Keşke böyle olmasaydı

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

peki ailenizle aranızı düzeltebildiniz mi? nasıl yaptınız?
 
Canım bu konuda aileni dinlemelisin.
Evli biri olarak aşk diye bir kavramın olmadıgını biliyorum.
Aileler hissediyor yok diyorlar ise mutlaka hissettikleri bişeyler vardır.
Ailenin elinde koklamaya kıyamadıkları bir gonca iken başka birinin elinde solup gitme.
Mantığın kalbinden önde olmalı.
Kimse affetmez ama Anne ve Baba kıyabilirmi hiç barışırlar bence onları dinle artık üzme onları.
 

Ne güzel söylediniz. Zaten onları dinlemeye karar verdim ben. Bir de inşallah affedilirim de problem kalmaz. Yoksa hem sevgilimi hem babamı kaybetmeye dayanamam ki, yapayalnız hissederim...
 
Canım doğru kararı verdin bak o sevgilin ile ileri de ne olacak biliyormusun ailende senden elini ayağını çeker ise ? Bunun zaten kimsesi yok diye seni ezmeye kalkacak bu büyük ihtimal olacak mantığını dinle lütfen.

Ailen senden iyi bilir neyin ne olduğunu yaşanmışlıkları fazla tatlım gördükleri bir şey var biricik kızlarının geleceğini mahvetmesini istemiyorlar dur bir düşün bakalım, nedir ailenin sana engel olmasına sebep ? Annen neden büyü yapıldığı düşüncesine kaptırdı ? Modern ve çağdaş bir bayan destekte olabilirdi sonuçta.

Ana gibi yar baba gibi diyar bulunmaz...
 

Biliyorum, daha şimdiden ezmeye çalışıyor zaten yaşım ondan küçük diye. Ben çok yoruldum yıprandım artık bu adamla uğraşmaktan mecalim kalmadı daha genceciğim böyle çökmek istemiyorum artık bir gün huzur istiyorum

Annem büyü yapıldığını düşünüyor çünkü vazgeçmiyormuşum, nasıl onun gibi bir insana kapılmışım ve gerçeklerini görmüyormuşum, böyle diyor. Haklı belki bilmiyorum ben inanmam pek böyle şeylere ama ilişkimizin başlarından beri hep baş ağrıları çekiyorum, huzursuzum, kaygılıyım, ağlama krizlerine giriyorum ve inan yürütüyorum ama neden bilmiyorum, sebepsiz gidiyorum yanına, aşığım diyorum ama bunca şeyi kim kabul edip sineye çeker ki? Olabilir mi acaba cidden böyle bir şey?

Bulunmaz babamı istiyorum ben el oğlunu değil ama nasıl kazanırım bilmiyorum, nasıl affettiririm kendimi?
 
Babadır dayanamaz sana, ilişkini bitirmeye karar verdiysen sevgilinle konuş, durumu netleştir sonra da git yat babacığının dizlerine, affet beni de. Herhangi bir politikaya ya da öneriye ihtiyacın yok, baba kızsınız aranızda aracıya da gerek yok. İçtenlikle sarılırsan affedecektir seni
 

Öyle diyorsunuz ama şu an asla konuşmuyor bile benimle, yüzüme bile bakmıyor, yaklaşamam yanına. O eve gelmeden de gideceğim. Sanırım bir süre görüşmeyip özlememiz lazım birbirimizi. İlla merak eder, anneme konuş ve sen temizle bu işi dedim. Ve babamın da gerçekten bittiğini anlaması lazım. Keşke dinleseydim, herkes dedi bırak o adamı sana göre değil, iyi biri değil diye babanın yokluğunu düşünmek, sevgilinin yokluğuna 10 hatta 1000 basarmış meğer...
 
Son düzenleme:

Hep baş ağrısı yani hep stres altındasın senin ki aşk değil saplantı olmasın ? Şimdiden eziyor ise birde düşün ailen yanında olmadığında ne yapar ?

Baban seni af edecektir her hangi bir tavsiyeye ihtiyacı yok sevgilin ile bu konuyu netleştir sonrasında git babanın elini öp af dile evden ayrılma sakın yakınında yanında ol o zaten baban kızına küsemez af edecektir.
 
Ben önceki konunuzda nispeten ılımlı bir yorum yapmıştım hatırlar mısınız bilmem ama şimdi ailenizin tepkilerine bakınca şunu demek istiyorum, bir erkeğin yerine yenisi her zaman konulabilir, dünyada 3,5 milyar erkek var ama iyi bir ailenin yerine yenisi konmaz, ailemizden sadece 1 tane var. Onlarla normalde mutlu bir ilişkiniz varsa, bu olay haricinde birbirinize saygı ve sevginiz varsa bir kez daha düşünün derim.
 
canım aşk bu illakide gözün kararacak iyi güzel çirkin dul yetim her neyse yaşamana ve hissetmene engel değilki annem kültürlü bir kadın dıyorsun iyi hoş bunuda bılmesi lazım bence babanın kırgınlıgına gelınce zamana bırak zaman öyle guzel derleyıp toparlıyorkı sen bıle ınanamazsın hem o senın baban sana kıyamaz ki... içinden ne geliyorsa onu yap ve yaşa ama dengeli yaşa..!!! aılen ıstemıyorsa ınan ılerde bunu başa bıle kakabılır sonucta gonul rızası yok ve emınım vardır bır bıldıkleri bundan bıle gunlerce aranızda kırıcı tatrısmalar cıkabılır üzülen gene sen olursun... büyüye gelince baş ağrıların büyüden değil bu ilişkideki çarpıklıktan bence stresten yani arada kalmak böyle sağlıksız yapabılıyor insanı demekki hassas bir insansın ki midenede etki yapıyor hakkında hayırlısı
 

ben inanmıyorum böyle şeylere ya bol bol dua edip hayrlısıını dileyin yeterli olcaktır
 

Evet varmış bir bildikleri, bugün babamın dedikleri bir bir çıktı ve kahroldum hemen ettiğim laf şu oldu babacığım, babacığım el oğlu için sırt çevirdim sana pişmanım, inşallah yumuşarsa yüzüne de diyeceğim haklıydın ben hata yaptım diye
 
Aynı ev içinde iki yabancı gibi birbirimizin yüzüne bakmıyoruz ne ben bir adım atabiliyorum ne de o, o kadar üzülüyorum ki
 
canım benm babamda bi şekilde gizli görüştüğümü öğrendi 3-4 yıl önce baya sorun yaşadık telefonumu aldı evden dışarı çıkarmadı ama ben vazgeçemedm ayrldm dedm ayrlmadm , bu yıl abm vesilesiyle söyledik gayet anlayışla karşıladı hatta görüşmeme de musade ediyo arada soruyo damat nasıl diye sen babana uzak davranma o da davranmıycaktır. Bizde birbirimize sırtımızı dönmüştük ama sonra zamanla düzeldi yeterki düzeleceğine inandır kendini düzeelirr + dua et duanın açamayacağı kapı yoktur .
 
peki annen birseyler yapmaya çalışmıyo mu yani babanı yumuşatmaya çalışmıyo mu ?

Kabul edecek bir durum da yok artık ben evlenmeyeceğim onunla yani sanırım, bilmiyorum, istemiyorum şu an için. Bir mucize olmalı ancak tekrar kabul etmem için ama bana gücendi işte annem de üstüne gitme hala burnundan soluyo diyor, sözünü gerçekten tutacağın zaman zaten o kendiliğinden yumuşayacak diyor, yani şimdilik o da bekliyor, ona da tersleniyormuş. Ben de mektup yazıp mı bıraksam diyorum, doğumgünü de yaklaşıyor belki arar kutlarım, hediye alırım. O gururdan ben utançtan, korkudan bakamıyorum yüzüne. Sizin nasıl yumuşadı ki ortam özel bir şeyler yaptın mı?
 

yazdıklarını okurken kendi yaşadıklarım aklıma geldi. Ayrıldık dememe rağmen gizliden devam ediordum. Öğrenmesiyle babamdan ilk okkalı bi tokadımı yemiş oldum.. ve genede devam ettim babam ablam hiçbiri benle konusmadı ama sonunda barıstık :).. Sonunda ayrıldık ama kendi istegimizle aile baskısıyla deil. Şuan arkama baktıgımda iyiki ayrıldım diyebiliyorum. Çünkü ailen istemiyorsa gerçekten bi bildikleri bizim göremediklerimizi gördükleri bişiler kesinlikle vardır. Yasın kaç bilmiyorum ama kesinlikle aileni dinlemelisin.
 

Ah keşke tokat atsa babacım, atsaydı belki akıllanırdım. Böyle yaparak her gün birçok kez tokat atmış gibi canımı acıtıyor zaten, en büyük cezası beni görmezden gelişi zaten... Ah ki ne ah...

Yok canım evlenmeyi düşünmüyorum zaten, nasip gördükleri biriyle olacağım ya da uğruna böyle fırtınalar kopartılacak biriyle ancak affedilmek istiyorum...
 
zamana bırak canım baban mutlaka seni affedecektir anne baba evladına kıyamaz
sen bundan sonra kimse için onları üzme genelde büyükler yanılmaz haklı çıkarlar
 
zamana bırak canım baban mutlaka seni affedecektir anne baba evladına kıyamaz
sen bundan sonra kimse için onları üzme genelde büyükler yanılmaz haklı çıkarlar

O konuda da kafam karışık, aramızdaki mevzubahisler çözülüyor gibi, bilemiyorum. Olayları çok yanlış anlamışım, terk ederken. Bana ettiği lafları, saygısızlıkları çözmüyor bu ama neden ondan başkasını göremiyorum bilmiyorum. Bu yüzden affolsam da aynı hataya düşecek gibiyim. Fikirlerim günaşırı değişiyor
Neden o böyle davrandı da her şey bozuldu, aileme çıkıp nasıl savunucam bilmiyorum ya da savunmalı mıyım bilmiyorum...
Of, günlük gibi oldu neyse demek istediğim babama bir mektup bıraktım giderken ama arayıp sormadı halen...
İki arada bir derede yaşıyorum işte...
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…