- 25 Şubat 2013
- 1.079
- 644
- 123
- 47
- Konu Sahibi cesursincap
-
- #1
Evde çok özgür bir çocuk. Kısıtlayıcı değiliz ama sorumluluk verme konusunda eksiğiz sanırım. Babası da ben de bir yetişkinmiş gibi sohbet ederiz onunla. Gerektiğinde teşekkür eder gerektiğinde özür dileriz.en çok sizin ona olan davranışlarınız etkiler. evde çok kısıtlayıcı olmamak, sorumluluk vermek, iletişim halindeyken göz teması kurmak basit örnekler.
Siz kendinize güvenli olun.Herkese merhabalar.
Benim 2.5 yaşında bir cocugum var. Maalesef fazla çekingen. Doğu'nun bir ilçesindeyiz. Yaşıtı bir arkadaşı var. Sosyalleşsinler diye her gün biraraya getiriyoruz. O arkadaşı ise çok dominant ve maşallah yaşına göre oldukça ileride. Sürekli oğlumun elindeki oyuncakları alır, oyun oynarken önce ben diye ittirip öne geçer buna benzer hareketleri çok fazla. O çocuk ama annesi çok nadir çocuğum yapma der. Oğlumsa kendini ve oyuncağını hiç koruyamaz ve elindekini kaptırınca ağlar. Bu döngü böyle sürüp gidiyor. Ben artık nasıl davranmam gerektiğini şaşırdım. Açılır mı diye biraraya getiriyorum ama belki de bu durum oğlumu daha pısırık olmaya doğru itiyor. Bu durumlardan kendim de çok çekmiş birisi olarak önerilerinizi bekliyorum. Evet yaşları henüz küçük ama akran zorbalığı hakkında yazılara denk geldikçe okul hayatıyla ilgili endişelenmeye başladım. Oğluma kendine güvenli olmayı ve kendisini korumayı nasıl öğretebilirim.
Bugün ben de aynı şeyi düşündüm. Diğer çocuk o kadar baskın ki oğlum baştan yenilgiyi kabul ediyor.İleride her turden cocukla bir araya gelecek zaten secenek yok ama 2,5 yaşinda cocugu illa sosyalleş diye kendisinden cok daha baskin cocugun yanina goturmeyin bence daha cok ozguveni kirilir gibi geliyor bana daha sakin cocuklar bulabilseniz daha iyi olur. Cocuk uzmanliğim filan da yok ama oyle dusundum ben.
Siz de tabi cocuga baskici davranmayin.
Siz ne yaparsanız yapın kendi yaşıtı/arkadaşı çok baskın bir karakterse çocuğunuz kendini geri plana atabilir. Bence baskın bir arkadaş edindirmeyinHerkese merhabalar.
Benim 2.5 yaşında bir cocugum var. Maalesef fazla çekingen. Doğu'nun bir ilçesindeyiz. Yaşıtı bir arkadaşı var. Sosyalleşsinler diye her gün biraraya getiriyoruz. O arkadaşı ise çok dominant ve maşallah yaşına göre oldukça ileride. Sürekli oğlumun elindeki oyuncakları alır, oyun oynarken önce ben diye ittirip öne geçer buna benzer hareketleri çok fazla. O çocuk ama annesi çok nadir çocuğum yapma der. Oğlumsa kendini ve oyuncağını hiç koruyamaz ve elindekini kaptırınca ağlar. Bu döngü böyle sürüp gidiyor. Ben artık nasıl davranmam gerektiğini şaşırdım. Açılır mı diye biraraya getiriyorum ama belki de bu durum oğlumu daha pısırık olmaya doğru itiyor. Bu durumlardan kendim de çok çekmiş birisi olarak önerilerinizi bekliyorum. Evet yaşları henüz küçük ama akran zorbalığı hakkında yazılara denk geldikçe okul hayatıyla ilgili endişelenmeye başladım. Oğluma kendine güvenli olmayı ve kendisini korumayı nasıl öğretebilirim.
Maalesef başka çocuk yok ama havalar güzelleşmeye başladı belki sokak gezintisi falan yaparız şimdilik. Okullar tatil olunca farklı arkadaşlar bulabiliriz dışarıda.Siz kendinize güvenli olun.
O çocukla görüşmeyin.
Farklı grup çocuklarla bir araya getirin
Kesinlikle. Çünkü bazı çocuklar mizaç olarak çok baskın oluyorlar. Bu diğer çocukların hayatı ilk tanıdıkları arkadaş olmaları açısından hoş olmayabiliyorMaalesef başka çocuk yok ama havalar güzelleşmeye başladı belki sokak gezintisi falan yaparız şimdilik. Okullar tatil olunca farklı arkadaşlar bulabiliriz dışarıda.
Binamızda başka çocuk yok maalesef. Aslında eşim yarım gün kreşe yazdıralım istiyor. Ben ücretsiz izindeyim. 7 ay sonra işe döneceğim kalan vaktimizi birlikte geçirelim diye karşı çıkmıştım. Bir de kreşte de mutlaka böyle çocuklar olacak diye tedirginim açıkçası. Ama bilemedim şimdi kreş fikrini düşünebilirim gibi.birebir tek bu cocukla gorusturuyorsaniz bence de kesin,
benimkiler 2 yasinda krese basladiklarinda bu sekilde cekingendiler,
atiyorum sinifta 10 cocuk var, 1-2 si bu bahsettiginiz tarzda, ama cocuklar o davranislarin kabul gormedigini de ayni sekilde ogreniyorlar. Yani o baskin cocuklarla pek kisi oynamak istemiyor, ozellikle kendileri gibi arkadaslar edindiklerinde cok da guclu oluyorlar, bu sefer onlar bu cocuklari istemiyorlar, bu cocuklar da haliyle kendi davranislarini torpuluyorlar.
daha buyuk gruplarda sosyallestirmek bu acidan daha iyi sanki.
Eşim bana göre daha iyi ama maalesef ben çok özgüvensiz bir insanım. Biraz da o yüzden oğlumun durumuna fazla üzülüyorum sanırım. Benim gibi olmasını istemiyorum. Kimseye zarar vermesin ama kendini de korusun istiyorum.bu fıtrat meselesi. Benim oğlum da tuttuğunu koparan bir çocuk, kimseye zarar vermez ama hakkını da çatır çatır savunur. 3 yaşında ve ben ekstra bir şey yapmadım bunun için. Ayrıca siz anne baba olarak özgüvenli insanlar mısınız?
Binamızda başka çocuk yok maalesef. Aslında eşim yarım gün kreşe yazdıralım istiyor. Ben ücretsiz izindeyim. 7 ay sonra işe döneceğim kalan vaktimizi birlikte geçirelim diye karşı çıkmıştım. Bir de kreşte de mutlaka böyle çocuklar olacak diye tedirginim açıkçası. Ama bilemedim şimdi kreş fikrini düşünebilirim gibi.
Benzer durumları yaşıyordum. Pedagogla görüşüyorum. Cocugu aynalamak ve duygusunda yaninda olup duygusuna alan acmak diger cocuga ve annesine duyurmak önemli. Boyle durumlarda ayip.olur diye çocuğumuzu savunamiuoriz malesef. Aaa oyuncagini aldi hosuna gitmedi sen oynuyordun, uzuldun cok haklisin, seni itti hoşlanmadın ama ona seni itmemesini söyleyebilirsin gibi. Yani her duygusuna alan acmak. Ben careyi o kisiyle gorusmemekte buldum çünkü malesef cocugum cok dayak yemeye ve annesi ogluma yüklenmeye başlamıştı. Inanin cocugum kendine geldi. Suan kendini cok guzel ifade edebilen seni sevmiyorum yapma bana vuramazsın vb diyebilen bir cocuk. Ailede onun duygularina ona nekdr saygi gisteirrseniz oda kendini dışarıda okdr ortaya koyabilir. Cocugun duygusal dunyasi kitabini öneririm. Evde bağırma vb mecbur kalmadıkça yapmamanizi bolca sokakta oynatmanizi öneririm. Uzulmeyin gececk. SevgilerHerkese merhabalar.
Benim 2.5 yaşında bir cocugum var. Maalesef fazla çekingen. Doğu'nun bir ilçesindeyiz. Yaşıtı bir arkadaşı var. Sosyalleşsinler diye her gün biraraya getiriyoruz. O arkadaşı ise çok dominant ve maşallah yaşına göre oldukça ileride. Sürekli oğlumun elindeki oyuncakları alır, oyun oynarken önce ben diye ittirip öne geçer buna benzer hareketleri çok fazla. O çocuk ama annesi çok nadir çocuğum yapma der. Oğlumsa kendini ve oyuncağını hiç koruyamaz ve elindekini kaptırınca ağlar. Bu döngü böyle sürüp gidiyor. Ben artık nasıl davranmam gerektiğini şaşırdım. Açılır mı diye biraraya getiriyorum ama belki de bu durum oğlumu daha pısırık olmaya doğru itiyor. Bu durumlardan kendim de çok çekmiş birisi olarak önerilerinizi bekliyorum. Evet yaşları henüz küçük ama akran zorbalığı hakkında yazılara denk geldikçe okul hayatıyla ilgili endişelenmeye başladım. Oğluma kendine güvenli olmayı ve kendisini korumayı nasıl öğretebilirim.
Ben de o kadar çekingenim ki gerçekten ayıp olur diye çocuğumu yeteri kadar savunamıyorum. Yazdıklarınız iyi geldi bahsettiğiniz kitabı hemen alacağım ve diğer çocuk ve annesine gerektiği yerde farkındalık yaratacak şekilde konuşacağımBenzer durumları yaşıyordum. Pedagogla görüşüyorum. Cocugu aynalamak ve duygusunda yaninda olup duygusuna alan acmak diger cocuga ve annesine duyurmak önemli. Boyle durumlarda ayip.olur diye çocuğumuzu savunamiuoriz malesef. Aaa oyuncagini aldi hosuna gitmedi sen oynuyordun, uzuldun cok haklisin, seni itti hoşlanmadın ama ona seni itmemesini söyleyebilirsin gibi. Yani her duygusuna alan acmak. Ben careyi o kisiyle gorusmemekte buldum çünkü malesef cocugum cok dayak yemeye ve annesi ogluma yüklenmeye başlamıştı. Inanin cocugum kendine geldi. Suan kendini cok guzel ifade edebilen seni sevmiyorum yapma bana vuramazsın vb diyebilen bir cocuk. Ailede onun duygularina ona nekdr saygi gisteirrseniz oda kendini dışarıda okdr ortaya koyabilir. Cocugun duygusal dunyasi kitabini öneririm. Evde bağırma vb mecbur kalmadıkça yapmamanizi bolca sokakta oynatmanizi öneririm. Uzulmeyin gececk. Sevgiler
Ben de o kadar çekingenim ki gerçekten ayıp olur diye çocuğumu yeteri kadar savunamıyorum. Yazdıklarınız iyi geldi bahsettiğiniz kitabı hemen alacağım ve diğer çocuk ve annesine gerektiği yerde farkındalık yaratacak şekilde konuşacağım
Hakkını savunmasi gereken ortam olmayabilir.Bakın işte sorunuzun cevabı burada gizli aslında. Çocuk, anne babasının hareketlerini örnek alır. Siz hakkınızı savunmayıp ses çıkarmadıkça çocuk da doğrusunun bu olduğunu düşünüyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?