• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kızımın agresifliği yardım lütfen

Bu tarz konulara hep aşağı yukarı aynı şeyleri yazıyorum aslında...
Kızınızı mutlaka bir spora yazdırın.Takım sporu mesela voleybol olabilir.Ferdi olarak yüzme olabilir.Spor yapan çocuk (genç de tabii),fazla enerjisini atar.Spor,olumlu davranışları geliştirir.
Kızınızla zaman geçirin.Örneğin sohbet zamanları...Anlattıklarını yargılamadan,sürekli ders vermekten kaçınarak dinleyin,şakalaşın,ortak olun.
Dışarıda birlikte birşeyler yapın.Sinemaya gitmek,hatta alışveriş merkezine gitmek bile olabilir.Ama program tamamen ona yönelik olsun.Onun istediği film,onun ilgilendiği mağazalar vs...
Evde düzen ve temizlik konularında baskıcı olmayın.Odasını toplamak istemiyorsa,zorlamayın veya birlikte toplayalım,hadi bugün dolabını dizelim,fazlalıkları ayıralım gibi...

Ben olsam kızımı tek başına dışarıya bırakmam.11 yaşında bir kız,tanımadığı kişinin evine gitmemesi gerektiğini veya internet cafeye gitmemesi gerektiğini bilmeli.En azından haber vermesi gerektiğini bilmeli.
Kızınızın arkadaşlarını tanımaya çalışın.Arkadaşlarının anneleriyle irtibat halinde olun.Ben oğlumu eve göndereceğim zaman,evde kim var,annesi evde mi mutlaka bilmek isterdim.Annesini tanımıyorsam göndermezdim.Arkadaşlarını çağıracağım zaman da "ben evdeyim merak etmeyin" derdim tabii.
 
Son düzenleme:
:)) hepimiz geçtik o yollardan,
ben mesela durup durup ben mi istedim doğurmayı,doğurmasaydınız o zaman diye çemkirirdim,çok da mutlu bir çocuktum oysaki :) :))
belli ki ergenliğin kıyısından girmeye başladı,biraz hırçın olmasına alışsanız iyi olur.Bence bu dönemde bol bol kitap okumalı çünkü karakteri şekilleniyor,ben bazen okuduğum kitaptaki kızın cümlelerini kendi cümlelerim gibi söylerdim mesela,bildiğin idol oluyor gerçekdışı karakterler..Ben böyle bir gözlem yaptım en azından,katılmayanlar olabilir tabi:)
Onun yaşına uygun,içinde biraz aşk,biraz arkadaşlık olan birsürü kitap mevcut,elele D&R a gençlik reyonuna gitseniz bile karşınıza bin tane şey çıkar...
bir de eğer yaşı 11se adet dönemi hakkında onunla konuşmanızın yaşı gelmiş demektir,çok utanır konuya bir türlü giremezseniz gözünün önüne okuyabileceği bilgilendirici kaynaklar koyabilirsiniz,merak eder bakar zaten :)

işiniz zor,şimdiden kolay gelsin...

Şu ben mi istedim doğmayı, yapmasaydınız o zaman muhabbetini bende babama çok yapardım, hangi kitaptan öğrenmişiz ki acaba onu? :9: Buarada kızı çok şımarık bulanlar olmuş, ama arada jenarasyon farkı var tabiki sizin 11 yaşınız gibi davranmayacak, şimdi çok daha farklı yetişiyor yeni ergenler. Etkilenecekleri tonla şey var kitaplar, dizi karakterleri ya da okul arkadaşları sizin zamanınızdaki gibi değil ki aile ne yaparsa yapsın daha şımarık bir ergenlik geçiriyorlar. Onun dışında hazır yaşı daha tam büyümemişken arkadaşlarını tanımaya çalışın bence mümkün olduğunca, arada pijama partisine çağırın, arkadaşlarının yanında daha arkadaşça bir anne gibi durun, dertlerini, hoşlandıkları çocukları filan dinleyin. Arkadaşları sizin ne kadar mükemmel bir anne olduğunuza, kendi annelerinin size göre çok baskıcı olduğuna inandıkça kızınız da buna inanacak. Ergenlik dönemi anne-babadan çok arkadaşların ne dediğini ciddiye almakla geçiyor bana göre.
 
Hayatta hepimizin ihlal etmemesi gereken kurallar, sınırlar vardır.
Kızınız sınırlarının ne olduğunu bilmiyor anladığım kadarıyla.
Bunu net bir şekilde anlarsa iyi bir iletişim kurabilirsiniz.
Ne yazık ki aile içi demokrasiyi ve öz güvenli çocuk yetiştirmeyi yanlış anlıyor ve uyguluyoruz.
Siz sözlerinizle kızınıza sınırlar koyarken, davranışlarınızla aslında istediğini yapabileceği mesajını veriyorsunuz.
On yıldır 11-15 yaş arası çocuklarla çalışıyorum.
Şunu gördüm ki söylediklerimizden çok davranışlarımızla eğitim veriyoruz.
Çok faydalanacağınızı düşündüğüm bir kitap önermek istiyorum:
"Çocuğa Sınır Koyma"
Sınıfta çok işime yarar.
Şimdi iki yaşındaki oğlum için kullanıyorum.
Umarım en kısa zamanda etkili iletişim kurabilirsiniz.
 
Cocugunuzun her istegine evet demediginizi söylemissiniz.
Cevresinde kendine sectigi bir rol modeli olabilir.
Cocuklar belli bir yastan sonra rol model ararlar ve bu kesinlikle anne baba degildir.
Eger siz cocugunuza bir rol model vermezseniz, o kendisi rol modelini secer.
Onun gibi olmaya calisir.
Etrafin daki kisileri, tv de seyrettigi programlara falan dikkatlice bakin.
 
Merhaba arkadaşlar bir kızım var ( Allah bağışlasın benimkini ve sizinkileride ) Kızım 11 yaşında bir evin tek çocuğu bir kaç aydır kızımla problem yaşıyoruz. Bana ve babasına devamlı yüksek sesle bağırarak cevap veriyor. Bir kaç kez annene ve babana yüksek sesle konuşma saygılı ol diye uyardık ama nafile. Derslerinde oldukça başarılı ve etrafında çok hanım hanımcık diye sevilen bir çocuk. Ama gelin görün ki evde aynı davranışları sergileyemiyor. Sanki ben çocuğum o benim annem gibi devamlı bağırarak azarlayarak konuşuyor ve bu durumda benim canımı çok sıkıyor. İstediği her şeyi alıyor bir dediğini iki etmiyoruz. Ergenliğe yavaş yavaş adım attı ona bağlıyorum ama bugün yine çok canımız sıkıldı. Apartman bahçesine çocuklarla oynamak için çıktı. Aradan yarım saat sonra kontrol etmek için seslendim kız kayıplarda deliye döndüm orayı burayı arıyorum sesleniyorum yok. 4. katımıza yeni biri taşındı 13 yaşında misafirleri gelmiş gitmiş onların evine ve biz o aile ile daha hiç tanışmadık kimler neyin nesiler bilmiyoruz bile. Ardından internet cafeye gitmişler. Aradım aradım kimse yok ardından eve geldi. Neredesin sen dedim böyle böyle dedi.Kızım bak dedim tanımadığın insanların evinde ne işin var ya assalar kesseler ne yapacağız biz dedim. Bahçeye iniyorsun oynayacağım diye ben senimi arayıp duracağım durmadan dedim. Yine başladı bağırmaya zaten bana her şey yasak - Ben bu evde hapis hayatı yaşıyorum - Artık yaşamanın bir anlamı kalmadı diye bir sürü laf söyledi gitti odasına yattı.Böyle laflar edincede korkuyorum. Babası geldi kızım biz sana neyi yasak ettik hapis hayatımı yaşatıyoruz sana dedi ve bugün evden çıkmasını ve nete girmesini yasakladı.Şimdi bi odasına gidiyor bi balkona çıkıp duruyor. Çok üzülüyoruz arkadaşlar evimizde asla şiddet yok kızımızla devamlı arkadaş gibi olmaya çalışıyoruz. Benim gibi sorun yaşayan arkadaşlar varsa lütfen yardımcı olun çok üzülüyorum :14:

bizde de var aynısından bir tane :) kız kardeşim de tıpkı sizin anlattığınız gibi. evde olup olmadık şeylere sinirlenir annemle babamla bağırarak konuşur. o anneme bağırınca kendimi tutamayarak ben araya girerim benim de ağzımın payını verir. evin reisi kendisiymiş gibi kararlar alır. annem ve babam da kıyamazlar. her istediğini de allem eder kallem eder yaptırır.

bunların nedeni her istediğini kıyamayıp yaptırmanız bence. bizim eskiden maddi durumumuz iyi değildi ben maddi anlamda lüks bir şekilde büyümedim ama artık çok şükür iyi. bu yüzden kardeşimin her istediği yapılıyor. durum böyle olunca da yeni nesil sahip olduklarının kıymetini bilmiyor. annem babam bize bir fiske bile vurmamıştır hep güzellikle anlatırlar "yapma etme" diye. yasaklarız dediler hep ama artık o "yasaklamak" kelimesini kardeşim "nasılsa yasaklamıcaklar, yasaklasalar da bir günlük bilgisayara girmem sonra da ağlarım istediğimi yaptırırım" diye algılıyor. istediği her şeyi annemle babamı parmağında oynatarak yaptırıyor. evin neşesi oyuncu böceğimizdir bizim ama biraz kurnazdır :))

kararlı görünürseniz davranışlarında dikkatli olur diye düşünüyorum. açıkça söylemek gerekirse bir günlük dışarı çıkma yasağından sonra da böyle yapmaya devam eder. çünkü bu cezanın ciddiye alıncak bir tarafı yok. yarın öbürü gün unutur cezayı devam eder böyle yapmaya :)

iyi akşamlar dilerim :)
 
tipik ergenlige adimini atmi$ bir kiz :)
üstelik tek oldugu için illaki $imariktir

bu yaptiklari çok normal bence, ama size bagirmasini asla ve asla izin vermeyin siz daha çok bagirin, annemler öyle yaptida karde$im sakinle$ti yoksa oda aynen öle, istedigi olmayinca hemen intihardan bahsederdi, ya$amanin anlami yok, ke$ke dogmasaydim vesayre derdi ama $imdi düzeldi, bu durum 16 ya$ina kadar malesef devam eder sonradan yava$ yava$ geçer :)
 
bizde de var aynısından bir tane :) kız kardeşim de tıpkı sizin anlattığınız gibi. evde olup olmadık şeylere sinirlenir annemle babamla bağırarak konuşur. o anneme bağırınca kendimi tutamayarak ben araya girerim benim de ağzımın payını verir. evin reisi kendisiymiş gibi kararlar alır. annem ve babam da kıyamazlar. her istediğini de allem eder kallem eder yaptırır.

bunların nedeni her istediğini kıyamayıp yaptırmanız bence. bizim eskiden maddi durumumuz iyi değildi ben maddi anlamda lüks bir şekilde büyümedim ama artık çok şükür iyi. bu yüzden kardeşimin her istediği yapılıyor. durum böyle olunca da yeni nesil sahip olduklarının kıymetini bilmiyor. annem babam bize bir fiske bile vurmamıştır hep güzellikle anlatırlar "yapma etme" diye. yasaklarız dediler hep ama artık o "yasaklamak" kelimesini kardeşim "nasılsa yasaklamıcaklar, yasaklasalar da bir günlük bilgisayara girmem sonra da ağlarım istediğimi yaptırırım" diye algılıyor. istediği her şeyi annemle babamı parmağında oynatarak yaptırıyor. evin neşesi oyuncu böceğimizdir bizim ama biraz kurnazdır :))

kararlı görünürseniz davranışlarında dikkatli olur diye düşünüyorum. açıkça söylemek gerekirse bir günlük dışarı çıkma yasağından sonra da böyle yapmaya devam eder. çünkü bu cezanın ciddiye alıncak bir tarafı yok. yarın öbürü gün unutur cezayı devam eder böyle yapmaya :)

iyi akşamlar dilerim :)

:9::9::9::9: pardon gerçekten güldüm okurken, çünkü ayni benim karde$imin eski hali!!!

hanimefendinin kiyafetleri dolabina sigmadigi için annemin dolabina koymaya ba$ladi bir kismini, sonra orayada sigmayinca bu sefer kartonlara koyup çatiya çikardi lazim olunca gidip aliyor, ama yinede her seferinde ne zaman bir yere gidecek olsak "giyecek kiyafetim yok" derdi, bende sinir olur bunlar ne derdim susardi hepsi kötü derdi, eee ama daha geçen hafat aldin dedigimde yine susar ama lafimin altinda kalmamak için hee heee hiii hmmmmm gibi mizmizlanirdi
yeni nesilden korkulur valla :(
 
maalesef bütün sorunun cevabını vermişsiniz.herşeyi ağlayarak,zırlayarak,isteyerek,bağırıp,çağırarak yaptırmayı öğrenmiş.kaygılı,endişeli ve korkulu olduğunuzu o yüzden herşeyinin olabileceğini anlamış.hayıra alışmamış ne suç ilerse işlesin sizin tarafınızdan affedileceğini,istediği herşeyin yapılacağını biliyor..hayır ve asla demeyi öğrenmelisiniiz..elbette şiddet çözüm değil asla,ama ciddi otoriteyle sorunu çözebilirsiniz..

Bende bunu diyecektim, çocuğa her istediğini almak bir dediğini iki etmemek onu şımarıklığa iter birazda. İnşallah problem kısa sürede çözülür, ergenlik dönemi hele ki yeni nesillerde daha zor.

Devamlı arkadaş gibi olduğunuz için böyle bence.. Birazda anne-babası gibi davranında korksun. Yaşı 14 15 olsa çok normal derdimde. 11 yaşındaki çocuk ÇOCUKTUR yani ergen felan değil. Afedersiniz ama biraz şımarık bir kız gibi.

Benim ablam da yeğenimle devamlı arkadaş gibidir o da 11 yaşına girecek ama hiç böyle sert davranışları yoktur. Bence konu arkadaş gibi olmaktan ziyade, çocuğun her istediğinin yapılması. Birde 11 yaşında regl görmeye başladıysa artık ergen oluyor..
 
Dışarıda hanım hanımcık, çünkü aykırı davranış sergilerse arkadaşları veya öğretmenleri tarafından tepki göreceğinin bilincinde.. Akıllı yani maaşallah..
Evde sizinle olan iletişimini keyfine göre yapar, çünkü ne olursa olsun sizin onu kabul edeceğinizi biliyor... En fazla bir gün ceza alır, ertesi gün yine aynı olur..
Anlayabileceği tepkiyi göstermelisiniz...
Çocuğum yok, ama yeğenim var 12 yaşında kız, ve aynı sizin kızınızın tavırlarını sergiliyor...
Maalesef defalarca uyarmış olmama rağmen, yengem ve abim doğru davranış sergileyemiyorlar..
Çok üzülüyorum...Ama onun annesi ve babası o elimden onunla konuşmak dışında başka bir şey gelmiyor :(

 
Çoğu arkadaş onun her istediğini yaparak şımarttığımızı düşünüyor. Asla böyle bir şey yok. Yerine göre hayır demeyide biliyoruz demiştim bir önceki mesajımda. Kızım adet görmeye başladı evet. Evimizde bağırmayı örnek alabileceği kimsede yok. Mesela kızım şunu getirirmisin diğer odadan diyorum tamam ya off diye söylenerek getiriyor v.b. gibi davranışlar .

tahmin etmiştim bence normal davranışlar
sonuçta artık hormonlar da onun duygularını etkiliyor
 
kusura bakmayın ama şimdiki zamanda çocukların huysuzlugunun adını aslında saygısızlıgının adnı ergenlik koymuşlar benimde iki çocugum var küçük henüz 13 yaşına yeni girdi asla of diyemez demezde yeri geldigi zaman arkadaşız ama anne baba ve abi sınırını bilmesi gerekli zaten bakışlarımdan ne demek istedigimi çok iyi anlar her ikiside eger biraz önlem almassanız sizi daha fazla üzebilir yazdıklarımı eleştiren olabilir ama sonra üzülen siz olursunuz
 
Hep söylüyorum biz çocukken midemiz bulanınca ekmek yedirirlerdi
grip "Yatınca geçer"di başın ağrıyorsa "Çocukların başı ağrımaz" denirdi
uykun kaçıyorsa "Oyuncaklarını düşün güzel rüyalar görürsün" şeklinde konu
halledilirdi!

Okuma yazmayı öğrenemiyorsan ya "Tembel"din ya "Yavaştan sağlam
sağlam öğreniyor"dun!
Hüzünlü bir çocuksan "Yazar olacak herhalde" derlerdi
yerinde duramıyorsan etrafa saldırıyorsan bir tane çakarlardı
susup otururdun.
Kanaatimce pedagojinin zirve yaptığı yıllardı o yıllar.
Çünkü sonra sonra koşup oynadıktan sonra öksüren çocuk 'astım başlangıcı'
okuma yazmayı zor söküyorsa 'disleksik' hüzünlüyse 'depresif'
aşırı hareketliyse 'hiperaktif' diye nitelendirilmeye başlandı ve o sinameki yetiştirilen tipsizler şimdi büyüdüler! O kadar ilgi alaka sonrası ola ola ne oldular? Emo!
Emo ne?
Hani beş-altı yıldır etrafta saçlarını gözlerinin tekini kapatacak şekilde öne öne tarayan miskin görünüşlü asık suratlı beti benzi atmış sıska
dar pantolonlu converse'li siyah ojeli ergenler var ya...
Taksim'de kaldırımlarda filan oturuyorlar.
Aha onlar Emo!
Emo kelimesinin emotional'dan (hissi) geldiği bu yavruların pek bunalımlı pek güvensiz ve duygusal olduğu topluma uyum sağlayamadıkları için böyle takıldıkları söyleniyor.
Bizim zamanımızda punk vardı ya onun gibi bir akım ama bir halta yaramayanı!

*HERKESİN KEYFİNİ KAÇIRDIM*
Ay kıyamaam! Zamanında kendi ergen yıllarımda bu akım daha dünyada yokken 10 gün emo takılmışlığım vardır! Kafam neye bozuktu hatırlamıyorum ama o 10 gün üstelik de yaz tatilinde evin o köşesinden bu köşesine oflaya poflaya nemli gözlerle dolaştım. Saçımı taramadım denize gitmedim sohbetlere katılmadım tebessüm bile etmedim. Akşamları karabasan gibi yemek masasına çöküp herkesin keyfini kaçırdım. Bir akşamüstü balkonda otururken annem "Ne bu surat her gün senin derdin ne kızım aaa..." şeklinde pedagojik bir açılım yaptı.
"Sıkılıyorum... Hayat çok anlamsız" cevabımın üzerinden sanırım
birkaç saniye geçmişti ki acı ve can havliyle bir metre havaya sıçradım.
Annem her Türk annesinin uzmanı olduğu 'mıncırma' hamlesini oldukça sert ve uyarısız gerçekleştirmişti.
Mıncırma malumunuz evlat artık poposuna terlikle vurulmayacak kadar büyüdüyse ancak tekdir ile de uslanmıyor ve hakkı kötekse kullanılan konu komşu bitişik ev duyar ihtimaline karşı avaz avaz bağırmak yerine geçen bir terbiye şeklidir.
Tercihen bel veya bacak bölgesinden bir alan seçilir elle kavranır ve et 180 derece çevrilir!
Hemen ardından daha acım ve şaşkınlığım hüküm sürerken annem kısık sesle
yüzünü yüzüme yaklaştırarak "Alırım ayağımın altına" diye başladı ve "Karnın tok sırtın pek! Aklını başına topla! Sıkılıyorsan da git bakkala evin alışverişini yap sonra da gel yemek kitabından bir kurabiye pişir akşam misafir var hadi yallah..." şeklinde bitirdi!

*NE DERDİM KALDI NE DE TASAM*
Malumunuz eti mıncırılan ergen olay yerinde fazla kalamaz mıncırandan tırstığı için kendisine yalakalık yapar arzu ettiği aktiviteleri gerçekleştirir.
Mıncıran mutlu mıncırılansa artık efendi bir insandır! Aynen öyle oldu.
Mıncırma sonrası ne derdim kaldı ne tasam! Emo'luğum o gün bitti bu yaşa
kadar da hep mutlu mesut uyumlu üretken biri olarak yaşadım. Şimdinin
sokakta bira içen gelen geçenden ihtiyacı var diye değil hayat tarzı sandığı için para dilenen dünyanın bütün derdi sırtındaymış gibi davranıp
bunalım takılıp bir işin ucundan tutmayan emo'larının başında bizim zamanımızın anne babaları olacaktı ki. Ohoo... Muma dönerdi hepsi! Bir kere her şeyden önce bütün o yüzü gözü saçla kaplı eşek herifleri bir eşek tıraşına götürürlerdi kesin!
Ülkenin gençlerine bak.
Tarikat yurtlarında yetiştirilen çocuklar polise atsın diye eline taş verilenler bir de emo'lar!
Gelecekten çok umutluyum çok!

GÜLSE BİRSEL


KATILDIĞIM VE KATILMADIĞIM TARAFLARI OLMAKLA BİRLİKTE ERGENLİĞE ÇOK GÜZEL UYARLANABİLİR
DİĞER TARAFTAN KENDİM DE BUNLARLA UĞRAŞIP BİR ÇARE BULAMADIĞIMDAN ÇÖZÜM ÜRETEMİYORUM

BİR DE BİZ ERGENLİK YAŞAMADIK MI MEVZUSU VAR Kİ ÇOĞU KİŞİDEN DUYDUĞUM... BİZ BÖYLE DEĞİLDİK Kİ
ACABA BİZ Mİ ÇOK ABARTIYORUZ GERÇEKTEN BİZE YÜZ VEREN NAZIMIZI ÇEKEN OLMADIĞINDAN ERGEN HALLERİNE GEÇEMEDİK Mİ
CANIM SIKILIYOR BUNALIYORUM ÖLMEK İSTİYORUM DOĞURMASAYDIN DE BAKALIM KOLAYSA HERALDE AĞZININ ÜSTÜNE YER TOKADI BİR DAHA SESİNİ ÇIKARMAZDIN (ABARTTIM TABİ ŞİDDET YOK AMA KİMSE DE VAH YAVRUUM ERGEN MİSİN SEN DEMEDİ YANİ...SİZE DEDİLER Mİ)
HANGİSİ DOĞRU BİLMİYORUM ARTIK
 
mrb bende bir evin tek çocuğuyum kızınızın bu agresifliği yalnızlığından kaynaklanıyor sanırım çünkü bende aynı duygulardaydım tek çocuk olmak zordur evde hep teksindir yanında hep arkadaşın olmalı yoksa içine ata ata büyür dertler.kardeşi olanlar öyle değildir mesela bi kız kardeşim olsaydı arkadaş gibi olsaydık çok isterdim.zamanında anneme agresifliğimle cok cektirdim hem ergenlik hem yalnızlık durumunuz musaıtse bence bır psıkologa gıdın belkı orda sıkıntılarını anlatabılır.
 
Konudışı olacak ama o aile nasıl bir aileymiş ki size haber vermiyor haberiniz var mı diye en azından sormuyor
 
Pek çok arkadaş size nasıl davranmanız gerektigini yazmış.

Ben de bir kitap önermek istedim.

Thomas Gordon Etkili Anne Baba Eğitimi
Bir de aynı kitabın uygulamalar olanı var.

Ben bu kitapları daha evlenmeden önce okudum.
Ve bunu hayat tarzı haline getirdim.
Çok şükür 6 yaşındaki oglumda çok çok etkili.

Siz biraz geç kalmışsınız gibi ama, zararın neresinden dönerseniz kardır.

Herkese de tavsiye ediyorum arkadaşlar.
Çocugu olan, olmayan, düşünen herkes okumalı...
 
Son düzenleme:
kusura bakmayın ama şimdiki zamanda çocukların huysuzlugunun adını aslında saygısızlıgının adnı ergenlik koymuşlar benimde iki çocugum var küçük henüz 13 yaşına yeni girdi asla of diyemez demezde yeri geldigi zaman arkadaşız ama anne baba ve abi sınırını bilmesi gerekli zaten bakışlarımdan ne demek istedigimi çok iyi anlar her ikiside eger biraz önlem almassanız sizi daha fazla üzebilir yazdıklarımı eleştiren olabilir ama sonra üzülen siz olursunuz

doğrudur bazı saygısız davranışları ergenlik adı altında geçiştiriliyor. ama sizin çocuklarınızın "of" bile diyememesi de düşündürcü. 13 yaşında kişiliği yeni yeni oturmaya başlayan çocuklarınızı of bile dedirtmicek kadar sıkarsanız, ilerde toplumda silik, korkak, bastırılmış duyguları olan biri olur çıkar. şuan ki yaşını başını almış ama kişilik bozukluğu olan, korkak, silik, hayır diyemeyen, kendi kararlarını almakdan aciz pek çok kişiye bu durumu çocukluğundan miras kalmış. çnk onlarıda zamanında ailesi katı kurallarla korkularla yetiştirmiş.

elbette siz böyle yaptığınızı da ilerde çocuklarınızın böyle olabileceğini de kabul etmessiniz. çnk bi annenin asla tahammül edemiceği şey, başka birinin ona çocuklarını düzgün yetiştiremediğini söylemesidir. hiç kimse çocuklarının yetiştiriliş biçimi konusunda eleştiriye gelemez. o yüzden siz de bu uyarıyı göz ardı ediceksiniz sinirle. ama en azından okuyan başka biri bi ders çıkarır diye umut ediyorum.
 
Arkadaşlar hepinize yorumlarınız için tek tek teşekkür ederim.Kızımı psikoloğa götürmeyi düşünüyorum. Evet ergenliğe girerken biz hiç böyle değildik. Tek kardeş olmaktanda oldukça memnun. Küçüklüğünden beri ben kardeş istemiyorum dedi hep halende istemiyor. Eğer kardeşim olursa herşeyimi odamı vs. paylaşmak zorunda kalırdım diyor. İnşallah bu sorunu kısa sürede atlatırız.
 
Back
X