kıskançlık...

Marsis

Ben öyle uygun gördüm
Kayıtlı Üye
23 Nisan 2014
1.309
2.529
133
37
Merhaba konu açsam mı açmasam mı diye çok tereddüt ettim ama artık nefes alamadığımı hissediyorum. 9 aylık evliyim ilk görüşte aşkla 6 aylık bi süreçten sonra evlendik çok da mutluyum eşimle hep şükrettim ama eşim çok kıskanç. Ben çok rahat bi ailede yetiştim hiçbişey için izin almadım 5 yıllık bi iş hayatım vardı.şimdi hamileyim ve işim çok yorucu olduğu için istifa ettim keşke doğuma kadar çalışsaydım en azından çalışırken dışarı çıkabiliyodum. Evde geçirdiğim ilk günler ev işleriyle falan oyalanıyodum ama şimdi patlamak üzereyim eşim hiçbirşeye izin vermiyo ekmek almaya giderken bile izin alıyorum zaten bi bakkala bi de anneme gitmeye iznim var. Annem ayrı bi dert tam bir gelenekçi hiç sevmedi beni hiç anlaşamıyoruz oldum olası.bunları anlatsam ne işin var otur evinde kocanın sözünden çıkma der bi de üstüne sürekli arayıp kontrol eder vazife edinir kendine. Biliyorum suç benim tanıştığımız günden beri eşimi ben alıştırdım böyle ama geri dönüşü yok mu bunun hergün ağlıyorum çok mutsuzum ama ayrılmayı da düşünemem onu çok seviyorum nolur bi akıl verin
 
Oturup güzelce konuştunuz mu eşinizle? Bak çocuğumuz doğacak ben onu arabasına koyup parka falan çıkarmak isterim diyin. Hep evde hep evde bunalır insan ya. Ne kadar sıkıldığınızı ciddi bir şekilde anlatın.
 
Böyle kıskanç adamlar kolay kolay huylarından vazgeçmez,
benim eşimde bu kadar olmasada bayağı kıskanç bir yapıya sahip beni kısıtlamaya çalıştığı çok oluyor ama ben onun kısıtlamalarına uyuyor muyum hayır bu yüzden gerildiğimiz oluyor ama ben taviz vermeyince ben ona değil o bana uyuyor.
 
Konuştum tabi ağladığımı görüyo zaten o gün beni çıkarıyo bikaç saat geziyoruz güzel vakit geçiriyoruz sonra yine aynı kayınvalideme gitmem bile yasak amacı beni korumakmış gözünden sakınıyo tamam da ben çok mutsuzum.evlendiğimizde araba alcam diye söz vermişti bikaç ay önce aldık kendi arabası da var ama bunu kullanıyo ben çıkmayım diye. Bu konuda çok tartıştık ama bi şekilde barışıyoruz küs kalamıyorum ben napcam
 
E iyi kafese koydun o zaman seni. Böyle bir mantık mı var? Çalışırken nasıldı peki? Böyle düşünen bir adam çalışmana nasıl izin verdi?
 

Ya bakın ben gerçekten anlamıyorum sınkıntı ne? Siz bu adamın cidden sizi gözünden sakındığı için mi evden çıkarmadığını sanıyorsunuz? Ya da başınıza bir şey gelmesinden endişe ettiği için mi?
Lisans mezunu bir insanın ufkunun bundan daha açık olmasını beklerdim. Bu şartlarda bir çocuk yapma cesaretiniz ise bambaşka. Kızınız mı olacak peki? Onu da okula göndermezsiniz olur biter. Siz evde eğitimini verirsiniz artık. Onun da başına bir şey gelmesinden çok endişelenir babası, gözünden sakınır.
Bakın insanlar kişisel tercihleri ve inançları doğultusunda bazı yaşamları tercih edebilir. Ben buna saygı duyarım. Ama ay beni çok seviyo, ay beni kıskanıyo değil bunun adı. Önce bir adını koyun. Sonra da ne kadar kabullebileceğinizi düşünün.
 
E iyi kafese koydun o zaman seni. Böyle bir mantık mı var? Çalışırken nasıldı peki? Böyle düşünen bir adam çalışmana nasıl izin verdi?
Ben tanıştığımızda çalışıyordum diye ayrıl diyemedi ama çocuk yapmayı çok istedi ben başta istemedim ama ikna etti pişman da değilim ama planlı gibi geliyo şimdi ne biliyim.çalışırken sabah bırakıyodu akşam alıyodu öğlen de çıkacağım zaman yine izin alıyodum
 

benim eşimde böyleydi zamanla geçiyo bu haller ben nereye çıksam haber veririm oda bende alışkanlık oldu haber vermediğim için kavga etmişliğimiz çok ama onunda yapacağı işi bildiğim halde zamanını haber vermemesi sinirimi bozar o yüzden çıktığımda haber veriyorum
 


Biz buna ggözünden sakinma, sevme demiyoruz "hastalikli ruh hali" diyoruz.. Eşiniz normal değil ve değişmeyeceğini bile bile herşeye tamam dediyseniz üzgünüm ama sabir dileyeceksiniz...
 
kıskançlık kronik bir hastalık... eğer hayatıınıza eşinizle devam etmek istiyorsanız, yardımcı olmanız gerekiyor.
 
Gözünden sakınıyor da böyle bir sakınma biçimi yok ki... Sen de bir insansın , bunlar senin ihtiyaçların . Ne demek sadece bakkala ve anneme gitmeye iznim var? Nefes alman gerekiyor farkında mısın? Böyle beni gözünden sakınıyor diye kendini kandırma bence, bu sana çok büyük haksızlık. Yaşam alanın yok resmen. Yıl 2014, kendimize gelmeliyiz artık
 
Canım ya üzülme. Erkek milleti evliliğin ilk yıllarında yapar böyle aptal kıskançlıklar. Bebeğini kucağına aldınmı geçer hepsi. Daha özgür olursun. Şimdi senin kendini böyle üzme zamanın değil. Otur evinde, uzat bacaklarını. Güzel filimler al izle, güzel kitaplar al oku. Bide eşin geldimi bol bol naz yap. EE hamilesin ya çekecek mecburen. Her akşam al yürüyüşe çıkar. 3 ay dişini sık :)
 
Biliyorum hata bende böyle alıştırmamalıydım ama bu kadar vahim bi durumda olduğumu yeni farkettim.bebek konusunda asla pişman değilim o benim herşeyim. Şimdi napmalıyım onu danşmak istedim sert konuştum olmadı güzel güzel söyledm olmadı izinsiz gitsem güveni sarsılacak onarılmaz hatalar yapmak da istemiyorum bilinçli hareket etmeliyim
 
taviz tavizi doğurur arkadaşım..
sen bişiler için "izin istedikçe" yakında balkona çıkmak için bile izin ister hale gelirsin...
haber vermekten bahsetmiyorum, elbet eşler birbirine nerede olduklarını, nereye gideceklerini haber verirler..
ama izin istemek doğru değil.. ( çok abuk bir yere gidilmediği sürece )

senin eşin de birdenbire değişmeyecek ama sen onu yavaş yavaş çaktırmadan değiştirebilirsin..
akşamları çıkar, doktor yürüyüş yap dedi diye...
sonra belki sıkılır gündüz yapmaya başlarsın ufak ufak..
çorap alıcam de.. don alıcam de.. bişeyleri bahane et gün içinde çık..
çok bunalırsın.. çocuk olunca zaten bir süre eve kapanıcan bir de hormonlar alt üst...
 

Nasıl yeni farkedebilirsiniz? İş yerinde öğlen yemeğe çıkarken izin alıyorsunuz ve bunun ne kadar anormal olduğunu farketmiyorsunuz? Çevrenizde gördünüz mü hiç böyle saçmasapan bir şey? Çocuğunuz sizin için iyi olabilir ama anne-baba olarak siz o çocuk için iyi misiniz? Siz onun varlığına şükrediyor olabilirsiniz. O da şükredecek mi her gün böyle bir aileye geldim diye? Biraz da bunun üzerine düşünün.

Bu saatten sonra ağırlığınızı koymanız lazım ama o da çok zor görünüyor çünkü siz de artık yaşananları normallerinize eklemeye başlamışsınız. Çocuğunuzun hatrına düzelir umarım.
 
Benim eşimde ilk evlendiğim dönemde 2 ay kadar böleydi sonra duruldu
Ama herkes böyle diye bişi yok tabi
Huyu böyleyse değişmez

Benim eşimde bi an sahiplenme mi oldu ne oldu ben anlamadim

Suan oglumla kuzenlerimle tatile falan gidiyorum hic karismaz ama onunla gezmek daha keyf
 
ayrılamam seviyorum diyosunuz. küs kalamıyorum napıcam ben diyosunuz.onu ben alıştırdım diyosunuz. böyle bi konuda bu kadar çaresiz hissetmeniz garibime gitti. yavaş yavaş tatlı dille olmadı tavrınızı koyup bu durumu değiştirin. başka ne yapabilirsinizki. olmadı adamı alın doktora götürün. köle misiniz allahaşkına...bu ne böyle
 
dayımla yengem 30 yıldır evlilier yengem izinsiz wc ye gitmicek nerdeyse

artık başedemiyom başka türlü kavga huzursuzluk oluyo kabullenmekten başka çarem yok kişiliğimi kaybettim diyo

gerçekten dayım çok despot dik kafalı hayır dediyse bitmiştir

yengeme çok üzülüyorum hatta boşan ben sana bakarım dedim ona bile teşebbüs edemem diyo

umarım sizinki böyle sürmez
 
Aslında hiç böyle biri değil ablası çalışmıyo evhanımı diye demediğni bırakmıyo. Akşamları yürüyüşe çıkıyoruz ama çok yorgun oluyo tabi yarım saat yürüyüp geliyoruz gündüz de çık yürüyüş yap (sitede yürüyüş yolu var)bazen diyo ama ben sıkılıyorum tek başıma buraları hiç bilmiyorum benim yetiştiğim yere çok uzak ve vasıta da yok. Dediğiniz gibi artık bu konuyu ciddi biçimde konuşmalıyım sanırım umarım beni bu sefer anlar
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…