- Konu Sahibi meryemmeryem
- #1
ben işime aşık bir insanım
lise üniversite derken okullar bitti 2 ay sonra eğitim aldığım sektörde işe başladım
8 yıldır aynı şirkette çalışıyorum,eşimin şirketi (şirkette 4 yıl çalıştıktan sonra evlendim)
aile şirketiyiz ama onun dışında çok çok seviyorum işimi
evde oturmak zaman geçirmek bana göre değil.hayatımda sadece oğlum doğduktan sonra 6 ay evde kaldım
doğum yapacağım güne kadar çalıştım.. vs vs
şimdi yine hamileyim ikiz bebeklerim olacak..
bir de evde 2 yaş oğlum var..
mecburen doğumdan sonra en az 1 yıl izin yapacam bebekler ikiz olduğu için..
tek bebek olsaydı 4,5 ay sonra işe başlardım ama bunlar ikiz kıyamıyorum
en azından 1 yaşına gelene kadar yanlarında olayım ben büyüteyim istiyorum
işimden vazgeçicem, hatta işi bırakmayı bile düşündüm ama sonra dedimki
ben evde olsamda bu çocuklar 4 yaşına gelince okula başlayacak yine evde kalıcam boş yere işi bırakmayayım
1 yıl ara vereyim dedim... buraya kadar tamam
bugünden itibaren şirkette benim yaptığım işleri emanet edebileceğim bir eleman arıyoruz.
mayısta doğum yapacam ne zaman izne ayrılacağım belli değil,bu elemana ben bütün herşeyi öğreteceğim,
masamı bilgisayarımı bütün herşeyimi teslim edeceğim ellerimle
1 yıl geçip gidecek,sonra ben işe dönmek istediğimde kim beni isterki benim yaptığım bütün işleri yapan biri olacak zaten
ben döndüğümde nasıl bu elemana kalk masamdan deyipte eski yerime geçerim
şimdi bunları düşündükçe çok üzülmeye başladım..
içim sızlıyor inanın...
ben çalışmayı aktif olmayı çok seviyorum işimi seviyorum iş ortamımı ofisimizi iş arkadaşlarım eşim görümcem eşimin abisi
çok iyi bir ekip çok iyi bir iş arkadaşlarıyız..
eleman alınmasa desem diyemem nasıl yaparım bu haksızlığı
iki arada bir derede derler ya işte öyle kaldım
off kıskançlıkta başlar şimdi bende benim yerimde bir başka bayan oturacak
off işime nasıl geri dönecem ki ben
:2:
lise üniversite derken okullar bitti 2 ay sonra eğitim aldığım sektörde işe başladım
8 yıldır aynı şirkette çalışıyorum,eşimin şirketi (şirkette 4 yıl çalıştıktan sonra evlendim)
aile şirketiyiz ama onun dışında çok çok seviyorum işimi
evde oturmak zaman geçirmek bana göre değil.hayatımda sadece oğlum doğduktan sonra 6 ay evde kaldım
doğum yapacağım güne kadar çalıştım.. vs vs
şimdi yine hamileyim ikiz bebeklerim olacak..
bir de evde 2 yaş oğlum var..
mecburen doğumdan sonra en az 1 yıl izin yapacam bebekler ikiz olduğu için..
tek bebek olsaydı 4,5 ay sonra işe başlardım ama bunlar ikiz kıyamıyorum
en azından 1 yaşına gelene kadar yanlarında olayım ben büyüteyim istiyorum
işimden vazgeçicem, hatta işi bırakmayı bile düşündüm ama sonra dedimki
ben evde olsamda bu çocuklar 4 yaşına gelince okula başlayacak yine evde kalıcam boş yere işi bırakmayayım
1 yıl ara vereyim dedim... buraya kadar tamam
bugünden itibaren şirkette benim yaptığım işleri emanet edebileceğim bir eleman arıyoruz.
mayısta doğum yapacam ne zaman izne ayrılacağım belli değil,bu elemana ben bütün herşeyi öğreteceğim,
masamı bilgisayarımı bütün herşeyimi teslim edeceğim ellerimle
1 yıl geçip gidecek,sonra ben işe dönmek istediğimde kim beni isterki benim yaptığım bütün işleri yapan biri olacak zaten
ben döndüğümde nasıl bu elemana kalk masamdan deyipte eski yerime geçerim
şimdi bunları düşündükçe çok üzülmeye başladım..
içim sızlıyor inanın...
ben çalışmayı aktif olmayı çok seviyorum işimi seviyorum iş ortamımı ofisimizi iş arkadaşlarım eşim görümcem eşimin abisi
çok iyi bir ekip çok iyi bir iş arkadaşlarıyız..
eleman alınmasa desem diyemem nasıl yaparım bu haksızlığı
iki arada bir derede derler ya işte öyle kaldım
off kıskançlıkta başlar şimdi bende benim yerimde bir başka bayan oturacak
off işime nasıl geri dönecem ki ben
:2: