Kendine Güveni Olan Çocuk Yetiştirmek

Başkalarının yanında birşeyden dolayi kizdiginiz oluyor mu çocuğunuza veya evde birşeyleri yapma,etme gibi kurallar koyuyor musunuz.yada sizden veya babadan çekiniyor mu
 
Başkalarının yanında birşeyden dolayi kizdiginiz oluyor mu çocuğunuza veya evde birşeyleri yapma,etme gibi kurallar koyuyor musunuz.yada sizden veya babadan çekiniyor mu

Siz sorunca şöyle bir düşündüm de kızmak değil ama sanırım fazla müdahale ediyorum. Sürekli yapma düşersin, yapma canın acır.
 
Benimde bir bebişim var 1 yaşında. Şansım şu ki kardeşlerimin çocukları da hemen hemen aynı yaşta. Valla buluşuyorlar gelip kızımın elinden oyuncaklarını alıyorlar asla müdahil olmuyorum. Alan büyük çocuğa o daha küçük diyorum sadece. Ve son zamanda baktım kızım vermiyor oyuncağı vahşileşiyor bildiğiniz alacağı zaman.
Sizi kast etmiyorum ama çocuk özgür olacak diye hiç bir şeye hayır demeyen annelerin 10 sene sonra neyle karşılaşacağını aşırı merak ediyorum. Bir kaç saçma pedagog (!) hayır dememeliyiz diyor. Oldu her şeye evet diyelim, her şeyi yapma hakkı olan çocuklar yetiştirelim. Sonra karşı taraf ona her hangi bir olumsuz dönüş yapınca ya çöken ya da hırçınlaşan çocuklarımız olsun.
 
Korumacı mısınız? Siz,eşiniz ya da bakıcınız...? Aman düşmesin ,başına birşey gelmesin diye engellenen çocuklarda gözlemliyorum ben bunu en çok.
 
Siz çekingen olup eğer onun duygularina alan acmazsaniz oda cekinecektir. Once kendinizi iyi etmekle başlayın işe. Inanin cocugunuzun duygularindan onemli degil hickimsenin yok yere alınıp kırılması. Sınır koyabilmek önemli karsidaki kim olursa olsun. Gerektiginde anneannesini de uyarıyor sinir koyuyorum inanin. Ve bende terapi alıyorum hatta kaygilarim icin ilacada başladım. Hepsi oğlum için. Benim yaşadıklarımı o yaşamasın diye.
 
Mizaç denen şey genetik işte. Siz de öyleymişsiniz ve size benzemiş. Ama hep boyle gidecek değil.

Kendi işini yapabilme firsati taniyin ona. Oyuncak toplama, yemeğini kendi yeme gibi isleri yapsin.

Sosyalleşmesi gerekiyor evet ama dominant karakterli yalnızca 1 çocukla olmaz.
 
çocuğunuz zorbalık görünce yanında olun onu sevdiğinizi hissettirin sizden güç bulsun bence
 
Görüsmeyerek?
Niye görüsmeye devam ediyorsunuz.
Bu sosyallesme değil,cocuga zorbalık.
 
Tek cocuk o diye akran zorbalığı yapan oyuncağını ondan gönülsüz alan bir çocukla görüştürmeniz çok cokkkkkk yanlış.

İlerdeki tüm travmaları o cocuk yüzünden olacak umarım farkındasınızdır. ( ilerde psikoloğa ‘ böyle bi cocuk vardı herşeyimi alırdı o yüzden beni aldatan bir eş tercih ettim vs’ diyecek çocuğunuz )

Siz ilgilenin siz arkadaşı olun, yine de görüştürmeyin . En savunmasız döneminde böyle bir cocuk çok kötü travma.

Kendimden biliyorum keşke o tarz çocuklarla görüştüreceklerine yalnız basıma oynasaydım. Yapmayın bunu çocuğunuza yapmayın.

Örnek veriyorum sizin böyle hep ben ben ben diyen bi arkadaşınız var başka da yok siz yine de görüşür müsünüz?

Aman cocuk bunlar demeyin. Bir insanın kötü bir iyi biri olduğu 2 yaşından itibaren belli olur. İyi çocuklar iyi yetişkinler olur kötü çocuklar kötü yetişkinler olur. İnsan 7 sinde neyse 70 inde odur diye boşuna demiyor eskiler

Sizin cocuk özgüvensiz ama arkadaşı olan cocuk özgüvenli değil bencil.
 
Merhaba, bilgim dahilinde yardımcı olmaya çalışayım. Akran zorbalığına uğrayan çocukların ilerde maalesef özgüven düşüklüğü yaşama ihtimali yüksek. Çocuğunuza çeşitli görevler verin ve yanlış yaptığında kesinlikle onu azarlamayın. Sosyalleşme çocuklar için önemli ben asosyal bir çocukluk dönemi geçirdim ve sonuç özgüvensiz ve hala bir arkadaşı olmayan ben. Kreşte böyle çocuklara müdahale ediyorlar diye biliyorum.
 
Benim kızımda oğlunuzun yaşındayken sakin elinden bişey alındığında sesini çıkarmayan bi çocuktu.Bu sene kreşe yazdırdık ve kızım sınıfta çoğu çocuğun yapamadığı yapmak istemediği oyunları etkinlikleri yapıyormuş çekinmiyormuş .Ama zaten artık kendini bildiği yaşta 4 yaşında belki ileri de farkına vardıkça değişir.Bence kreş işini ertelemeyin
 
biraz da yapı meselesi
birde şimdi baskın çocuklarla arkadaşlık etmesin
yaşı şimdi küçük
4-5 yaşında görevler verirsiniz kendi kendine birşeyler yapmasına müsaade edersiniz o zaman daha başka olur
başka arkadaşlardan kendini korumayı öğrenemez evde siz kendi kendinize öğreteceksiniz
mesela babasıyla oyun oynayın izlesin sizi
kocanız elinizden oyuncağı çeksin sizi ağlatmaya çalışsın
sizde sen bana böyle davranamazsın bana böyle davranmana izin vermem diyerek oyuncağınızı geri alıp uzak durun
3 lü oyun oynayın ve ona oyunla bunu yaşatın ve nasıl davranması gerektiğini de göstermiş olun :)

biz öyle yapmıştık işe yaradı

şimdi kızım kendisi çatır çatır lafını söylüyor valla
 
Ben sitede oturuyorum kızım 7 yasında uc yasına dogru bu siteye gelmıstık site parkında oyun oynarken ablalık adı altında uc dort yas buyuk olan kız kızıma olan hakareti saygısızlığı kötülüğü yapıyordu bagrıs cagrıs aglamayla yanıma geliyordu her defasında sınır stres oluyordum. Ustelıkte hamileydım Hamileliğin son aylarında bıle baska parka giderdim kızım uzulmesın dıye.Hıc unutmuyorum kızım bisikletini suruyor o kızda senı dusurcem dıye arkasından celme takmaya calısıyormus nasıl hızlı surup korkup yanıma geldı kuzum cok korkmuş tabı kızdım kıza daha inadına yapıyor sonra yapacagını.Çocugun annesı ıle aramda ıyı ancak arkadasım cocugunu kendını ezdirmeyen bırı olarak yetıstırmıs aramız bozulmasın diye kadına bısey diyemiyorum ama onların cocuklarına bısey denilsin hemenn anne babaa dıye bagırırlar sıkayet ederler.Hıcte usenmezler kapısına gıderler senın cocugun benım kızıma sunu yapmıs dıye.Ben saf aman aramız bozulmasın aman komsunun surda diye diye yanlıs yaptım.Sımdı degıstım ınsallah dıye dusunuyorum ben de cekinden ıce kapanık aman ara bozulmasın diyen bır insandım kucukken sunu anladım evladın oncelıgın olmalı etrafa ayıp olur bılmem ne onemsemıyceksın.
 
Bebekler bir karakterle doguyor zaten. Bir pedegoktan dinlemiştim mumkun oldugunca cocugun kendi dogasini bozmadan buyütmek gerekiyormuş. Bir kaliba sokmaya çalişmak cok buyük hataymiş. Siz ilgili bir annesiniz eminim ama cocugunuzun mutluluğu en onemlisi, onu kendi dogrunuz olan kaliba sokmaya calismayin birakin kendi istedigi gibi şekillensin.
 
Ben de karakter meselesi olduğunu düşünüyorum, ekstra bir şey yapmadım çünkü.. Çok dışarı çıktık gezdik etkileşimi çok oldu insanlarla o yüzden olabilir ama sizinki tam büyüme anında pandemi etkisiyle içerde büyümesi kaynaklı da olabilir. Dışarı çıkın yine de yalnız da olsanız..
 
Ben de tam tersi dertten muzdaribim. Bebeğim 14,5 aylık. Bebek etkinlikliklerine gidiyorum. Hİç bir çocuğun oynamasına izin vermiyor. Herkesin elinden tek tek oyuncakları alıyor, itekliyor. Üstelik evde asla ses yükselmesi veya şiddet görmüyor. Sevgi dolu ortamda büyüyor. Bu kadar hırs nerden geliyor anlamıyorum. Annelere karşı o kadar mahcup oluyorum ki. Tek yaptığım, oyuncakları bıraktığı yerden çocuklara geri vermek oluyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…