- 13 Kasım 2014
- 508
- 112
- 43
- Konu Sahibi soguk_kis_gunu
- #1
bilen bilir eşimle öyle kavgalar ettik ki, gebelikte hakaret dayak kötek gırla gitti, karakolluk olduk vs, ben 20 günlük bebeğimle baba evine gittim, orada da rahata edemedim, babamla tartışmalarımız oldu, zaten zar zor geçiniyorlardı, üstelik 3 yıl önce babam ille de çalışsın diye beni doğuda memurluğa göndermişti, ille de çalışacaksın diyen biri, beni yük olarak görmüştü, sonra hayatım değişir diye 1 ay içinde kocaml evlenmiştim, kocamın ailesi beni istememişti, kapalı olmadığım için vs bunlar oldu.
üstelik sosyal fobiğim, evlenir evlenmez bir çocuğum olsun istedim oldu.
şimdi hiç mutlu değilim...babamı zaten sevmiyorum, kocamla herşey yolunda ama ona o kadar olan şeyden sonra güvenemiyorum, aynı evde yaşıyoruz ama olanlardan sonra sevgim de aşkım da bitti.
Babamı görmek bile istemiyorum, kız çocuğuna ille de çalışacaksın bana muhtaç olmayacaksın diyen materyalist biri, telefonla son 3 yıldır hiç aramadım desem yeri, benim evime sadece misafir olarak gelirsin demişti çünkü yıllar önce.çok kırıldım anlatamam size.nefret ediyorum...inanamıyorum bi baba evladını nasıl yük olarak görür bilmiyorum.
sonra eşimle nasıl olacak yıllar yılı, o kadar hakaret, dayak unutmadım, hiçbişiyi, şu an bana iyi davransa da benkendimi çok yalnız hissediyorum, ve zavallı...İsterdim ki hayatta güvenebileceğim birisi olsun, yok olmadı
canım yine sıkkın, alıcam kahvemi içicem, keşke hiç evlenmeseydim.en çok da oğlana üzülüyorum...
üstelik sosyal fobiğim, evlenir evlenmez bir çocuğum olsun istedim oldu.
şimdi hiç mutlu değilim...babamı zaten sevmiyorum, kocamla herşey yolunda ama ona o kadar olan şeyden sonra güvenemiyorum, aynı evde yaşıyoruz ama olanlardan sonra sevgim de aşkım da bitti.
Babamı görmek bile istemiyorum, kız çocuğuna ille de çalışacaksın bana muhtaç olmayacaksın diyen materyalist biri, telefonla son 3 yıldır hiç aramadım desem yeri, benim evime sadece misafir olarak gelirsin demişti çünkü yıllar önce.çok kırıldım anlatamam size.nefret ediyorum...inanamıyorum bi baba evladını nasıl yük olarak görür bilmiyorum.
sonra eşimle nasıl olacak yıllar yılı, o kadar hakaret, dayak unutmadım, hiçbişiyi, şu an bana iyi davransa da benkendimi çok yalnız hissediyorum, ve zavallı...İsterdim ki hayatta güvenebileceğim birisi olsun, yok olmadı
canım yine sıkkın, alıcam kahvemi içicem, keşke hiç evlenmeseydim.en çok da oğlana üzülüyorum...
