Merhabalar. Babam geçtiğimiz temmuz ayında rahatsızlandı. Fournier gangreni teşhisi kondu. Birkaç tane operasyon geçirdi. Çok çok kötü bir süreçti. Kolostomi ameliyatı, doku nakli vs çok yıpratıcı idi herşey. Bu esnada ben başka bir şehirde yaşıyordum. Tayinimi aldım ailemin yanına bu süreçte. Babam hastalanmadan önce memlekette ev almıştık. Bir kısım için kredi çekmiştik. Ben çekmiştim. Ama babamın hastalığı nedeniyle artık çalışması mümkün değil. 2700 civarı krediyi ben ödemeye başladım. Artı her ay bin lira civarı eve harcıyorum. (Yanlış anlamayın bunların lafını yapmıyorum asla) bir de önceden kendim için kredi çekmiştim aylık 700 ödemeli. Bu hastane sürecinde önceden birikmis altınlarım vardı, tayin olunca aldığım 3 bine yakın yol parasi, bankayla sözleşme yenileme yapınca aldığım 4 bine yakın para, hepsi harcandı. Hala eksi bakiyedeyim. En az 50-60 bin lira para harcadım temmuzdan beri. Ve dediğim gibi dipteyim şuan. Aileme feda olsun tabi ki de. Mevzu şu, şuan ki evimiz kira. Evin kira ve faturaları ablamda. Kış olduğu için maksimum 2 bin ödüyor. Ve bunun lafını yapıyor sürekli. Ben bir kere bile lafını yapmadım. Ailemizin bize ihtiyacı var. Tabi ki elimizden geleni yapacağız. Şimdi benden 10 bin kredi çekmemi istedi ablam. Zor durumda olduğunu, birine borç verdiğini, alamadığını soyledi. Ve ben hayır dedim. "Ben kaç kere parasızlıktan ağlarken, sen başka birine verdiğin parayi alamadığın için benden kredi çekmemi istiyorsan, çekemem" dedim. Ve ona hayır dediğim için kendimi gerçekten çok kötü hissediyorum. Kardeş kardeşin kötü gününde yanında olmalı ama ben gerçekten sıfırı çoktan tükettim. Bir gün bile birşeye ihtiyacın var mı diye sormadı. Hayir dediğim için kendimi gerçekten çok kötü hissediyorum. Ve hala ısrar ediyor çekmem için. Ne yapmam lazım bilmiyorum.. ama gerçekten tükendim artık 
