Tatlım bence psikolog desteği al. Inanılmaz özgüvensiz birisin. Çok güzel bir bölümdesin. Herşey güzel olur inşallah.ben uçak mühendisliği öğrencisiyim, orası öyle tabii ama üzerime yapışmış kalmış bu öz güvensizlik. görünüşümü farklı söylediğim için utanıyorum
Bence çirkin olduğunuz için değil de arkadaşınıza yalan söylediğiniz için utanmalısınız sadece.Siz bile kendinizi sevmiyorken karşınızdaki insan sizi nasıl sevsin?Sadece tipe önem veren bir çocuk olsaydi bunca sene gerçek hayatta yüzünü görmediği biriyle sohbete devam eder miydi?Şöyle düşünün siz dünya güzeli de olabilirdiniz bir kazada,yangında yada hastalıkta bir uzvunuzu,yüzünüzü yada vücudunuzun bir parçasını kaybetseydiniz Sevgiliniz sizi sevmekten vaz mi geçecekti?Gerçeği söyleseniz ne kaybedeceksiniz?Zaten görüşmek istemeyerek yine kaybedeceksiniz.Tek fark siz reddetmiş olacaksınız gururunuz yerinde duracak.Ne kadar şanslısınız oysa sevgili olmadan önce çok iyi arkadaş olmuşsunuz,birlikte saatlerce sohbet edebileceğiniz,gülüp eglenebileceginiz onlarca konu var.Disaridan mükemmel gözüken,birbirine yakistirdigimiz kac çift sizin durumunuzu yaşayabiliyor dersiniz?Bu çocuk sizin önce kalbinizi sevmiş araya zaman girmiş ama unutmamış.Arayip sormuş.Kaldi mi bu zamanda böyle vefali insanlar?Sizi gerçekten seven insan kusurlarınızla,hatalarinizla siz olduğunuz için sevsin.Ben böyle düşünüyorum.Merhaba ben 21 yaşındayım. 15 yaşındayken okul grubundan benden 1 yaş büyük biriyle tanıştım. Ben 9. sınıfa başladığımda o 9'u bitirmiş ve ailesiyle farklı şehre taşınmışlar, okuldakilerin tanıdığı biri. Onunla 2.5 yıl boyunca her gün arayıp mesajlaştık. Yaşımız küçüktü buluşamıyorduk ve benim işime geliyordu çünkü kendimi çirkin buluyordum, sözde sevgiliydik ama birbirimizi sadece fotoğraflardan gördük. Kendimi şöyle tarif edeyim: 153 boyunda, zayıf, omurga eğikliği olduğu için biraz kambur duran, boynunun bir tarafı kısa(yine eğiklikten dolayı), tombik yanaklı, çocuksu, çekingen görünüşlü biriyim. Tanımayan 15 yaşında sanır. Fotoğraflarımı düzgün açıyla çekip filtreler ekleyip ufak tefek photoshoplar yapıp olduğumdan 3 kat güzel çıkıyordum ve beğeniyordu övüyordu, 165 boyundayım diye yalan söyledim. O düzenli spor salonuna giden uzun boylu, sarışın, sosyal, yakışıklı biriydi, çok kez video attı ve yanına kendimi hiç yakıştıramazdım. Aynı okulda olsak dönüp bakmazdı ama seviyordu alıştı bana. Sınıftakiler de öğrendi, mert bu kıza nasıl baktı tarzında dedikodu yaptılar. Fen lisesi öğrencileriydik boş biri de değildi her halükarda kat kat güzel birini kolayca bulabilirdi. İş ciddileşince ve buluşma zamanı gelince bahane bulup ayrıldım, yalvardı ayrılmayalım diye ama ayrıldık. Aradan 1 yıl geçti mesaj attı nasılsın diye, aradım sesi ilaç gibi geldi gözlerim doldu, eski dostumla konuşuyormuşum gibi hissettim. İstemezsen iletişim kurmayız dedi ama yalnızdım ve tutunacak birini aradım ayda 1 konuşmaya başladık, her konuştuğumuzda da o kadar eğleniyordum ki sanki hiç ayrılmamışız. Hayatındaki değişiklikleri anlattı tıp kazandı, o süreci ve mutluluğunu benimle paylaştı. Artık zaman geçtiği için hislerim azalmıştı ama bugünlerde onu çok özlediğimi fark ettim, ''konuştuğumuz günlerin hatırına birbirimizi bir kez görelim mi'' dedi. Görmeyi, sarılmayı o kadar istememe rağmen hayır dedim çünkü gerçekten çirkin biriyim. Ne ben o fotoğraflardaki kızım ne fiziğim söylediğim gibi ne de öz güvenliyim. Karşısına geçsem çok utanırım. Neden istemiyorsun sorusuna ''istemiyorum işte'' gibi sert cevaplar veriyorum ve muhtemelen onu sevmediğimi, kibirli olduğumu sanıyor. Ne yapacağım bilmiyorum keşke böyle olmasaydım, içimi dökmek istedim teşekkür ederim.
sizinki hem zengin hem de ünlü bir ailenin oğluydu ama arabası yoktu.hatırlatayım dedim.ben de benzer durumdan muzdaripim.
buluşmamıza 1 ay kaldı ama benim 30 kg fazlam var.
bence çocuğa gerçekleri söyle.
sonuçta ciddi ciddi kendini olmayan birisi gibi göstermişsin.
ne? utandığım için kullandığım hesaptan yazamayıp yeni hesap açtım ve çok depresif bir anımda içimi dökmek istedim. burada yalan söylemenin bana hiçbir katkısı olmaz.Çirkin misiniz değil misiniz bilmem ama bana göre çirkinsiniz çünkü yalancısınız
Kendi topuguna sıkmakne? utandığım için kullandığım hesaptan yazamayıp yeni hesap açtım ve çok depresif bir anımda içimi dökmek istedim. burada yalan söylemenin bana hiçbir katkısı olmaz.
düzenleme: çocuğa yalan söylememi kastetmişsiniz yanlış anladım. evet doğru öyleyim.
Sizi gercekten sevıyorsa hiç bır sey umrunda olmaz.Resmen cocugun duygularıyla oynamışsınız.Yalan soylemişsınız.Bır ınsanın sızı begenmemesı fıkrı bıle urkutucu gelıyor size .Her ınsan herkesı begenmek zorunda deıl .Ama dız sureklı yalan soylemıssınız.Çocuk umarım sızden bır an once kurtulur.Bırdahada synı seylerı kımseye yapmayınMerhaba ben 21 yaşındayım. 15 yaşındayken okul grubundan benden 1 yaş büyük biriyle tanıştım. Ben 9. sınıfa başladığımda o 9'u bitirmiş ve ailesiyle farklı şehre taşınmışlar, okuldakilerin tanıdığı biri. Onunla 2.5 yıl boyunca her gün arayıp mesajlaştık. Yaşımız küçüktü buluşamıyorduk ve benim işime geliyordu çünkü kendimi çirkin buluyordum, sözde sevgiliydik ama birbirimizi sadece fotoğraflardan gördük. Kendimi şöyle tarif edeyim: 153 boyunda, zayıf, omurga eğikliği olduğu için biraz kambur duran, boynunun bir tarafı kısa(yine eğiklikten dolayı), tombik yanaklı, çocuksu, çekingen görünüşlü biriyim. Tanımayan 15 yaşında sanır. Fotoğraflarımı düzgün açıyla çekip filtreler ekleyip ufak tefek photoshoplar yapıp olduğumdan 3 kat güzel çıkıyordum ve beğeniyordu övüyordu, 165 boyundayım diye yalan söyledim. O düzenli spor salonuna giden uzun boylu, sarışın, sosyal, yakışıklı biriydi, çok kez video attı ve yanına kendimi hiç yakıştıramazdım. Aynı okulda olsak dönüp bakmazdı ama seviyordu alıştı bana. Sınıftakiler de öğrendi, mert bu kıza nasıl baktı tarzında dedikodu yaptılar. Fen lisesi öğrencileriydik boş biri de değildi her halükarda kat kat güzel birini kolayca bulabilirdi. İş ciddileşince ve buluşma zamanı gelince bahane bulup ayrıldım, yalvardı ayrılmayalım diye ama ayrıldık. Aradan 1 yıl geçti mesaj attı nasılsın diye, aradım sesi ilaç gibi geldi gözlerim doldu, eski dostumla konuşuyormuşum gibi hissettim. İstemezsen iletişim kurmayız dedi ama yalnızdım ve tutunacak birini aradım ayda 1 konuşmaya başladık, her konuştuğumuzda da o kadar eğleniyordum ki sanki hiç ayrılmamışız. Hayatındaki değişiklikleri anlattı tıp kazandı, o süreci ve mutluluğunu benimle paylaştı. Artık zaman geçtiği için hislerim azalmıştı ama bugünlerde onu çok özlediğimi fark ettim, ''konuştuğumuz günlerin hatırına birbirimizi bir kez görelim mi'' dedi. Görmeyi, sarılmayı o kadar istememe rağmen hayır dedim çünkü gerçekten çirkin biriyim. Ne ben o fotoğraflardaki kızım ne fiziğim söylediğim gibi ne de öz güvenliyim. Karşısına geçsem çok utanırım. Neden istemiyorsun sorusuna ''istemiyorum işte'' gibi sert cevaplar veriyorum ve muhtemelen onu sevmediğimi, kibirli olduğumu sanıyor. Ne yapacağım bilmiyorum keşke böyle olmasaydım, içimi dökmek istedim teşekkür ederim.
Hmm ikinci üyelik en bi sevdiğimne? utandığım için kullandığım hesaptan yazamayıp yeni hesap açtım ve çok depresif bir anımda içimi dökmek istedim. burada yalan söylemenin bana hiçbir katkısı olmaz.
düzenleme: çocuğa yalan söylememi kastetmişsiniz yanlış anladım. evet doğru öyleyim.
Ayy yazık çocuğa yaa çok üzüldüm buluşun nolcak ki? Eminim çirkin falan değilsinizdir sadece kendinize güvenininz yoktur. Fotoshop falan herkes yapıyo zaten buluşurken de makyaj yaparsınız olur biter. Boy konusunu yalan söylemeniz pek olmamış ama kaç yıl geçmiş unutmuştur bile yani sürekli boyunuzu sormadıysa.. Buluşun bence buluşun yaaMerhaba ben 21 yaşındayım. 15 yaşındayken okul grubundan benden 1 yaş büyük biriyle tanıştım. Ben 9. sınıfa başladığımda o 9'u bitirmiş ve ailesiyle farklı şehre taşınmışlar, okuldakilerin tanıdığı biri. Onunla 2.5 yıl boyunca her gün arayıp mesajlaştık. Yaşımız küçüktü buluşamıyorduk ve benim işime geliyordu çünkü kendimi çirkin buluyordum, sözde sevgiliydik ama birbirimizi sadece fotoğraflardan gördük. Kendimi şöyle tarif edeyim: 153 boyunda, zayıf, omurga eğikliği olduğu için biraz kambur duran, boynunun bir tarafı kısa(yine eğiklikten dolayı), tombik yanaklı, çocuksu, çekingen görünüşlü biriyim. Tanımayan 15 yaşında sanır. Fotoğraflarımı düzgün açıyla çekip filtreler ekleyip ufak tefek photoshoplar yapıp olduğumdan 3 kat güzel çıkıyordum ve beğeniyordu övüyordu, 165 boyundayım diye yalan söyledim. O düzenli spor salonuna giden uzun boylu, sarışın, sosyal, yakışıklı biriydi, çok kez video attı ve yanına kendimi hiç yakıştıramazdım. Aynı okulda olsak dönüp bakmazdı ama seviyordu alıştı bana. Sınıftakiler de öğrendi, mert bu kıza nasıl baktı tarzında dedikodu yaptılar. Fen lisesi öğrencileriydik boş biri de değildi her halükarda kat kat güzel birini kolayca bulabilirdi. İş ciddileşince ve buluşma zamanı gelince bahane bulup ayrıldım, yalvardı ayrılmayalım diye ama ayrıldık. Aradan 1 yıl geçti mesaj attı nasılsın diye, aradım sesi ilaç gibi geldi gözlerim doldu, eski dostumla konuşuyormuşum gibi hissettim. İstemezsen iletişim kurmayız dedi ama yalnızdım ve tutunacak birini aradım ayda 1 konuşmaya başladık, her konuştuğumuzda da o kadar eğleniyordum ki sanki hiç ayrılmamışız. Hayatındaki değişiklikleri anlattı tıp kazandı, o süreci ve mutluluğunu benimle paylaştı. Artık zaman geçtiği için hislerim azalmıştı ama bugünlerde onu çok özlediğimi fark ettim, ''konuştuğumuz günlerin hatırına birbirimizi bir kez görelim mi'' dedi. Görmeyi, sarılmayı o kadar istememe rağmen hayır dedim çünkü gerçekten çirkin biriyim. Ne ben o fotoğraflardaki kızım ne fiziğim söylediğim gibi ne de öz güvenliyim. Karşısına geçsem çok utanırım. Neden istemiyorsun sorusuna ''istemiyorum işte'' gibi sert cevaplar veriyorum ve muhtemelen onu sevmediğimi, kibirli olduğumu sanıyor. Ne yapacağım bilmiyorum keşke böyle olmasaydım, içimi dökmek istedim teşekkür ederim.
en büyük hatanız yalan söylemek şuan gerçekleri söyleyin bence hem seven boya bakmaz ki siz çocukca düşünmüşsünüzMerhaba ben 21 yaşındayım. 15 yaşındayken okul grubundan benden 1 yaş büyük biriyle tanıştım. Ben 9. sınıfa başladığımda o 9'u bitirmiş ve ailesiyle farklı şehre taşınmışlar, okuldakilerin tanıdığı biri. Onunla 2.5 yıl boyunca her gün arayıp mesajlaştık. Yaşımız küçüktü buluşamıyorduk ve benim işime geliyordu çünkü kendimi çirkin buluyordum, sözde sevgiliydik ama birbirimizi sadece fotoğraflardan gördük. Kendimi şöyle tarif edeyim: 153 boyunda, zayıf, omurga eğikliği olduğu için biraz kambur duran, boynunun bir tarafı kısa(yine eğiklikten dolayı), tombik yanaklı, çocuksu, çekingen görünüşlü biriyim. Tanımayan 15 yaşında sanır. Fotoğraflarımı düzgün açıyla çekip filtreler ekleyip ufak tefek photoshoplar yapıp olduğumdan 3 kat güzel çıkıyordum ve beğeniyordu övüyordu, 165 boyundayım diye yalan söyledim. O düzenli spor salonuna giden uzun boylu, sarışın, sosyal, yakışıklı biriydi, çok kez video attı ve yanına kendimi hiç yakıştıramazdım. Aynı okulda olsak dönüp bakmazdı ama seviyordu alıştı bana. Sınıftakiler de öğrendi, mert bu kıza nasıl baktı tarzında dedikodu yaptılar. Fen lisesi öğrencileriydik boş biri de değildi her halükarda kat kat güzel birini kolayca bulabilirdi. İş ciddileşince ve buluşma zamanı gelince bahane bulup ayrıldım, yalvardı ayrılmayalım diye ama ayrıldık. Aradan 1 yıl geçti mesaj attı nasılsın diye, aradım sesi ilaç gibi geldi gözlerim doldu, eski dostumla konuşuyormuşum gibi hissettim. İstemezsen iletişim kurmayız dedi ama yalnızdım ve tutunacak birini aradım ayda 1 konuşmaya başladık, her konuştuğumuzda da o kadar eğleniyordum ki sanki hiç ayrılmamışız. Hayatındaki değişiklikleri anlattı tıp kazandı, o süreci ve mutluluğunu benimle paylaştı. Artık zaman geçtiği için hislerim azalmıştı ama bugünlerde onu çok özlediğimi fark ettim, ''konuştuğumuz günlerin hatırına birbirimizi bir kez görelim mi'' dedi. Görmeyi, sarılmayı o kadar istememe rağmen hayır dedim çünkü gerçekten çirkin biriyim. Ne ben o fotoğraflardaki kızım ne fiziğim söylediğim gibi ne de öz güvenliyim. Karşısına geçsem çok utanırım. Neden istemiyorsun sorusuna ''istemiyorum işte'' gibi sert cevaplar veriyorum ve muhtemelen onu sevmediğimi, kibirli olduğumu sanıyor. Ne yapacağım bilmiyorum keşke böyle olmasaydım, içimi dökmek istedim teşekkür ederim.
Üzüldüm sizin için bende de o omurga eğiriliği var biliyorum nasıl hissettirdiğini. Bence bunları aşamayacaksanız konuşmayı kesin diğer türlü utanç verici görünüyor ben söyleyemezdim galiba
Gene kendi kendine çalıp oynayan bir arkadaş demekbunları mı duymak istediniz? bir barışın kendinizle... Bize de iki üyelikle yazıp kendinize cevap yazıyorsunuz !
bunları mı duymak istediniz? bir barışın kendinizle... Bize de iki üyelikle yazıp kendinize cevap yazıyorsunuz !
Fake mi hesap şu anda çok üzgünüm hepimiz burda kendimizi acmisken bizimle dalga mı geçmişbunları mı duymak istediniz? bir barışın kendinizle... Bize de iki üyelikle yazıp kendinize cevap yazıyorsunuz !
Fake mi hesap şu anda çok üzgünüm hepimiz burda kendimizi acmisken bizimle dalga mı geçmiş
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?