Kendimi kaybetmiş gibiyim, bu hissi nasıl aşabilirim?

kkubrakk

Üye
Kayıtlı Üye
26 Aralık 2014
98
93
18
31
Öncelikle merhaba. Forumu takip ediyorum epeydir ancak bu ilk konum. 22 yaşındayım iyi bir üniversiteden mezun olacağım birkaç ay sonra. Çevremdekilerden ailemden saygı gören biriyim. Çok sevdiğim beni de seven bir yarim var. Yalan söyledim hatalar yaptım ve ilişkimizi batırdım. Ama asla gözüm ondan başkasını görmedi neden yaptın hataları dersen öyle ya da boyle sebepleri var ama çok saçma. 1,5 yildir kavga ettik birbirimizi yedik ama ayrılmaya hiç varmadı gönlümüz deli.gibi seviyoruz birbirimizi -kimi seven böyle olur mu alışkanlık diyebilir ancak alışkanlık ve sevgiyi ayırt edebilecek durumdayım- bu sürede 10 kilo aldım. Çok değil 63 kiloyum ama kendimi çok çirkin hissediyorum. Sanki cildim kötülesti yaşlandım ruhum yıprandı. Kendimi hiç değerli hissetmiyorum sanki bir ben yokmuşum gibi. Yaşıyorum ama amaçlarımi hayallerimi ömrümü tüketmisim gibi. Yeniden güzel hissetmek istiyorum hep olduğum güçlü kız olmak istiyorum. Erkek arkadaşım bile cirkinestigimi söylüyor içimin kötülüğü dışıma vurmuş gibi. şu an dışarıdan nasıl görünüyorum bilmiyorum ama önceden kendimi çok güzel bulurdum deli doluydum kendime bakardım. Belki de boş bir kibirdi bilmiyorum. Bakımsız olunca insan kötü hissediyor kendini haklısınız ama kendime bakmak içimden gelmiyor. Bir an istesem öteki an boş geliyor. Gözlerim doluyor bunları yazarken. Sanki bir arpa boyu yol almadım 22 yıllık hayatım hep boş. Bunalımda miyim desem belki öyleyim daha önce tecrübe ettim ailemden sevdiğimden ve aldığım derslerden araştırmalarından. Ama Bunalımda olsam ne biliyim daha deprwsipf olurdum diye düşünüyorum. Daha çok dizi izliyorum kitap okuyorum deli gibi ders çalışıyorum bir şekilde geçiyor. İnsanlarla uzaklaştım eskiye nazaran daha asosyalim. Ama konuşsam konuşuyorum insanlar diyorum ya hep taktir eder beni hatta ozenirler bile. İçime sorun bir de bu değersizlik hissi beni öldürecek. Adam beni herşeyden çok seviyor ama kendimi sevmedikten sonra mutlu olamıyorum ki. Kaybettiğim güveni geri nasıl kazanırım hemcinslerimden belki benimle hemdert olanlarla paylaşmak istedim. Buraya kadar okuduysaniz bile teşekkürler.

Not: yazdığım şeye dikkat ederim normalde ama cok dağınık yazmışım ruh halime verin
 
En guzel yaslarindasin ve nedense o yaslarda gereksiz yalnlar soylenir;)
Icin niye kotu olsun baskasina zarar veriyormusun?
Kilo bu alinir verilir siki bir diyete gir.yalnlarini duzeltmeye calis.bir dahada asla yalan soyleme bir iliskiyi bitmesin diye soylenen o kucuk yalanlar bitirir.
 
Ben düzeltmeye çalışıyorum o eski ben değilim tabi olgunlaştım belki olgunluk getirdi durgunluğu. Haklısın gereksiz yalanlar belki de hepimizin dönüp baktığında ya ben bunu neden söyledim dediği şeyler vardır. Ben kimseye zarar vermedigimi düşünüyorum ama sevgilim kavgalarımızda ya da kendini kötü hissettiğinde beni suçluyor sen beni çok üzdün içimdeki güveni çok sarstin diye. Ben zaten pişmanım bi de kötü olduğunda o feveran edince yeri dibine giriyorum. Bitirelim diyoruz olmuyo devam etsek yerlerdeyiz. Halbuki inanin büyütülecek şeyler değil yaşadıklarımız. Onun annesi benim annem duyduklarında şaşırdılar boşuna birbirinizi yiyorsunuz diye. Bunlar bir şey degil aslında kiloları da veririm kafama koyduğumda daaaa işte o özgüven nasıl geri kazanılır ki bu kadar kırılmışken güçsüz hissederken bilemiyorum

Cevap için çok teşekkürler dikkate alınmak mutlu etti beni
 
Bence özgüveninizi sevgiliniz düşürüyor
Çirkinleştin demek ne demek?
İnsan sevdiğine böyle der mi?
İlişkinizi gözden geçirin ve kendinize güvenin
Kuaföre gidin giyinin süslenin makyaj yapıp gezin çatlasın görsün size çirkin demeyi :KK70:
Bu süre içerisinde de spora gidin yediklerinize dikkat edin fazlalıklarınızdan kurtulun
Bence sevgilinizdende kurtulun sizin psikolojinizi bozmuş :KK20:
 
Yerinde olmak için neler vermezdim :( kıymetini bil ben su an düşünüyorum da eski günlerini ne boş şeylere üzüldüm ne boş hayat büyüdükçe daha zorlaşıyor . Yarın bugünlerine güleceksin . Ne güzel okulun bitiyor iyi bir okul mezunu olacaksın ailen saygı duyuyor ne güzel . İnan cok şanşısın yapma bunu kendıne . Git alışveriş yap gez dolaş eğlen . Ben ailemin sevmediği bir okul okudum yani işsiz kalırsın dediler kendını harcadın dediler yıllarca hemde çünkü lisede çalışkandım başka seyler beklıyorlardı neyse evliliğim olsun yaşadığım yer olsun cok onaylamadıkar evliliğimi eşimin okulu yüzünden pek istemediler neyse öyle pişmanlıllarım var kş keşke gerıye dönsem ama kısmet o yüzden üzülme kendıne gel kardeş
 
Gelecek stresi okul stresi iliski stresi vs vs... bunlar sizi böyle bir noktaya getirmis olabilir.

Ama yazdığınız yazılarda dikkatimi en cok çeken sey "degersiz hissediyorum" ifadeniz. Bu aslında harekete geçmeniz için bir belirti. Bu hissin olmasını pek beklemeyiz aslında. Bence siz daha fazla kendinizi ruhunuzu bedeninizi yıpratmadan bir uzmandan yardım alın. Durumunuz cok kötü olduğu icin değil bu önerim, cok kötü olmasın diye.
Bence cok uzun sürmeyecek bir yardımla eski halinize gelebilirsiniz :)

Lütfen psikiyatriye gitmeye çekinmeyin. Bu çağda herkesin ihtiyacı bu. Üstelik artk devlet hastahanelerinde arastirma hastahanelerinde de var. Ulasilmasi kolaylasti :)
 
Öncelikle merhaba. Forumu takip ediyorum epeydir ancak bu ilk konum. 22 yaşındayım iyi bir üniversiteden mezun olacağım birkaç ay sonra. Çevremdekilerden ailemden saygı gören biriyim. Çok sevdiğim beni de seven bir yarim var. Yalan söyledim hatalar yaptım ve ilişkimizi batırdım. Ama asla gözüm ondan başkasını görmedi neden yaptın hataları dersen öyle ya da boyle sebepleri var ama çok saçma. 1,5 yildir kavga ettik birbirimizi yedik ama ayrılmaya hiç varmadı gönlümüz deli.gibi seviyoruz birbirimizi -kimi seven böyle olur mu alışkanlık diyebilir ancak alışkanlık ve sevgiyi ayırt edebilecek durumdayım- bu sürede 10 kilo aldım. Çok değil 63 kiloyum ama kendimi çok çirkin hissediyorum. Sanki cildim kötülesti yaşlandım ruhum yıprandı. Kendimi hiç değerli hissetmiyorum sanki bir ben yokmuşum gibi. Yaşıyorum ama amaçlarımi hayallerimi ömrümü tüketmisim gibi. Yeniden güzel hissetmek istiyorum hep olduğum güçlü kız olmak istiyorum. Erkek arkadaşım bile cirkinestigimi söylüyor içimin kötülüğü dışıma vurmuş gibi. şu an dışarıdan nasıl görünüyorum bilmiyorum ama önceden kendimi çok güzel bulurdum deli doluydum kendime bakardım. Belki de boş bir kibirdi bilmiyorum. Bakımsız olunca insan kötü hissediyor kendini haklısınız ama kendime bakmak içimden gelmiyor. Bir an istesem öteki an boş geliyor. Gözlerim doluyor bunları yazarken. Sanki bir arpa boyu yol almadım 22 yıllık hayatım hep boş. Bunalımda miyim desem belki öyleyim daha önce tecrübe ettim ailemden sevdiğimden ve aldığım derslerden araştırmalarından. Ama Bunalımda olsam ne biliyim daha deprwsipf olurdum diye düşünüyorum. Daha çok dizi izliyorum kitap okuyorum deli gibi ders çalışıyorum bir şekilde geçiyor. İnsanlarla uzaklaştım eskiye nazaran daha asosyalim. Ama konuşsam konuşuyorum insanlar diyorum ya hep taktir eder beni hatta ozenirler bile. İçime sorun bir de bu değersizlik hissi beni öldürecek. Adam beni herşeyden çok seviyor ama kendimi sevmedikten sonra mutlu olamıyorum ki. Kaybettiğim güveni geri nasıl kazanırım hemcinslerimden belki benimle hemdert olanlarla paylaşmak istedim. Buraya kadar okuduysaniz bile teşekkürler.

Not: yazdığım şeye dikkat ederim normalde ama cok dağınık yazmışım ruh halime verin
daha cok ilgi bekliyorsun. ama kilo aldıgın içinde mutsuzsun. zayıfla gecer.
ayrıca zaten sen bunları biliyorsun :) sevgiyle kal. yardıma ihtiyacın yok..
 
Yorumlarınız için teşekkür ederim daha önce kaygı bozukluğu ve panik atak tedavisi gördüm uzman yardımı almaktan yeri geldiğinde çekinmem şu an için kendim ayakta durursam daha iyi hissedeceğimetsin ısınamıyorum. Size bir sorum var erkek arkadaşım da benim kadar stresli ve bunalımlı bir halde. Ben seninleyken hiçbir şey yapamıyorum hayatım elimden gidiyor diyor bunaldıkca bana çatıyor ben de endişelendiriyor için dayanamıyorum aha çok üstüne varıyorum. Bir taraftan sanki yanında olmamı bekliyor aksi halde zaten bunca şeyin üstüne imkanı yok benimle olmazdı. Diğer yandan sanki ikimizi zorla bir arada tutuyorlarmis gibi konuşuyor kendimi kötü hissediyorum. Görüşmeyelim dediğide kabul ettim birkaç saat sonra kendi dedi yok zamana bırakmak falan. Ne biliyim artık şaştım kaldım. Kalbim diyor yanında ol dimdik ne derse de aldırma yilma.- Daha önce yani ilişkimiz rayına oturmadan lisedeyken- ço yarı yolda bıraktım onu şimdili aklım. Olsa asla ayrılmazdim. Şimdi... söyledikleri çok gururumu incitiyor. Ama çırpınan halini gördükçe dayanamıyorum. Sizce nasıl yaklaşmam lazım ona?
 
Back
X