Kızım Kardeş İstemiyor :(

Benimde kızım tüp bebek yöntemi ile oldu ve bir dönem ikinci çocuğu hiç yapmayı düşünmedim.Sanki kızımın hayatından geleceğinden çalıcağım gibi geldi.Kızım biraz büyüyünce kararımız değişti.Yaşımız geçmeden bir tane daha olsun dedik.Çok şükür ikinci de tuttu.Dediğiniz gibi benim kızımda huy değiştirdi. 3 yaşında,ben kardeş kesinlikle istemiyorum dedi, başka birşey demedi.Geçen gün kendi kendine konuşurken dinledim.diyor ki "öf canım çok sıkıldı,kardeşim olsaydı oynardık"O günden beri istemiyorum demiyor.bana felaket bağlandı,oda da gözünün önünden 2 dk kaybolsam panik oluyor.Ama onu da aşacağız inş
 
Kızıniza mi soruyorsunuz?Daha o kadar kycuk ki?ne olduğunu bile bilmiyor .benim de tek kızım var.Ve ben çok ugrastim ikinci için olmadı.Kızım şimdi 13 yaşında ve sürekli neden kardeşim yok diye söyleniyor.Yalnız bir çocuk ve cok üzücü.geçen tavşan aldık.Madem kardeşim yok tavşan alın dedi.
Işın açığı ilerde ne olacağını bilemezsiniz.ertelendi istemezseniz bu seferde isteyince olmaz.her ne kadar dondurulmuş olsa Allahın takdiri her şey.
 
Bu kadar küçük bir yaşta neden bu kadar çok tepkili bence bu araştırılmalı
Çocuğunuzu dinlemenize ve fikrine değer vermenize çok mutlu oldum. Bir tanıdığım aile var. 4 çocukları vardı. Son iki çocuk arasında çok bir yaş farkı yok. Ne yazık ki ikisini de yarı anneleri yarı ablaları büyüttü. Kardeşleri yüzünden çok birşey yapmaya fırsat bulamadığı için onlara karşı ablanın bir öfkesi var. Ve bu çok haklı bir öfke. Ebeveyn kendisi birinci dereceden doğan çocukla ilgilenecek ve hepsi arasında dengeyi gözetip sevgiden ve ilgiden mahrum etmeyecekse çocuk doğurmalıdır. Aksi halde birbirine içten içe öfkeli kardeşler büyüyor. Siz bir uzmana danışın.


Beni anladığınız için çok teşekkür ederim size.
 
Kızıniza mi soruyorsunuz?Daha o kadar kycuk ki?ne olduğunu bile bilmiyor .benim de tek kızım var.Ve ben çok ugrastim ikinci için olmadı.Kızım şimdi 13 yaşında ve sürekli neden kardeşim yok diye söyleniyor.Yalnız bir çocuk ve cok üzücü.geçen tavşan aldık.Madem kardeşim yok tavşan alın dedi.
Işın açığı ilerde ne olacağını bilemezsiniz.ertelendi istemezseniz bu seferde isteyince olmaz.her ne kadar dondurulmuş olsa Allahın takdiri her şey.


Kızıma danışmadım kesinlikle. Mutlaka ikinci bebek için uğraşacağım tabii ki. Kızımın yanında kardeş konusu açıldığında verdiği tepkileri gözlemliyoruz, bu derece tepki vermesini normal karşılamıyoruz, aynı durumu yaşayan varsa nasıl atlattılar bunu öğrenmek istedim.
 
Bu kadar küçük bir yaşta neden bu kadar çok tepkili bence bu araştırılmalı


İnanın bilemiyorum, kuzeniyle çok güzel oyunlar oynar, yakın arkadaşlarımın çocuklarıyla aynı ortamda bulunduğumuzda sorun yaşamıyoruz. Biz bu kardeş meselesine karşı tavrını gördüğümüzde belki çok açtık konuyu yaında, bu konuda hatalı olabiliriz. Geçtiğimiz günlerde bu konuyu açtı annem, kızım ağlamaya başladı ben daha emzik emiyorum, kardeşim olamaz diye :) Güler misin ağlar mısın :)
 
İnanın bilemiyorum, kuzeniyle çok güzel oyunlar oynar, yakın arkadaşlarımın çocuklarıyla aynı ortamda bulunduğumuzda sorun yaşamıyoruz. Biz bu kardeş meselesine karşı tavrını gördüğümüzde belki çok açtık konuyu yaında, bu konuda hatalı olabiliriz. Geçtiğimiz günlerde bu konuyu açtı annem, kızım ağlamaya başladı ben daha emzik emiyorum, kardeşim olamaz diye :) Güler misin ağlar mısın :)

Ben ilk torun olduğum için çocukluğumda aşırı ilgi görmüş biri olarak ilk kuzenim doğduğunda gösterdiğim kıskançlık belirtileri annemleri tedirgin ettiği için kardeşim olması konusuna beni alıştırmak için çok net hatırlıyorum annem bana kendi uydurduğu masalları anlatırdı işte benim ikiz kardeşlerim ya da işte kız kardeşim varmış da ben onlara çok güzel örnek ablaymışım falan filan
işe yaradı mı hayır
kardeşlerimi belirli bir yaşa kadar istemedim kabul etmedim sevmedim
ve annemin anlattığı gibi çok ilginçtir ki gerçekten de ikiz kardeşlerim oldu
şuan onlar 19 ben 24 yaşındayız ve benim için onlar annemden bile önce gelir çok seviyorum
ama eğer benim isteğimi dikkate alıp çocuk sahibi olmasalardı da bir eksiklik hissedeceğimi sanmıyorum
 
Merhaba Bayanlar,

Bir konu ile ilgili fikirlerinizi almak istedim. Kızım tüp bebek tedavisi ile oldu ve kalan embriyolarımızı dondurttuk. Kızım şu anda 24 aylık ve bu yaz embriyo transferi yaptırmaya karar vermiştik. Benim kızım çok erken konuştu ve isteklerini çok düzgün bir şekilde ifade edebilen bir çocuk, dolayısı ile bu konudaki tepkisi de eşime ve bana çok gerçekmiş gibi geliyor. Kardeş konusu açıldığında ciddi bir şekilde istemediğini belirtiyor, tepki veriyor, konu devam ederse ağlamaya başlıyor. Kucağıma arkadaşlarımın bebeklerini aldığımda bu bebek kardeşim olmayacak değil mi, sen bana kardeş almayacaksın değil mi diye sorular soruyor akabinde. Bebek görmeye gitsek eve döndüğümüzde aile büyüklerine hemen diyor ki annem bana kardeş almayacak, ben bebekleri hiç sevmem... Eşimle konuştuk, transfer olayını 1 sene daha erteleyeceğiz, 3 yaşını doldurduğunda kreşe vereceğiz, kreşe başladıktan sonra transfer yaptırırız, hamilelik sürecini kreşte geçirsin, kreşe başlamadan verirsek, eve gelen bebeğin akabinde kreşe göndermek daha da zora sokacak sanırım psikolojisini. Yaşım 35, bu yaz 36 yaşına gireceğim, en fazla 1 sene erteleyebilirim hamilelik işini sanırım. Buna benzer bir olay yaşayan var mı aranızda, ya da bu konuda fikirleriniz nedir ? Nasıl aşabiliriz bu sorunu kızımla ?

Şimdiden teşekkürler.
2 yaşındaki cocıugun lafına bakılmaz. ben bakmam. okula gitmeyecegim dese göndermeyecek misiniz ? dogursan ay anne kardeşim var bir tanae daha yapsana diyebilir. o zaman ne yapacaksınız...
ve evin tek ilgi odagı o kıskanclık olacaktır ve şimdi bile sizi diger bebeklerden kısknıyor. kaldı ki bu coook normal. sadece baş etme yolu yontemi geliştirmek, belki pedogog ile görüşüp cocgunuza nasıl yaklaşmanız gerektigini ögrenirsiniz...
 
2 yasında çocuğun fikrine bakılmaz denmiş ben ve dikkate alınmalı çünkü bazıları cidden bilinçli oluyor. Bence sizde bir çocuk daha olsun diyorsanız pedagojik görüşün kızınız da süreci düzgün geçirir. Benim kızımda sizin ki gibi bu arada ama ben zaten istemediğimden sorun yok
 
Benim oğlumda öyleydi. . Hiç istemedi. Ağladı kıyameti kopardı. 5 yaşına gelince anne bende kardeş istiyorum dedi. Aralarında 7 yaş var. Ama bence muhakkak bişeylerden etkilendi. . Sizin yaşınız var. Bence ertelemeyin kızınız içim destek alın..
 
Cocuktan izin almak ne kadar mantikliysa, onun dedigine gore hareket etmek de o kadar mantikli.

Arasi 1-2 yas olan cok sahit oldugum cocuk var ama izin istenileni ilk kez goruyorum.

Bence karari aile verir. Bu, bugun peynir yiyecek misin gibi bir soru degil ki kiziniz karar verme yetisine sahip olsun...

Anne babanin sozunu dinlemeyi ogretmemiz lazim cocuklara. Hayatta her sey onlarin keyfine gore olmayacak. Altin tepside sunulmayacak basimiza gelecek olan olaylar. Kizacaksiniz muhtemelen ama benim fikrim de bu sekilde.
 
Biz hiç sormadık. Zaten planlı bir gebelik de değildi. Iki yaşını biraz geçmişti hamile kaldığımda. Hiç sorun çıkarmadı. Zaten ne demek pek de bilmiyorlar . Eve geldiğimizde bir kaç gece sorun çıkardı sadece. Benim uyutmama alışık olduğu için. Şimdi bir kardeşim daha olsun diyor
 
Cocuktan izin almak ne kadar mantikliysa, onun dedigine gore hareket etmek de o kadar mantikli.

Arasi 1-2 yas olan cok sahit oldugum cocuk var ama izin istenileni ilk kez goruyorum.

Bence karari aile verir. Bu, bugun peynir yiyecek misin gibi bir soru degil ki kiziniz karar verme yetisine sahip olsun...

Anne babanin sozunu dinlemeyi ogretmemiz lazim cocuklara. Hayatta her sey onlarin keyfine gore olmayacak. Altin tepside sunulmayacak basimiza gelecek olan olaylar. Kizacaksiniz muhtemelen ama benim fikrim de bu sekilde.

Kızılacak bişey yok, ben fikir sordum, siz de fikrinizi beyan ettiniz teşekkür ederim, biz kızımızdan bu konuda izin istemedik, karşımıza alıp bir kardeş yapacağız sana ne dersin demedik, sadece yanında konuşarak bu fikre alıştrmaya çalıştık. Verdiği tepkiler de bizi ürküttü. Bu sorunu çok yaşayan var mı diye burada paylaşmak ve fikir alışverişinde bulunmak istedim.
 
Kızılacak bişey yok, ben fikir sordum, siz de fikrinizi beyan ettiniz teşekkür ederim, biz kızımızdan bu konuda izin istemedik, karşımıza alıp bir kardeş yapacağız sana ne dersin demedik, sadece yanında konuşarak bu fikre alıştrmaya çalıştık. Verdiği tepkiler de bizi ürküttü. Bu sorunu çok yaşayan var mı diye burada paylaşmak ve fikir alışverişinde bulunmak istedim.
kusura bakmayin. İlk mesajdan sanki o sekilde anlasiliyor. Alisir bence. Cocuklar degisikliklere cabuk alisiyor.
Bebegin bakimina ufak capta onu da dahil edersiniz. Bu konuda pedagogdan ve kitaplardan yardim alirsiniz. Muhakkak.vardir kardesler uzerine kitaplar.
 
Daha çok küçükmüş o da ama ya :)
Kuzum benim
Aileye yeni bir fert katılacak tabiki onunda buna hazır olması lazım diye düşünüyorum.Alttan alttan başlamışsınız işlemeye devam bence.
Benim kızım da O yaşlarda soran herkesi tersliyordu.Eşim kardeş diyip dururken
'Kardeş istemiyorum'diye avazı çıktığı kadar bağırırdı çocuk.
Başkalarının Bebeklerini uzun bir süre sevmedi.Hepsine bir kusur buldu.
Bebek kaka yaparsa poposunu kim temizleyecek dedi, annem benim onun poposunu temizleyemez dedi nerde yatacak o dedi :) saydı durdu.
Şimdi 4 yaşında istiyormuş
Eski karyolasında yatıracakmışız oyuncaklarıyla da oynayacaklarmış :)
Aynı yaştayız sizinle bu arada
Bizde bu sene yapıcaz kısmetse
Herkes hazırken yapalım artık dedik :)
 
O daha çok küçük, ermez aklı. Siz yıkayın beynini.

Oğlum 4 yaşındayken hamile kaldım, hep o süreçte aynı şeyi söyledim. Doğduktan sonra da her isyanında aynı şeyi söyledim. "Kardeş istiyorum diye sen yalvardın ya?"

Garibim hatırlamıyor bile, hala da hep kendi istedi zanneder :KK70:
 
Siz hamile kaldığınızda o kreşe giderse kardeşi olduğu için artık onu istemediğinizi o yüzden gönderdiğinizi düşünecektir. Sonra ben okula gittiğim için kardeşim oldu diye okuldan nefret edecektir. Bunun kesin karar olduğunu ona sormadığınızı sadece haber verdiğinizi bildirin bence. Benim de yeğenim kardeş hiç istemiyordu sonra kardeşi doğdu hangimizin kucağında görse hemen kardeşimi ben sevcem ver deyip bizden aldı çocuğu (burda bizim onu sevmemizi kıskanıyor) kucağına aldığı sıralarda bir kaç kere bilerek düşürdü. :KK43: Sonuç olarak ablam her işi büyük olana yönelik yaptı. Biz küçüğe hediye almadık onun doğum gününde bile zaten anlamıyor diye büyüğe aldık. Kendisinin daha çok sevildigine ikna olduktan sonra kardesini kıskanmaktan vazgeçti.


Merhaba Bayanlar,

Bir konu ile ilgili fikirlerinizi almak istedim. Kızım tüp bebek tedavisi ile oldu ve kalan embriyolarımızı dondurttuk. Kızım şu anda 24 aylık ve bu yaz embriyo transferi yaptırmaya karar vermiştik. Benim kızım çok erken konuştu ve isteklerini çok düzgün bir şekilde ifade edebilen bir çocuk, dolayısı ile bu konudaki tepkisi de eşime ve bana çok gerçekmiş gibi geliyor. Kardeş konusu açıldığında ciddi bir şekilde istemediğini belirtiyor, tepki veriyor, konu devam ederse ağlamaya başlıyor. Kucağıma arkadaşlarımın bebeklerini aldığımda bu bebek kardeşim olmayacak değil mi, sen bana kardeş almayacaksın değil mi diye sorular soruyor akabinde. Bebek görmeye gitsek eve döndüğümüzde aile büyüklerine hemen diyor ki annem bana kardeş almayacak, ben bebekleri hiç sevmem... Eşimle konuştuk, transfer olayını 1 sene daha erteleyeceğiz, 3 yaşını doldurduğunda kreşe vereceğiz, kreşe başladıktan sonra transfer yaptırırız, hamilelik sürecini kreşte geçirsin, kreşe başlamadan verirsek, eve gelen bebeğin akabinde kreşe göndermek daha da zora sokacak sanırım psikolojisini. Yaşım 35, bu yaz 36 yaşına gireceğim, en fazla 1 sene erteleyebilirim hamilelik işini sanırım. Buna benzer bir olay yaşayan var mı aranızda, ya da bu konuda fikirleriniz nedir ? Nasıl aşabiliriz bu sorunu kızımla ?

Şimdiden teşekkürler.
 
Back
X