evet iyi kötü hersey olabiliyor ama bana siddette uygulamıstı.cokda olmadı...yavrucagina yazik diye bu genc yacda o pislige katlanmasina, bence hic gerek yok! daha kendiside 23 yasinda ve kendiside cocuk sayilir.
Eyer durumlari ayrilma noktasin gelmis ise, cocugun kucuk olmazsi bence 5,6,7 yaslari uzerinde olmasi daha kotu olurde. Yani ilerde yinede bu evlilik sonunda bitecekse, ozaman asil cocuk icin kotu olur, diye dusunuyorum.
Suan pek anlamaz, ama ilerde anlar. Ozaman cocuga evet, belki yazik olurdu.
Suan cocugum yok, anne hisini bilemiyorum nedir, ama hasas olmamak gerekiyor bence. Cunku mutsuz bir evlilikde buyuyen cocukda, pek saglikli buyuyemez. Bilemedimki....
Bir gercek daha varki, oda her evlilikde kotu ve iyi gunler olmazsi. Buda yasadiginiz kotu gunler olabilir. Seni dovmuyor, asaglamiyorsa, zade yanliz burakiyorsa.. sabret ve ayni hisleri ona yasat derim, belki ozaman incilir ve anlar durumunu. Ama hic bir zaman sitlasmayin bu gibi hasas konularda, veya uzatmayin.
yazık yaa kıyamam, benım kızım 2 yasında. eşim ve abıleri hep karate kursuna gıtmısler. kıck box hocalıgı yapmıstı esım. yazın banada bıkac hareket ogret kocacım dedım. eşim bana hareket gosterırken kızım oyle korktukı kavga edıoruz sandı agladı.. 1.5 yasındaydı düşün.
senınkı 3 yasında. herseyı anlıyorlar biliyorlar..
neyse canım şimdi bunları düşünmek için geç artık.......madem hemen boşanmak istemiyorsun o zaman evde kayıtsız davran bir süre ....bir doktordan yardım al....onun yanında ağlayıp durma artık.....boşanmaımıyım diye düşünme...alttan alma işe yaramaz.....sakın aklından çıkarma İNCELDİĞİ YERDEN KOPACAK böyle düşün.......ailem üzülür mü diye düşünmeyi de bırak çok gençsin istersen aldığın nafakayla üniversiteye dahi gidersin......durumunda üzülecek kafayı takacak fazla birşey yok
ben de bir takozla evliyim....benden taleplerini sana söylesem....böyle bakardın emin ol......sadece şunu düşünüyorum yaşım geçiyor bir çocuk yapayım damı ne olacaksa olsun yoksa çocuksuzmu hayatıma devam edeyim....ben de bunu düşünüyorum
sen de herkesin yerine düşünmeyi bırak artık.......önceliğin evde nasıl soğukkanlı olursun ona bak...hata şimdiden bir avukatla görüş....belki bir açığını yakalarsın.....boşanma herkes açısından kolay ve senin lehine olur
lütfen önce bir doktora gir....sonra bir avukata danış......sonrası kendiliğinden gerçekleşecek
bu adama blöf yapma artık...karşısında ağlama artık....yemeği yap çekil kenara....bu terbiyesiz adamdan bir beklentin de olmasın artık.....lütfen hande duygusallığı bırak...erkekler duygusal ve ezik kadınları ezmekten zevk alır...sen nasıl güçlü görünürsün ona bak canım
bir de bir avukata danış....şu an bitirirsen ne gibi haklara sahip olursun ...bir çığını bulup bitirirsen ne gibi haklara aship olursun ...bunları araştır....bir daha şiddet uygularsa direk polisi ara........evden uzaklaştırma cezası alır....bu rezillik ona yeter
para konusunda ada eşinle yüzgöz olma boşuna...onaengel olamazsın...benim babam gibi...paraları gençliğinde kardeşleine saçtı saçtı ...şimdi onu tanıyan yok.....boşuna hırpalama kendini
Kızlar bende abisine gidiyorum.
Abim gel,konusalım dedi.Bakalım ne olacak...
Nereye giderse gitsin ama çocuğu sana bıraksın. Tövbe yarabbim çocuğun düzenini de altüst ediyor adam. Sana psikolojik şiddet uyguluyor. Belkide gözdağı vermeye çalışıyor. Allah sana kolaylık versin
muti ozel msj kutunu siler misin msaj atamiyorum :)
anlamadım neden çocuğu aynı şehirde olan ablasına kalmalık götürüyor eşiniz.daha ana kuzusu o.gitsin görüşsünler sevsin dönsünler evlerine.göz dağımı veriyor napmaya çalışıyor bu hareketiyle.dayansaydın kapılarına oğlum olmadan uyumam diyip.sizde orda kalsaydınız gerekirse.çocuk ayrılırmı canım anneden.yeri anne onun.varsan baksan kendi çocuğuna ilgi göstermez sen küçücük çocuğu kalmaya çağır yanına anneden koparıp gündüz sevsin ne alaka görümcenizde bir alem.ayrıca eşinizde öyle
sabredin küslüğü gidermeye çalışın ailelerle bağı tekrar kurmaya çalışın.bile bile inat olsun diye yapılan davranışlar bence.çocuğunuzu alıp götürmesi falan.gücünü gösteriyor aklı sıra.Allah sabır versin.ama eşinizin yinede aklı sizde nerde olduğunu söyle die msj atmış size.gerçekten düşünmese boşvermiş olsa aramazdı.ama karar sizin Allah hakkınıda hayırlısını nasip etsin.sizin için en hayırlısı ne ise öyle olsun hayatınız.
cocuga yazik !!!
kac yasinda evlendinizde 3 yasinda yocuk var daha 23 yasindasiniz
iste evlilik öyle basit birsey degil
esinizde cok genc olmali
sorumluluktur evliligin diger adi
ve ortada günahsiz bir bebek
gıtmekte zor kalmakta esınle aranız neden acıldı bu kadarArkadaslar önceki,konularımda acıklamıstım.
Eşimle neredeyse 1 senedir sorunlarımız var.Ve o sorunları atlatamadık,atlatamayacagız gibi görünüyor
Eşimin ailesi 4-5 günlüğüne bize kalmaya geleceklerdi.Eşime " böyle devam edersen, babana bütün yaptıklarını anlatacagım" dedim.
Oda onlar gelmeden öyle bi iyiydi ki, sormayın...
İçimden " ailesi burda diyemi iyi davranıyor, yoksa içindenmi geliyor" diye düşünüyordum ki, hislerimde yanılmadım.
Ailesi gitti, bizim kuzu canavar oldu yine...
Sabah baslayıp akşama kadar süren laf sokmalar, baskılar, küfürler....
En son bugün artık patlak verdik.O benim aileme gelmedigi için, bende onun ailesine gitmeme kararı almıstım.
eşim bugün yegenine gidecekti.Babası,annesi,ablaları ordaydı.
İyi hoş gitsin.Buraya kadar hersey iyi...
Görümcemi aradı.Görümcem " eşin gelmiyor mu " dedi.
Oda " yok gelmeyecek,istersen oglanı getireyim " dedi.
Benim görümcemde " getiiir " dedi tabi.Sanki cocuga cok bakıyorlarmış gibi.Oğlum daha 3 yasında bu arada...
Eşim" oglanı hazırla cıkıyoruz biz" dedi.Kaç kere oglumu kalmaya götürme dememe ragmen...
Böyle deyince cok sinirlendim,dısarı cıktım.1 saat sogukta dolasmama ragmen,arkamdan gelipte bakmadı.
BU kadın akşam akşam nerelere gider,basına bişey gelir mi?...
Üstüne bana mesaj atmş" bu tavırlar cokda önemli degil.Nerde oldugunu haber ver yeter" diye
Sokaklarda deli gibi dolasıp aglıyorum...
1 saat sonra eve geldim, gitmişlerdi... Oturdum yine agladım...
Görümcemi aradım." siz ne bicim insansınız,kücücük cocugun annesinden ayrılmayacagını bilmiyormusunuz?neden gelsin diyorsunuz" dedim.
Oda " dur ben eşini arayayım,cocgu getirmesin" dedi.
" ne yaparsanız yapın artık" dedim,kapadım teli.
Ne yapacagımı bilmiyorum.Pazartesi boşanma dilekcesi vermeyi düşünüyorum.Ama sadece düşünce bu...
gercekten bitmeli mi bilmiyorum
en cok ogluma üzülüyorum.Cocugun dengeside bozuldu bizim yüzümüzden...
Mesaj atmış" Çocugun altını baglasınlar mı " diye..
Bende: " Gece her zaman baglıyoruz. baglasınlar tabi" dedim.
Oda: " tek kelime yaz, boş konusma" diye mesaj atmış...
Aglamaktan,düşünmekten artık gözlerim yanıyor...
"Ben hiçbirşey yapmıyorum,sen sıkıntı yapıyorsun" diyor.
"sen sıkıntı yapmazsın, cünkü herseyi sen yapıyorsun" diyorum,sırıtıyor karsımda...
Sabredeyim desem, 23 yasında yoruldum ve bıktım...
Gönlümde,zihnimde, bedenimde sabırdan zerre kalmadı artık
Bitireyim desem, annemin babamın yanına cocugumla gitmek istemiyorum
Orda rahat olamayacagımdan degil, eskisi gibi olamayacagından...
ACABA GİTMEK Mİ ZOR, KALMAK MI?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?