Hayatım boyunca hep böyleydim ben. Haklı bile olayım alttan alan hatta özür dileyen oldum hep. Okullar kapandığından beri çocuklarla dışarı çıkmışlığım 3ü 5 i geçmez. Bugün çocuk izninden dolayı ilk defa çıktık ve ben büyük oğlum çok istediği icin çocuklarımı hamburgerciye götürdüm. Sipariş verdigimde içeride sıra bekleyen 5-6 kışı varken bu sayı biz beklerken birden artmaya başladı. Ben de kalabalıkta durmayalım diye dışarı çıkıp çocukları kapı önünde bekletip paketi almaya iceri girdim. Bir baktım geniş koridorda neredeyse 15 20 kişi dip dibe. Diğer ince koridorda da bir bayan var sadece. Ve hazırlanan pakedim de o koridorun hemen karşısı. Malum tek bir bayanın olduğu yeri seçtim. Bayanın yanından geçerken yan döndüm ama dirseğin hafif temas etti. ''Kadın neden mesafeni korumuyorsun bana temas ettin. Dedi. Ben de diğer taraf çok daha kalabalık o yüzden kusura bakmayın'' dedim. Kadın yine aynı şeyleri tekrarladı ve ben çikarken bir daha özür dileyip durumu izah etmeye çalıştım. Son saniye kadın bana yüzünü çevirdi ve ben de oradan çıktım. Ama o kadar üzüldüm ki. Haklı olduğum halde kendimi bu kadar ezip kadını daha da cesaretlendirdim. Ben kendimi bile savunamazken çocuklarıma her zaman dik durmalarını nasıl öğreteceğim?