- 13 Eylül 2018
- 1.710
- 2.691
- Konu Sahibi Maariftakvimi
- #1
Günaydın kızlar hepinizin keyifli huzurlu bir günü olsun
Benim derdime gelecek olursak dert sayilir mi yada ben dertli miyim bilmiyorum.
Ben 35 yaşında ailesiyle yasayan çalışan biriyim.Ülke çapında bir çoğumuzun olduğu gibi sorunlu bir ailede bir takım zorluklarla büyüdüm
Örnek verecek olursam maddi ferahlık içinde yoksulluk yaşamak anne baba sevgisi görmemek aile bireylerine iletişimsiz yaşayarak büyümek hayatım üstünde söz sahibi olamamak vs vs(ama bunlara artık takılı almıyorum neyse ne geçti gitti kafasındayım)
Hayatımda 3 kere psikiyatri 3 kere psikolog tedavisi süreci yaşadım en son psikoloğumla cok fazla yol katettigimi düşünüyorum neredeyse bir yıldır maddi olarak sıkışık süreçler yaşasamda bırakmadım psikoterapiyi...
İlk gittiğimde cok kötüydüm oyle ki seanslarda ağlamaktan konuşmayıp seansları tamamlamadan bıraktığım süreçler yaşadım hatta bir ara psikoloğum aktif değil ama pasif intihar dusuncen var diye beni psikiyatriye yonlendirdi suan ilaçlarla devam ediyorum.
Soruna gelecek olursak hersey mükemmel olmasada iyileşmisti ben kendimi iyi hissediyordum eski korkulu kaygılı hallerim yoktu hatta yakin zamana kadar kendimi mutlu hissediyordum ama hayatımda hiçbir değişiklik olmamasına rağmen bi süredir ruhum çekilmiş gibi hissediyorum kendimi ve eski korkulu kaygılı hallerimi tekrar hissediyorum.Şoyke biseyde varki eskiden babamdan çok korkardım atlatmış gibiydim korkularımı ortada herhangi birsey olmamasına rağmen aynı korkularından tekrar ediyor
Sanirim tekrar başa dönmekten aynı şeyleri yaşamaktan korkuyor gibiyim
Zamanımı keyifli geçirebilmek adına arkadaşlarımla zaman geçirmeye çalışıyorum film izliyorum fırsat bulunca yürüyüşe çıkmaya çalışıyorum ama olmuyor sanırım buraya sizlerin hayatından tüyolar almaya belkide kopya çekmeye geldim sizler bu süreçlerinizde kendinizi mutlu etmek adına neler yapıyorsunuz bana neler öneririrsiniz
Simdiden zamanımdan ayıran herkese teşekkür ediyorum:)
Benim derdime gelecek olursak dert sayilir mi yada ben dertli miyim bilmiyorum.
Ben 35 yaşında ailesiyle yasayan çalışan biriyim.Ülke çapında bir çoğumuzun olduğu gibi sorunlu bir ailede bir takım zorluklarla büyüdüm
Örnek verecek olursam maddi ferahlık içinde yoksulluk yaşamak anne baba sevgisi görmemek aile bireylerine iletişimsiz yaşayarak büyümek hayatım üstünde söz sahibi olamamak vs vs(ama bunlara artık takılı almıyorum neyse ne geçti gitti kafasındayım)
Hayatımda 3 kere psikiyatri 3 kere psikolog tedavisi süreci yaşadım en son psikoloğumla cok fazla yol katettigimi düşünüyorum neredeyse bir yıldır maddi olarak sıkışık süreçler yaşasamda bırakmadım psikoterapiyi...
İlk gittiğimde cok kötüydüm oyle ki seanslarda ağlamaktan konuşmayıp seansları tamamlamadan bıraktığım süreçler yaşadım hatta bir ara psikoloğum aktif değil ama pasif intihar dusuncen var diye beni psikiyatriye yonlendirdi suan ilaçlarla devam ediyorum.
Soruna gelecek olursak hersey mükemmel olmasada iyileşmisti ben kendimi iyi hissediyordum eski korkulu kaygılı hallerim yoktu hatta yakin zamana kadar kendimi mutlu hissediyordum ama hayatımda hiçbir değişiklik olmamasına rağmen bi süredir ruhum çekilmiş gibi hissediyorum kendimi ve eski korkulu kaygılı hallerimi tekrar hissediyorum.Şoyke biseyde varki eskiden babamdan çok korkardım atlatmış gibiydim korkularımı ortada herhangi birsey olmamasına rağmen aynı korkularından tekrar ediyor
Sanirim tekrar başa dönmekten aynı şeyleri yaşamaktan korkuyor gibiyim
Zamanımı keyifli geçirebilmek adına arkadaşlarımla zaman geçirmeye çalışıyorum film izliyorum fırsat bulunca yürüyüşe çıkmaya çalışıyorum ama olmuyor sanırım buraya sizlerin hayatından tüyolar almaya belkide kopya çekmeye geldim sizler bu süreçlerinizde kendinizi mutlu etmek adına neler yapıyorsunuz bana neler öneririrsiniz
Simdiden zamanımdan ayıran herkese teşekkür ediyorum:)
