Benim de biraz benzer ama tek fark annemle görüşüyorum yakınız şuan.
Benim için problem olan kısmı belki biraz ergenlik çağlarımla olmuştur şuan 28 yaşındayım.
Ben babamı küçük yaşta kaybettim, onunla ilgili hatırladığım anılarım çok fazla değildir sadece çok şefkatli bir insan olduğunu hatırlıyorum.
Annemin 2. Evliliği ise fiyaskoydu benim için. Çok kavga ettik, çok evden kovuldum, ananemde kaldım, 18imde tek yaşadım sürekli bir atraksyon. Çok zengin bir adamdı. Maddi açıdan bir problemim yoktu benim için tek artısı belki de bu olmuştur.
Ben babamı kaybettiğimden beri, yapı olarak güçlüyümdür. O yüzden çok umursamadım işime bile geliyordu yani o yaşta ayrı evde yaşamak her gün hangover :) çok derin etkilemedi beni o yüzden.
Ama sizin durumunuzda içime en çok oturan düğünümü kimsesiz yaptım demeniz oldu. İşte bu bana çok koyardı. Sizi anlayabiliyorum o yüzden. Geriye kalanlar için ise insan belli bir yaştan sonra kendi kendine yetiyor.