Kizim

Ay aynı benim kızım 4e girmek üzere. Birini kırmaktan üzmekten çok korkar. Şimdi okula başladı. Dün bi arkadaşının parmağını oyuncak yatağa sıkıştırmış. Yatana kadar içini çeke çeke ağladı tüm gün arkadaşı sustu bizimki susmadı yani. Ve gece katiyen okula gitmek istemedi. Sabah öğretmeni ikna etti artık. Aşırı hassas ne olacak böyle bilmiyorum kendimi de çok sorguladım nerde hata yaptım diye ama bulamadım açıkçası.
Iste ben de su an o asamadayim. mesela hayir dedim mi hayirdir benim icin asla donmem acaba o konuda cok sert miyim.o nedenle mi boyle oldu diyorum. acaba ben mi cok verici olmasini istedim vs vs vs
Şuan memleketteyim ve aynı sorunla ben de burada yüzleştim. Olması gereken ve gerçekten olan arasında dağlar kadar fark varmış. Bizim gibi çocuğu nazik, saygılı yetiştirmeye çalışan aileler, gerçekte var olan toplum yapısıyla yüzleşince böyle arafta kalıyor. Daha az önce parkta kızımdan oyuncağını alamayan çocuk, saçını çekip kaçtı. Annesi ortalıkta bile yok. Kedi yavrusu gibi doğurup doğurup sokağa salıyorlar. Şimdi ben kızıma ne demeliyim bilmiyorum. "Sana vurana sen de vur" mu diyeceğim. Yoksa "ye dayağı otur aşağı" mı ?

Konuyu takipteyim.
dune istinaden cevap veriyorum. calisan tum anneleri kucaklayarak ve konu disi tutarak konusuyorum. yanlis anlasilma olmasin. dun gelenlerin anne calisiyor cocuga babane bakiyor. yemekler hep babanede yeniliyor babane yemek yapiyor tum oz bakim babanede. yogurdunda corbasina kadar. anne aksam isten geliyor babanede yemek yiyor cocugu alip eve geciyor. karakterinde bir katkisi olmuyor babane yasli ne kadar ne yapabilir. asla suclamak degil ama simdi hatali olan ben miyim?
 
evet bende sizin gibi otoriter bir anneyim 1 yaşındada hayır dediğime hala hayır derim , biraz baskın karekterim yapı olrak ta baba üstünde öyle bir izlenım var :KK53: sen tamam dersen babam yok demez anne der meselaa ,

izin istiyecek mesela ben babandan izin al derim , sen tamam dersneo zaten tamam der anne der ,

sizde babada kızınız gibimi , sakin bir yapısımı var
yok baba daha baskin bizde otoriter degilim aslinda sadece hayirdan veya evetten donmem kararliyimdir yani.
 
Iste ben de su an o asamadayim. mesela hayir dedim mi hayirdir benim icin asla donmem acaba o konuda cok sert miyim.o nedenle mi boyle oldu diyorum. acaba ben mi cok verici olmasini istedim vs vs vs

dune istinaden cevap veriyorum. calisan tum anneleri kucaklayarak ve konu disi tutarak konusuyorum. yanlis anlasilma olmasin. dun gelenlerin anne calisiyor cocuga babane bakiyor. yemekler hep babanede yeniliyor babane yemek yapiyor tum oz bakim babanede. yogurdunda corbasina kadar. anne aksam isten geliyor babanede yemek yiyor cocugu alip eve geciyor. karakterinde bir katkisi olmuyor babane yasli ne kadar ne yapabilir. asla suclamak degil ama simdi hatali olan ben miyim?
Anneyle büyüyüp saygı göstermek, nazik olmak, paylaşmak gibi davranışları öğrenemeyen çocuklar da çok fazla. Çok can sıkıcı bi durum gerçekten ben onlar gibi çocuk yetiştirmek istemiyorum fakat onlar gibi olmadığı için çocuğum eziliyor. Bu dengeyi nasıl kuracağız bilmiyorum.
 
Ne yaparsanız yapın, fıtratı öyleyse bir yere kadar değiştirebilirsiniz.
Hircinsa da, çok naifse de tamamen sizden kaynaklı olmuyor.
Değiştirebileceğimiz şeyler oluyor o kadar..
Yol gösteriyoruz, doğruyu öğretmeye çalışıyoruz..

Ama ben bunları yaparken her zaman gerçek hayata uygun bir çocuk yetiştirme taraftarıyım..

Ne ezsin, ne ezilsin.
Ne uzsun, ne üzülsün..
Asla şiddet yanlısı olmasın, ama hayat sevgi pitircigi da değil, naif de olup kırılmasın isterim..

Biz dengeyi kurmaya çalışırken, onlar kendi kişiliklerini buluyorlar zaten..
 
Aynısının 7 yaşı bende var.bu neki daha çok üzecekler, üzülecek kırılacak.yetiştirmeden kaynaklanıyor sanırım.biraz da kendi fıtratları bu hale geliyorlar işte.ben çare bulamadım.ezile büzüle öğrenecekler hayatı ne yapalım.
 
ince hassas kuzu.. yerim onu
deneye yanıla da öğrenecek okulda tabi
ama onun öncesinde siz de yavaş yavaş öğretmeye çalışın
istiyorsa karşısındakine vermesini önce kendi mutluluğunun önemli olduğunu
 
Büyüdükçe azalıyor

Yani o oyuncağını verse de fedakarlık yapsa da onunla oynamayınca anlıyor

Bende de bunun daha büyük ve erkek versiyonu var

Biraz karakter biraz ortam biraz da kabul edilme ihtiyacı bu hale getiriyor

Örneğin oğlum anaokulunda iken fazlaca hareketli çocuklar vardı her yerde olduğu gibi o ise naif itme vurma ve en önemlisi rekabet bilmiyordu

Sonra öğretmene yardımcı oldu işte şu eksik deyince koştu getirdi arkadaşına yardımcı oldu ve takdir topladı aferin aldı bu da onu bu yönde olursa kabul göreceğine inandırdı

İlkokulda arkadaşı öğretmene hayır diyebileceği birşey söylerken de bunu kullandı ben diyemem dedi bizim cengaver atladı ya da arkadaşı istedi diye yasak kata çıktı ama o kantine gidelim deyince kimse onunla gelmedi vs

İlerledikçe ders başarısının saygınlıkta önemli olduğunu fark etti şimdi ders ve spora sarıldı zira hırçın yahut fiziksel şeylerle üstün olması mümkün değil

Bu arada bunun hiç mi yararı yok öğretmenlerle konuşulacağı zaman o konuşur hatta yabancı öğretmene İngilizce bir şey söyleneceğinde hep o söyleyerek dilini geliştirdi vs

Ama arkadaş ilişkilerinde hep tartar yani bunu yaparsam ne olur diye düşünür karşı tarafın hoşuna gitmeyecekse kendi istediğinden vazgeçer halen verici
Son cümleniz bütün umutlarımı suya düşürdü.
 
Back
X