Evleneli 4 ay oluyor . aslen sivaslıyım denizliden evlendimburda kimseleri tanımıyorum çok mu çok yabancıyım . kimsesiz dostsuz arkadaşsız çok özlüyorum ailemi gitgide baş ağrılarım artıor dr un verdiği antidepresan ilacı direniyorum ama kendimden korkar oldum artık
eşim evdeyken çok mutluymuş iyiymişim gibi davranırken o işe gidince mutsuz depresif bir kadın oluyorum
Canım kurslara falan gştsen hem yeni birileriyle tanısrsın hemde kafan dagılır mesela istanbulda ismekin ücretsiz kursları var belki ordada vardır yada halk egitim merkezleri böyle eğitimler veriyo drgişiklik olur snn için
Merhaba canım, bende Sivaslıyım :)
Yeni ortamlara gitsen yeni arkadaşlar edinmeye çalışsan .
Evinin yakınlarında ki kuaförler mesela .
Yada kek yapıp komşulara götürebilirsin muhabbetiniz artar zamanla .
Bir şeyler hazırlayıp komşularını çay içmeye çağırabilirsin .
Yada evcil hayvan alabilirsin, en güzel seçenek bence bu .
Evde kedi besliyorum 2 haftadır çok iyi geldi bana tavsiye ederim :)
Seni okadar iyi anliyorum ki bende almanyada yasiyordum evlendim turkiyeye yerlestim ailem arkadaslarim hepsi ordalar ilk zamanlar cok yiprandim farkli bi sehir aileden uzak arkadas desen yok ama artik alistim esim ise gidince temizlikti yemekti uğraşırken bi bakıyorum aksam olmus esim gelmis :) 11 haftalik hamileyim Bebisimin gelmesini dort gozle bekliyorum oda geldimi hersey dort dortluk olucak benim icin ayrica sanirim artik bizimde bi aile oldugumuzu farkina vardim ve esim hem ailem hem arkadasim hemde hayat arkadasim herseyimi onunla paylaşıyorum sikayetci deyilim bence sende alisirsin kurslara falan git ne bilim bi uğraş bul kendine bunu yapabildiginde emin ol hic bir sikayetin kalmicak
kursun için başvuru yaptım cevap bekliyorum ... sıkılmak değilde arkadaşsız kalmak kötüçözümü kolay, arkadaşların da dediği gibi kurslara gidebilirsin, hem çevre yaparsın hem de kendini geliştirmiş olursun,
ya da iş baksan? en azından sıkılacak zamanın olmaz
Canim ya kiyamam annemde benim en yakin arkadasimdi ama o benden simdi kilometrelerce uzakta ama insan yinede alisiyo telefonlar sag olsun yuzunu gorup boynuna sarilamasamda konusmak dahi yetiyobende öyle temizlik yemek sınavlara çalışmak net falan derken akşam oluyor. sonra eşimle zaman geçiriyoruz eşim herşeyim benim çok yardımcı oluyor amaa bazzzen insan bir arkaşa dosta ihtiyaç duyuyorannesizlikten hep bunlar onu çok özlüyorum o benim en yakın arkadaşımdı
:) sivaslısın demekkkkkk canım heşerim canım güzel memleketimmmmmm:) :) kmşularıma birkaç kere gittim ama hepsi benden çok çok büyük olmadı yakınlaşamadık yoksa çok sosyal kızdırım . kedi almayı bende düşündüm ama olurda kursa gidersem yalnız kalır yada biz eşime haftasonları bazen kayınvalidemlerde kalıyoruz onlarda 1 saat uzaklıkta kediciği orlara sürüklemek istemiyorum
aralıktan sonra hep soğuk olan 5 ay sıcağa hasret olan sivassss :):) Sivas çook soğuk bugün :)))
Tek başına kalması tabii ki olmaz ama yanınızda götürürsünüz ne olacak :)
Emin ol şikayetçi olmaz sana da arkadaş olur, hele bir eve gelsin çok mutlu olacağına eminim :)
İstediğin zaman bana da mesaj atabilirsin canım :)
aralıktan sonra hep soğuk olan 5 ay sıcağa hasret olan sivassss :)
şu sınavlardan sonra düşüneceğim kedicik olayını :) senin kedinin cinsi ne peki :) fotoğrafını da gönderir msisin merak ettim :) benim henüz özl mesaj atma hakkım yok ama olunca bol bol yazacağım inşallah :)
bende memleketimden ist gelin geldim benimde bitane bile akrabam yok ama ben 3ay sonra hemen eşimin çalıştığı yerde işe girmek
istedim girdimde böylelikle çevre arkadaş edindin iki insan yüzü görüyorum dışarda da gelip gidiyoruz birbirimize bu sayede ist her
yerinide öğrendim hep tek geldim gittim öğreniyim diye sizde bi işe girseniz belki kafanız dağılır arkadaş edinirsiniz
Bende izmirden ankaraya gitcem 7 ay sonra alisabilcem mi çok korkuyorum ::-( nişanlımı 5 sene bekledim o benim canimin ici ama zaman yaklaştıkça içimi hüzün kaplıyor. Eşinin iş arkadaşlarının eşleriyle gorussen. Ben ilk etap ta bunu düşünüyorum canım.
Bende aynı şeyi söyleyecektim bizde eşimin işi nedeniyle ilk konyaya gittik ilk aylar patlıyordum evde bunalıma girmiştim eşim bir yandan ders de çalışıyordu yinede beni gezdirmeye çalışıyordu ama gündüz bir ses bir nefes arıyor insan lojmanda kalıyorduk ama büyük siteler şeklindeydi eşimin arkadaşları da bekarlardı sonradan evlendiler eşlerle görüşmeye bsşladık derken işe girdim sıkılmaya vaktim bile olmuyordu sonra tayin falan çıktı düzen değişti ama şimdi bulunduğumuz yerdede iş arkadaşlarının eşleriyle görüşüyoruz hepimiz için gurbetlik burası ki lojmanda değiliz lojman olsa her gün bir aksiyon olur :)
eşimin iş arkadaşlarıda çalışıyor sanırım bir iki tanesini davet ettik bakalım ilerleyen günlerde :) herkeste bir koşturma :) okulu bitirip işe girmeiyim :) onu anladım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?