Kimse anlamıyor

Birkadiningunlugu

Üye
Kayıtlı Üye
10 Ağustos 2020
554
529
18
33
Merhabalar
Ben 3 kez düsük yaptım. Genetik rahatsızlığım olduğunu öğrendim ama denemeye devam ettik. Doktorlar genetik tanılı tüp bebek öneriyorlar. Bunu da devlet karşılamıyor. Maddi durumumuz da orta halli. Ben çalışmıyorum şuan. Kpss ye falan girdim çalıştığım halde istediğim puanı alamadım. Bundan dolayı ve bebekleri kaybettiğimiz icin derin bir bıkkınlık icindeyim. Icimden hicbir sey yapmak gelmiyor. Kendimi suçluyorum. Benim yüzümden herkes üzülüyor diye düşünüyorum. Bu konuyu bilen birileri de bir kez mi tüp bebek yapacaksınız yani tek çocuk mu olacak gibi bir şey söyledi. Bu sacma sapan cümleyi bile icimden düşünüp duruyorum. Insanlar beni, bizi hiç anlamıyor. Çocuğumuzun olmama ihtimali, atanamamış olmam,anlaşılmamam, derdime kimsenin ortak olmaması beni fazlasıyla yordu. Depresyondayım ve çevreye karşı iyi rolü yapıyorum
 
Kendini suçlu hissetmene çevren sebep oluyor, çocuk sahibi olmak bizim çabamıza mı bağlı? Allah dilediğine verir, bazen imtihan eder. Maalesef kokuşmuş toplum yargıları çoğu zaman bize suçluluk duygusu veriyor, peki kendine sor, değer mi üzülmeye böyle saçma insanlar için?
Ben de şuan tedavi görüyorum, atanamadım, pandemiden dolayı işten çıkarıldım vs vs. Yani ne yapayım, insanlar neler diyor neler, hiç de umrumda değil, gerçekten değil laf olsun diye değil. Ben kendime duyduğum saygıyı milletin torba olmayan ağzı yüzünden yitirmeyi kendime layık görmüyorum, sen de öyle yap lütfen.
 
Kendini suçlu hissetmene çevren sebep oluyor, çocuk sahibi olmak bizim çabamıza mı bağlı? Allah dilediğine verir, bazen imtihan eder. Maalesef kokuşmuş toplum yargıları çoğu zaman bize suçluluk duygusu veriyor, peki kendine sor, değer mi üzülmeye böyle saçma insanlar için?
Ben de şuan tedavi görüyorum, atanamadım, pandemiden dolayı işten çıkarıldım vs vs. Yani ne yapayım, insanlar neler diyor neler, hiç de umrumda değil, gerçekten değil laf olsun diye değil. Ben kendime duyduğum saygıyı milletin torba olmayan ağzı yüzünden yitirmeyi kendime layık görmüyorum, sen de öyle yap lütfen.

Sadece biri beni anlasın derdime ortak olsun istiyorum. Üzülme en degerli sensin desin istiyorum.
Insanları takmamaya çalışıyorum ama beceremiyorum. Sözleri zihnimin icinde dönüp duruyor
 
Bazı şeylerden nasiptir ve kendi irademiz dışındaki şeyler yüzünden kendimizi suçlarsak hayat çekilmez bir hal alır.
Bence biraz akışına bırakın bir şeyleri ve psikolojik yardım alın.
Benimde çevrem bana çocuk deyip duruyor.
Çok istiyorsanız siz doğurun diyorum.
İnsanları susturamayacağımıza göre kulak tıkayacağız.
Daha 5 aylık evliyim ben yaşım geçiyormuş muş.
Söylenenlere takılsam 20 yaşında evlenir bakmayacağım kadar çocuk doğurup ev hanımı olmam gerekirdi.
Boşverin.
Ama şu süreçte yardım almanız iyi olur
 
Sadece biri beni anlasın derdime ortak olsun istiyorum. Üzülme en degerli sensin desin istiyorum.
Insanları takmamaya çalışıyorum ama beceremiyorum. Sözleri zihnimin icinde dönüp duruyor
Ben diyorum sana, sen değerli ve önemlisin, kimsenin onayına ihtiyacın yok, lütfen buna inan.
 
Merhabalar
Ben 3 kez düsük yaptım. Genetik rahatsızlığım olduğunu öğrendim ama denemeye devam ettik. Doktorlar genetik tanılı tüp bebek öneriyorlar. Bunu da devlet karşılamıyor. Maddi durumumuz da orta halli. Ben çalışmıyorum şuan. Kpss ye falan girdim çalıştığım halde istediğim puanı alamadım. Bundan dolayı ve bebekleri kaybettiğimiz icin derin bir bıkkınlık icindeyim. Icimden hicbir sey yapmak gelmiyor. Kendimi suçluyorum. Benim yüzümden herkes üzülüyor diye düşünüyorum. Bu konuyu bilen birileri de bir kez mi tüp bebek yapacaksınız yani tek çocuk mu olacak gibi bir şey söyledi. Bu sacma sapan cümleyi bile icimden düşünüp duruyorum. Insanlar beni, bizi hiç anlamıyor. Çocuğumuzun olmama ihtimali, atanamamış olmam,anlaşılmamam, derdime kimsenin ortak olmaması beni fazlasıyla yordu. Depresyondayım ve çevreye karşı iyi rolü yapıyorum
Bir de kimseden değer vermesini beklemeyin.
Bir insana kendi değer vermiyorsa annesi babası bile değer vermez.
 
Şöyle düşünün ..bebekleriniz yaşasaydı sakat veya ağır hasta olsalardı ,bundan daha çok üzülürdunuz.. tevekkül edin .. 9 ay karnında taşıyıp kucağına alamayanlar yada doğdukdan sonra ölenler. sakat doğup bir ömür bakıma muhtaç olanlar var, herseyde bir hayır vardır. Bir arkadasimin tüp bebekle bile çocuğu olmadı, 8 sene sonra kendiliğinden oldu . Hayırlısını dileyin Allah'tan..etrafınızdaki bu tip sizi aşağı çekmeye çalışan insanlardan uzak durun, çünkü bunlar insanların acılarından besleniyorlar..
 
Yas kac? Bir ise girip para biriktirseniz olmaz mi? Genetik rahatsizliga ragmen mi denediniz onu anlamadim.
4. 5 sene once tup bebek yaptim devlet bir kismini karsiladi universite hastanesinde ona ragmen masrafli onun da otesinde celik gibi sinirlere sahip olmaniz gerek. Kendinizi toparlayip oyle deneyin yol uzun sabir gerekiyor. Ve herkese anlatmayin benim tup bebek yaptigimi 5kisi falan biliyor.yipratici bir surec allah sabir versin
 
Öncelikle cok gecmis olsun. Benim ablam da bir rahatsizliktan dolayi düsükler yasadi. Tedavi görüp öyle anne oldu. Psikolojik olarak nasil yipratici bir süre olduguna yakindan tanik oldum. Biz cevreye durumu belli etmedik cünkü millet cenesini tutmayi bilmiyor. Sacma sapan yorumlari engellemek adina kimse bilmedi. Kendinizi suclamanin bir anlami yok. Biliyorum söylemesi kolay. Ama önce durumu oldugu gibi kabul etmekle baslamalisiniz. Bir taraftan az da olsa para biriktirmeye calisin ve yine sinaviniza hazirlanin. Sadece olumsuzluklara odaklansaniz tabi ki bir süre sonra depresyon kacinilmaz olur. Psikolojik destek almanizi da öneririm.
 
Bazı şeylerden nasiptir ve kendi irademiz dışındaki şeyler yüzünden kendimizi suçlarsak hayat çekilmez bir hal alır.
Bence biraz akışına bırakın bir şeyleri ve psikolojik yardım alın.
Benimde çevrem bana çocuk deyip duruyor.
Çok istiyorsanız siz doğurun diyorum.
İnsanları susturamayacağımıza göre kulak tıkayacağız.
Daha 5 aylık evliyim ben yaşım geçiyormuş muş.
Söylenenlere takılsam 20 yaşında evlenir bakmayacağım kadar çocuk doğurup ev hanımı olmam gerekirdi.
Boşverin.
Ama şu süreçte yardım almanız iyi olur

Yardım almayı düşünüyorum. Cevrem evlenir evlenmez aynı baskıyı bana da yaptı. Takmamaya çalışıyorum ama artık çabalarım irademin dışında kalmış, takmamayı başaramıyorum
 
İnsanlar anca soruyor kendi kafasına göre de saçma sapan konuşuyor. Onları kafaya takarak boşuna kendini üzme. Yaşını bilmiyorum ama en az bir sene çalışıp para biriktirsen tüp bebek tedavisi belki alabilirsin. Üzülmekle bir şeyler değişmez en iyisi bir yandan da para biriktirip motive olmak, psikolojinin sağlam tutmaya çalışmak senin için daha iyi olur
 
Şöyle düşünün ..bebekleriniz yaşasaydı sakat veya ağır hasta olsalardı ,bundan daha çok üzülürdunuz.. tevekkül edin .. 9 ay karnında taşıyıp kucağına alamayanlar yada doğdukdan sonra ölenler. sakat doğup bir ömür bakıma muhtaç olanlar var, herseyde bir hayır vardır. Bir arkadasimin tüp bebekle bile çocuğu olmadı, 8 sene sonra kendiliğinden oldu . Hayırlısını dileyin Allah'tan..etrafınızdaki bu tip sizi aşağı çekmeye çalışan insanlardan uzak durun, çünkü bunlar insanların acılarından besleniyorlar..
Böyle düşününcekendime biraz daha geliyorum. Cocugumuz sagliksiz da doğabilirdi ve o zaman daha fazla üzülürdük. Her şeyde bir hayır var demek ki
 
Yas kac? Bir ise girip para biriktirseniz olmaz mi? Genetik rahatsizliga ragmen mi denediniz onu anlamadim.
4. 5 sene once tup bebek yaptim devlet bir kismini karsiladi universite hastanesinde ona ragmen masrafli onun da otesinde celik gibi sinirlere sahip olmaniz gerek. Kendinizi toparlayip oyle deneyin yol uzun sabir gerekiyor. Ve herkese anlatmayin benim tup bebek yaptigimi 5kisi falan biliyor.yipratici bir surec allah sabir versin

Yaşım 28. Işe girmeyi istiyorum fakat suana kadar geri dönüş olmadı. Evet genetik rahatsızlıga ragmen denedik çünkü doktorlar olur da demiyorlar olmaz da demiyorlar. Sadece gebelik ilerlerse amniyosentez yapmamiz lazim diyorlar. Pgd öneriyorlar israrla ve o da fazlasıyla maliyetli. Şu durumda bu psikoloji ile o yola giremeyecegimi düşünüyorum. Genetik rahatsizliktan dolayi da yumurtalarım azalabilir böyle bir riskim varmış.
Tesekkur ederim size de rabbim saglikli cocuklar nasip etsin. Isteyen herkese saglikli cocuklar nasip etsin
 
Yardım almayı düşünüyorum. Cevrem evlenir evlenmez aynı baskıyı bana da yaptı. Takmamaya çalışıyorum ama artık çabalarım irademin dışında kalmış, takmamayı başaramıyorum
Eskiden ben de her şeyi kafama takar üzülür kendimi paralardım.
Ama bir süre sonra öyle bir noktaya geliyorsunuz o kadar tükeniyorsunuz ki hissetmemeye başlıyorsunuz.
Bir vurdumduymazlık, umursamazlık çöküyor üstünüze.
Ben öyle hissiz bir hale geldim ki cenazelerde bile bir şey hissetmiyorum.
Ağlama, tepki olmuyor olması gereken durumlarda.
Zamanla geliyor o takmama durumu.
Kendi akrabalarımla görüşmüyorum mesela ben. Tek tük 2 kişi sadece.
Çocuk baskısı mı?
Ben doğurmak istemiyorum isteyen doğursun deyip geçiyorum.
Herkes anne olmak zorunda değil.
Herkes o sorumluluğu almak zorunda değil.
Evlilik sadece çocuk için değil.
Hayvan seviyorum ben çocukla uğraşamam deyince neler deniyor bana.
Boşverin
Ne zaman öleceğiz belli değil
Hayat kısa ve zaten zor
Daha da zorlaştırmayalım kendimize
 
Sadece biri beni anlasın derdime ortak olsun istiyorum. Üzülme en degerli sensin desin istiyorum.
Insanları takmamaya çalışıyorum ama beceremiyorum. Sözleri zihnimin icinde dönüp duruyor
Bunları söyleyen vardır mutlaka hayatında, bir düşün bence.
Ama sen bardağın boş tarafına bakıp olumsuz olanları çekiyorsundur belki de.
Dolu olan kısma odaklan.
Kime ne senin evinin geçiminden, çocuk yapıp yapmamandan, bir tane mi beş tane mi doğuracağından...
Hayat senin, geçim senin, vücut senin.
 
Öncelikle cok gecmis olsun. Benim ablam da bir rahatsizliktan dolayi düsükler yasadi. Tedavi görüp öyle anne oldu. Psikolojik olarak nasil yipratici bir süre olduguna yakindan tanik oldum. Biz cevreye durumu belli etmedik cünkü millet cenesini tutmayi bilmiyor. Sacma sapan yorumlari engellemek adina kimse bilmedi. Kendinizi suclamanin bir anlami yok. Biliyorum söylemesi kolay. Ama önce durumu oldugu gibi kabul etmekle baslamalisiniz. Bir taraftan az da olsa para biriktirmeye calisin ve yine sinaviniza hazirlanin. Sadece olumsuzluklara odaklansaniz tabi ki bir süre sonra depresyon kacinilmaz olur. Psikolojik destek almanizi da öneririm.

Psikolojik destek almayı cok istiyorum. Cevreye karşı duyarsiz olmayı da. Psikolojimi duzeltip bir işe girip çalışmam lazim.
Insanlara hicbir sey söylememek isterdim ama bizde bir kisi duyunca herkese anlatiyor. Anneler teyzelere teyzeler akrabalara...
 
İnsanlar anca soruyor kendi kafasına göre de saçma sapan konuşuyor. Onları kafaya takarak boşuna kendini üzme. Yaşını bilmiyorum ama en az bir sene çalışıp para biriktirsen tüp bebek tedavisi belki alabilirsin. Üzülmekle bir şeyler değişmez en iyisi bir yandan da para biriktirip motive olmak, psikolojinin sağlam tutmaya çalışmak senin için daha iyi olur
28 yaşındayım. Is arıyorum uzun zamandir geri dönüş alamıyorum
 
Eskiden ben de her şeyi kafama takar üzülür kendimi paralardım.
Ama bir süre sonra öyle bir noktaya geliyorsunuz o kadar tükeniyorsunuz ki hissetmemeye başlıyorsunuz.
Bir vurdumduymazlık, umursamazlık çöküyor üstünüze.
Ben öyle hissiz bir hale geldim ki cenazelerde bile bir şey hissetmiyorum.
Ağlama, tepki olmuyor olması gereken durumlarda.
Zamanla geliyor o takmama durumu.
Kendi akrabalarımla görüşmüyorum mesela ben. Tek tük 2 kişi sadece.
Çocuk baskısı mı?
Ben doğurmak istemiyorum isteyen doğursun deyip geçiyorum.
Herkes anne olmak zorunda değil.
Herkes o sorumluluğu almak zorunda değil.
Evlilik sadece çocuk için değil.
Hayvan seviyorum ben çocukla uğraşamam deyince neler deniyor bana.
Boşverin
Ne zaman öleceğiz belli değil
Hayat kısa ve zaten zor
Daha da zorlaştırmayalım kendimize

O kadar haklısınız ki.
Duyarsizlasmak istiyorum bazen. Kendimi eglendirmeye mutlu etmeye çalışıyorum. Ozguveni olan biriydim nasil böyle çöküş icine girdim anlamıyorum. Istedigim cocuk mu bilmiyorum belki de kendime gelmek istıyorumdur
 
Bunları söyleyen vardır mutlaka hayatında, bir düşün bence.
Ama sen bardağın boş tarafına bakıp olumsuz olanları çekiyorsundur belki de.
Dolu olan kısma odaklan.
Kime ne senin evinin geçiminden, çocuk yapıp yapmamandan, bir tane mi beş tane mi doğuracağından...
Hayat senin, geçim senin, vücut senin.

Diyenler var elbette. Ben onlara bile inanmiyorum. Yaşadıklarımı yasamadilar bilemezler diyorum. Eşim bu konuyu konusmuyor benimle. Üzmemek için bir sey yokmus gibi davranıyor biliyorum ama derdime ortak olmuyor diye düşünüyorum. Hep bardağin boş kısmını görüyorum. Bunun da farkındayım:(
 
Diyenler var elbette. Ben onlara bile inanmiyorum. Yaşadıklarımı yasamadilar bilemezler diyorum. Eşim bu konuyu konusmuyor benimle. Üzmemek için bir sey yokmus gibi davranıyor biliyorum ama derdime ortak olmuyor diye düşünüyorum. Hep bardağin boş kısmını görüyorum. Bunun da farkındayım:KK43:
Sen konuş, duygularını, yaşadıklarının sana hissettirdiklerini aç eşine. Ama onunda baba olmak istediğini göz ardı etmeden. Şu süreçte sadece birbiriniz iyi gelirsiniz size.
Evrenin tamamen düşüncelerimiz ve sözlerimizle bize bir şeyler sunduğunun bilincinde olsan, olumsuz her düşünceyi def ederdin beyninden, dilinden.
 
Back
X