- Konu Sahibi askimsin_99
-
- #1
Merhaba hanimlar
bu duruma huymu diyeyim hastalikmi diyeyim bilemedim
erkek arakdasimla yaklasik 8 aydir birlikteyiz ve aramizda mesafe oldugu icin fazla görüsemiyoruz.
kiskanclik krizlerimi bir türlü yenemiyorum
mesela suan is geregi sehirdisinda ve ben sürekli yazma geregi duyuyorum cvp alamadigimdada sinirleniyorum hatta bazen biryere gittiginde resim yollamasini istiyorum
zavallimda gikini cikarmadan hemen yolluyor ortam müsait olmasa bile
kendime kiziyorum belkide bu yüzden degerimide düsürmüs oluyorum ama inanin elimde olan birsey degil.
Mesela eskileri konustugumuzda bir kiz arkadasini cok sevdigini anlatmisti kiz bunu terk etmis sonra pisman olup dönmek istemis ama buda artik sans vermemis sonra ben bunlarin resimlerini buldum ama gururumdan belli etmedim kiskandigimi(nasil basardiysam) ama onu cok sevdigini düsünmek bile mahfediyor bir sekil hep cektiriyorum ona bu hareketlerimle farkindayim. bana sürekli "bana inanmayi dene" der bazen okadar abartiyorum ki tartisiyoruz ve bir iki kere bunalttigimi bile demisti.
Sürekli kendime degisicem diyorum sormayacam nerdesin kimlesin vs vs diye ama 3-4 gün sonra yine ayni hareketlere basliyorum
Oysaki kendime güveniyorum ama bundan 4yil önce aldatma sayilir bir durum yasamistim eski erkek arkadasimda.
neyse galiba bu hareketlerimden dolayi artik beni eskisi gibi umursamiyor gibi mesela biryere gittigimde pek birsey demez hic kiskanmaz(belki belli etmemeye calisiyordur zaten duygularini icinde yasayan biri)
kisacasi o umursamaz tepkisiz tavirlari bana dahada kiskanmaya sebep oluyor ve güvensizlik ortaya cikariyor
yazdigimda ben aninda cevap beklerken o gec cevap verir
inanin ne yapacagimi bilmiyorum hem kendime hem ona zarar veriyorum
yasimizda pek kücük sayilmaz 22 yasindayim oda 30
lütfen beni asagilamayin bende durumun kötü oldugunun farkindayim
öncelik tabiki kendi kendime yardim etmek istiyorum varmi fikri olan veya ayni durumda olan?
böyle devam giderse tedavi görmeyi düsünüyorum
bu duruma huymu diyeyim hastalikmi diyeyim bilemedim
erkek arakdasimla yaklasik 8 aydir birlikteyiz ve aramizda mesafe oldugu icin fazla görüsemiyoruz.
kiskanclik krizlerimi bir türlü yenemiyorum
mesela suan is geregi sehirdisinda ve ben sürekli yazma geregi duyuyorum cvp alamadigimdada sinirleniyorum hatta bazen biryere gittiginde resim yollamasini istiyorum
zavallimda gikini cikarmadan hemen yolluyor ortam müsait olmasa bile
kendime kiziyorum belkide bu yüzden degerimide düsürmüs oluyorum ama inanin elimde olan birsey degil.
Mesela eskileri konustugumuzda bir kiz arkadasini cok sevdigini anlatmisti kiz bunu terk etmis sonra pisman olup dönmek istemis ama buda artik sans vermemis sonra ben bunlarin resimlerini buldum ama gururumdan belli etmedim kiskandigimi(nasil basardiysam) ama onu cok sevdigini düsünmek bile mahfediyor bir sekil hep cektiriyorum ona bu hareketlerimle farkindayim. bana sürekli "bana inanmayi dene" der bazen okadar abartiyorum ki tartisiyoruz ve bir iki kere bunalttigimi bile demisti.
Sürekli kendime degisicem diyorum sormayacam nerdesin kimlesin vs vs diye ama 3-4 gün sonra yine ayni hareketlere basliyorum
Oysaki kendime güveniyorum ama bundan 4yil önce aldatma sayilir bir durum yasamistim eski erkek arkadasimda.
neyse galiba bu hareketlerimden dolayi artik beni eskisi gibi umursamiyor gibi mesela biryere gittigimde pek birsey demez hic kiskanmaz(belki belli etmemeye calisiyordur zaten duygularini icinde yasayan biri)
kisacasi o umursamaz tepkisiz tavirlari bana dahada kiskanmaya sebep oluyor ve güvensizlik ortaya cikariyor
yazdigimda ben aninda cevap beklerken o gec cevap verir
inanin ne yapacagimi bilmiyorum hem kendime hem ona zarar veriyorum
yasimizda pek kücük sayilmaz 22 yasindayim oda 30
lütfen beni asagilamayin bende durumun kötü oldugunun farkindayim
öncelik tabiki kendi kendime yardim etmek istiyorum varmi fikri olan veya ayni durumda olan?
böyle devam giderse tedavi görmeyi düsünüyorum