- 8 Eylül 2009
- 397
- 3
- 116
- Konu Sahibi oooYaGMuRooo
- #1
Merhaba arkadaşlar, 26 yaşında yeni iş hayatına atılmış sayılan bir bayanım. uzun yıllardan beri devam eden bir ilişkim var. taki lise yıllarından ama sevgilim benden yaşca daha büyük o üniversitedeydi o zamanlar.. sebebini tamda belirleyemediğim bazı olaylardan dolayı ki hiçbir sebep de olmayabilir, yıllardır ilişkimizi bize zehir ettim.. ilk yıllarda bana oyun gibi geliyordu.. yaşımın küçüklüğü vs sebeplerden olabilir ama o her zaman aramızdaki ilişkiyi ciddiye aldı.. hiçbir zaman bunun tersini ispatlayabilecek bir davranışta bulunmadı.. sonra benim okul dönemim geldi, bana her zaman destek oldu..okulda bir aksilik olsa ona sataşır onu üzerdim, ne zaman bir şeye sinirlensem hıncımı ondan çıkarırdım.. ki hala da bu şekilde devam ediyor.. bir de bunların üstüne aşırı kıskançlık hallerim eklendi.. iyice çekilmez bir hal almış durumdayım yani.. son yıla kadar evlenmek bile istemiyodum.. hiçbir zaman tam bir karar veremedim.. kendimden emin olamadım.. sevgimden emin olamadım.. ama o hep sabretti.. arada büyük büyük kavgalarımız olsa da yine barıştık.. beni affetti birbirimizden kopamadık.. ama artık bu hallerim iyice fena duruma geldi.. artık psikoloğa gitmeyi bile düşünüyorum.. onu o kadar çok kıskanıyorumki.. ona hayatı zehir ediyorum kimi zaman iş hayatını bile etkiliyor bu hatta bir işyerinden bu yüzden ayrıldı.. " böyle devam edersen hiçbirşey yapamayız, geleceğimiz olmaz..böyle işkence gibi sürer gider " diyor.. ama hiçbir lafı sözü, ikna çabaları beni durduramıyor.. arkadaşlar gerçekten çok kötü hissediyorum kendimi.. bu paranoyalarımdan kurtulmak istiyorum, aklıma yerli yersiz gelen aptal düşünceleri istemiyorum.. artık sevgilimle huzurlu ve mutlu bir hayat istiyorum.. bu konuda fikirlerinizi bekliyorum..
