Kendini ait hissetmeme

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bizim de durumumuz öyle kötü olmamasına rağmen arkadaş çevrem bir şekilde hep benden zengindi. Komplekse girdiğim zamanlar çok oldu. Yaz tatillerinde yurtdışına falan giderlerdi arkadaşlarım en basitinden, tatil dönüşü hikayeler beni çok strese sokardı o yüzden.

Yine de koleje gitmemek bir eksiklik değil, bunu büyük bir olay gibi görmeniz çok saçma. 2.sınıfa giden çocuğun da öyle özel derse çok ihtiyacı yoktur. Fazla dramatikleştirmişsiniz olayı. Kızınızın 'insanlar fakirleri sevmez mi' cümlesi ise tam Türk dizilerinden fırlama gibi. Muhtemelen farkında olmasanız bile siz yansıtıyorsunuz bunları. O kadar küçük bir çocuk akıl edemez öyle şeyleri. Üstelik eviniz de var, zengin olmasanız bile fakir değilsiniz.

Ben bizimkilere arkadaşlarımdan örnek verdiğim zaman hemen lafı ağzıma tıkar 'bizi beğenmiyorsan ileride sen zengin ol, al istediğin şeyleri' diyerek.

Geçenlerde bir arkadaşıma ailesi lüks bir araba aldı mesela, benim ailemin asla öyle bir maddi durumu yok. Hep bu tarz şeylerle büyüyen bir çocuk olduğum için örnek verdim.

Birilerinin sizden zengin olması sizin de direkt fakir olduğunuz anlamına gelmez. Bence bir an önce taşının, kafaya çok takıyorsunuz bu durumu belli ki.
Aradığım sadece huzur .
Çocukluğumda ben hiç böyle şeyler yaşamadım hissetmedim .
Ama şimdiden böyle şeyler düşünen bir çocuk ileride nasıl olur diye düşünmeden edemiyorum.
Ama açıklama da yapıyorum çocuklar yanlış sorular sorabilir bize düşen onlari doğru yönlendirmek. Ben hiç yanında bu konuları konuşmuyorum benden etkilendiğini sanmıyorum.
 
Okuldaki çocuklardan etkilenmiyor kızım muhitteki insanların yukarıdan bakışından ve onu dislamasindan etkileniyor. Orta halli bir semtte arkadaşım var onun evine gittiğimizde orda parka bile indigimizde çocuklar o kadar güzel davranıyor ki kızıma. Insanlar güler yüzlü selam hatır unutulmamış. Tebessüm ediyorlar. Daha o semte girer girmez içimi huzur kaplıyor.
Kendi apartmanimiza gelince Kızımın yüzündeki o buruk ifadeyi görebiliyorum bazen hiç bir şey demese bile gözlerini kacirmasindan anlıyorum.
Türk dizilerinde ki fakir iyi insanlar ve zengin kötü insanlar klişesi gibi olmuş
 
Bende bunu anlamıyorum insan neden ezilir?

Onlarda insan bende onlar atıyorum 10 milyar kazanıyor ben 5 milyar onlar lüks arabaya biniyor ben şahin doğan lüks aracı da anlamam sanki yollar caddeler ışıklar lüks araba cadde giderken genişliyor ışıklar selama duruyor makam arabası gibi onu açılıyor aynı yolda doğanda gidiyor mercedes te
Herkes kazandığı parayı kendi yiyip harcıyor
Kazancın neyse harcamada öyle oluyor

Eğer ezik hissedeceksen öyle yere oturmuyacaksin kiraya vericen yatırım yapican yada sarıcan

Konu sahibi

Belki siz kendinizi ait görmeyip ezik gördüğünüz için bunu çocuğa yansıtıyor olmayın
Çok tatlı geldi yazdığınız gülümseyerek okudum.
Bak bunları kızımla da paylaşabilirim 2. Paragraf 😊
 
Evimi beğeniyorsam sırf bu yüzden aklımın ucundan bile geçirmem bence eşine de hiç açma konuyu banane herkesin hayatından herzaman heryerde böyle insanlar elbette çıkacak karşımıza bir kaçışı yok ki fazla muhatap olmayın komşularınızla
 
Çok tatlı geldi yazdığınız gülümseyerek okudum.
Bak bunları kızımla da paylaşabilirim 2. Paragraf 😊

Her şeyi de paylaşma.kizinla etkileyip sorun yapıcağı şeyleri deme

Ayrıca lüks dediginiz yerin aylık masrafı da ÇOK olur
Güvenlik bahçe temizlik vb...
 
Her şeyi de paylaşma.kizinla etkileyip sorun yapıcağı şeyleri deme

Ayrıca lüks dediginiz yerin aylık masrafı da ÇOK olur
Güvenlik bahçe temizlik vb...
Ayneñ öyle gelen gidiyor her şey çok pahalı aidatina güvenlik görevlisine kadar ekstra masraf.
 
Sağolun arkadaşlar konuyu nasıl kapatabiliriz bilen var mı?
 
Mesela aklıma bir anım geld

:KK48: Burdan bunu mu çıkardınız. Ben de lüks bir sitede oturduğumdan konu sahibinin kastını anladım. Bazı semtler var (farklı sebeplerle gittiğim) medeniyet kokuyor herkes samimi herkes sıcak. Ama bazı semtler bazı siteler var. Kasım Kasım kasılıyorlar. Caka Satıyorlar. Vitrin gibi geziyor Adamlar. Hanımefendiyede biraz böylesi denk gelmiş. Bir de insanoğlu kendini biri ya da birileriyle denk hissetmeyince ekstra bağ kuramıyor. Hele çocuklar bu dengesizliği dinine kadar hisseden varlıklar. Benim 90 lı yıllardaki ilkokulumda sınıfta faberin pastel boya takımını alan arkadaşın çevresinde dört dönerdik sırasının yanına gidip resimlerine bakardık falan.
Bütün bir semtin aynı karakterde insanlara dolu olduğuna gerçekten inanıyor musunuz? 😂
 
Ayneñ öyle gelen gidiyor her şey çok pahalı aidatina güvenlik görevlisine kadar ekstra masraf.
sizin icin mantikli olan calismaniz, eger bunu istemiyorsaniz da baska bir eve gecmeniz. boyle guzel bir siteyse kiraci bulursunuz siz de o parayla istediginiz semtlerden kolay ev bulursunuz zaten. boylece buraya odediginiz masraflari kizinizin ihtiyaclari icin harcarsiniz. simdi ihtiyaci yok ama devlet okuluna gidiyorsa mutlaka ozel hocaya ihtiyaci olacaktir. en azindan yabanci dil icin.
 
Sizi konu dışı bıraktılarsa bu onların ayıbı.
Bizim binada her türden insan var ve bir araya gelinince herkes birbirini dinler sohbet eder.
Sizin oradakiler sadece kendi kulvarindakilerle sohbet edecek konu buluyorsa yanlarina gitmemeniz daha iyi.

Ne kötü bir ortam.
 
Kendimize ait bir evimiz var. Ne çabalarla aldık. Tek maaşlı bir iş ve borçlar. 8 yaşında 2. Sınıfa giden bir kızım var ve hayat çok pahalı. Hiç bir zaman hayalim yüksek standartlara sahip olmak olmadı. Kendi yağında kavrulan mütevazi bir yaşam her zaman bana daha çok cazip geldi. Anne olmak ve ev hanımı olmak beni mutlu ediyordu. Fazla bir beklentim olmadı. Kimseyi maddi anlamda kıskanmadım.

Gel gelelim dün ki mevzuya komşularla hava almak için kamelyaya oturalım maske mesafe kuralına da uyarız ne zamandır görüşmüyoruz diye görüştük. Herkes o kadar lüks yaşıyor ki çocukların okulu bütün kadınların altında araba ne kadar yakit yaktığı çocukların cep harçlığı marka kiyafetler yazın tatil planları derken ben kendimi çok çok konu dışında kaldığımı hissettim.
Çünkü benim kızım devlet okulunda yeri geldiğinde cebine harçlık koyamadigimiz marka giyimi gibi bir derdimiz hic olmayışı gibi durumlardan dolayı sohbeti seven ben öylece kalakaldım.
Zaten bana ne soru soruldu ne göz teması kuruldu.
Hani görünmez olursunuz da insanlar kendi aralarında konuşurlar ve sizi görmezler ya öyle hissettim resmen.
Çocukların derslerinden konu açmaya çalıştım çalışma tekniklerinden konu özel ders hocalarına yine beni aşan şeylere geldi.
Eve geldiğimde sadece şunu düşündüm biz buraya ait değiliz.
Kızım geçen gün anne bizim apartmandaki herkes en pahalı kolejlere giderken sadece ben neden devlet okuluna gidiyorum dışarıda beni görseler yüzüme bile bakmıyorlar anne biz çok mu fakiriz insanlar fakirleri sevmiyor mu diye soru sordu.
Uzun uzun açıkladım.
Eşime en basta demiştim bize burası fazla lüks burdan ev almayalım diye. O bizi rahat ettirmek için canını dişine takıp aldı. Huzur olmadıktan sonra evin saray olsa ne yazar.
Bizim durumumuz orta halli. Eşime desem ki burayı satalım daha mütevazi bir yere semte taşınalım orta halli bir ev bize daha çok huzur verir desem ya da dün ki olayları anlatsam onu incitir miyim?
Kendini yetersiz hisseder mi ?
benim fikrim tabi bu ancak zor bir durum sizi anlıyorum, satmak yerine kiraya verip daha mütevazi ikinci bir ev alabilirsiniz bence. kredinin üstüne biraz daha katıp.
 
Ya benim takıldığım koleje gidince ne oluyor? Her yer kolej yani gerçekten iyi eğitim veren kolejler belli ama şu an her aile koleje yolluyor. Yani her kolej iyi değil normal özel bir okul yani hatta devletten farkı yok. Burdaki çoğu kişi devlet okuluna gitmiştir bende dahil bir şeyimiz eksilmedi
Sorma su özel okul merakını bende anlayamadim bir eğitimci olarak😂
İki maasiz ama yinede özel okula vermem çocuğumu.
Ben okuyan çocuk her şartta okur kafasındayim.
Üç çocuğuz ucumuzde normal okulda okuduk ve ucumuzde meslek sahibiyiz .
Çok koleje gidip iki yıllık üni kazanamayan tanıyorum
 
Görüşmeyin komşularla olsun bitsin.
Bu yüzden ev değiştirmek çok saçma.
Servet dağılımına bakarsak çoğumuz için hep daha zengin insanlar olacak.
Daha düşük sosyokültürel seviyeyi seçmek bana göre çok saçma.
Ezilecek sıkılacak bir şey yok bunda.
Hayatın gerçeği.
Ben sizin yerinizde olsam çalışırdım.
O insanlara yetişmek için değil, önce kendim, sonra ailemin refahını arttırmak için...
 
Kimseyle muhattap olmamak yeterli bence ama bu kadar rahatsız ediyorsa kocanıza çocuğunuzun yaşadığı burukluktan bahsedebilirsiniz belki. Oradaki evi kiraya verir başka yere taşınırsınız. Önemli olan iç huzur. Ama bilmiyorum biraz daha dişinizi sıkıp deneyin bakalım belki ileride bu kadar gözünüze batmaz.
Edit: Bu arada arkadaşlara katılıyorum, ingilizce öğretmeni olarak kolej ortamlarını çok iyi biliyorum ve devletle arasındaki tek fark velilerin öğretmenlere işkence yapma konusundaki serbestliği. Ve de öğrencilere çok ağır gelen uzun etüt saatleri. Bunun için para vermenize gerek yok sizi temin ederim.
 
Kendimize ait bir evimiz var. Ne çabalarla aldık. Tek maaşlı bir iş ve borçlar. 8 yaşında 2. Sınıfa giden bir kızım var ve hayat çok pahalı. Hiç bir zaman hayalim yüksek standartlara sahip olmak olmadı. Kendi yağında kavrulan mütevazi bir yaşam her zaman bana daha çok cazip geldi. Anne olmak ve ev hanımı olmak beni mutlu ediyordu. Fazla bir beklentim olmadı. Kimseyi maddi anlamda kıskanmadım.

Gel gelelim dün ki mevzuya komşularla hava almak için kamelyaya oturalım maske mesafe kuralına da uyarız ne zamandır görüşmüyoruz diye görüştük. Herkes o kadar lüks yaşıyor ki çocukların okulu bütün kadınların altında araba ne kadar yakit yaktığı çocukların cep harçlığı marka kiyafetler yazın tatil planları derken ben kendimi çok çok konu dışında kaldığımı hissettim.
Çünkü benim kızım devlet okulunda yeri geldiğinde cebine harçlık koyamadigimiz marka giyimi gibi bir derdimiz hic olmayışı gibi durumlardan dolayı sohbeti seven ben öylece kalakaldım.
Zaten bana ne soru soruldu ne göz teması kuruldu.
Hani görünmez olursunuz da insanlar kendi aralarında konuşurlar ve sizi görmezler ya öyle hissettim resmen.
Çocukların derslerinden konu açmaya çalıştım çalışma tekniklerinden konu özel ders hocalarına yine beni aşan şeylere geldi.
Eve geldiğimde sadece şunu düşündüm biz buraya ait değiliz.
Kızım geçen gün anne bizim apartmandaki herkes en pahalı kolejlere giderken sadece ben neden devlet okuluna gidiyorum dışarıda beni görseler yüzüme bile bakmıyorlar anne biz çok mu fakiriz insanlar fakirleri sevmiyor mu diye soru sordu.
Uzun uzun açıkladım.
Eşime en basta demiştim bize burası fazla lüks burdan ev almayalım diye. O bizi rahat ettirmek için canını dişine takıp aldı. Huzur olmadıktan sonra evin saray olsa ne yazar.
Bizim durumumuz orta halli. Eşime desem ki burayı satalım daha mütevazi bir yere semte taşınalım orta halli bir ev bize daha çok huzur verir desem ya da dün ki olayları anlatsam onu incitir miyim?
Kendini yetersiz hisseder mi ?
İnsan kendi gibilerle, kendi olabildikleriyle mutlu oluyo.. Siz kendiniz olamamışsınız gibi, aidiyet hissetmediğiniz yerde bulunmayın.
Benimse iş ortamım öyle.. Arkadaşların eşleri gerçekten çok iyi kazanıyorlar, sürekli onların tatillerini, yardımcılarını vs vs dinliyordum bi ara.. Aman beee sıkıldım dedim, şimdi konular daha iyi :)
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X