İçim çk kırık , hayatım zehir . Ailemle kardeşlerimle küstüm . O kadar haksızlık gördümki buradan almanya ya yol olur . Annemde kardeşlerimden taraf bana gelince sen haklısın ama kazın ayağı öyle değil . Aynen kül kedisi gibi ama öz versiyonu , yıllarca çalıştığım parayı verdim ,evdeyken işleri hep ben yaptım . Yinede helal hoş olsun ama kıymet bilmelerini beklemiyorum , Allah bilsin .. Allah nasip etti düzgün bi evlilik yaptım çalıştım biraz kalkındık eşimle . El oğlu elimden geldiği kadar yine destek oldum . Ama bir sevincimi paylaşmak istesem mal mülk övüyor , bi iyilik yapsam zaten mecbursun , yaptığım herşey az , donuma kadar vereyim .. İstedikleri o . Çok kırdılar ipler koptu. Allah a isyan ediyorum , iyi bir abla , iyi bir kardeş , anne görsem ağlıyorum ya birini iyi verseydin . Emsalleri yok . Kimseye ailemle küstüm diyemiyorum . Ne zaman geçecek bu üzüntü , yanlızlık hissi .. Çok mutsuzum . Bu imtihan çok ağır