- 30 Haziran 2015
- 4.748
- 4.508
- 133
2 yıllık evliyim ve 2 yıldır korunmuyoruz çocuğumuz olmadı malesef. Ilk yıl bu kadar kafama takmadım olur boşver dedim kendi kendime zamana bıraktım. Ama baktım bu sefer eşimle didismeye başladım psikolojim hiç iyi değil aslında herzaman olmuyor böyle. Ama öyle oldum ki herkese herşeye ağlamaya başladım çok duygusal oldum. Cevremizde 5, 6 kişi hamile kimisi doğum yaptı bizle birlikte evlenen herkesin çocuğu var kesinlikle isyan etmiyorum ama artık bende bi aile olmak istiyorum. Eşimle kavga ettiğimizde kavga ettiğimz şeye ağlamıyorum direk çocuk konusu geliyo aklıma ona ağlıyorum. 40 yıl düşünsem bu çocuk olayına ağlayacağım aklıma gelmezdi. Hiç dışarı çıkmak istemiyorum asosyal oldum çıktım. Ben böyle değildim evde durmayan cıvıl cıvıl bi insandım. Ne olduysa şu bir yılda oldu bana herşeyi anlık keyif alıyorum bırdaha keyif almıyorum anında bitiyor. Sürekli dua halindeyim hatime başladım rahatlamak için allaha yöneldim. Özür dilerim okuyanlara böyle benm gibi çok konu okuyoruz burda bunları yazarak içimi dökmek istedim biraz rahatladım
. Okuyanlar benm için dua edebilir mi ağlamaktan kendimi alamıyorum
. Okuyanlar benm için dua edebilir mi ağlamaktan kendimi alamıyorum