Merhabalr ara ara aklıma geliyor çok üzülüyorum..Eşimle benim memleketimde yasıyoruz. Onun ailesi başka şehirde. Sorunum şu ki çok yalnızız. Eşimin akrabaları yok burda zten yuyurtdisinlar. Benim akrabalarla aramız kopuk bayramda görürsem öyle. Açıkçası yakın dostlarımız arkadaşlarımız akrabalarımız olsun evimde agirlayayim isterdim. Kendi ailem pek gelmez bize. Kardeşim engelli babam kirk yılda belki 2 ayda bir getirirse getirir. Pek yakınlıklarını hissetmem.Ablam var bi de o da eşiyle birlikte çok yogun çalışıyor kendi dukkamalri var belki 6 ay önce gelmidtir evime Esim işyerinde kafa dengi yok diyor bikac arkadaşıyla bisiklete biner anca. Benim çalıştığım yerde de bikac arkadaş var ama yine öyle fazla samimiyetimiz yok yani bi haftasonu bisy yaoaikm desek kendi arkadaş çevreleri var.
Apartmana gelince bi komşu ckcugumuaz baktı 2 3 ay uzun uuzn yazmayayım tartıştık istediğimiz gibi bakmadı o komsu da ev hanımı diğer komsular gibionlsrla arası iyi beni direkt anlatmıştr. Bana herkes onyargili gibi. Tek arkadaşım eşim her şeyi onunla yapıyoruz ama bir süre sonra sıkıyor bu da insanı çocuğumjn birlikte büyüyeceği arkadaşları olacagi görüşeceğimiz aileler olsa ne iyi olurdu diyirum bazen
Az insan çok huzur. Ailelerinizi davet edin onlar gelmese de. Belki sizden çekiniyorlardir. Zaman gectikce samimi dostluklar kurarsanız onlarla gorusurusunuz ama sırf birileri olsun diye boş beleş tipleri hayatına sokmanizdan daha iyidir yalnızlık. Huzur kaçıran yok. Mis
Ben de eşimin memleketindeyim, aile üyeleri ile ayda yılda bir gorusuruz, kv hasta(alzheimer), görümce o a bakıyor, evde gelen gidenle rahatsız edilmek istemiyor. Benim ailem başka bir şehirde, onlar kendi aralarında sık görüşüyorlar. Arada arkadaşlarla görüşüyoruz, komşularla hiç ilişkim yok. Az insan, kafa rahat. Çalışan kadinlariz, hafta sonunu iple çekiyoruz, onu da kimseyle harcamak istemem.
Ben de çalışıyorum aslında bi haftasonun var ctesi dışarda gezeriz pazar anneme uğrar sonra alışveriş temizlik vs yaparız. Ama yine de insan yalnız olduğu için üzülüyor
Benim durumum da size benziyor köy yerinde olduğum için pek kimse gelmez ailem bana 45 dk uzaklikta ama sene de bir belki gelirler ilk zamanlar çok takardim. Aracımız var ben arada bi gidiyorum annemlere. Hatta kaynanam alt katimda ama bazen 5 dkligina gelir bazen ben inerim. Öyle çok yüz göz değiliz. Bende hep eşimle vakit geçirmesini seviyorum. Beraber dışarı çıkarız beraber takılırız. Arkadasim çok ama onlarla değil eşimle olmak tercihim. Sizde bu duruma alışırsıniz sıkmayın canınızı.
Eşinizle sizin melekette yaşama nedeniniz neydi,siz mi istediniz ? Ayrıca sizin memleketimizde cocukluktan liseden ünv kimse yokmu? Eg hiç arkadaş eş dost yoksa niye sizin memlekette oturdunuz ? Anlayamadım da. Bubarada çocuğunuza bakmış beğenmemişiniz şimdi çocuğa kik bakıyor ? Hani o kadın kötüleri beni herhalde minvalinde birbsey demisiniz .
En iyi arkadaşım eşim olayı bana sağlıklı gelmiyor. Arkadaşın yeri başka eşin yeri başka. Arkadaşa, insana ihtiyaç duyuyor insan, eşle paylaşılanla arkadaşla paylaşılan bir olmuyor ki. Bu durumdan rahatsızsınız madem arkadaş edinmeye çalışın başka yol gelmedi aklıma. Siz bir de memleketinizde yaşıyormuşsunuz hiç mi eski arkadaşınız yok orasını anlamadım
Eşinizle sizin melekette yaşama nedeniniz neydi,siz mi istediniz ? Ayrıca sizin memleketimizde cocukluktan liseden ünv kimse yokmu? Eg hiç arkadaş eş dost yoksa niye sizin memlekette oturdunuz ? Anlayamadım da. Bubarada çocuğunuza bakmış beğenmemişiniz şimdi çocuğa kik bakıyor ? Hani o kadın kötüleri beni herhalde minvalinde birbsey demisiniz .
Benim memleketim eşimin memleketinden daha büyük gelişmiş bir yer. Eşimin memleketinde yaşayamazdik kuuck bir ilce sağlık sosyal imkan çok kısıtlı. Ailem burada diye ve aslında yaşadığım şehri seviyorum. Liseden bikac arkadaşım vardı görüşmüyoruz. Üniv başka şehirde okudum orda da yakın arkadaşlarım vardı şu an her biri başka başka şehirlerde yine atandım orada da 2 3 samimi arkadaşım oldu ama onlar da Yine baska başka yerlerde.
Benim memleketim eşimin memleketinden daha büyük gelişmiş bir yer. Eşimin memleketinde yaşayamazdik kuuck bir ilce sağlık sosyal imkan çok kısıtlı. Ailem burada diye ve aslında yaşadığım şehri seviyorum. Liseden bikac arkadaşım vardı görüşmüyoruz. Üniv başka şehirde okudum orda da yakın arkadaşlarım vardı şu an her biri başka başka şehirlerde yine atandım orada da 2 3 samimi arkadaşım oldu ama onlar da Yine baska başka yerlerde.
Yani bu arkadaşlık durumları için emek vermek lazım, karşıdakini onemsemek lazım. Siz zaten önceden yaşadığınız şehirde şuan yasiyormussunuz bu kadar hiç arkadaşınızın olmamasının bir nedeni olabilir mi acaba bilemedim. Onu yok etmeye çalışsanız. En iyi arkadaşım eşim herşeyi onla yaparım kısmı bana saglikli gelmiyor yani hepsinin yeri ayrı. Yani bu kadar hiç arkadassizligi ben anlayamadım açıkçası nasıl hiç olamaz ki gorusebilecegin bir arkadaş bir nedeni olmalı bence bu durumun. Ben bütün çevremi bıraktım başka bir şehire geldim seneler önce, eşimde öyle. Bu şehirde ikimizde sıfırdan başladık ama şuan sağlam diyebilecegim güzel bir çevremiz var üstelik çalışmıyorum da yani. Bunu nispet olarak yazmıyorum benim bile olduysa sizin hayli hayli olmalıydı normal şartlarda onu demek istedim. Bu durumu çözmeniz lazım hadi siz bir şekilde idare edersiniz ama çocuk varmış bence çocuk için çok önemli arkadaşlarının gelmesi beraber zaman geçirmeleri veya sizin onlara gitmeniz vs çok mutlu oluyor çocuklar. Kaç yaşında çocuğunuz?