- 11 Aralık 2013
- 6.144
- 6.866
- 248
- Konu Sahibi butterfly60
-
- #41
aynenn ettimm ediyorum.. suan küsüzz bilee ben çok sıkıldım çok amaa normal konusasım bile gelmiyo bu sefer daha ktü oluyoruzDaha çok yeniymişsiniz ama normal. aynı şeyleri bende ilişkimde yaşadım bazen gerçekten boğazlamak istiyodum nefret etmiştim.Ama zamanla zamanla normale döndü.Şuan 4. yılımızın içindeyiz. 2.5-3. yılın içindeyken huzura erdirdi beni düştü yakamdan biraz. Şimdi çok daha rahatım elekçi gibi gezerim ailemin yaşadığı şehre gelince.Yada okula gideerken doğru düzgün giyinebilirim filan.Kafama göre yani.Zamanla aştık.Bence sizin içinde zaman var henüz ama düzeliyor eninde sonunda.
seni çok seviyorsa lafını da dinler ikna edebilirsin ou diye düşünüyorum. Madem ilişkiniz evliliğe doğru gidiyor ben ce bi ilişki uzmanına gidin o bir değerlendirme yapsın kıskançlığın tehlikeli bir boyutta olup olmadığını bir uzman daha iyi anlar ben ce. Mutluluklar canımArtık daralıyorum..daraldıgımı bunaldııgımı hissediyorum.. Evlilğe giden bu yolda bu denli kıskanılmak...
nefes alamamak gibi birşey artık.. bu kadar çok sevmek bu kadar çok sevilmek....kiminle konussam ne g
zel işte seviyor kıskanıyor diyo. bu öyle bişey değil ki artık giyimden,başka birileriyle sohbet etmekten dahi kıskanılmak..bu yüzden soğumaktan korkuyorum.. benim bu inadımla onun da benden sogumasından korkuyorum
Artık daralıyorum..daraldıgımı bunaldııgımı hissediyorum.. Evlilğe giden bu yolda bu denli kıskanılmak...
nefes alamamak gibi birşey artık.. bu kadar çok sevmek bu kadar çok sevilmek....kiminle konussam ne g
zel işte seviyor kıskanıyor diyo. bu öyle bişey değil ki artık giyimden,başka birileriyle sohbet etmekten dahi kıskanılmak..bu yüzden soğumaktan korkuyorum.. benim bu inadımla onun da benden sogumasından korkuyorum
Fazla kıskanılmak da fazla kıskanmak da akla fikre herşeye zarar bilin istedim.. Bi uzmana görünmekte fayda varArtık daralıyorum..daraldıgımı bunaldııgımı hissediyorum.. Evlilğe giden bu yolda bu denli kıskanılmak...
nefes alamamak gibi birşey artık.. bu kadar çok sevmek bu kadar çok sevilmek....kiminle konussam ne g
zel işte seviyor kıskanıyor diyo. bu öyle bişey değil ki artık giyimden,başka birileriyle sohbet etmekten dahi kıskanılmak..bu yüzden soğumaktan korkuyorum.. benim bu inadımla onun da benden sogumasından korkuyorum
sizin adınıza sevindim mutlulugunuz daim olsun... ya o o kadar güzel anlşatıyoki kendisini istemeyişini vs vsMerhaba canım...
Ben de eşimi çok iyi tanımasaydım ben de başlarda abartı kıskançlığını özgüven eksikliği, güvensizlik vs vs vs bir sürü şeye bağlardım ama herkeste aynı olmuyor bunu bil.. "Seni kendimden bile kıskanıyorum" diyen bir insandı benim eşim.. Sen daha iyi bilirsin elbette sevdiceğini..
Ben eşimle 2006 da üni. de tanıştım... Evlenene kadar psikopatlık derecesinde bir kıskançlığı vardı.. Kıyafetimdeki yazıyı bile sorun ederdi... Düşün ki karşılıklı sohbet ediyoruz "gözlerini çok iyi kullanıyorsun" diye bana takmışlığı bile var yani.. daha komiklik diye adlandıracağın bir çok şey.. Bana hep "keşke bizim mahallede benle beraber büyüseydin seni hep tanısaydım" derdi.. Başlarda elbette ki aşırı bunaldım kavgalar ettik normal olmadığını psikoloğa gitmesi gerektiğini söyledim ama nafile.. Ben annemden babamdan almadığım izni ondan alırdım... Vazgeçemedim bitiremedim.. Evlendikten sonra şükür baya baya düzeldi.. Hala kırmızı çizgileri var ama buna şükür yani.. Şu an mutluyuz şükürler olsun..
Evlendikten sonra düzelebileceğine inanıyorsan bırakma derim..
Bir de çalışıyorsan daha çabuk kabullenebiliyorlar bazı şeyler iyi oluyor..
Hakkında hayırlısı olsun..
sizin adınıza sevindim mutlulugunuz daim olsun... ya o o kadar güzel anlşatıyoki kendisini istemeyişini vs vs
güvensizlik de diyemiyorum onda olanı... ama cok yoruyo beni bu bir gerçek...
baya mücadele vermişsiniz sizde.. ne güzel mutlu son olmus.. bazenn çok çok biter diyorum ama sadece kendi kendime...bu bile ağır geliyoTeşekkür ederim.. Kesinlikle çok yoruyor insanı.. Ki biz böyle böyle 7-8 sene geçti sözlenene kadar... İkimiz de çok yıpranmıştık ama sevgimiz ağır bastı sanırım.. Bir türlü geçemedik birbirimizden..
Ayyy aynı dert benim başımda da var. Kiyafetime nerde oturup nerde kalktığıma hep karışıyor ben ona aynı şeyi yapınca ben sana güveniyorum ama sen bi kızsın ben erkeğim beni kimse rahatsız edemez ama senı öyle mi bu dar pantolonlari giyme diyor hatta geçen akşam kendi gittiği cafe ye gittim arkadaşımla ilk defa onda bile peşimden geldi başka masaya oturdu neymiş ici rahat etmiyorMuş hani düzgün bi yerdi burası den her akşam oturuyorsun ya diyorum arkadaşını herkes tanıyor ben oyüzden peşinden geldim o kızı sevmediğim için diyor . Yalan yalan yalan. Kendilerine gelince biz erkeğiz. Bide buz mavisi kot giydim diye demedigini bırakmadı onun istediğini yapmayınca çocuk gibi surat asıyor bende yeter artık ya diye kavga çıkardım sonra olay gene bana patladı ama bi pantolon için ona yaptiklarim çok ağırmis.Sıkıldım bu erkek kız ayrimindan yapılacak bisey de yok malesef ya ayrılmak yada katlanmakArtık daralıyorum..daraldıgımı bunaldııgımı hissediyorum.. Evlilğe giden bu yolda bu denli kıskanılmak...
nefes alamamak gibi birşey artık.. bu kadar çok sevmek bu kadar çok sevilmek....kiminle konussam ne g
zel işte seviyor kıskanıyor diyo. bu öyle bişey değil ki artık giyimden,başka birileriyle sohbet etmekten dahi kıskanılmak..bu yüzden soğumaktan korkuyorum.. benim bu inadımla onun da benden sogumasından korkuyorum
aynı benim kiöyle kıskanç eşler varki kuaförde saçını erkek kesti diye kavga çıkaran!! umarım o kadar değildir..
aynenn ettimm ediyorum.. suan küsüzz bilee ben çok sıkıldım çok amaa normal konusasım bile gelmiyo bu sefer daha ktü oluyoruz
o kadar beni anlatmısınız sonlara dogruu evet çok seviyorum.. onu başkasıyla düşünememm.. bunu göze alamıyorum. dinleyeyim diyorum bu seferde devamını getiremiyorum biraz kendimi zorlama götürmem lazımm bu işii kendimi zorlayıp sonucun nereye vardıgını izlemem.. öyle bişey oluyorki o yle yaşptıkca bende aksinee tepki veriyorum geliyoruz karşı karşıya.... böylede olmuyo... dediklerinizi dikkate alıcam çok teşekkürlerr.. ilginiz içinBakın hiç bişeyi zorlamanın anlamı yok.Her konuda.Onu değiştirmeye çalıştırmak konusunda,kendinizi değiştirmek yada buna alıştırmak konusunda yada bu ilişkiye devam etmek konusunda. Bence olması gereken, önce oturup düşünüceksiniz kendi kendinize.Ve kıskançlık sorununuzun ne kadarını kaldırabiliceğinizi ne kadarını dinleyebiliceğinizi ama ne kadarınada artık tahammül edemiceğinizi netleştirin.Kendiniz adına sınırlarınızı çizin.Sonra ona konuşmak istediğinizi söyleyin ve diyinki sıra sıra konuşalım önce beni dinle sonra cevap ver.Ne düşündüysen kafanda bunları ona anlat.Neyi neden abartı gördüğünü,ve neye ne kadar onu sevdiğin için katlanabiliceğini anlat. Sonrada onun açıklamalarını dinle.Ve bi karara varın.Bu şekilde devam edebilir misiniz edemez misiniz diye.Bunun baska caresi yok.Zaten bu sekilde tartısmalar yasandı bu iliski mutlaka biter fakat çok çirkin biter. Tartışmalı problemli biter.Siz ikinizde sınırlarınızı belirleyip ortak bir noktada buluşabilirseniz ne ala, ortak bir noktada buluşamıyorsanız da ayrılma kararı almalısınız böyle iliski yürümez.Ben erkek arkadasımı gercekten cok sevdim, oturup düsündüm gecmisten buyana, ve aslında daha önceleri hic kimsenin benim icin onun kadar caba harcamadığını, onun kadar mutlu etmediğini ve onun kadar vicdanlı olmadığını farkettim.Ki vicdan benim için en önemli ölçüdür.Olmazsa olmaz.Bu yüzden onu kırmadım ve istediklerini yaptım. Sevmediği arkadaşlarım oldu görüşmekte konuşmakta ısrar etmedim, giymemi istemediği bir sürü şey oldu dinledim giymedim. yapmamı istemediği tavırlarım vardı onları değiştirdim.Muhtemelen bir tek sigarayı bırakamadım istediği halde,onu gizli gizli içiyorum :))))))))) Ama sonuç olarak ben kazandım.Şimdi bu tür problemlerimiz kalmadı. Tabiki o her anlamda düzelmedi.Ama biraz bu düzene ben alıştım,biraz o bunca yılın verdiği güvenle yakamdan düştü :))))) Hallettik.Şu an bu anlamda ikimiz içinde hiççç bir sorun kalmadı.Ama inatlaşmakla değiştirmeye çalışmakla kavga etmekle bu iş olmaz.Neyi isteyip neyi istemediğinize karar verip sonrada ona göre davranmanız gerekiyor.Ek olarak, bugün onu dinlemek zor geldiği için ayrılırsanız, yarın onun hayatına baska bir kızın girdiğini ve o yeni kızında erkek arkadaşınızı dinlediği için çok mutlu olduklarını görmek size nasıl hissettirir bunuda düşünün derim.Bunu neden söylüyorum, yurtta bir arkadaşım vardı erkek arkadaşının kıskançlıklarından bunalmıştı çok. 1 yılı aşkın ilişkileri vardı sizinki gibi ciddiye doğru ilerleyen.Sonuç olarak ''benim kadar efendisini zor bulur görsün bakalım'' dedi. Ama çocuk 1 ay sonra bir kızla tanışıp sevgili oldu, kız gerçekten çocuğun istediği gibi davrandı.Halada asla bu tavrından ödün vermedikleri için geçen hafta sözlendiler ve sürekli birlikteler. Sonuç olarak arkadaşım yorgan altlarında ağlıyor. Buda bir gerçek. Yani çok seviyorsanız çok ödün vermekten korkmanız bence anlamsız.Zaten zamanla aşılıyor bir ömür böyle gitmiyor.Ama yinede derseniz ki ben kaldıramıyorum ki normaldir herkes bir değil, o zaman bu bazı şeyleri göze alarak bunu onunla konuşmalısınız. Daha iyi bir tavsiye bu konuyla ilgili var olduğunu sanmıyorum açıkcası.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?