selam benim böyle dertlerimi konuşacak ne bir arkadaşım nede bir dostum var.bu yüzden buraya yazmaya karar verdim.evleneli 5 sene oldu.kayınvalidem beni istemedi eşimle herkezden gizli evlendik.zaten böyle birşeyi yapacagımızı her iki ailede biliyordu.bizimkiler onları istemedi eşiminkiler bizi istemedi.neyse asıl konu evlendik herkez ögrendi.kayınvalidem bana bir iyi davranıyor bir iyi anlatamam.bir iki ay böyle geçti.sonra sen temizlik yapmaktan anlamıyosun.yani pissin demeye getiriyor bu tip şeyler söylemeye başladı.evimi begenmez koltuklarıma halılarıma evde ne eşya varsa ona bahane buldu.oysa biz onları kendi emegimizle aldık.evimizde bir çöpleri dahi yoktu.sürekli eltimle kıyaslıyordu.o şöyle temiz böyle becerikli.hepsini sineye çektim sesimi çıkarmadım.sonra ogluşum oldu erken dogdu 32 haftalık çocuk gününü doldurana kadar gözünü açmadı emiyor uyuyordu.uyandırmak neredeyse imkansızdı.eltimin kızıda o zamanlar 1 yaşındaydı ve çok yaramazdı.kayınvalidem bizim çocuklar böyle yaramaz olur der dururdu.benim oglumda sürekli uyudugu için bu çocuk bizden degil dedi.beynimden kaynar sular döküldü.senağlama bunu sonradan sordugumda yani sizin tarafa çekmiş bizimkiler yaramaz olurda dedi.iki sene sonra da kızımı dogurdum hamile oldugumu ögrenince bile nasıl kızmıştı.şimdilerde temizlik konusunda kıyaslamaları ortadan kalktı ama bu seferde çocuklarımı eltimin çocuklarıyla kıyaslamaya başladı.ikide bir senin çocukların saf der.:1no2: geçenlerde bile kalabalık bir yerdeyiz biri eşime sordu çocuklar kime benziyor diye eşimde oglan bana kız annesine dedi kayınvalidem oradan hemen atladı ikiside annesine benziyor seninle ne alakası var diye.inanın eşimde bende çok bozulduk.birde üstüne bununkiler annesine benziyor kardeşinin oglu aynı babası dedi.ya bu kadın tmm beni bir türlü kabullenemiyor ama çocuklarımdan ne istiyor.sanırım boşanalım diye yapıyor.senağlama arkadaşlar biraz karışık yazdım sanırım inşllah anlatabildim.sevgiler.
Son düzenleme: