Kız kardeşimin üniversite eğitimi.

unlimited

aşık!
Kayıtlı Üye
11 Şubat 2012
1.015
2
106
İstanbul
kızlar merhaba,
sorun kız kardeşimin üniversite eğitimi ile ilgili. biz istanbulda oturuyoruz ve ben üniversiteyi istanbulda kazandım, ailemin yanındaydım yani. bunun kimi zaman avantajlarını kimi zaman da dezavantajlarını yaşadım. bu sene kız kardeşim üniversite sınavlarına girecek, kazanacak inşallah çok isterim kazanmasını. ama şöyle bir durum var ki, kız kardeşim istanbulda kalmak istemiyor, başka bir şehre gitmek istiyor. puanı yüksek bile olsa istanbulu yazmayacakmış, resmen evden kaçmak için uğraşıyor. evde onu kaçıracak hiçbir şey yok, babam annem gayet uyumlu ve açık görüşlü insanlar. hani desem ki evde çok bunalıyor da bi kaçış arıyor... yok öyle bir şey. kardeşler olarak da aramız iyidir, sürekli gülmeler eğlenmeler... sanırım biraz daha özgür bi hayat yaşamak istiyor. her şeyin dizilerdeki gibi toz pembe olduğunu sanıyor. 2 sene boyunca dersaneye gitti ama öyle aman aman bi çalışma sergilemedi, o yüzden istanbulda bi üniversiteye yerleşme ihtimali çok da yüksek değil aslında. başka şehre de gidebilir, zaten ailem ve ben bunu sorun etmiyoruz. benim aklımı karıştıran onun bu kadar çok gitmek istemesi. bir sürü borcumuz vs. var gitse bile ona para göndermekte zorlanıcaz mutlaka, parasızken nasıl mutlu olacak gittiği yerde? bunları hiç düşünmüyor, maceralar yaşayacağını sanıyor gittiği yerde... ona nasıl davranmam gerektiğini, nasıl yaklaşmam gerektiğini bilmiyorum. tercihlerini birlikte yapalım, istanbula yakın şehirleri yazalım (kocaeli gibi) diyorum, ben tercihlerimi seninle yapmıcam, rehber öğretmenimle yapıcam diyor bana bu kadar hevesli olması benim canımı yakıyor, birbirimize o kadar bağlıyız neden bu kadar uzaklaşmak istiyor anlamadım. birbirimizden hiç ayrılmadık biraz da ondan zor geliyor sanırım, düşünemiyorum onu başka bi yerde... başına bir şey gelmesinden korkuyorum. nasıl bir yol izlemeliyim, tavsiyelerinizi bekliyorum.
 
Annen ne diyor bu duruma? Eğer seninle aynı fikirdeyse alın karşınıza konuşun. "Tamam git, gitme demiyoruz ama çok para gönderemeyeceğiz, hani aklındaki hayatı yaşayamayacaksın onu bil." falan deyip biraz gözünü korkutursanız işe yaramaz mı acaba?

Bi' de İstanbul'dan bayağı uzaklaşmayı düşünüyorsa dediğin gibi, nerede varmış öyle özenilecek üniversite hayatı acaba. Hadi yakın yerler tamam, kocaeli, eskişehir, izmir, ankara falan da tamam da. Nereyi düşünüyor acaba? Antalya'da arkadaşım okuyor, kampüsü dağda resmen. Çoğu yerde kampüsten ilçe merkezine bile otobüse binmek gerekiyor. Bunu da hatırlatabilirsiniz.
 
Son düzenleme:

annem de benimle aynı düşünüyor, hatta o benden daha umutlu istanbulda kalmasını çok istiyor o da üzülüyor bu duruma.. dediğiniz gibi söylüyorum, parasız ne yapabilirsin ki gidince burayı daha çok ararsın diyorum. eve çıkmasını falan zaten istemem, yurtta kalır büyük ihtimalle. biraz rahatına düşkünür, kendini düşünür genelde... başkalarıyla aynı odanın içerisinde nasıl anlaşacak bilemiyorum... kardeşime çok güveniyorum yanlış bir şey yapmayacağından eminim. gitmesini istemiyorum ama istanbulda zaten kalamayacak orası kesin... ben gideceğini kabullendim zaten, ama böyle çok çok istemesi benim sinirime dokunuyor sanki her şey daha güzel olacakmış gibi.
 

ne kadar bağırsa çağırsa karşı çıksa da,özelde olsa istanbul da sizin yanınızda kalsın gerçekten sonunda anlayıp hak verecek. özel üniversiteye harcanacak parayı ona zaten başka şehri kazansa gönderceksiniz. maddi manevi sizin yanınızda olması çok daha iyi olur. istediğiniz kadar güvenin kardeşinize karşısına çıkacak insanları tanımıyorsunuz sonuçta. ne yaparsanız yapın istanbulda kalsın,ama şu an birşey söylemeyein çünkü sınavını etkiler,tercih zamanı dayatın,baskı yapın emin olun o çocuk aklıyla böyle bir kararı kendisinin alması çok sakıncalı. bu devirde hiç kimseye güvenilmiyor,kardeşiniz ailenizle kalsın.
 

evet karşısına kimler çıkacak kimbilir, bilmiyoruz korkuyoruz... haklısınız ama zorlarsak da ters teper diye korkuyorum kardeşimi manevi olarak kaybetmek de istemem asla bazen de o kadar canımı sıkıyor ki, bırakıyım ne yapıyorsa yapsın uğraşmıyım hiç diyorum ama dayanamıyorum yine. yine de üzerine gitmiyorum fazla sınavlardan önce, sınavlara bir girsin puanı bir gelsin bakalım ona göre düşünücez ama bizi maddi olarak zorlayacağı kesin. anneme babama da üzülüyorum, ben yıllardır çalışıyorum her masrafımı da ödedim kendim. şimdi kardeşimde başlıcak asıl sıkıntıları. yine de her şeyin hayırlısı diye dua ediyorum hep, belki de başka yerde olmasında vardır bir hayır...
 
üniversiteye hazırlanan çoğu gençte aslında bu fikir var. kimi yapabiliyor kimi ise yapamıyor. bunun en önemli sebebi dizi ve filmlerde abartılarak anlatılan hayatlar olduğunu düşünüyorum. tabii onun da planladığı birşeyler vardır.
benim sana tavsiyem kendi üniversitene götür, gezdir. yurtta kalan evde kalan arkadaşların varsa onlara da gidin. neler yaşadıklarını görsün. şu zamanda iyi yaşayanda var kötüsü de var. öğrenciyiz sonuçta. ben dizilerdeki üniversite hayatını göremedim. görebileceğimi zannetmiyorum.
bi de senin avantajlarını evinde kalmanın ne gibi olumlu yanları olduğunu anlat bence. sakın hayır yapma falan demeyin. birde ailen konuşsa bile inatla tersini yapabilir.
 


evet gerçekten haklısınız diziler konusunda. kendi okuluma götürdüm çok gezdik oralarda.. arkadaşlarımın çoğu da benim gibi aileleri ile kalıyor. evde kalmanın olumlu yanlarını hep anlatıyorum, istediğin gibi duşunu alıyosun istediğin sıklıkta ve sürede, akşam geliyosun yemeğin hazır diyorum, kıyafetlerin yıkanıyor ütüleniyor her şey elinin altında burada... istanbulun güzelliğinden de bahsediyorum, burası en gelişmiş en büyük şehirlerden biri sokağa çıkıyosun her şey ayağının altında.. bilmiyorum ben ne kadar anlatsam da o şu an bunları anlayamaz gibime geliyor. ancak yaşayarak kendisi anlayabilir. ama o zaman da geri dönemez istese de. keşke bana da biri böyle yol gösterseydi ne yapmam gerektiği konusunda, her şeyi kendi başımıza yaptık öğretmenlerimiz bile rehberlik etmemişti bize buna rağmen çok şükür iyi koşullarda üniversite okudum, umarım o da benim kadar şanslı olur.
 

olur mu öyle bırakayım ne yaparsa yapsın?kardeş bu,kendisini ateşe bile atmak ister şu küçük yaş aklıyla,izin vermeyin.maddi ve manevi çok faydasını göreceksiniz emin olun.tercih zamanı zorlayın.babanız sert yapsın,eğer istanbulda kazanmazsan başka yere göndermem desin ama tercih zamanı. iyi insanlar yok mu,tabiki var ama kardeşinizin karşısına iyilerin çıkma garantisi yok...
biraz büyüdükten ünvi bitirdikten sonra nereye isterse gitsin çünkü olgunlaşmıştır,büyümüştür falan falan.
ama altı üstü 18-19 yaşında aileden tamamıyla uzak kalmak her ne kadar bazen tatlı bir özgürlük olsa da, çoğu kez insanların ne kadar iğrenç olduğunu anlama evresidir.
siz her zaman için yanında olun ailesi olarak.hatta babanız şunu da diyebilir,sen nereyi kazanırsan aileyle birlikte oraya göçücez falan. bence işe yarar.
 
kardeşinizde kendimi gördümm :)))
benimki kadar iyi geçinen bi aile yoktur,hele babama...ölürüm resmen o kadar çok seviyorum ki
ama kendimi bildim bileli bu evden ayrılıp kendi başıma yaşamak istemişimdir.İster inanın ister inanmayın 6 yaşındayken izmirde üniversite okucam derdim.Ablamla evcilik oyunlarında hep 'şimdi uzağı kazanmışız da yeni evimizdeymişiz' içerikli oyunlar oynardık..neticede o da ben de uzağı kazandık ve -kendi adıma konuşayım- bi kere bile pişman olmadım.Ailemi hala seviyorum ,hatta kıymetlerini çok daha iyi anladım ama böyle çok daha mutluyum.

Liseden ailesinin yanında okuyan arkadaşlara bakıyorum da...cidden çok şey kaybetmişler,kendilerinin ünv'de okuduğunu sanıyolar ama gerçek ünv hayatının yakınından bile geçmiyorlar(sizleri tenzih ederim,bunlar benim gördüklerim). Misal uzaktaki bi arkadaşını çook görmek istese sehir dışındayken napar eder gider ama ailenin yanında bu biraz zor..ya da ayşede kalıcam dese bugün,tamam dersiniz ertesi gün yine yine yine ayşede kalsa muhakkak sorun çıkar,ama ayrı şehirde isterse ev arkadaşı olabilir,devamlı anneden babadan izin almak gibi bi durumu yok..sonra parasızlık bile çekse o anlar ileride keyifle anlatacağı anlar olur,kaldı ki parasızlık çekmeyen öğrenci yoktur.Misal ablam geçen hafta yanıma geldi,trenle bütün çevre illere gittik,önümüze geleni yedik içtik şimdi cebimde 20 lira para kaldı,ailemden para istemeyi kendime yediremediğim,ve onlar 'daha geçen yolladık' ın rahatlığında olduğu için bi hafta kadar o yirmi lirayla idare edicem,okula ekmek arası falan götürücem..ama bu durumdan delice bi keyif alıyorum :))

hem ayrı ilde yanında ailesi olmadan hayatta kalmayı öğrenecek,kendi hakkıını sonuna kadar savunmayı öğrenecek,kendi ayakları üstünde kalabilecek..en basitinden yemek yapmayı öğrenecek,beraber yaşamak zorunda kaldığı insanlara tahammül etmeyi,dünyanın kendi etrafında dönmediğini,misafir geldiğinde temiz havlu koymayı...herşeyi kendi deneyimlicek,özgüveni pekişicek :))
hatta ev arkadaşlarıyla güle oynaya ikinci el çamaşır makinası bakacak,pazarlık yapıp aldığı kimbilir kaçıncı el ütüye her baktığında gülümseyecek...
neden kardeşiniz bundan mahrum olsun ki??
Hem okumak için evden ayrılmazsa büyük ihtimal iş için de ayrılmaz..siz de aynı şehirdeyken başka eve çıkmasına haliyle izin vermeyeğinizden baba evinden hooop koca evine gitmiş olur,kendi başına yaşayacağı güzel günleri hiç tadamadan...

ayrıca devlet 260 lira katkı kredisi veriyo zaten her ay,bi yerden de burs buldu mu tadından yenmez:)) Devlet yurdu çıkarsa ya da 3 kız bi evde yaşarsa size çok yük olmuyacaktır zaten.Durumunuz cidden kötüyse part time bi işte çalışabilir.Ben mesela palyaçoluk yapıyorum arada,tanıdığım pek çok arkadaşım seçim sandık başlarında günlük 70-120 arası durdular,kafede şarkı söyleyip aile babasından daha iyi kazanan arkadaşım da var...


konuyu toparlarsak siz kardeşinize inanıyorsanız,verdiğiniz aile terbiyesine de güveniyorsanız hiiiç bişi olmaz Allahın izniyle.Başına bişey gelecek olsa sizin yanınızda da gelir,sabah programlarında ailesinin yanında yaşadığı halde başını belaya sokan milyonlarca genç var ...
 
bu söylediğim içinizi rahatlatmıyacak,biliyorum ama ilk açtığınız konuyu düşünüp başka şehre gitmek istiyo olamaz mı??
 
bu söylediğim içinizi rahatlatmıyacak,biliyorum ama ilk açtığınız konuyu düşünüp başka şehre gitmek istiyo olamaz mı??

yazdıklarınızı okudum, kendinize göre haklısınız tabii ki. ama sizin anlattığınız aileden uzakta olmanın güzel ve iyi yanları. ben zaten bunların farkındayım ve kardeşimin bunları yaşamasından mutlu olurum tabii ki.. ama insanın aklına önce kötü şeyler geliyor ister istemez. ve onun aşırı derecede hevesli olması da bunda etkili. ben üniversiteyi ailemle okudum ama hiçbir şeyden de geri kalmadım, gezdim tozdum çalıştım arkadaşlarımda kaldım.. şimdi kendimi "baba evinden koca evine gidecek" olarak da görmüyorum kesinlikle, nitekim seneye evden ayrılma ihtimalim de var hatta memurluk gerekçesiyle.. ama ben 23 yaşında ayrılmış olacağım, kardeşim daha küçük. dediğiniz gibi üniversiteden sonra zaten olgunlaşmış bir insan olacaktır, o zaman belki bu kadar endişe etmeye gerek kalmaz bilmiyorum.

ilk açtığım konu ile bu konunun hiçbir ilgisi yok, aksine istanbulda kalıyorken bile başka bir yere gidebiliyorsam bu onun için pozitif bir örnek olacaktır burada kalması için. ailenin engel olmadığını anlamasına yardımcı bir şey bu bence. ki ben annemin bilgisi dahilinde gittim, onun şehir dışında kimseye haber vermeden gitmelerinden bin kat daha iyidir...
 

tavsiyelerin için teşekkür ederim. babam bu konularda hiç önyargılı ya da katı değildir, o nedenle babama öyle dedirtsek bile inandırıcı gelmeyecektir ona diye düşünüyorum. ki bizim onunla gitme ihtimalimizin zerre kadar olmadığını kardeşim de çok iyi biliyor. tercih zamanı tekrar karşıma alıp konuşucam bakalım, belki fikrini değiştirir. kendi rızasıyla değiştirmesini istiyorum zorlama olsun istemiyorum.
 

ben ailemin yanında okumamanın çok sıkıntısını çekiyorum,gerek maddi gerek manevi olarak...ailemin yanında olsam kaldığım yer ve benle kalan kişiler belli olurdu,ama yurtta ve evde bunu sen seçemiyorsun,çok iyi diye birlikte eve çıktığın insan senden giysilerini çalabiliyor, gecenin 3 ünde eve sarhoş gelebiliyor,bütün apartmandan utanmana neden olabiliyor.yurda çıktığında 3 hafta boyunca duş almayan bir kişiyle aynı odada kalabiliyorsun,duşa kaka yapan insanlarla aynı koridorda olabiliyorsun. bunların hiçbiri abartma değil gerçekten başa gelmiş şeyler...
ev arkadaşının içki içtiğini ailesinden saklamak için bütün hatalarını sen üstüne alabiliyorsun,sen yokken kilitlediğin odanın kapısı kırılmış olabiliyor,sen hala insanlığını korurken apartmanın altına gelmiş serseriler ev arkadaşının adını bağıra bağıra küfrede küfrede çağırıyo olabiliyor...sen onlarla aynı hayat tarzında olmadığın için(yemeğimi bile ayrı yapıyordum karşılaşmamak için) moron diye nitelendirilmeye başlıyosun.ki benim bahsettiğim yer öyle büyük bir il değil,iyi puan alıp iyi bir bölüme gittiğim küçük bir il.
gerçekten Allah beni tercih yaptığım zamana döndürecek olsa annemin dizinin dibinden ayrılmazdım.varsa yoksa ailesi kardeşleri var insanın. arkadaş diye birşeye üç samimi arkadaşım haricinde rastlamadım.ellerim kırılsaydı ayrılmasaydım ailemden diyorum inanki.
kardeşine şu an ne dersen de kar etmez,çünkü bana da etmedi. etseydi keşke,bu kadar çirkef insanlarla aynı yerlerde kalıp o pisliklerine katlanmazdım.
keşke annem bana kızacağına uyaracağına tercihlerimi kendisi yaptırsaydı,her üniversiteye gitme zamanı geldiğinde ağlamasaydım ne güzel sıcacık temiz düzenli rahat evime gelseydim her akşam.
 
bende aynı kardeşin gibi düşünüyodum.yaşla alakası olduğunu düşünmüyorum.ben kazandığımda 18 yaşındaydım.tek çocuğum ve tek torunum annemden cok az ayrı kaldım ve deli gibi il dışını istiyodum.3 kere tercih listemi değiştirdiler.anneannemler özele git il dısına gitme dedi öyle hazırladım listeyi son anda annem hepsini sildirdi istanbul il dışı yazdırdı.sonucun acıklandığı gün sevincten havalara uctum ama annem anneannem herkes ağladı kimse sevinmedi il dışı olduğu için.hayatımda hiç gitmediğim bi yer.ama 10 senelik en yakın arkadaşım ve dershane arkadaşımla aynı yeri kazandık.ilk senemde özel yurtta kaldım yurdun sorunları yüzünden 2.sene eve çıktık.yine ailem istemedi bi şekilde ikna ettik.çay demlemesini yemek yapmasını temizliği hiç bilmezdim şimdi herşeyi yapabiliyorum.benim ailemde dünya tatlısıdır evden uzaklaşmam için hiçbir neden yok ama illa ben dışarı gidicem diye tutturdum.istanbulda akşam 6da evde olmam gerekirken,6yı çeyrek geçse kıyamet kopartan ailemi il dışındayken gece 12de haberiniz olsun ben eve dönüyorum diyebiliyorum.artık korkmuyolar çünkü gelip gördüler heryeri.tamamıyla öğrenci dolu, halkı sıcak, sapığına laf atanına bi kere rastlamadım yaa hatta espri konusu oldu aramızda orda laf atan olursa kesin plakası 34tür diyoruz.
tek kötü yani fazla masraf olması.zaten üni.de kitaplar yeterince pahalı oluyor, bide ayrıyetten hocalar fotokopi bırakıyo, yurtta kalmak ayrı pahalı ev daha bi pahalı.bizim kaldığımız bölgede öğrenci görünce fiyatı 2.katına çıkartıyolar tabi öyleleride var.ama şimdi devlet yurdu var bunun, devlet yurdunda bi odada 8 kişi kalıyor ama şimdi duyduğum kadarıyla 2 3 kişilik odalı olanlarını yapıyolarmış yavas yavas onlarda uygun fiyatmış.e bursu var kredisi var.özel yerlerden de burs ayarlayabilirsiniz.ben çevremde para sıkıntısı çekmeyen öğrenci hiç görmedim :) ben çok fazla tutumsuzum ama paramı elimde tutmasını o kadar iyi öğrendimki ders ala ala.özgürmüyüm hee çok özgürüm istediğim yere giderim ordayken ama istemiyorum bi yere çıkmak istemiyorum arkadaşlarım barlara gidiyo ben gitmek istemiyorum.çevremde değişik tipte arkadaşlarım dolu uymak istedikten sonra uyarım onlara kişi kendini bildikten sonra hiçbişey olmaz bence.öyle yok arkadaşları çekmiş yok arkadaşlarına uymuş filan inanmıyorum ben böyle şeylere.gelmişsin kaç yaşına üni ye gidiyosun neyi isteyip neyi istemediğine karar vercek yaştasın kimse sana zorla bişey yaptıramaz.o yüzden bence gitmek istiyosa bırakın gitsin kardeşinizi, karakterini tanıyosunuz biliyosunuz, arkadaşlarından da nasıl kişilerle arkadaşlık yptığını biliyosunuzdur.tek sorun maddiyatsa o da dediğim gibi çok imkan var.en kötü ihtimalle kredi alır onuda okul bittikten sonra çalışmaya başladıktan sonra taksit seçenekleri varmış öyle yapar.hee bide yakın yerleri yazalım demişsiniz hiç farketmez ben çok yakın yeri kazandım ama yine masrafı çok.bide bi tavsiyede bulunmak istiyorum il dışında karar kılarsanız illere karar verirken özel yurtta kalacaksa netten onların fiyatlarına bakın önce bizim ağzımız baya bi yandı.çok uzun oldu kusura bakmayın
 

gerçekten çok zor şeylere katlanmak durumunda kalmışsınız, okurken üzüldüm. aslında bu biraz da şans meselesi, aynı odada kaldığınız aynı ortamı paylaştığınız insanlar tamamen şansınıza kalmış bir şey. yani garantisi yok, bu durum beni çok tedirgin ediyor. tabii ki aileden daha yakın olamaz kimse, can dostun bile olsa... bu anlattıklarınızı da anlatıcam kız kardeşime, "bi arkadaşım şunları şunları yaşamış" şeklinde. gerçekle yüzleşmek ve ona göre karar vermek lazım. her şey toz pembe olmuyor ne yazık ki... kardeşim ne kadar iyi niyetli olsa da, karşısına çıkan insanların aynı havayı soluyacağı insanların ne karakterde olduğunu bilmiyoruz.
 

yazıklarınız için teşekkür ederim hepsini bir solukta sıkılmadan okudum. evet haklısınız insan kendini bildikten sonra kötü şeylerden etkilenmeyebilir. ne güzel sizin gittiğiniz yer de güvenli bir ortammış insanları açısından. kardeşimin arkadaşlarının hepsini tanırım, iyi arkadaşlar seçer kendisine. sapkınlıklardan, aşırılıklardan hoşlanan biri olmadı zaten asla. ama hep böyle kalacak diye bir şey de yok, ben bile üniversite hayatından önce çok farklıydım. ortamım değişmediği halde birçok özelliğim, düşüncem değişmiştir.
evet o masraf zaten bizi kötü sarsacak. kredi ve burslara başvurucaz artık, özel yurt hiç düşünmedik açıkçası. il dışına gitme durumu olursa, devlet yurdu ayarlayabiliriz umarım. yoksa hepten batarız heralde
 

kardeşin karşımda olsa anlatırdım,ne zaman biri tercih yapacak olsa bana danışsa anlatıyorum bunları,çünkü çok zor.özgürlük,kendi bütçeni ayarlama,ayakların üstünde durmak falan hepsi hikaye...öyle dezavantajları var ki, artık normal insan kalmamış gibi geliyor dünyada inan:) çünkü o kadar acaip insanla karşılaştım ki. benim param bütün arkadaşlarımdan fazla gelirdi,ailem sağolsun hiç eksik etmez...ama o kadar çok borç takıp giden oldu,benim aldığım malzemelerle yemek yapıp ben konuşmuyorum diye bana vermediler yemekten:) evsahibimiz biz evden çıkarken beni aradı hatta,o diğer kızlara yatıp kalkıp beddua ediyorum sen yanına başka arkadaşlar bul kal diye:)apartmandan komşu yukarı çıkıp evin kapısına dayandı kokudan duramıyoruz çöplerinizi çatıkatına bırakıyormuşsunuz diye.allahın dağından gelip az bi sosyalleşince herkese ezik diyen tiplerdi. başta tanıdım sanıyosun,ama tanıyamıyosun işte.çok sevdiğim bi laf var,hayvanın alacası dışında,insanın alacası içinde...
allah bilir neler çektiğimi valla.aileme anlatamadım çünkü anlattığım anda biliyorum ortalık karışacaktı,özel yurda çıktım aynı... katta kavga çıkar,kahvaltı saati geçti diye yemek vermezler,akşam yemeği bulamaç gibi olur,sıcak su akmaz,oda arkadaşlarımdan bahsetmek bile istemiyorum,tanıştıktan bir saat sonra cinsellikten bahseden oda arkadaşları, odaya tuvaletin ortak terliğiyle girenler, ay valla da billa da yaza yaza bitiremem...geçimli biriyim hatta fazla geçimliyim ama geçinemedim işte.olmadı.
lütfen tercih yapacak olanlar da okuyosa eğer ailenizin yanından ayrılmayın,ailenin yanındaysanız varsın özgürlüğünüz biraz kısıtlnsın emin olun,annesinin babasının yetiştirip bakamadığı öylesine çayıra saldığı kişilerle karşılaşmaktan çok daha iyidir.
 

hayretle okuyorum resmen. gerçekten böyle insanlar var demek ki, ben kötü şeyleri düşünürken bu kadarını bile hayal etmemiştim :) gerçekten sağlam bir psikolojiniz varmış, bu kadar geçimli biri olmak da büyük başarı. kardeşim ki hiç geçimli biri değildir, genelde onun dediği olsun, ona uyulsun ister, şimdi bu yazdıklarınızı okusa ağzı açık kalırdı eminim ki. verdiğiniz bilgiler için çok teşekkür ederim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…