Kendini sevmek

Fukaeri

Popüler Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
11 Ağustos 2017
595
813
103
34
Meraba
Hayatım boyunca kendimi her konuda hep eksik gördüm. Kendime saygı duymayı nasıl öğrenirim ? Kendimi yıpratmaktan yoruldum. Hep dışarda başka birinin beni onaylamasini bekliyorum. Çevremdeki herkes iyi niyetli olmadığı için de çok yoruluyorum. İlk ise girdiğimde benim yaptığım işi iki kişi yapıyordu. Ben tek başıma altından kalkiyorum. Ama yine de 2 yıldır aynı yerdesin tabi yapacaksın diyorum kendime. Dışardan biri dediği zaman biraz güvenmeye başlıyorum. Bir dönem dıs görünüs önemli kendime bakarsam şık olursam is yerinde dedigimi yaparlar dedim benim amiri oldugum kisiler beni dinlemiyor dedigimi yaptiriyorum ama iyi niyetimden yumuşak olduğum için kiramadiklari için yapıyorlar. Insanlar bana saygi duysun diye bağırıp çağırıp mum etmek istemem ama cayci bile dediğimi sanki zor yapıyor. anneme karşı kendimi eksik görüyorum. Sanki annemin çürük elması gibi hissediyorum.
Etrafıma bakıyorum ne kadınlar var nasıl güveniyorlar kendine, değer veriyorlar. Çevredeki insanlarda ona göre davranıyor ne kadar değerli görürsen o kadar değer veriyorlar.
Benim Ailem bana özel olduğumu değerli olduğumu öğretmedi. Bunu nasıl kazanırim? Saçma sapan kişisel gelişim kitaplanı okumak istemiyorum. Bazen bir adam gelsin beni çok sevse yeter gibi geliyor. Ama karşıma bana değer veren biri de çıkmadı.
 
Yasiniz kac ? Iki kisinin isini yaptigiza gore zaten bikere caliskanliginizla kendinize guvenebilirsiniz mesela :)
 
Bir adamin sizi sevmesi kesinlikle yetmez.
Siz de yazmışsıniz kendini ne kadar değerli görürsen o kadar değer veriyorlar diye..bu seçeneği geçin.
Mümkünse psikolojik destek alın.
 
Herkesin işini üstlenmek de kendine güven eksikliğinden sürekli onaylanma ihtiyacından kaynaklanıyor. Çocukluktaki anne baba tutumlarından kaynaklanıyor muhtemelen. Zor bir durum. Psikolojik destek diyorum ben de...
 
Kendine orta halli bir tutum belirle yeni tanıdığın insanlara karşı. Analiz ettikten sonra hak edene yumuşak hak edene sert davran böylece suistimal edemezler.

Kendinde eksik gördüğün seyleri düzeltmeye çalış. Daha bakımlı ol insanı en iyi hissettiren şey bence saç makyaj kıyafet basit de olsa uyum ve özen hem dikkat çekiyor hem mutlu oluyorsun. Kilon varsa vermeye çalış. İnsanlara gereksiz iyilik yapma ki yumuşak sanıp hafife almasınlar
 
Siz kendinizi onemserseniz, çevrenizdekilerde onemser.. bunun başka çıkarı yok canimm..
 
Bir adam su durumda seni sevmesin zaten.o konuyu biraz ertele.
Erkeklerde kendinden emin dik duran ve kendini seven kadin ister ve saygi duyarlar diger turlu yorulursun.
Senden degerli kim var mesela.
Ben bir dusunuyorum yok benden degerli kimse.kizim icin anneyim ailem icin kizlariyim erkek arkadasimin asik oldugu kadinim kardesimin ablasiyim arkadaslarimin her daim aradiklariyim.
Hic biri olmasaydi ne olurdu degerim eksilir miydi.
Az zorlasam kendime asik olur ya.
Bu kadar cok aşamadigin kuruntular halinde sureklilik gosteriyorsa bu hisler minik bir terapiyle aşabilirsin.
Ama erteleme.yogun degersizlik hislerine burunursen aşman zor olur
 
Ben.kendim için hiç bir şey yapmıyorum. Mesala kaç senedir çalışıyorum hep tatile ya annemi ya kardeşimi ya da arkadaşların istediğine göre oldu. Tatilde güzel zaman geçirdim ama benim içimde kalıyor. Çok ezik bir durum ama benim istediğin yere gitmek istersem herkes kendi haline tatile gider ben yalnız kalırım diye korkuyorum.
Benim derdim galiba annemle daha çok babamla onlar ne bize ne kendilerine değer vermedi, sevmediler birbirini. Annem hep bizim için yaptı ne yaptıysa bazen ona benzedigimi düşünüyorum.
Üniversite ye giderken bi dönem destek aldım. Çok büyük problem yoktu ama mezun olduğumda ayaklarim sağlam basmasını istedim. Destek almaktan önce gelen başka çözüm yok mudur
 
aileden gelen bir şey olduğuna inanıyorum açıkçası. aile çocuğu nasıl yetiştirirse öyle gidiyor. düzelme şansı olabileceğini de düşünüyorum. başkalarının sizi sayması için siz önce kendi kendinize saygı duyun,başardıklarınızı hatırlayın. en basitinden dik durun. bir yerden başlamak lazım çünkü.

imkan varsa terapi alınabilir bilmiyorum ama ben öyle yapardım sanırım çünkü tek başına aşılması biraz zor duruyor.
 
Bence sen biraz bunalmışsın. Zira kendini çok rahat ifade edebiliyorsun :)
Kendini böyle ifade edebilen biri düzelmeye çok yakındır.
Seni çok iyi anlıyorum beni de ailem kibar, naif, empati kurabileceğim şekilde yetiştirdi.
Tabi ben de çok istismar edildim bu konuda.
Ama gerçekten bir an geliyor ki 'milletin enayisi ben miyim be!!!' diye deliriyorsun.
Açıkcası benim mottom bu oldu 'MİLLETİN ENAYİSİ BEN MİYİM'
Sonra hayır demeyi, karşı çıkmayı, buyurgan olmayı öğrendim. İnsanlar gerçekten bundan anlıyorlar. Sen onlara kabalık yaptığını düşünüyorsun ama onlar hayatlarında ne kibarlık ne iyilik görmedikleri için bunu otorite sanıyor.
Kendine bir anda yüklenme. Yavaş yavaş düzenle hayatını buna göre.
 
Diğer bir çözüm kendini sevmekten geçiyor bir adamın seni sevmesiyle olmaz. Kendine yetebilen bir kadınsın ve onceliklerin farklı olsun. Önce kendi istediğim diyebilirsin tabiiki çevrendekileride mutlu et ama önce sen
 
Evet siz kendinizi sevmezseniz değer vermezseniz kimse vermez.. Destek alın. Birinin sizi sevmesi de yetmez onaylaması da.
 
Meraba
Hayatım boyunca kendimi her konuda hep eksik gördüm. Kendime saygı duymayı nasıl öğrenirim ? Kendimi yıpratmaktan yoruldum. Hep dışarda başka birinin beni onaylamasini bekliyorum. Çevremdeki herkes iyi niyetli olmadığı için de çok yoruluyorum. İlk ise girdiğimde benim yaptığım işi iki kişi yapıyordu. Ben tek başıma altından kalkiyorum. Ama yine de 2 yıldır aynı yerdesin tabi yapacaksın diyorum kendime. Dışardan biri dediği zaman biraz güvenmeye başlıyorum. Bir dönem dıs görünüs önemli kendime bakarsam şık olursam is yerinde dedigimi yaparlar dedim benim amiri oldugum kisiler beni dinlemiyor dedigimi yaptiriyorum ama iyi niyetimden yumuşak olduğum için kiramadiklari için yapıyorlar. Insanlar bana saygi duysun diye bağırıp çağırıp mum etmek istemem ama cayci bile dediğimi sanki zor yapıyor. anneme karşı kendimi eksik görüyorum. Sanki annemin çürük elması gibi hissediyorum.
Etrafıma bakıyorum ne kadınlar var nasıl güveniyorlar kendine, değer veriyorlar. Çevredeki insanlarda ona göre davranıyor ne kadar değerli görürsen o kadar değer veriyorlar.
Benim Ailem bana özel olduğumu değerli olduğumu öğretmedi. Bunu nasıl kazanırim? Saçma sapan kişisel gelişim kitaplanı okumak istemiyorum. Bazen bir adam gelsin beni çok sevse yeter gibi geliyor. Ama karşıma bana değer veren biri de çıkmadı.
Aynı sıkıntıyı bende yaşadım psikoloğa da gittim hiç bir yararını görmedim kesinlikle çalışmak onun verdiğin güven kendini iyi hissettiriyor
 
Bence sen biraz bunalmışsın. Zira kendini çok rahat ifade edebiliyorsun :)
Kendini böyle ifade edebilen biri düzelmeye çok yakındır.
Seni çok iyi anlıyorum beni de ailem kibar, naif, empati kurabileceğim şekilde yetiştirdi.
Tabi ben de çok istismar edildim bu konuda.
Ama gerçekten bir an geliyor ki 'milletin enayisi ben miyim be!!!' diye deliriyorsun.
Açıkcası benim mottom bu oldu 'MİLLETİN ENAYİSİ BEN MİYİM'
Sonra hayır demeyi, karşı çıkmayı, buyurgan olmayı öğrendim. İnsanlar gerçekten bundan anlıyorlar. Sen onlara kabalık yaptığını düşünüyorsun ama onlar hayatlarında ne kibarlık ne iyilik görmedikleri için bunu otorite sanıyor.
Kendine bir anda yüklenme. Yavaş yavaş düzenle hayatını buna göre.


Aslında ben birine yardım ederken çok mutlu oluyorum. Karşılık beklemiyorum yeter ki bana değer versin. Fazla mütevazi olursan vasat insandan nasihat dinlemek zorunda kalırsın diye bir söz var ya ben bunu hep yaşıyorum. Bir anda olmaz da nerde başlasam
 
Back
X