Dayanamadım ve zaten çok kısa olan Arthur Schopenhauer 'ın "Mutlu Olma Sanatı " kitabını hemencecik bitirdim.
Bu filozof için hep kötümser derler ama bence Schopenhauer oldukça akıllı ve gerçekçi bir adam. Hakikate, kendine ve başkalarına yalan söylemeyecek kadar saygılı ve dürüst. Ve hakikat tüm doğruluğuyla acı verici, süssüz ve çoğu zaman rahatsızlık vericiyse Schopenhauer'ın suçu ne?
Gelelim kitabın söylediklerine: "Sen bu dünyaya mutlu olmaya geldin, istediğin her şeye ulaşabilirsin, çabalarsan her şey olur" diyen günümüz kişisel gelişim zırvalıklarına inat bu kitapta doğrular var ve doğrular her zaman sonu hayal kırıklığı olan hayaller ve yanılgılardan, pozitif yalanlardan daha az acıtır. Hayatın doğasını yeterince kavrayamamış yolun başındaki tecrübesiz yeniyetmeler bu süslü hezeyanları çok sevse de bu gerçek değişmeyecektir. Onlar yolun sonunda kavrayacaktır bunu ve o güne kadar da boşuna çabalayacaktır, o kadar.
Yazarın acı gerçekleri dile getirip ona saygılı olması bu kitabı karamsar ve çekilmez yapmıyor ama. Ben çok sevdim kitabı. Bence günümüz yüzeysel mutluluk halüsinasyonlarıyla kandırılan insanlar için bir başucu kitabı olmalı. Eserde kısa kısa 45 hayat kuralı var ve birazcık derinine indiğimizde söz konusu öğretilerin İslam diniyle çok paralel olduğunu görmek, hakikati bulanlara hiç de şaşırtıcı gelmeyecektir.
Kitapta üzerinde sık sık durulan bir başka konu mutluluğun kişinin zihnine, isteklerine ve en önemlisi kişiliğine bağlı olduğu. Ama en son sözü de her zaman kaderin söyleyeceğinin farkındadır yazar.
Kısaca mutlaka okuyun derim bu kitabı. Yüzeysel değil ama derin derin, hayat bilgeliğini de işin içine sokarak, gözünüzü dört açıp,, canınız sıkılsa da gerçek hayatı objektif bir şekilde gözlemleyip işinize gelmeyeni ötelemeden...
Ve son olarak kendini ve hayatı anlamak isteyenlere, kendini gerçekten geliştirmek isteyenlere o aptal kişisel gelişim kitaplarını değil, böyle hakikatleri anlatan kaliteli felsefe kitaplarını ( ve genel olarak hakikati anlatan kitapları) okumalarını ve oradan edindikleriyle kendi yaşam felsefelerini kurmalarını öneririm. Bence Allah'ın izniyle mutluluk, huzur ve sağlıklı kararlar bundan sonra gelecek.