• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kendinizi nasıl geliştiriyorsunuz? Ruh sağlığı koruma

Sağlıklı kalmak çok kolay olmuyor doğrusu.
Kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Kendimin daha iyi bir versiyonu olmaya çabalıyorum. Kendi kendime yabancı dil öğrenmeye çalışıyorum, kitap okuyorum, spora gidiyorum.. okuluma devam ediyorum. Hayat kalitemi yükselttikçe iyi hissediyorum.
 
Çok güzel bir konu takipteyim
Yıllarca oturduğum binada kimseyle kapıda konuşmak dışında hal hatır sormak dışında bişey yapmadım
Kafamı saran beni geliştiren kişilerle konuşmak istediğim için hiç gelişmiş komşum olmadı:))
Yaptıklarından karşı komşuna hep verdim tabak tabak ama evine hiç gitmedim çünkü beni açmadı
İş yerinde herkesle men mrb hepsi çıkarcı
Kimseye sırrımı açmadım
Evde eşim ve çocuğum için uğraştım birşeyler okudum
Yalnız alışverişe çıkıp çarşıda gezdim
Özel hayatta bir iki arkadaşla konuşurum
Dertleşirim
Hep mesafeli oldum
Burda sizleri okuyunca feyz aldım
Çocuğumla eşimle param oldukça mutlu olacağım şeyler yaptım hep fırsat yarattım
Kızımla hep dost oldum
Şimdide hamileyim tek derdim çocuklarıma iyi bakabilmek onları iyi yetiştirmek
Bunu yapabilmek için yaşıyorum sanki
Kendim için biselr almak çocuklarıma biselr almak
Onlara iyi bakmak maddi manevi
Beni en mutlu eden şey bunun için cabaliyorum.ruh sağlığın iki aydır hiç iyi değil yetememekten korkuyorum
Kafaya çok takan biriyim
Kendime hiç bir şeyi dert etmemek isterdim şahsen ama mümkün degil
 
Buraya bile eskisi kadar girmiyorum günde 10 mesajdan fazla yazmamak konusunda kendime söz verdim önceden manyak gibi hırs yapardım saçma sapan konular gerçek olduğu bile meçhul insanlar...ne gerek varmış işim mi yokmuş diyorum şimdi
Aynen bunu ben de dusundum.ne sacmalik demi?uzunca bir sure huc girmedim bile.birkac gundur bakiyorum oyle.
 
Konuyu takipteyim.tam benim konum.tum olumsuzluklara ragmen kazik cakmak isterdim dunyaya.mukemmel bir evliligim(fena sayilmaz ama asla mukemmel degil)bol param(sukur calisiyorum maasim var)rahatlik icinde bir hayatim ilmamasina ragmen mutluyum ben.hem de cok.soyleki hani buraya konu aciyorlar ya esim benle ilgilenmiyor sohbet etmiyor tv izliyor guzel sey soylemiyor vs.benim esimde oyledir.ama bunlar benim icin hiccc ama hiccc dert degil mesela.cunku hayatim esimin degil kendimin uzerine kurulu.bayilirim mesela kitap okumaya(ozellikle polisiye katil kim acaba:))orgu ormeye ,kisisel bakimlarimi yapip tertemiz oldugumda cok mutlu olurum.bir de banyoya tek girdigimde(genellikle cocuklarla giriyorum onlarida yikiyorum)yanima mutlaka nescafe alirim acarim suyu.bir sure hicbirsey yapmadan sicak suyun altinda gozlerimi kapar nescafemi yudumlarim.bu acayip dinlendirip mutlu ediyor beni.butun dusunceleri atiyorum beynimden o ara.evcil hayvanlar acayip mutlu ediyor insani.kedimi oksayip onunla oynarken herseyi unutuyorum.arada kendine suprizler yaparim.aldigim setleri hediye paketi yaptiririm.dogayla basbasa olmata bayilirim.ben tek basima doganin icine koysunlar bir de kulube olsun gunlerce kalirim orada.olaylari icime atmam soylerim karsimdakine pat pat.(hem soylerim hem aglarim ama.bu huyumu hic sevmiyorum iste sibirlendigimde aninda gozlerim dolar)ama o olay orada kalir.sonra kafama takmam.dinlendirici muzikler var ya kus orman sesleri vs...gece herkes yatinca onlari acarim gecenin sessizliginde ne yapmak istiyorsam(kitap orgu buyuklere boyama vs )yaparim.hic ama hic kimseden bir beklentim yok ki bence en onemlisi.beklenti sifirsa nutluluk kacinilmaz:))kendi mutlulugumu kendim yaratir isimi kendim hallederim.bir de ez esya cokkkkk onemli.huzur veriyor insana.ornegin salonumda sade koltuk takimi masa ve tv var.sehpa bile yok.bir tek yemek takimim var misafirde ondan yer bizde.fazlalik hicbir seyim yok.simdilik bu kadar aklima geldikce yazarim
 
Buraya bile eskisi kadar girmiyorum günde 10 mesajdan fazla yazmamak konusunda kendime söz verdim önceden manyak gibi hırs yapardım saçma sapan konular gerçek olduğu bile meçhul insanlar...ne gerek varmış işim mi yokmuş diyorum şimdi

O konuda bende de öyle bir durum oluştu :)
Bir kaç gün hiç girmediğim bile oluyor.
Kendime söz vermedim de burayı eskisi kadar ciddiye almadığımı farkettim.
Herkesi kendim gibi sanmayı bıraktım..
Hadi hayırlısı..
Sana da bir selam çakayım dedim görünce :)
İyi olmana sevindim..
 
Sevgili konu sahibi şuan karşında deliyi, zırcahili bile inanılmaz derecede umursayacak biri var.
Daha doğrusu vardı.
Herkesi önemsemeyi, insanı insan olduğu için takmayı bıraktım.

Hoşuma gitmeyen muhabbetlere dahil olmuyorum ve ne düşündükleri umrumda bile değil.
Sevdiğim insanlar dışında herkese selamdan günaydından öte cümleyi çok görürüm.

Ben böyle iyiyim.
Az insan, az diyalog çok huzur.
 
Isime sarılıyorum. Isimi cok ama cok seviyorum. Ogretmenim. Ozel ogrencilerim var. Meleklerim onlar benim. Hayatimda biseyler yolunda olmadiginda onlari dusunuyorum. Onlarin sevgisi samimiyetleri hic kimsede yok.
 
Beden, zihin, ruh üçü ayrılmaz bir bütün. Biri eksik olunca diğeri arıza veriyor. Bedenim için hergün mutlaka yürüyüş yapıyorum. Zihnimin sakinleşmesi için nefes tekniklerini çalışıyorum, meditasyon yapıyorum. Ruhumun doyması içinse çok emek verdikten ve bir sürü deneme yanılmadan sonra aşık olduğum işi yapıyorum.

Tüm bunları yaptığım için çok mu mutluyum hergün? Tabiki hayır. Ama sorunları tolere edebilme gücüm artıyor, bazı şeyleri olduğu gibi kabul edebiliyorum. Sade, dürüst ve basit yaşamaya çalışıyorum sadece. Salt mutluluk hedefli yaşamıyorum, iniş çıkışların olabileceğini kabullendim..
 
kendimi telkin ediyorum sinirlendigim ya da canımı sıkan bir konuda sakin olmalisin ofkeyle karar verme falan diyorum.bir de insanlarin ne dedigine daha az bakar oldum kendim icin yasiyorum elalem icin degil
 
Sanat,kitap,spor..Ne güzel..Aslında biraz bencil olmak,kendini sevmek,ilmek ilmek kendini işlemek,kendini keşfetmek harika bir duygu..

En iyi yatırım insanın kendine yaptığı yatirim.Mutlu olursan mutlu ediyorsun, donanımlı isen cevrene ışık saçıyorsun.Bir kabin içinde ne varsa dışarıya sızan odur demişler..kablarimizi güzellikle doldurmamiz gerek;)
 
Akıl sağlığımı korumak için 3 maymun gibi yaşıyorum. Kesinlikle haber izlemiyorum. Hayat enerjisi emikleyenlerle, cahillerle olabildiğince iletişime girmiyorum. Kendi iç dünyamda ve küçük çevremde yaşıyorum. İş hayatında da herkesle mesafeli ama nezaketli bir denge kurmaya çalışıyorum. Kötümser düşüncelerden kaçınarak her şeyi iyi yorumlamaya çalışıyorum. Bir nevi polyannacılık yani. Coğrafya kaderdir derler ya, bir gün farklı bir ülkede sahip olamadığım bir hayatı yaşama hayalleri kuruyorum. Ben bu şekilde her sabah uyanma gücü bulabiliyorum. Saygılar. :KK16:
Coğrafya kaderdir..Bu cümleye sonuna kadar katılıyorum..Bende bununla ilgili hayaller kuruyorum..
 
Konuyu takipteyim.tam benim konum.tum olumsuzluklara ragmen kazik cakmak isterdim dunyaya.mukemmel bir evliligim(fena sayilmaz ama asla mukemmel degil)bol param(sukur calisiyorum maasim var)rahatlik icinde bir hayatim ilmamasina ragmen mutluyum ben.hem de cok.soyleki hani buraya konu aciyorlar ya esim benle ilgilenmiyor sohbet etmiyor tv izliyor guzel sey soylemiyor vs.benim esimde oyledir.ama bunlar benim icin hiccc ama hiccc dert degil mesela.cunku hayatim esimin degil kendimin uzerine kurulu.bayilirim mesela kitap okumaya(ozellikle polisiye katil kim acaba:))orgu ormeye ,kisisel bakimlarimi yapip tertemiz oldugumda cok mutlu olurum.bir de banyoya tek girdigimde(genellikle cocuklarla giriyorum onlarida yikiyorum)yanima mutlaka nescafe alirim acarim suyu.bir sure hicbirsey yapmadan sicak suyun altinda gozlerimi kapar nescafemi yudumlarim.bu acayip dinlendirip mutlu ediyor beni.butun dusunceleri atiyorum beynimden o ara.evcil hayvanlar acayip mutlu ediyor insani.kedimi oksayip onunla oynarken herseyi unutuyorum.arada kendine suprizler yaparim.aldigim setleri hediye paketi yaptiririm.dogayla basbasa olmata bayilirim.ben tek basima doganin icine koysunlar bir de kulube olsun gunlerce kalirim orada.olaylari icime atmam soylerim karsimdakine pat pat.(hem soylerim hem aglarim ama.bu huyumu hic sevmiyorum iste sibirlendigimde aninda gozlerim dolar)ama o olay orada kalir.sonra kafama takmam.dinlendirici muzikler var ya kus orman sesleri vs...gece herkes yatinca onlari acarim gecenin sessizliginde ne yapmak istiyorsam(kitap orgu buyuklere boyama vs )yaparim.hic ama hic kimseden bir beklentim yok ki bence en onemlisi.beklenti sifirsa nutluluk kacinilmaz:))kendi mutlulugumu kendim yaratir isimi kendim hallederim.bir de ez esya cokkkkk onemli.huzur veriyor insana.ornegin salonumda sade koltuk takimi masa ve tv var.sehpa bile yok.bir tek yemek takimim var misafirde ondan yer bizde.fazlalik hicbir seyim yok.simdilik bu kadar aklima geldikce yazarim
Sabah sabah enerjim arttı yazınızı okuyunca:) Sıfır beklenti,sıfır mutluluk kesinlikle..Beklentiler insanı çok mutsuz ediyor..Neden aramadı neden gelmedi neden ilgilenmedi derken aslında en büyük kötülüğü kendimize yapıyoruz..Bunu farkettiğimden beri kimseden beklenti içine girmemeye çalışıyorum..
 
En iyi yatırım insanın kendine yaptığı yatirim.Mutlu olursan mutlu ediyorsun, donanımlı isen cevrene ışık saçıyorsun.Bir kabin içinde ne varsa dışarıya sızan odur demişler..kablarimizi güzellikle doldurmamiz gerek:KK66:
Kesinlikle öyle:) İnsanın en iyi yatırımı kendine yaptığı yatırımdır..Sizin de dediğiniz gibi kabın içinde ne varsa dışarıya o sızıyor..Buna sonuna kadar katılıyorum..Ruhu karanlık,içi hırslarla kötülükle kaplı bir insanın dışına haliyle kötü şeyler sızıyor.Gözlerine bakışlarına bile o hırsı yansıyor..
 
Günümün yarısını kafamda felaket senaryoları üretip onlara endişelenerek geçiriyorum. Ruh sağlığımı korumak için ise bu bahsettiğimi yapmamak için kafamı başka şeylerle doldurmaya çalışıyorum. Sonra bir bakmışım o kadar çok doldurmuşumki yaşamayı ve hayattan zevk almayı ıskalamışım. Zor yani...

doktor hobi edin dedi diye yapmadığım şey kalmadı ama maymun iştahlıyımdır sarmaz beni durağan uğraşlar.

Dostum dediğim insanlar iki tanedir. Sadece onlara güvenirim. Geri kalan arkadaşlarıma güvenmem ve her seferinde güvenmediğime memnun olacağım anılarımız olur. Arkadaş dediğim insanlar sık değişir çünkü sıkılırım dedikodu sidik yarışı vs gibi kadınsal çekişmelerden. O yüzden sıkıldıkça görüşmeyi kesiyorum. Bu da ruh sağlığıma faydalı bence.

Yani yeni arkadaşlar yeni uğraşlar hobiler edin gibi tavsiyeler bana pek gelmiyor. İnsanlardan incinmemenin en iyi yolu onları görmek istediğimiz gibi değil oldukları gibi görüp ona göre değer vermek. Bir yerde objektif olmak da diyebiliriz. Yinede çok sağlıklı bir ruha sahip değilim ama bende böyle...
 
Günümün yarısını kafamda felaket senaryoları üretip onlara endişelenerek geçiriyorum. Ruh sağlığımı korumak için ise bu bahsettiğimi yapmamak için kafamı başka şeylerle doldurmaya çalışıyorum. Sonra bir bakmışım o kadar çok doldurmuşumki yaşamayı ve hayattan zevk almayı ıskalamışım. Zor yani...

doktor hobi edin dedi diye yapmadığım şey kalmadı ama maymun iştahlıyımdır sarmaz beni durağan uğraşlar.

Dostum dediğim insanlar iki tanedir. Sadece onlara güvenirim. Geri kalan arkadaşlarıma güvenmem ve her seferinde güvenmediğime memnun olacağım anılarımız olur. Arkadaş dediğim insanlar sık değişir çünkü sıkılırım dedikodu sidik yarışı vs gibi kadınsal çekişmelerden. O yüzden sıkıldıkça görüşmeyi kesiyorum. Bu da ruh sağlığıma faydalı bence.

Yani yeni arkadaşlar yeni uğraşlar hobiler edin gibi tavsiyeler bana pek gelmiyor. İnsanlardan incinmemenin en iyi yolu onları görmek istediğimiz gibi değil oldukları gibi görüp ona göre değer vermek. Bir yerde objektif olmak da diyebiliriz. Yinede çok sağlıklı bir ruha sahip değilim ama bende böyle...
bipolar hastası olmama rağmen böyleyim.kocam zor topladığım dengemi bozmayı çok iyi becerir.bende arkadaşta seçiciyim kocam arkadaşın yok deyip küçümser beni.onun arkadaş dedikleri insanlık olmayan parazit.beni de uzun hobiler sarmıyor.örgüye merak sardım hevesim kaçtı.bi kenarda duruyor malzemelerim.
 
Arkadaşlar ben şunu anlamaya çalişıyorum. Mesela insanlari secmek lazim. Tamam tabii ki boyle ama ya etrafta sececek çok fazla insan yoksa. Yani benim cevremde çok kişi olur ben de seçerim.

Ya da beklenti olmadan hic iletisim kurulabilir mi? Beklentini ne kadar azaltırsan o kadar rahat edersen. Tamam tabii ki böyle ama hiç beklenti olmamasi mumkun mu? Buraya bile yazarken birileri okusun ve yanıt yazsın diye beklemiyor muyuz?

Bir süre sonra iste yalnizlik geliyor ve hatta kalabaliklarda yalniz kalabiliyor insan.

Kendini korumak için herkese kapini acmiyorsun, beklentin kalmayinca amann boş ver tavrin başlıyor artık sen de pek bir sey yapmak istemiyorsun.

Boyle bir hayatta mutlu olunabilir mi ben bunu merak ediyorum.

Yanıtlardan anladiğım böyle olunca da insan kendini eğleyip tek başına takıliyor ki zaten baska ne yapabilir. Ama bu hal gercek mutluluk mu yoksa olani kabullenip yoluna devam etmek mi?
 
koruyamıyorum çoğu zaman. birkaç haftadır pazar günleri kurstan çıkınca mutfağa girip 3-4 çeşit yemek yapıyorum kafamı çok iyi dağıtıyor.
çok bitik halde olmazsam işten çıkınca spora gidiyorum ve gerçekten çok iyi geliyor. çıkışta farklı bi ruh haline giriyorum.
sevdiğim arkadaşlarımı arıyorum ya da buluşuyoruz iyi yönde etkiliyor bu beni.
çok klasik ama nostaljik şarkı dinlerken de çok sakinleşiyorum.
şu ara çok yapamasam da sesli şiir okumak da çok iyi geliyordu.
doğal ürünlerden maske yapıp denemeyi çok seviyorum. bitkileri kaynat, soğut içine yağ kat vs dene derken kafa doluluğum gidiyor. :)))
 
Back
X