- 4 Aralık 2016
- 147
- 185
- 103
- Konu Sahibi Fazla fazla
-
- #1
Geçmiyor Hic mi hiç geçmiyor.Eski konumda (https://www.kadinlarkulubu.com/foru...n-kalbini-cok-kiriyorum-ofke-kontrolu.988064/ )
Bahsetmistim biraz.Ve gitgide artiyor.Karşılıklı daha çok kalp kırıyoruz ve ben daha çok nefret dolu bi insan olmaya başladım.Ek olarak Annem hastalık hastası oldu üstelik.24 saat kendisinde olmayan hastalıkları uydurup anlatıyor etrafında artık insan kalmadi ben artık bittim enerjim kalmadı.Anne diyorum kalk gidelim psikiyatra kabul etmiyor."Beni bırak artık insanlar senden uzaklasmaya başladı bi ortamda sadece oram agriyor buram agriyor deyip tek muhabbetin bu olmasın "diyorum azarliyor.Bebek gibi oldu.Ben iyiden iyiye sistim artık iyiden iyiye her konuda ofke patlamasi yasamaya basladim hali ile etrafimda da kimse kalmadı.Kendimi saldikca saldim.Ha bide Ben ne kadar "bu konuda rahatsizim yapma"desemde yapar söyler.Küçücük olaylari, pireyi deve yapmaya başladım.Hayatim boyunca en nefret ettiğim en çok karşılaştığım duygu acıma duygusu oldu küçüklük yaramdir vede ergenligim.Ben 30 kilo verdim zamanında ve son zamanlarda geri almaya başladım.Hal böyle olunca insanlar uzuluyormus halime.Arkamdan"yazık gene kilo aldı dikkat etsin "desinler.Ama annem illa kelimesi kelimesine anlatcak.Anne diyorum insanlar desin ama sen cümle içinde soyledikleri "yazık"kelimesini kullanma bu acıma belirtir rahatsızım"diyorum ama ısrarla söylüyor ben deme dedikçe diyor takintiliyim bu kelimeye canım aciyor diyorum illa gene kullanıyor.Belki başkası için salakca bisey ama ne yapabilirim.Ne babasizlik ne de baba tarafının kız cocuguyum diye beni dislayip reddetmesi ne kimsesiz buyumem hicbiri bu kadar mutsuz etmedi annemin beni aglatip son zamanlarda mutsuz ettiği kadar. Bu hayatta sevdiğim sevildigim tek insan yapıyor bunu bana ki bende az kirmiyirum.
Gece gece boş bi mesaj kutusuna dertlesesim geldi varsa sonuna kadar okuyan hakkını helal etsin ayrıca helal olsun ona.
Bahsetmistim biraz.Ve gitgide artiyor.Karşılıklı daha çok kalp kırıyoruz ve ben daha çok nefret dolu bi insan olmaya başladım.Ek olarak Annem hastalık hastası oldu üstelik.24 saat kendisinde olmayan hastalıkları uydurup anlatıyor etrafında artık insan kalmadi ben artık bittim enerjim kalmadı.Anne diyorum kalk gidelim psikiyatra kabul etmiyor."Beni bırak artık insanlar senden uzaklasmaya başladı bi ortamda sadece oram agriyor buram agriyor deyip tek muhabbetin bu olmasın "diyorum azarliyor.Bebek gibi oldu.Ben iyiden iyiye sistim artık iyiden iyiye her konuda ofke patlamasi yasamaya basladim hali ile etrafimda da kimse kalmadı.Kendimi saldikca saldim.Ha bide Ben ne kadar "bu konuda rahatsizim yapma"desemde yapar söyler.Küçücük olaylari, pireyi deve yapmaya başladım.Hayatim boyunca en nefret ettiğim en çok karşılaştığım duygu acıma duygusu oldu küçüklük yaramdir vede ergenligim.Ben 30 kilo verdim zamanında ve son zamanlarda geri almaya başladım.Hal böyle olunca insanlar uzuluyormus halime.Arkamdan"yazık gene kilo aldı dikkat etsin "desinler.Ama annem illa kelimesi kelimesine anlatcak.Anne diyorum insanlar desin ama sen cümle içinde soyledikleri "yazık"kelimesini kullanma bu acıma belirtir rahatsızım"diyorum ama ısrarla söylüyor ben deme dedikçe diyor takintiliyim bu kelimeye canım aciyor diyorum illa gene kullanıyor.Belki başkası için salakca bisey ama ne yapabilirim.Ne babasizlik ne de baba tarafının kız cocuguyum diye beni dislayip reddetmesi ne kimsesiz buyumem hicbiri bu kadar mutsuz etmedi annemin beni aglatip son zamanlarda mutsuz ettiği kadar. Bu hayatta sevdiğim sevildigim tek insan yapıyor bunu bana ki bende az kirmiyirum.
Gece gece boş bi mesaj kutusuna dertlesesim geldi varsa sonuna kadar okuyan hakkını helal etsin ayrıca helal olsun ona.