja ve bakıma çok gerek duymadan güzel olanlar var.işte ben de onlar gibi olamadığıma isyan ediyorum.
sonunda içimi döktüm ve rahatladım arkadaşlar.en azından şimdi mutlu oldum...
ha diyebilirsiniz haline şükret eli kolu tutmayan, gözleri görmeyen senden daha beter durumda olan insanlar var diye.ama ben de şöyle düşünüyorum.benden daha iyi yaratılmış insanlar varken ben niye benden kötü durumda olanları örnek alayım ki.herkes kendinden daha iyi durumda olanları örnek almalı değil mi sonuçta? ee öyleyse...
bir başka sorunum da beni hiçbir erkek sevmiyor.çevremdeki kızların peşinden bir sürü erkek koşuyor ama beni şimdiye kadar hiç seven benden hoşlanan olmadı.dediğim gibi ben kendimi bazı yönlerden eksik hissediyorum ve erkeklerde dört dörtlük ve havalı kızları tercih ediyorlar.ama havalı olmak, giderli olmak, aktif ve aşırı konuşkan olmak da benim tabiatıma aykırı.istesem de olamıyorum ne yapayım.işte bu da kendimde beğenmediğim başka bir yönüm özgüvenli olmamak...
makyaj yap, bakımlı ol da diyebilirsiniz ama çok afedersiniz makyajla g.tüm bile güzelleşir.önemli olmayan makyajsız ve duru bir güzelliğe sahip olmak.ona da herkes sahip değil işte.doğuştan makyaja ve bakıma çok gerek duymadan güzel olanlar var.işte ben de onlar gibi olamadığıma isyan ediyorum.
sonunda içimi döktüm ve rahatladım arkadaşlar.en azından şimdi mutlu oldum...