Kısa sürede kendimi cepte hissettirdim

Bu kadar sikayetin varsa neden israr ediyorsun

eflatuns .!.:

Şöyle söyleyeyim bunun gerçekten düzgün bi ilişkisi olmamış, kim benimle ne yapsın ki modunda bi adam. Yazın biriyle tanışmış sevgili olduğunu düşünmüş benimki kız da öyle mi hissettirdim salaklık etmişim demiş ona. Bunun kuyruk acısı olabilir ama ben bu kadar değer verirken acısını benden çıkartmamalıydı.

Genişletmek için tıkla...

29 yasinda boyle adamlarin bu tur tuzak cumlelerine dusmeyin lutfen. Bu adam gayet de yakisikli ve kizlarin bir iliski isteyecegi bir erkek oldugunun farkinda. Bunu sonuna kadar kullanmak istiyor. Size alissa ve sizin iliskiniz otursa bile daha sonra aldatacagina kesin gozuyle bakiyorum ben.

29 yaşındasınız vakit kaybetmeyin ç. Bu adamla asla olmaz.

eflatuns .!.:

Etmeyeceğim, terapiyle kendimi toparladığım bir ilişkiden çıktım aylar önce. Yine kendime bu eziyeti çektiremem. Ama işte kafada hep o ikircikli soru, ya olursa ya güvenirse bana ya müthiş bir ilişkimiz olursa diyip duruyorum.

Genişletmek için tıkla...

Tek söyleyebilieceğim ya olursa diye bekleme ve ilişkide kalma. Sonu çok kötü bir yere çıkıyor
Terapist ile toparlandığın ilişki var ya ondan da beteri olabilir. Beklenti insanı mahvediyor. Karar vermek zor olabilir ama rest çekip önünüze bakmanızı tavsiye ederim
Bir şeyler değişecek ise belki değişir ama bence sonradan pişman olmamak için şimdi biraz üzülün.

eflatuns .!.:

Bu tabiri sevmesem de bazen tam oturuyor. Bu sefer çok şeffaf davranacağım bir ilişki olacak dedim bu ilişki adı altında olmayan ama onunla gerçekten bir bağ kuralım ilişkimiz olsun diyerek bir yola çıktık.

Tanışalı 2 ay olacak. İkimizin de birbirimizi uzaktan beğeniyormuşuz ve ben ufak bir tanışma komplosu kurdum ortak arkadaşlar vs vesilesiyle tanıştık. Eflatuns beklentiye girme diyerek başladım ama beğenim o kadar kuvvetliydi ki ister istemez içsel beklentilerimle büyüdü herşey, ilişkilerde kaygılı moddayımdır bunu körelttim terapistimle okudugum kitaplarla. Fakat karşımdaki adam tam bir kaçıngan tip, yine bunlara çekildim ve şuan ne yapacağım bilmiyorum.

- İlişki ile ilgili daha ilk konuşmamızda ''ilişki'' denince ben kasılıyorum kendimi kapanda hissediyorum lütfen böyle olmasın zamanla herşey oturacak seni tanımak istiyorum güvenmek korkutsa da. diye başladı herşey. Tamam dedim güvende hissetmeyecek olacağımı bilsem de.
- Tanımak istediğini söylüyor, tüm yakın çevresiyle tanıştırdı yapılan her etkinlikte bende varım. Varım ama nasıl bir his biliyor musunuz SÜS GİBİyim. Yanındayım ama benimle iletişim yok. Grupta herkes birbirini 20 senedir tanıyor çok sağlam dostlukları var ve ben herşeye fransız kalıyorum kendimi dışta hissediyorum ve beni dahil etmek gibi bir durumu yok.
- İlk zamanlar şarkılar, tatlı cümleler, mesajlar vardı şuan 3-4 saat sonra cevap vermeler, tek kelimeyle dönüşler var.
- Yanında rahat değilim, kafamda söylemek istediğim bir şey oldugunda hayır bunu deme bence deyip kendime set çekiyorum sürekli. Çünkü beni gıcık etmek gıcık olduğumda o yüz ifadem hosuna gidiyormuş her lafı şakalı çocuk gibi.
- Cinselliği tam olarak yaşamadık yaşamam da ama bu konuda çok istekli, seni seviyorum demek için erken ama seni çok istiyorum demek onun için kolay.
- Gaza gelip instagramda story paylaştım ikimizin bir fotoğrafı, buna da o sebep oldu koymazsın ki yapmazsın ki diyerek ve insanca bir hata da olsa koydum. Tüm arkadaşlarına eflatuns bizi koydu diyerek saatlerce gülümsese de kendi bunu gerçekleştirmedi ( bu çocukça gelebilir ama beni kötü hissettirdi. )
- Bu akşam yemeğe davet ettim, işi yok biliyorum ve hala netlik belirtmedi geliyorum gelmiyorum gibi. Neden çünkü eflatuns her zaman bana müsait ve artık onu elde ettim kafasında.
-Senin bana bakabileceğini asla düşünmedim, benim peşimden kimse böyle koşmadı, sevgilim olmadı ki iletişim kurmayı bilmiyorum bana yol göster lütfen, ilişkilerim hep cinsellik üzerine oldu biriyle uyumam o iş biter giderim hemen diyor ama seninle uyuyabiliyorum gibi cümleler de duydum.
Kimseyle uğraşmak istemiyorum açıkçası yaşım 29 oldu ayaklarım yere basıyor. Arkadaşlarım hep taktikli git bu adama senin naifliğin yaramaz afedersiniz köpeklemek gerek diyorlar, bunu da yapabilir miyim bilmiyorum ? Alıştım da en kötüsü aynı şehirdeyiz hep görüşüyoruz çünkü. Ben ne yapacağımı hiç bilmiyorum hiç. Konuşsam da ne konuşabilirim onu bile bilmiyorum.

Olumsuz bişey söylediğimde bak böyle yaptıgında böyle hissediyorum gibi; hep olumsuzluk hissetsem seni neden tüm çevremle tanıştırayım her yere sokayım diyor, bu bir ölçüt mü bilemedim.

Genişletmek için tıkla...

Neden bukadar caba peki?
Hani söyleyeceğim lafı yutacak kadar korkuyyla nereye kadar yürütebilirsiniz?
Suan karsısındaki kadın siz değilsiniz cünkü.
Bide niye anın tadı cıkarılmıyor da illa 5 sene sonrası planlanıyor?
Bilmiyorm 29 yasında,ayakları üzerinde duran bi kadın neden kasıyor bukadar?
Biterse biter yasadıgımı kar sayar gecerim yani.

Sidney098 .!.:

Issız adam yani bence adamlar için iyi bahane..ne biliyim

Genişletmek için tıkla...

Tam olarak ıssız adam sendromu. Kaçıngan bağlanma tipi. Bahane de değil, yapıları böyle. Bebeklikteki bakım süreçlerine kadar dayanan bir kökü var. Uğraşmaya değmez, rehabilitasyon merkezi değiliz hiçbirimiz

Adamın Burcu ne? Gerçekten Koç Aslan yay üçlüsünden olduğunu düşündüm. Kendine bağla arazi ol cool oyna o koşsun peşinden. Devamlı bi taktikler. Hele ki bunlarda tip yoksa, bilinçaltı da devreye girip daha da acımasız oluyorlar. Belki de gerçekten istemiyor sadece zaman geçirmek istiyor. Belki de taktik yapıyor. Her ikisi de çok yorucu. Kendini aşağılanmışsın seni kim napsın sıkıcısın diye, bu demektir ki adamın ağzı iyi laf yapıyor veya çevresi geniş.

Yanında rahat edemediğim insanlarla sevgili olmam, arkadaş olmam, akrabamsa mesafef koyarım. Rahat olamadığınız birisiyle nasıl hayatı paylaşabilirsiniz? Şu sitede bile rahat olmasam anında üyeliğimi kapatırım.

aslında bu kaçıngan bağlanma bende de var. erkeklerde durum nasıldır bilmiyorum ama ben biraz kendimden bahsedeyim belki bu konuda işine karar sevgili konu sahibi.

öncelikle bana da genelde kaygılı bağlananlar denk geliyor. belki kaçıngan da denk gelmiştir çok hatırlamıyorum aslında.
bil bakalım neden hatırlamıyorum? çünkü hiçbir ilişkimde derinleşemiyorum. bakıyorum karşımdaki çok güzel gaza geliyor, her konuda istekli, bir dediğim iki edilmiyor falan. belli yani sevgisini, değerini esirgemiyor. ben aynı biçimde karşılık veremiyorum. kendi içimde seviyorum aslında, hislerim güzel ama ne bileyim, bişey var, ötesine geçilse sanki derinleşecek ve dolu dizgin yaşanacak ama ben o öteye geçemiyorum. bu cepte görme falan değil bu arada benim için, kimseyi cepte görmedim bugüne kadar. taktik yapmayı ara sıra denesem de elimde patladı ya da işe yaramadı. taktik de yapmıyorum. ama yok yani o bağı kuramıyorum ve karşımdakiler istenmediğini düşünüyor. böyle bir ilişkide kim ne kadar kalır ki? sonu bitiş oluyor. bir sevgilimi iki kez pat diye terk etmişliğim var üstelik gayet güzel, tatlı tatlı konuşurken bir saat sonra çat diye ayrılık mesajı atıyorum falan. ani kararlarım var ilişkilerimde, çok dalgalı bir denizim yani esiyorum gürlüyorum sonra dinince rüzgar, pişman oluyorum. bazen kurtarmak istiyorum ama karşımdaki samimiyetime inanmadığı için dikiş tutmuyor. yani haksız değiller açıkçası.

hiçbir zaman kendimi bırakamıyorum. bunu çoğu zaman ben daha doğru insanı bulmadım felsefesine bağlıyorum ama bazen de diyorum ki bahane mi uyduruyorum kendime acaba. yani sen busun kızım diyorum. doğru insan gelince ben sular seller gibi akışına bırakıcam, sabote etmicem, her şey güzel olacak diyorum ama bazen buna ben de inanmıyorum. kendi yalnızlığımın içinde huzurlu bir alan var, o alan zarar görecek, hayatıma giren insan o huzurlu alanımı da bi şekilde bozacak, ilişki problemleri canımı sıkacak falan diyorum. her zaman tek başıma, ilişkim de olmadan, hayatımda özel biri olmadan, kendi kendime yeterek yaşamam gerektiğini düşünüyorum, öyle hissediyorum. ama insanız, sevme sevilme arzumuz da var. kısa sürede tanışıp çok değer veriyorlar, ellerinde olsa başlarının üzerinde taşıyacak hatta bazıları, her dakka yazıyorlar, sanki hayatlarının merkezine alıyorlar beni ve bunlar bana hiç inandırıcı ve samimi gelmiyor. ama düşünüyorum son zamanlarda. ya herkes mi yalancıydı? hepsi mi yalandan ilgi gösterdi? hadi bir ikisi kendine bağlamak için yaptı diyelim ki böyle. ama hepsi de böyle olamaz. kafama kazınmış ya bi kere, bu böyle yalandan yapıyor aslında çok sevdiği falan yok rol yapıyor, kısa süre içinde kimse kimseye bu kadar ilgi gösteremez diye... e samimiyetsiz bulduğum için ben aynı biçimde karşılık vermiyorum. bu defa karşımdaki de gösterdiği ilginin karşılığını alamıyor. onun açısından da kötü yani. sanki kimseye ait olamazmışım gibi geliyor.

asla deli gibi sevmeyeceğim, bir daha asla aşık olamayacağım gibi geliyor. milletin aşk için yaptığı fedakarlıkları gördükçe ne saçma ya falan diyorum kendi kendime. bunlar bebekliğe falan dayanan şeyler aslında, anneyle süper bi bağ kurmayınca herhalde böyle oluyor. beni anneannem büyüttü çünkü annem çalışırdı. 1 yaşıma kadar zor emmişim annemin sütünü, düşünün annem der mesela biz sana dönemin en iyi bebek bezini alırdık falan diye. eeee kıçımı bezlerken başka şeyleri mi unuttu acaba diye düşünüyorum. genel anlamda da insanlarla aramda hep bi mesafe vardır, içimi açamam, senelerce beraber yaşadığım arkadaşlarımla bile hep bi mesafem vardı öyle sevip kabul ettiler sağolsunlar. tamam hayatıma biri girdiğinde, güzel şeyler hissettiğimde, onunla yakınlaştığımda kendimi çok mutlu hissediyorum evet ama öte yandan da ürküyorum ya, elimde değil. çok düşündüm kaygılı mıyım kaçıngan mıyım, terk edilme korkum var mı diye ama genelde bitiren, terk eden hatta şak diye bitiren ben oluyorum. kafamda hiçbir zaman ben onsuz yaşayamam, o giderse naparım düşüncesi olmadı. kalbime bakınca evet seviyorum ama durum da böyle, anlattığım gibi.

senin adam kendi içinde ne yaşıyor, ıssız adam tribi mi yoksa onun da mı elinde değil, ya da sahiden cepte mi görüyor bilmiyorum açıkçası ama. mesela demişsin bütün gün yazmıyor vs diye. bunu ben de yapıyorum. hatta bazen mesaj attığı zaman görüyorum, üstteki bildirim panelinden okuyorum mesajları ama o an sevgilimle değil başka bişeyle ilgilenmek daha cazip geliyor. keyfimi bozamıyorum. yeni birisiyle tanışmak hem heyecan veriyor hem de şimdi kim uğraşacak falan kafasına giriyorum.

Wurstria .!.:

aslında bu kaçıngan bağlanma bende de var. erkeklerde durum nasıldır bilmiyorum ama ben biraz kendimden bahsedeyim belki bu konuda işine karar sevgili konu sahibi.

öncelikle bana da genelde kaygılı bağlananlar denk geliyor. belki kaçıngan da denk gelmiştir çok hatırlamıyorum aslında.
bil bakalım neden hatırlamıyorum? çünkü hiçbir ilişkimde derinleşemiyorum. bakıyorum karşımdaki çok güzel gaza geliyor, her konuda istekli, bir dediğim iki edilmiyor falan. belli yani sevgisini, değerini esirgemiyor. ben aynı biçimde karşılık veremiyorum. kendi içimde seviyorum aslında, hislerim güzel ama ne bileyim, bişey var, ötesine geçilse sanki derinleşecek ve dolu dizgin yaşanacak ama ben o öteye geçemiyorum. bu cepte görme falan değil bu arada benim için, kimseyi cepte görmedim bugüne kadar. taktik yapmayı ara sıra denesem de elimde patladı ya da işe yaramadı. taktik de yapmıyorum. ama yok yani o bağı kuramıyorum ve karşımdakiler istenmediğini düşünüyor. böyle bir ilişkide kim ne kadar kalır ki? sonu bitiş oluyor. bir sevgilimi iki kez pat diye terk etmişliğim var üstelik gayet güzel, tatlı tatlı konuşurken bir saat sonra çat diye ayrılık mesajı atıyorum falan. ani kararlarım var ilişkilerimde, çok dalgalı bir denizim yani esiyorum gürlüyorum sonra dinince rüzgar, pişman oluyorum. bazen kurtarmak istiyorum ama karşımdaki samimiyetime inanmadığı için dikiş tutmuyor. yani haksız değiller açıkçası.

hiçbir zaman kendimi bırakamıyorum. bunu çoğu zaman ben daha doğru insanı bulmadım felsefesine bağlıyorum ama bazen de diyorum ki bahane mi uyduruyorum kendime acaba. yani sen busun kızım diyorum. doğru insan gelince ben sular seller gibi akışına bırakıcam, sabote etmicem, her şey güzel olacak diyorum ama bazen buna ben de inanmıyorum. kendi yalnızlığımın içinde huzurlu bir alan var, o alan zarar görecek, hayatıma giren insan o huzurlu alanımı da bi şekilde bozacak, ilişki problemleri canımı sıkacak falan diyorum. her zaman tek başıma, ilişkim de olmadan, hayatımda özel biri olmadan, kendi kendime yeterek yaşamam gerektiğini düşünüyorum, öyle hissediyorum. ama insanız, sevme sevilme arzumuz da var. kısa sürede tanışıp çok değer veriyorlar, ellerinde olsa başlarının üzerinde taşıyacak hatta bazıları, her dakka yazıyorlar, sanki hayatlarının merkezine alıyorlar beni ve bunlar bana hiç inandırıcı ve samimi gelmiyor. ama düşünüyorum son zamanlarda. ya herkes mi yalancıydı? hepsi mi yalandan ilgi gösterdi? hadi bir ikisi kendine bağlamak için yaptı diyelim ki böyle. ama hepsi de böyle olamaz. kafama kazınmış ya bi kere, bu böyle yalandan yapıyor aslında çok sevdiği falan yok rol yapıyor, kısa süre içinde kimse kimseye bu kadar ilgi gösteremez diye... e samimiyetsiz bulduğum için ben aynı biçimde karşılık vermiyorum. bu defa karşımdaki de gösterdiği ilginin karşılığını alamıyor. onun açısından da kötü yani. sanki kimseye ait olamazmışım gibi geliyor.

asla deli gibi sevmeyeceğim, bir daha asla aşık olamayacağım gibi geliyor. milletin aşk için yaptığı fedakarlıkları gördükçe ne saçma ya falan diyorum kendi kendime. bunlar bebekliğe falan dayanan şeyler aslında, anneyle süper bi bağ kurmayınca herhalde böyle oluyor. beni anneannem büyüttü çünkü annem çalışırdı. 1 yaşıma kadar zor emmişim annemin sütünü, düşünün annem der mesela biz sana dönemin en iyi bebek bezini alırdık falan diye. eeee kıçımı bezlerken başka şeyleri mi unuttu acaba diye düşünüyorum. genel anlamda da insanlarla aramda hep bi mesafe vardır, içimi açamam, senelerce beraber yaşadığım arkadaşlarımla bile hep bi mesafem vardı öyle sevip kabul ettiler sağolsunlar. tamam hayatıma biri girdiğinde, güzel şeyler hissettiğimde, onunla yakınlaştığımda kendimi çok mutlu hissediyorum evet ama öte yandan da ürküyorum ya, elimde değil. çok düşündüm kaygılı mıyım kaçıngan mıyım, terk edilme korkum var mı diye ama genelde bitiren, terk eden hatta şak diye bitiren ben oluyorum. kafamda hiçbir zaman ben onsuz yaşayamam, o giderse naparım düşüncesi olmadı. kalbime bakınca evet seviyorum ama durum da böyle, anlattığım gibi.

senin adam kendi içinde ne yaşıyor, ıssız adam tribi mi yoksa onun da mı elinde değil, ya da sahiden cepte mi görüyor bilmiyorum açıkçası ama. mesela demişsin bütün gün yazmıyor vs diye. bunu ben de yapıyorum. hatta bazen mesaj attığı zaman görüyorum, üstteki bildirim panelinden okuyorum mesajları ama o an sevgilimle değil başka bişeyle ilgilenmek daha cazip geliyor. keyfimi bozamıyorum. yeni birisiyle tanışmak hem heyecan veriyor hem de şimdi kim uğraşacak falan kafasına giriyorum.

Genişletmek için tıkla...

kaçıngansınız bence yorumunuza atlamadan duramadım çünkü bende de olabileceğini düşünüyorum, ben baya aştım o ayrı ama tam da aşamadım, o ayrılmak için düşündüğünüz şeyler, doğru insan değil düşünceleri vs çoğu bağlanmaktan korktugunuz için savunma mekanizması. kendi ilişkilerinizi kendiniz baltalıyorsunuz yani. korkularınızın üzerine gitseniz aslında yavaş yavaş çözülecek ama önce hatalarınızı fark etmeniz gerekiyor. mesela mesaja bilerek cevap vermemek, durup dururken ayrılmak gibi. yoksa bu bağlanma tipi ilerde sizi çok üzer :) beni üzdü şahsen, geçmişte pişmanlıklarım çok..

b l a s t .!.:

kaçıngansınız bence yorumunuza atlamadan duramadım çünkü bende de olabileceğini düşünüyorum, ben baya aştım o ayrı ama tam da aşamadım, o ayrılmak için düşündüğünüz şeyler, doğru insan değil düşünceleri vs çoğu bağlanmaktan korktugunuz için savunma mekanizması. kendi ilişkilerinizi kendiniz baltalıyorsunuz yani. korkularınızın üzerine gitseniz aslında yavaş yavaş çözülecek ama önce hatalarınızı fark etmeniz gerekiyor. mesela mesaja bilerek cevap vermemek, durup dururken ayrılmak gibi. yoksa bu bağlanma tipi ilerde sizi çok üzer :) beni üzdü şahsen, geçmişte pişmanlıklarım çok..

Genişletmek için tıkla...

ayrılma kısmıyla alakalı aslında yol aldığımı düşünüyorum. çat diye karar vermiyorum eskiye nazaran. bir de kendi sevme ve etkilenme tarzımı da çözdüm diyebilirim. ben hiçbir zaman ilk görüşte aşırı etkilenmedim. kime bişeyler hissetmişsem zaman içinde gelişmiş, tanıdıkça oluşmuş durumda. o yüzden yeni birileriyle tanıştığımda (arkadaş grubu, sosyal medya, bir ortamda denk gelme vs) öyle bir iki kez görüşüp etkilenme durumuma karar vermiyorum. hemen elemiyorum. bariz bi uyumsuzluk olmadığı sürece karşımdaki insanı tanımaya çalışıyorum. valla bunlar çözülene kadar ömür bitecek gibi geliyor, 29 yaşındayım helak oldum bu saçmalıklarla. bana da karşımdakine de yazık.

Wurstria .!.:

ayrılma kısmıyla alakalı aslında yol aldığımı düşünüyorum. çat diye karar vermiyorum eskiye nazaran. bir de kendi sevme ve etkilenme tarzımı da çözdüm diyebilirim. ben hiçbir zaman ilk görüşte aşırı etkilenmedim. kime bişeyler hissetmişsem zaman içinde gelişmiş, tanıdıkça oluşmuş durumda. o yüzden yeni birileriyle tanıştığımda (arkadaş grubu, sosyal medya, bir ortamda denk gelme vs) öyle bir iki kez görüşüp etkilenme durumuma karar vermiyorum. hemen elemiyorum. bariz bi uyumsuzluk olmadığı sürece karşımdaki insanı tanımaya çalışıyorum. valla bunlar çözülene kadar ömür bitecek gibi geliyor, 29 yaşındayım helak oldum bu saçmalıklarla. bana da karşımdakine de yazık.

Genişletmek için tıkla...

Aynen bende de aynı durum var, karşı tarafa güvenmeden kendimi açamıyorum ama güvenmek inanılmaz zamanımı alıyor. Ben güveneceğim derken karşı taraf soğuyabiliyor ya da ben soğuyorum baştan. Şu an ilişkimdeki kişiyle başta arkadaştık uzun süre, o yüzden onun karakterini zaten biliyordum, güveniyordum. O açıdan güzel oldu, bir de ben ayrılmak istediğimde asla bırakmadı uğraştı, ben de bu sefer hem çok yakın kac senelik arkadasımı kaybedicem hem sevgilimi diye göze alamadım. o sebeple maşallah diyeyim ilerliyor gibi bakalım. şu an yine ilişkim oldugu için mutluyum da eskiden reddettiğim, şans vermediğim kişilere bakıp da çok pişmanlık yaşadım bir ara yalnızken. Hepsi hayatlarında ilerledi güzel yerlere geldiler, güzel ilişkiler yürüttüler bense boşuna kaçmışım onlardan..

eflatuns .!.:

- İlişki ile ilgili daha ilk konuşmamızda ''ilişki'' denince ben kasılıyorum kendimi kapanda hissediyorum lütfen böyle olmasın zamanla herşey oturacak seni tanımak istiyorum güvenmek korkutsa da. diye başladı herşey. Tamam dedim güvende hissetmeyecek olacağımı bilsem de.
-Senin bana bakabileceğini asla düşünmedim, benim peşimden kimse böyle koşmadı, sevgilim olmadı ki iletişim kurmayı bilmiyorum bana yol göster lütfen, ilişkilerim hep cinsellik üzerine oldu biriyle uyumam o iş biter giderim hemen diyor ama seninle uyuyabiliyorum gibi cümleler de duydum.

Genişletmek için tıkla...

İste bunlar hep evinden uzak yalniz adam sendromlari...
Ben bilmiyorum,ben anlamiyorum..
Yapiyorsam da fark etmeden yapiyorum.
Ben yapayim sen idare et..
Ben gideyim sen bekle..
Sacma ve orantisiz davranislarimi gormezden gel..
Canim evlenmeden cocuk(sevgilin bir cocuk) sahibi olma bence..
Bu bir sevgili degil..Bu bir sosyal sorumluluk projesi :)

Böyle taktikle falan nereye kadar ilerleyebileceğinizi sanıyorsunuz?ilk başta belki dikkatini elde tutarsınız ama sonrası mutlaka bir yerde patlak verir.ergenken falan olur bu muhabbetler.kendiniz olun isteklerinizi net bilin karşı taraftan beklentilerinizi bilin kafanıza uymayan birşey varsa zorlamayın.sizden hoşlanan bir adam taktik yapmadınız diye elden kaçmaz adamın yeterince ilgisi yoktur.tabiki her zaman emrine amade olmayın bunu kime yapsanız aynı şeyi yaşarsınız sadece çok kasmayın kendinizden fazla ödün vermeden zamana bırakın o aradada fırsatları kaçırmayın belki karşınıza daha iyi bir aday çıkar bu adam için geri tepmeyin zaten ne olduğunuz belli değil anladığım kadarıyla.

Oglak kizi .!.:

Adamın Burcu ne? Gerçekten Koç Aslan yay üçlüsünden olduğunu düşündüm. Kendine bağla arazi ol cool oyna o koşsun peşinden. Devamlı bi taktikler. Hele ki bunlarda tip yoksa, bilinçaltı da devreye girip daha da acımasız oluyorlar. Belki de gerçekten istemiyor sadece zaman geçirmek istiyor. Belki de taktik yapıyor. Her ikisi de çok yorucu. Kendini aşağılanmışsın seni kim napsın sıkıcısın diye, bu demektir ki adamın ağzı iyi laf yapıyor veya çevresi geniş.

Genişletmek için tıkla...

balık burcu şaka gibi ama balık.

ağzı iyi laf yapıyor diyemem ama eğlenceli bi tip, çevresi geniş evet onun ortamındayım çoğu zaman hepsi de çocukluk arkadaşı yılların dostluğu 10-15 kişilik grupları diyebilirim.

Wurstria .!.:

aslında bu kaçıngan bağlanma bende de var. erkeklerde durum nasıldır bilmiyorum ama ben biraz kendimden bahsedeyim belki bu konuda işine karar sevgili konu sahibi.

öncelikle bana da genelde kaygılı bağlananlar denk geliyor. belki kaçıngan da denk gelmiştir çok hatırlamıyorum aslında.
bil bakalım neden hatırlamıyorum? çünkü hiçbir ilişkimde derinleşemiyorum. bakıyorum karşımdaki çok güzel gaza geliyor, her konuda istekli, bir dediğim iki edilmiyor falan. belli yani sevgisini, değerini esirgemiyor. ben aynı biçimde karşılık veremiyorum. kendi içimde seviyorum aslında, hislerim güzel ama ne bileyim, bişey var, ötesine geçilse sanki derinleşecek ve dolu dizgin yaşanacak ama ben o öteye geçemiyorum. bu cepte görme falan değil bu arada benim için, kimseyi cepte görmedim bugüne kadar. taktik yapmayı ara sıra denesem de elimde patladı ya da işe yaramadı. taktik de yapmıyorum. ama yok yani o bağı kuramıyorum ve karşımdakiler istenmediğini düşünüyor. böyle bir ilişkide kim ne kadar kalır ki? sonu bitiş oluyor. bir sevgilimi iki kez pat diye terk etmişliğim var üstelik gayet güzel, tatlı tatlı konuşurken bir saat sonra çat diye ayrılık mesajı atıyorum falan. ani kararlarım var ilişkilerimde, çok dalgalı bir denizim yani esiyorum gürlüyorum sonra dinince rüzgar, pişman oluyorum. bazen kurtarmak istiyorum ama karşımdaki samimiyetime inanmadığı için dikiş tutmuyor. yani haksız değiller açıkçası.

hiçbir zaman kendimi bırakamıyorum. bunu çoğu zaman ben daha doğru insanı bulmadım felsefesine bağlıyorum ama bazen de diyorum ki bahane mi uyduruyorum kendime acaba. yani sen busun kızım diyorum. doğru insan gelince ben sular seller gibi akışına bırakıcam, sabote etmicem, her şey güzel olacak diyorum ama bazen buna ben de inanmıyorum. kendi yalnızlığımın içinde huzurlu bir alan var, o alan zarar görecek, hayatıma giren insan o huzurlu alanımı da bi şekilde bozacak, ilişki problemleri canımı sıkacak falan diyorum. her zaman tek başıma, ilişkim de olmadan, hayatımda özel biri olmadan, kendi kendime yeterek yaşamam gerektiğini düşünüyorum, öyle hissediyorum. ama insanız, sevme sevilme arzumuz da var. kısa sürede tanışıp çok değer veriyorlar, ellerinde olsa başlarının üzerinde taşıyacak hatta bazıları, her dakka yazıyorlar, sanki hayatlarının merkezine alıyorlar beni ve bunlar bana hiç inandırıcı ve samimi gelmiyor. ama düşünüyorum son zamanlarda. ya herkes mi yalancıydı? hepsi mi yalandan ilgi gösterdi? hadi bir ikisi kendine bağlamak için yaptı diyelim ki böyle. ama hepsi de böyle olamaz. kafama kazınmış ya bi kere, bu böyle yalandan yapıyor aslında çok sevdiği falan yok rol yapıyor, kısa süre içinde kimse kimseye bu kadar ilgi gösteremez diye... e samimiyetsiz bulduğum için ben aynı biçimde karşılık vermiyorum. bu defa karşımdaki de gösterdiği ilginin karşılığını alamıyor. onun açısından da kötü yani. sanki kimseye ait olamazmışım gibi geliyor.

asla deli gibi sevmeyeceğim, bir daha asla aşık olamayacağım gibi geliyor. milletin aşk için yaptığı fedakarlıkları gördükçe ne saçma ya falan diyorum kendi kendime. bunlar bebekliğe falan dayanan şeyler aslında, anneyle süper bi bağ kurmayınca herhalde böyle oluyor. beni anneannem büyüttü çünkü annem çalışırdı. 1 yaşıma kadar zor emmişim annemin sütünü, düşünün annem der mesela biz sana dönemin en iyi bebek bezini alırdık falan diye. eeee kıçımı bezlerken başka şeyleri mi unuttu acaba diye düşünüyorum. genel anlamda da insanlarla aramda hep bi mesafe vardır, içimi açamam, senelerce beraber yaşadığım arkadaşlarımla bile hep bi mesafem vardı öyle sevip kabul ettiler sağolsunlar. tamam hayatıma biri girdiğinde, güzel şeyler hissettiğimde, onunla yakınlaştığımda kendimi çok mutlu hissediyorum evet ama öte yandan da ürküyorum ya, elimde değil. çok düşündüm kaygılı mıyım kaçıngan mıyım, terk edilme korkum var mı diye ama genelde bitiren, terk eden hatta şak diye bitiren ben oluyorum. kafamda hiçbir zaman ben onsuz yaşayamam, o giderse naparım düşüncesi olmadı. kalbime bakınca evet seviyorum ama durum da böyle, anlattığım gibi.

senin adam kendi içinde ne yaşıyor, ıssız adam tribi mi yoksa onun da mı elinde değil, ya da sahiden cepte mi görüyor bilmiyorum açıkçası ama. mesela demişsin bütün gün yazmıyor vs diye. bunu ben de yapıyorum. hatta bazen mesaj attığı zaman görüyorum, üstteki bildirim panelinden okuyorum mesajları ama o an sevgilimle değil başka bişeyle ilgilenmek daha cazip geliyor. keyfimi bozamıyorum. yeni birisiyle tanışmak hem heyecan veriyor hem de şimdi kim uğraşacak falan kafasına giriyorum.

Genişletmek için tıkla...

bişey diyeyim mi onun kadın versiyonu olabilirsiniz şaka değil aynı bu şekilde aynıııııııııııı. Kaçıngan olduğuna eminim ben onun artık bugünden sonra özellikle bence siz de bu şekilde bağlanangillerden olabilirsiniz. Kendi alanı kendi rahatlığı kendi odaklı bencillik olarak değil ama müdahale istemiyor sokmuyor sanki soksa kendinde bişeyler çok değişecekmiş gibi hissediyor, kendimi dönüştürmeye çalışıyorum dedi bugün mal gibi hissediyorum ne yapıcam bilmiyorum dedi ama sonuna şu cümleyi eklediği için modum düştü '' seninle asla ilgisi yok'' ben bu cümleyi istemediğim ama benden hoşlanan kişilere kurarım kurdum yani zamanında.

o da dedi evet yukarıdan okuduğum zamanlar oluyo canım o an cevap vermek istemiyor diye bana yönelik değil ama bana da yaptı bunu eminim.


Beni de babaannem büyüttü annem babam çalıştılar hep, ama öyle bi yetiştiriliş tarzı ki babaanneme bağımlıydım resmen lisede koptum. ve hep ya o ölürse kaygısıyla büyüdüm ölürse yalnız kalırım annem babam yok ki çünkü yanımda sadece tatil günlerinde onlar var, babannem benim herşeyim hala da öyle. bu da sağlıklı değil. Bende de şöyle çok istediğim hoşlandığım biri olunca kaygılı oluyorum beni istemeyen olunca da tamamen rahat vurdumduymaz

SayYouLoveMe .!.:

İste bunlar hep evinden uzak yalniz adam sendromlari...
Ben bilmiyorum,ben anlamiyorum..
Yapiyorsam da fark etmeden yapiyorum.
Ben yapayim sen idare et..
Ben gideyim sen bekle..
Sacma ve orantisiz davranislarimi gormezden gel..
Canim evlenmeden cocuk(sevgilin bir cocuk) sahibi olma bence..
Bu bir sevgili degil..Bu bir sosyal sorumluluk projesi :)

Genişletmek için tıkla...

bugün de ben rahat bi adamım ciddiyete gelemiyorum, söylediklerinin hepsini ben zaten her gün düşünüyorum modunda konuştu, yine elde var 0.

eflatuns .!.:

bişey diyeyim mi onun kadın versiyonu olabilirsiniz şaka değil aynı bu şekilde aynıııııııııııı. Kaçıngan olduğuna eminim ben onun artık bugünden sonra özellikle bence siz de bu şekilde bağlanangillerden olabilirsiniz. Kendi alanı kendi rahatlığı kendi odaklı bencillik olarak değil ama müdahale istemiyor sokmuyor sanki soksa kendinde bişeyler çok değişecekmiş gibi hissediyor, kendimi dönüştürmeye çalışıyorum dedi bugün mal gibi hissediyorum ne yapıcam bilmiyorum dedi ama sonuna şu cümleyi eklediği için modum düştü '' seninle asla ilgisi yok'' ben bu cümleyi istemediğim ama benden hoşlanan kişilere kurarım kurdum yani zamanında.

o da dedi evet yukarıdan okuduğum zamanlar oluyo canım o an cevap vermek istemiyor diye bana yönelik değil ama bana da yaptı bunu eminim.


Beni de babaannem büyüttü annem babam çalıştılar hep, ama öyle bi yetiştiriliş tarzı ki babaanneme bağımlıydım resmen lisede koptum. ve hep ya o ölürse kaygısıyla büyüdüm ölürse yalnız kalırım annem babam yok ki çünkü yanımda sadece tatil günlerinde onlar var, babannem benim herşeyim hala da öyle. bu da sağlıklı değil. Bende de şöyle çok istediğim hoşlandığım biri olunca kaygılı oluyorum beni istemeyen olunca da tamamen rahat vurdumduymaz

Genişletmek için tıkla...

aslında sana en azından ifade etmiş, söylemiş ben genelde ya söylemiyordum istediğini düşünsün modunda oluyordum ya da ne bileyim karşımdaki anlamıyordu, söylemelerim de anlamsız kalıyordu. ben şu an annem ve kardeşimle yaşıyorum, bi yandan ayrı eve çıkmak istiyorum tek yaşamak istiyorum mesela bu benim hayalim. yapsam yaparım param da var hazır. ama öyle yaparsam acaba çok mu yalnız kalırım diye düşünüyorum çünkü ben ayrı evime çıksam ne anamı ararım ne babamı, iyice kendi yalnızlığıma gömülür kalırım diye düşünüyorum bir yandan. gerçekten hayatta yapayalnız kalırım muhtemelen diye düşünüyorum insan o moda girince uzun sürüyor çıkması. evet babaanneye bağımlı olman da sağlıklı değil. ama bendeki gibi fazla bağımsız takılmak da sağlıksız. ortası bulunmalı fakat bulunmamış işte zamanında şöyle örnek vereyim, zor hisseden bir kadınım ama bişeyler hissettiğim ve bunu dile getirdiğim insan bile bana kalktı ne dedi biliyor musun: ben senin beni umursadığını düşünmüyorum dedi. bu cümleyi kurdu bana. bazen tıkanıyorum hani ne yapmam gerekirdi umursadığımı göstermek için acaba? ben ilişkilerimde asla kısıtlamam, o kim bu kim demem, fazla kıskançlık yapmam, nerdesin nerdesin diye darlamam ama bunlar da olmayınca insanlar fazla umursamaz görüyorlar. bu yüzden artık ilişkilerimde, flörtlerimde sırf adet yerini bulsun diye o kim, bu kim, nerdeydin diye soruyorum bazen yalandan trip yapıyorum abartmadan. içimden gelmiyor aslında, merak etmiyorum. ama olduğum gibi davranınca da umursamaz olduğumu düşünüyorlar.

Wurstria .!.:

aslında sana en azından ifade etmiş, söylemiş ben genelde ya söylemiyordum istediğini düşünsün modunda oluyordum ya da ne bileyim karşımdaki anlamıyordu, söylemelerim de anlamsız kalıyordu. ben şu an annem ve kardeşimle yaşıyorum, bi yandan ayrı eve çıkmak istiyorum tek yaşamak istiyorum mesela bu benim hayalim. yapsam yaparım param da var hazır. ama öyle yaparsam acaba çok mu yalnız kalırım diye düşünüyorum çünkü ben ayrı evime çıksam ne anamı ararım ne babamı, iyice kendi yalnızlığıma gömülür kalırım diye düşünüyorum bir yandan. gerçekten hayatta yapayalnız kalırım muhtemelen diye düşünüyorum insan o moda girince uzun sürüyor çıkması. evet babaanneye bağımlı olman da sağlıklı değil. ama bendeki gibi fazla bağımsız takılmak da sağlıksız. ortası bulunmalı fakat bulunmamış işte zamanında şöyle örnek vereyim, zor hisseden bir kadınım ama bişeyler hissettiğim ve bunu dile getirdiğim insan bile bana kalktı ne dedi biliyor musun: ben senin beni umursadığını düşünmüyorum dedi. bu cümleyi kurdu bana. bazen tıkanıyorum hani ne yapmam gerekirdi umursadığımı göstermek için acaba? ben ilişkilerimde asla kısıtlamam, o kim bu kim demem, fazla kıskançlık yapmam, nerdesin nerdesin diye darlamam ama bunlar da olmayınca insanlar fazla umursamaz görüyorlar. bu yüzden artık ilişkilerimde, flörtlerimde sırf adet yerini bulsun diye o kim, bu kim, nerdeydin diye soruyorum bazen yalandan trip yapıyorum abartmadan. içimden gelmiyor aslında, merak etmiyorum. ama olduğum gibi davranınca da umursamaz olduğumu düşünüyorlar.

Genişletmek için tıkla...

sevme ve gösterme şekillerimiz çok çok farklı çünkü, ben de aynı cümleyi kurdum flörtüme senin beni umursamadığını düşünüyorum böyle davranıyorsun diyerek. ki ona göre o da çabalıyormuş evrilmek için. Yahu ne evrilmesi dedim kendi kendime bu kadar zor olmamalı gerçekten isteyen biri her türlü gösterir sevgisini ilgisini ama demek ki gösterse de karşı taraf farklı bakıyorsa yetmiyor yetemiyor.

İnanın ben de kısıtlayıcı sorgulayıcı değilim rahatım fazlasıyla ama bi yerden sonra şöyle hissediyorum gerçekten hayatına dahil miyim acaba bence değilim diyorum ne yapıyor nerede kimle bilsem içim daha rahat olurdu ama soramam o yakınlığı vermedi çünkü.

keşke tanışırken alnımızda yazsa bunlar boşuna kaygılı kaçıngan ikilemine düşmesek

CiRiLLA .!.:

Ya her seferinde bir kere sevişip hemen donunu giyip kacacak mi ya da kadinlari mi kovacak zaten yalan oldugu buradan belli.
Gayette yanlarinda uyuyup bi de sabah seksi yapmistir.

Genişletmek için tıkla...

Ama bu olabilir aslında ben uyuyamıyorum mesela uzun bir kaç senelik ilişkilerimde bile e beni eve bırak hadi modunda oluyorum.