- 21 Temmuz 2021
- 294
- 365
- Konu Sahibi Eskilerdivanii
- #1
Sevgili kk kadınları,
Kendimi çok yetersiz ve başarısız hissediyorum. Mesleki ve para kazanma anlamında. Öğretmenim devlette. İyi bir üni yüksek lisansım var. 1 yıl yurtdışı eğitim tecrübem var. Ortanın biraz üstü yabancı dilim var. Hiç bir zmaan kendine güvenen dışa dönük biri olamadım. Her zaman bi yetersizlik hissim vardı. Şimdi etrafımdaki insanlara bakınca daha iyi şeyler yapabilirmişim diye düşünüyorum. Daha başarılı olabilirmişim diyorum. Bilinçli anne babaya sahibiym. Beni her konuda yönlendirilen her türlü maddi manevi desteği veren... Ancak bunlara rağmen saygın bir meslek iyi bir maaş alamıyormuşum gibi. Öğretmenlik herkesin ağzına pelesenk olmuş öok önemli bir meslek diye ama maalesef kimse aaygı duyup değer vermiyor. Kime öğretmenim desem bi ezmeye çalışmalar laubali konuşmalar vs... Hala bir şeyler yapmaya çalışıyorm yksye hazırlanıyorm tekrar bebeğim de var üstelik. Hukuk okuyayım diyorm ama o da boşa çaba gibi her yer torpile dönmüş. Bir ara üniye gireyim dedm aynı şekilde torpiller havada uçuyo.
Benimle aynı hisleri yaşayan arkadaşlarım var mı? Neler yapıyorsunz?
Kendimi çok yetersiz ve başarısız hissediyorum. Mesleki ve para kazanma anlamında. Öğretmenim devlette. İyi bir üni yüksek lisansım var. 1 yıl yurtdışı eğitim tecrübem var. Ortanın biraz üstü yabancı dilim var. Hiç bir zmaan kendine güvenen dışa dönük biri olamadım. Her zaman bi yetersizlik hissim vardı. Şimdi etrafımdaki insanlara bakınca daha iyi şeyler yapabilirmişim diye düşünüyorum. Daha başarılı olabilirmişim diyorum. Bilinçli anne babaya sahibiym. Beni her konuda yönlendirilen her türlü maddi manevi desteği veren... Ancak bunlara rağmen saygın bir meslek iyi bir maaş alamıyormuşum gibi. Öğretmenlik herkesin ağzına pelesenk olmuş öok önemli bir meslek diye ama maalesef kimse aaygı duyup değer vermiyor. Kime öğretmenim desem bi ezmeye çalışmalar laubali konuşmalar vs... Hala bir şeyler yapmaya çalışıyorm yksye hazırlanıyorm tekrar bebeğim de var üstelik. Hukuk okuyayım diyorm ama o da boşa çaba gibi her yer torpile dönmüş. Bir ara üniye gireyim dedm aynı şekilde torpiller havada uçuyo.
Benimle aynı hisleri yaşayan arkadaşlarım var mı? Neler yapıyorsunz?
yani yardım çağrışı bir nevi açılan her konu. Basit bir mızmızlanma nazlanma değil hani. Ciddi bir depresyon geçiriyor olabilirm belki 
